eitaa logo
عقال
251 دنبال‌کننده
13 عکس
9 ویدیو
0 فایل
پیامبر اکرم(ص): "إِنَّ الْعَقْلَ عِقَالٌ مِنَ الْجَهْلِ" ترجمه: "عقل، زانوبند و بازدارنده از نادانی است." لینک صفحه ویراستی: https://virasty.com/admin_eghaal نظرات و پیشنهادات👇👇 @admin_eghaal
مشاهده در ایتا
دانلود
📌ادامه یادداشت «توپ بازی نکنید» 6️⃣ مطلب دیگر که از صراحت بالایی برای تبیین بحث مسئولیت پذیری برخوردار است، توصیه به زیاد نشدن طرح ها می باشد؛ رهبر انقلاب در این توصیه فرمودند: «این طرحها را نگذارید افزایش پیدا کند؛ یعنی زیاد طرح تهیّه بشود، داده بشود؛ این اشکال دارد که البتّه من شنیدم، گزارش به من دادند ــ حالا این را نشده من از آقای قالیباف بپرسم ــ که در این مجلس خیلی زیاد، بیش از مجالس قبلی طرح تهیّه شده و تنظیم شده؛ این کار تعریفی ندارد.» در توضیح این قسمت از بیانات رهبری باید گفت: تصور کنید یک نماینده با اعتراض برخی از مردم به فلان مسأله مواجه می‌شود؛ حال این نماینده به جای آن که گره ذهنی مردم را باز کرده و به توضیح شرایط کشور بپردازد، بلافاصله و به پشتوانه طرح‌های خیلی زیادی که در مجلس تهیه شده است، از خود سلب مسئولیت کرده و مدعی می‌شود وظیفه خود را انجام داده است و این بقیه نهادها هستند که به وظیفه خود عمل نکرده اند! این توصیه نیز به برداشت ما، تشویق به مسئولیت پذیری است. 7️⃣ توصیه بعدی، توصیه مربوط به عدم دخالت در انتصابات بود؛ رهبر انقلاب حتی در این توصیه نیز گریزی به بحث مسئولیت‌پذیری زده و فرمودند: «[من‌] مصلحت شما را میخواهم؛ واقعاً نباید دخالت کنید در انتصابات! ...شما فرض کنید وقتی که راجع به فلان مدیرکل، راجع به فلان فرماندار و حتّی راجع به استاندار، و مانند اینها مثلاً به آن وزیر مربوطه پیشنهاد میکنید یا احیاناً مثلاً خدای‌نکرده فشار وارد میکنید، این موجب میشود که اگر چنانچه آن مأمور بد عمل کرد، آدم نداند یقه‌ی چه کسی را باید گرفت» به عبارت دیگر نماینده ای که مسئولیت بدعملی مأموران دولت را نمی‌پذیرد و شاید در رسانه‌ها نیز به انتقاد از همان مسئول می‌پردازد(!) حق ندارد در انتصابات دخالتی داشته باشد. 8️⃣ دیگر توصیه‌ای که به نظر می‌رسد حکایت از بحث مسئولیت‌پذیری داشت، توصیه به پرهیز از نطق های اعتراضی پرشور بود؛ ایشان در این توصیه فرمودند: «یکی از چیزهایی که نشانه‌ی نماینده‌ی انقلابی نیست، عبارت است از نطقهای اعتراضی پُرشورِ میان‌برنامه؛ این نطقهایی که آقایان [میکنید]. اینکه یک نفر بِایستد آنجا بنا کند اعتراض کردن، این اصلاً علامت انقلابی بودن نیست» 9️⃣اما دلیل این همه تأکید بر بحث مسئولیت پذیری چه می‌تواند باشد؟ آن طور که پیداست اگرچه مخاطب اولی این توصیه ها نمایندگان مجلس می‌باشند لکن حقیقتاً نمی‌توان این توصیه ها را منحصر در نمایندگان مجلس کرد؛ متاسفانه روحیه «مسئولیت گریزیِ» برخی از مسئولان، به خواص جامعه نیز سرایت کرده و کسانی که باید مروج و مدافع گفتمان انقلاب اسلامی باشند، عملا به عنصری علیه این گفتمان تبدیل شده اند؛ این افراد با بروز هر حادثه و مشکلی در کشور، با ترسیم غلط دو جبهه مردم و مسئولین، به زعم خود در کنار مردم ایستاده و هرچه فریاد دارند بر سر مسئولینِ در کف میدان -که آبروی خود را برای پیشرفت کشور با خدا معامله کرده اند- می‌کشند!! ما چنین افرادی را -چه در مجلس، چه در دولت و... - باشند و چه در فضای مجازی به عنوان مردم و جوانان شناخته شده باشند، مسئولیت پذیر نمی‌دانیم و معتقدیم این اشخاص اسیر در پنجه خواسته‌های حقیر -همانند کسب آبروی خیالی- هستند؛ ای کاش برخورد مسئولانه با مسائل انقلاب را جایگزین برخورد منتقدانه کنیم! تفاوت این دو برخورد در آن است که یکی دنبال حل مشکل و دیگری دنبال فرار از مشکل می‌باشد. 🔟یادداشت خود را با این دعای رهبر انقلاب که در دیدار نمایندگان مجلس ایراد فرمودند، خاتمه میدهیم: پروردگارا! به حقّ محمّد و آل محمّد، ما را با آشنا کن؛ ما را به وظایف خودمان کن. ✍️ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰کی توان اندود خورشیدی به گِل؟!! 🔷 شاید از نشانه‌های دستپاچگی دشمن است که این بار نقاب از چهره برداشته و به صورتی عریان به مقدسات یک ملت توهین می‌کنند ولی بالاخره وقاحت و حماقت هم حدی دارد؛ 🔶حداقل برای جذب مخاطب ایرانی هم که شده، ابتدایی ترین کار این است که نزدیک خطوط قرمز آنها نشد ولی گویا برخی ها همین نکته ساده را هم نمی‌فهمند؛ شاید تصورشان این است که می‌توان با یک فیلم،اعتقاد ملت به امامی را که با محبت او بزرگ شده اند، متزلزل کرد!! ✅ به نظر می‌رسد درباره فیلمی که برای دیده شدن، به کنجکاوی مخاطبان دل بسته است، نباید بیش از حد به بحث نشست؛ ما نیز به همین مقدار بسنده کرده و این شعر ملای رومی را محضر مبارک ثامن الحجج، حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام عرضه می‌داریم: اى ضياء الحق، حسام دين و دل//كِى توان اندود خورشيدى به گِل‏؟ قصد كردستند اين گِل پاره ‏ها//كه بپوشانند خورشيد ترا هر كه بر شمع خدا آرد پفو//شمع كى ميرد؟ بسوزد پوز او ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰مخالفان جمهوری اسلامی 🔶در شرایطی که مخالفان جمهوری اسلامی با پشتکاری ستودنی و تلاشی خستگی‌ناپذیر به فعالیت علیه نظام و کشور می‌پردازند و علیرغم ناکامی‌های 44سال اخیر، همچنان بر اهداف خود اصرار می‌ورزند، به نظرم ارائه یک دسته‌بندی از مخالفان جمهوری اسلامی ضروری است؛ سعی می‌کنم در این یادداشت به معرفی 3 دسته از این افراد پرداخته و توضیح مختصری پیرامون هرکدام از آنها ارائه دهم؛ البته ناگفته نماند که شاید بتوان دسته‌های دیگری نیز به این تقسیم‌بندی اضافه کرد، بخوانید؛ 1️⃣سلطنت طلبان مخالفت این دسته با جمهوری اسلامی بر خلاف دو دسته‌ای که در ادامه می‌آید برخاسته از ناآگاهی است؛ این اشخاص در اغلب اوقات نه علم محور بلکه اطلاعات محور می‌باشند و بیشترین تاثیر را از رسانه‌ها می‌پذیرند؛ تصویر گذشته -نه واقعیت گذشته- را با واقعیت حال حاضر مقایسه کرده و نتیجه می‌گیرند که وضعیت کشور در گذشته بهتر از زمان کنونی بوده‌است! این افراد به حکم «آنچه رفت از عمر یاد آن به نیکی می‌کنند» همواره حسرت گذشته را می‌خورند درحالی که اغلب آنان خود از مخالفان سرسخت شرایط گذشته محسوب می‌شدند؛ وارد نمودن این گروه از افراد در زمره مخالفان جمهوری اسلامی، خالی از تسامح نیست؛ چرا که این افراد با یادآوریِ تنها گوشه‌ای از شرایط کشور در زمان پهلوی از نظر خود برگشته و حداقل این است که دیگر حسرت دوران پهلوی را نخواهند خورد. 2️⃣غرب طلبان این گروه در حوزه اندیشه، لیبرال‌دموکراسی غرب را به رخ جمهوری اسلامی کشیده و معتقدند مسیر پیشرفت و تعالی کشور از غربستان می‌گذرد؛ این گروه که در مقایسه با دسته اول از اطلاعات بالاتری برخوردارند ترجیح می‌دهند نسبت‌به دوره پهلوی موضع مبهمی اتخاذ کرده و تمایل ندارند وجاهت و اعتبار علمی خود را با دفاع از دوران قبل انقلاب مخدوش کنند؛ لکن تلاش می‌کنند با تحریک گروه اول در جهت تمجید از دوران پهلوی و تخریب انقلاب اسلامی، ماموریت خود را در ضربه به جمهوری اسلامی انجام دهند؛ ناگفته نماند که در دفاع از لیبرال‌دموکراسی غرب نیز آن‌چنان موفق نیستند؛ به‌طوری‌که وقتی در مباحثه با آنان اشکالات و نواقص کشورهای غربی و وضعیت مرارت بار حقوق انسانی گفته می‌شود به‌راحتی از موضع خود بازگشته و می‌گویند: «ما با آن‌ها کاری نداریم و می‌گوییم کشور خودمان باید اصلاح شود!!» اگر در گفتگو با این افراد به این نقطه رسیدید بدانید که باید گفت‌وگو را به اتمام برسانید. 3️⃣پوچ طلبان دسته سوم از مخالفان جمهوری اسلامی که به‌نظر زیرک‌تر از دو دسته‌ پیشین هستند، راهبرد هوشمندانه‌تری را برای معارضه برگزیده‌اند؛ این گروه با اطلاع از واقعیت دوران پهلوی و وضعیت لیبرال‌دموکراسی غرب، هیچ کدام از این دو را در مقابل جمهوری اسلامی مطرح نمی‌کنند بلکه با ترسیم یک که در هیچ کجای دنیا وجود ندارد، فاصله کنونی جمهوری اسلامی با آن وضعیت را پر ناشدنی معرفی کرده و معتقدند جمهوری اسلامی نمی‌تواند به آن شرایط برسد؛ در تفاوت دسته سوم با دو دسته اخیر باید گفت که دو دسته اخیر با حرکت جمهوری اسلامی مخالفت کرده و این دسته مخالفت خود با جهت حرکت را مسکوت گذاشته و تنها مخالفت خود با حرکت را ابراز می‌کنند! ذکر این نکته نیز ضروری است که صرف انتقاد از سرعت حرکت به سمت آرمان ها امر نامطلوبی نیست و شاید کسی که بیشترین انتقاد را به این‌موضوع دارد خود رهبر انقلاب باشند لکن تفاوت در نتیجه‌ای است که از این انتقاد گرفته می‌شود؛این گروه معتقدند جمهوری اسلامی علیرغم برخورداری از آرمان‌های صحیح و انسانی، قابلیت و استعداد رسیدن به آن اهداف را ندارد و لذا باید با یک نظام دیگر جایگزین شود! ✅و در پایان به نظر می‌رسد هر زمانی که انسان نسبت به تداوم و پیشروی انقلاب اسلامی دچار تردید شود، مروری گذرا بر مختصات و خصوصیات مخالفان جمهوری اسلامی، شک و تردید را از وی خواهد زدود؛ شاید وجود چنین مخالفانی از الطاف خفیه الهی نسبت به جمهوری اسلامی باشد. ✍️ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰این خطر جدی است ‼️ ... جهاد تبیین یا جهاد تخریب؟! 1⃣انتقاد علنی رهبر انقلاب از یک سازمان یا نهاد، جزو اتفاقاتی است که به‌ندرت رخ می‌دهد و شایسته و بایسته است که در صورت وقوع چنین پدیده‌ای، ابعاد آن مورد بررسی قرار گیرد؛ رهبر انقلاب در بیاناتی که در دیدار دست‌اندرکاران کنگره شهدای جامعه عشایری داشتند با انتقاد از رویکرد صداوسیما در پوشش تحولات کشور فرمودند: «حالا فرض بفرمایید، مِن باب مثال نیروی انتظامی کشور مثلاً یک تعدادی دزد را ظرف ۴۸ ساعت بعد از دزدی دستگیر میکنند؛ خب باید تشویق بشوند، [امّا] در جوری حرف زده میشود که به جای تشویق، کأنّه سرزنش میشوند! عمدی که نیست ــ مسلّم است که عمدی نیست ــ امّا غفلت است؛ این غفلتها به سود دشمن تمام میشود1401/03/22» 2⃣به عقیده ما تنها بروز چنین اتفاقی در یک موضوع خاص نمی‌تواند دلیل واکنش رهبر انقلاب باشد و به‌نظر می‌رسد تکرر و تعدد این گونه اتفاقات و بلکه تبدیل شدن این رویکرد به رویه‌ای معمول و جاری، رهبری را بر آن داشته‌است که موضع‌گیری کرده و این روند غلط را متوقف کنند؛ درباره این روند توضیحاتی لازم است: 3⃣متأسفانه مشاهده می‌شود که مدتی است برخی از افراد -چه مسئولان کشور و چه فعالان مجازی- اساس و پایه جذب مخاطب را انتقاد از فلان دستگاه یا مسئول می‌دانند و خیال می‌کنند می‌توانند با انتقاد از این و آن، از خود سلب مسئولیت کرده و آبرویی برای خود فراهم سازند؛ رهبر انقلاب در دیدار نمایندگان مجلس نیز تلویحاً به این حقیقت تلخ اشاره کرده و به انتقاد از این رویکرد پرداخته بودند؛ [پیش‌از این در یادداشت "توپ‌بازی نکنید" آن موضوع را بررسی کرده بودیم.] تاسف‌آورتر از مشاهده چنین حرکاتی از برخی مسئولین و فعالان مجازی، این‌ است که گاهی اوقات رسانه ملی نیز در دام این تلقّی جاهلانه گرفتار شده و بیم آن می‌رود که به اسم تحول، سر از مسیر استحاله دربیاورد؛ به گونه‌ای که که باید مروج گفتمان انقلاب اسلامی و تقویت کننده آن باشد گاهی اوقات و براثر غفلت‌هایی که صورت می‌گیرد درست در نقطه مقابل وظیفه خود نقش‌آفرینی کند. 4⃣ می‌توان ادعا کرد -و شواهدی نیز بر آن هست- که افراد و رسانه هایی که پایه و اساس فعالیت خود را انتقاد و تخریب زحمتکشان کشور و انقلاب قرار داده‌اند ، همانند کسانی هستند که بر لبه پرتگاه سکنی گزیده و هر آن باید منتظر فرو ریختن آبروی خیالی و شهرت حبابی خود باشند؛ در نقطه مقابل نیز اگر افرادی بر حسب وظیفه و بی توجه به برخی زخم زبان‌ها، زبان گویای خود را برای دفاع از انقلاب اسلامی به کار گیرند و حاضر به پرداخت هزینه در این راه باشند، یقیناً ثمرات و نتایج آن را خواهند دید؛ 5⃣در پایان توجه به این توصیه رهبر انقلاب -که 31سال قبل مطرح شده است- خالی از لطف نیست: «ما نباید دچار عوام‌زدگی بشویم. ببینید، عشق به عوام - یعنی این توده‌ی مردم - چیزی است؛ و تأثر غلط از عوام، چیز دیگری است. مبادا چون امروز مثلاً مد شده که از چیزی انتقاد بکنند، ما هم برای این‌که برنامه‌مان مورد علاقه‌ی مردم قرار بگیرد، دنباله‌رو آن چیزی بشویم که حالا مدش کرده‌اند، یا وانمود کرده‌اند که مد شده است؛ این نباید باشد. شما باید آن فکری را که ولو غلط است، هدایت کنید و مردم را به این سمت بکشانید.70/11/29» ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰روحانیت و سیاست ارتباط «قداست روحانیت» با «ورود در سیاست» چگونه قابل تعریف است؟ ✳️از مطالبی که هرازگاهی در رسانه‌ها مطرح شده و جامعه نخبگانی -و به تبع توده‌های مردم- را درگیر خود می‌کند این مطلب است که آیا ورود روحانیت در سیاست، مطلوب و پسندیده می‌باشد یا این‌که امری ناپسند بوده و عواقب سوئی -چه برای خود روحانیت و چه برای دین- در پی خواهد داشت؟! در این یادداشت می‌کوشیم دو دیدگاه پیرامون این مسئله را بیان کنیم و قضاوت درباره آن را به مخاطبان محترم واگذار می‌کنیم. بخوانید؛ 1️⃣برخی با تعریفی که برای دین ارائه می‌دهند معتقدند با ورود روحانیون در سیاست نه‌تنها «دین» رونق گذشته را نخواهد داشت بلکه خود روحانیون نیز از احترام و قداست پیشین محروم خواهند شد؛ راهکاری که این دسته برای جلوگیری از بروز چنین وضعیتی ارائه می‌دهند این است که عالمان دین در گوشه‌ای مشغول فعالیت‌های عبادی خود بوده، به پند و اندرز مردم پرداخته و برای حفظ قداست و احترام خود، در مسائل سیاسی و اجتماعی دخالتی نداشته باشند؛ البته دلایلی نیز برای این راهکار ارائه می‌دهند که در چارچوب خوانشی که از مقوله دین دارند قابل پذیرش است؛ 🔶به‌عنوان مثال اگر منابع کشور توسط قدرت‌های بیگانه غارت می‌شود این روحانیون می‌توانند با استناد به این که «مال دنیاست و ارزشی ندارد» همچنان خود را تابع و مقید به دین نشان دهند؛ یا مثلا در مقابل ظلم و ستمی که در دوران حاکمیت غیر دینی بر توده های مردم -و حتی به دین- اعمال می‌شود سکوت کرده و آن را در تسریع ظهور امام زمان عج مفید بدانند؛ [ناگفته نماند این گروه در دوران حاکمیت دینی چنین رویکردی نداشته و اندک نقص و کمبودی را بهانه طعنه و اعتراض قرار می‌دهند.] لازم به ذکر است عمده گروه‌هایی که این عقیده را دارند دو دسته می‌باشند: 🔻افرادی که تعصب و پافشاری خاصی بر فهم ظاهری از دین داشته و دو عنصر زمان و مکان در اجتهاد را فاقد اعتبار می‌دانند. 🔻افرادی که اساساً اعتقادی به دین نداشته و در این‌مورد خاص با دسته اول هم‌عقیده هستند. به طور کلی تز این دسته را میتوان در عنوان «اسلام برای روحانیت» خلاصه کرد. 2️⃣برخی دیگر معتقدند که اگرچه دیدگاه پیشین در مسیحیتی که هم‌اکنون وجود دارد صادق است اما تطبیق آن بر دین اسلام و خصوصاً مذهب شیعه جز از راه تحریف دین اسلام امکان‌پذیر نخواهد بود؛ به عقیده این دسته طبق دیدگاه اول ناگزیر باید معتقد بود که مشی و سیره خود ائمه علیهم السلام اشتباه بوده است! چرا که به عنوان مثال پس از حضور علنی تر امیرالمومنین(ع) در قدرت سیاسی جهان اسلام، سه گروه مختلف ناکثین و قاسطین و مارقین به مخالفت با ایشان برخاسته و حتی علیه ایشان جنگ به راه انداختند؛ اگر دیدگاه اول صحیح باشد پس باید نتیجه گرفت که حضور امیرالمومنین در قدرت سیاسی نیز اشتباه بوده است‌ و -نعوذ بالله- ایشان قداست خود را زیر سوال برده اند! مثال روشن تر، امام حسین علیه السلام است؛ اعتراض ایشان به یزید بن معاویه و معرفی خود به عنوان شخص شایسته حکومت دستگاه قدرت را حساس کرده و آنها را در مقابل امام حسین قرار داد؛ ایشان نیز نه‌تنها احترام و قداست بلکه تمام هستی خود را در این را فدا کردند ولی طبق دیدگاه اول باید گفت که ایشان نیز دست به اقدامی زدند که احترام و قداست خود را تحت‌الشعاع قرار دادند! دیگر ائمه معصومی علیهم السلام نیز چنین نقشی را داشتند و به همین دلیل همه این بزرگواران توسط دستگاه قدرت به شهادت رسیدند وگرنه اگر این بزرگواران مشغول همان کارهای شخصی و عبادت ظاهری بودند معنایی نداشت که دستگاه قدرت ریسک به شهادت رساندن آنان را به جان بخرد. 🔶اساساً این گروه معتقدند که هر کسی که خطی و فکری دارد لاجرم دوست و دشمن دارد و هرکس که چنین نباشد است که بود و نبود آنان چندان تفاوتی به حال جامعه انسانی ندارد؛ شهید مظلوم شهید بهشتی می‌فرمودند: «هرکس خط دارد، هم دوست دارد هم دشمن دارد؛ دوستان اون خط دوستان صمیمی او هستند و دشمنان اون خط دشمنان کینه تو او هستند؛ من میپذیرم که دشمنان کینه توز فراوانی را در این رابطه خط داشتن دارم ولی امیدوارم خداوند به من این توفیق را بدهد که مصداق «یجاهدون فی سبیل الله ولا یخافون لومه لائم» باشم» 🔷طرفداران این نظریه استدلال های دیگری نیز دارند که مجال پرداختن به همه آنها نیست؛ از جمله مدعی‌اند اگر ورود روحانیون در سیاست از احترام و اعتبار آنها می‌کاهد چرا نماد و سمبل فقیه سیاسی -امام خمینی ره- تا این اندازه مورد احترام توده های مختلف مردم بوده و همچنان مراسم تشییع ایشان از بزرگترین اجتماعات انسانی در کل جهان محسوب می‌شود؟! لازم به ذکر است این دیدگاه ذیل تز «روحانیت برای اسلام» تعریف میشود. ✍️ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰رسانه‌ها در مذاکرات لغو تحریم‌ها 🔶این روزها که اداره کشور معطوف و محدود به مذاکرات با چند کشور غربی نیست و از طرفی حساسیت جامعه نیز به این موضوع کاهش پیدا کرده است، می‌توان امیدوار بود که ارائه یک دسته‌بندی از رسانه‌های داخلی، خارج از تعصبات جناحی مورد ارزیابی قرار می‌گیرد؛ لذا این فرصت را غنیمت شمرده و سه دسته از رسانه های فعال در این موضوع را معرفی می کنیم، بخوانید؛ 1⃣این گروه طبق اظهارات صریح خود توافق را بر توافق ترجیح داده و با قطع نظر از آنچه که توافق شده است، از امضاکنندگان توافق به عنوان قهرمان ملی یاد می‌کنند؛ جمله معروف «هر توافقی بهتر از توافق نکردن است» از جملات پرتکرار این رسانه‌ها می باشد؛ این گروه عدم امضای توافق یا تأخیر در آن را نشانه ضعف تیم مذاکره‌کننده پنداشته و پیشنهاد تغییر چنین تیمی را ارائه می‌دهند! از دیگر ویژگی های این گروه این است که مقصر هر گونه تأخیری در توافق را ایران معرفی کرده و مدعی می‌شوند زیاده‌خواهی‌های ایران مانع از رسیدن به توافق است؛ به زعم این رسانه ها حتی مقصر خروج آمریکا از برجام نیز ایران است! چرا که مانع استفاده آمریکا از آثار اقتصادی برجام شده است! البته ناگفته نماند این گروه پیش از توافق تنها ایران را نیازمند مذاکره و توافق می دانستند و مدعی بودند آمریکا هیچ نیازی به این توافق ندارد! این گروه در موضوعات خارج از مذاکرات نیز دیدگاه‌های خاصی دارند؛ به عنوان مثال شعارنویسی روی موشک در رزمایش نظامی را سنگ اندازیِ ایران در مسیر مذاکرات معرفی کرده و به آن اعتراض می‌کنند و یا به عنوان مثال دیگر به شهادت رساندن دانشمند هسته‌ای را تله ترور نامیده و نسخه خویشتنداری می پیچند؛ این گروه حتی تعبیر مذاکرات به «مذاکرات لغو تحریم‌ها» را نیز نمی‌پسندند و عنوان «مذاکرات هسته ای» را مناسب تر می دانند و با این رویکرد این تلقی را به وجود می‌آورند که حتی با عدم لغو تحریم‌ها نیز باید به توافق گردن نهاد! موضوعی که البته صراحتاً توسط مسئولین کشور رد شده است. 2⃣ این گروه ابتدا متن توافق را محور ارزیابی خود قرار می‌دادند و صرف توافق یا عدم توافق را به معنی شکست یا پیروزی نمی‌دانستند لکن پس از تجربه برجام به راهبرد «عدم مذاکره بهتر از توافق بد است» متمایل شدند؛ این رسانه‌ها به حکم «مار گزیده از ریسمان سیاه و سفید می ترسد» حتی با تغییر تیم مذاکره کننده و جایگزینی تیم متخصص و کاربلد به جای تیم قبلی، همچنان از تکرار تجربه برجام واهمه دارند؛ اگر چه موضع‌گیری این رسانه ها در فضای بین‌المللی قدرت چانه‌زنی تیم مذاکره کننده را بالا میبرد لکن در فضای داخلی موجب سلب اعتماد مردم نسبت به مسئولینی می‌شود که بیشترین حساسیت را نسبت به منافع ملی دارند؛ به عبارتی این رسانه‌ها عمده انتقادات خود را نه متوجه طرف مقابل که متوجه تیم مذاکره کننده داخلی می کنند. 3⃣ اگر بخواهیم در یک جمله راهبرد این دسته از رسانه ها را تشریح کنیم می توانیم بگوییم: «توافق خوب بهتر از توافق نکردن است و توافق نکردن بهتر از توافق بد است»؛ به اعتقاد این دسته از رسانه ها، اگرچه پس از تجربه برجام، رسیدن به توافق خوب دشوار است ولی با این حال اصل مذاکره نفی نمی‌شود؛ این رسانه‌ها در دورانی که مذاکرات توسط افراد متمایل به دیدگاه اول اداره می‌شد تلاش می‌کرد مواجهه مستقیم با مذاکره کنندگان در حین مذاکره را به حداقل برساند لکن مواردی نیز بود که این رسانه‌ها سکوت را جایز نمی‌دانستند؛ به عنوان مثال زمانی که قدرت دفاعی کشور زیر سوال برده می‌شد یا قبل از مذاکره از خزانه خالی صحبت به میان می آمد، علیه این اظهارات، موضع‌گیری می‌کردند؛ با استقرار دیدگاه متفاوت در تیم مذاکره کننده، طبیعتا واکنش این رسانه‌ها نیز دچار تغییر می‌شد؛ وجه تمایز این دسته با دسته دوم نیز همین جا بروز پیدا میکرد؛ این رسانه‌ها توانسته بودند میان «افزایش قدرت چانه‌زنی در صحنه بین‌الملل» و «اعتمادآفرینی نسبت به تیم مذاکره کننده در داخل کشور» جمع کنند؛ به عبارتی عمده انتقادات خود را نه به تیم مذاکره کننده که متوجه طرف مقابل می‌کردند. ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰غربال سازیِ افکار عمومی‼️ 🔶بدون تردید در دنیای کنونی، رسانه حرف اول را در جهت‌دهی افکار عمومی می‌زند؛ رسانه تصمیم می‌گیرد که افکار عمومی نسبت‌ به چه پدیده‌ای حساس‌شده و واکنش نشان دهند و از کنار چه پدیده‌ای بی‌تفاوت عبور کنند؛ در این یادداشت کوشش خواهیم کرد به تشریح یکی از شگردهای رسانه در تسلط بر افکار عمومی بپردازیم؛ برای توضیح این شگرد، ناگزیر از بیان مقدمه‌ای هستیم، بخوانید؛ ❎غربال، نام وسیله‌ای مشبک یا سوراخ سوراخ است که برای جدا کردن اجزای ریز و درشت یک جسم به کار می‌رود؛ از جمله خصوصیات غربال این است که نمی‌توان به وسیله آن، و کامل درباره ویژگی‌های جسم غربال شده ارائه کرد؛ چرا که دو محصول پدیدار شده پس‌از عمل غربالگری، دو ویژگی متفاوت داشته و هر یک تنها بیانگر قسمتی از ویژگی‌های جسم اصلی می‌باشد؛ لذا استناد به جسم غربال شده برای قضاوت درباره ویژگی‌های جسم اصلی، قضاوتی ناشیانه و حاکی از سطحی‌نگری خواهد بود. ♦️به اصل یادداشت بازمی‌گردیم؛ در شگرد غربال سازی افکار عمومی، ابتدا قدرت کلان‌نگری و نگاه جامع به پدیده‌ها از افکار عمومی سلب شده و سپس با در ابعاد حوادث مثبت و منفی، اغلب حوادث مثبت از غربال ذهن عموم جامعه عبور داده شده و تنها اخبار تلخ و اتفاقات ناگوار است که جلوی دیدگان مردم قرار می‌گیرد؛ در مرحله بعد با استخراج حکم کلی از یک پدیده جزئی میوه چنین عملیاتی چیده می‌شود؛ ✳️یکی از نکات قابل تأمل در شگرد غربال سازی افکار عمومی، این است که از اخبار دروغ استفاده نمی‌شود! به عبارت بهتر اگر ملاک در راست و دروغ بودن خبر، اصل تحقق یا عدم تحقق خبر باشد، تمام اخباری که براساس این شگرد پوشش داده می‌شود، اخبار «راست» است! اما اگر علاوه بر اصل تحقق یا عدم تحقق، و تحقق را نیز در صحت یا نادرستی اخبار معتبر بدانیم، تمام اخبار منتشر شده با این شگرد، ذیل اخبار دروغ قرار خواهند گرفت. 🔷انتقاد برخی کارشناسان از فیلم هایی که چهره تاریکی از کشور ارائه می‌کنند، در همین چارچوب قابل تحلیل است؛ به محض انتقاد از چنین آثاری، این پرسش مطرح می‌شود که مگر مطالب مطرح شده در فیلم دروغ است؟! این پرسش ناشی از عدم تفکیک بین ملاک‌های مختلف راست و دروغ بودن خبر می‌باشد! ✅حال به ذهنیت خود مراجعه کنید، حساسیت شما به اخبار منفی بیشتر است یا اخبار مثبت؟ از پاسخ به این سوال، می‌توانید نحوه تفکر خود را تشخیص دهید؛ تفکر جامع و کلان یا تفکر غربالی؟!! ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰پدیده خودتسکینی ✳️موضوعی که در پی توضیح آن هستیم پدیده‌ای است که در سال‌های اخیر بسیار شایع شده و بخشی از مواجهه افراد با حوادث و وقایع ذیل این پدیده قابل‌تحلیل است؛ ❇️ظهور و بروز این پدیده اغلب از طرف افرادی است که از اعتقاد راسخ نسبت‌به مسیری که در پیش گرفته‌اند محروم بوده و همواره در شک‌وتردید به سر می‌برند؛ این افراد که نه قادر به انجام عمل بوده و نه حاضر به ترک آن هستند، برای رهایی از عذاب سرگردانی و سردرگمی متوسل به مسیر سومی می‌شوند که همان پدیده خود تسکینی است؛ در این پدیده به‌جهت رهایی از حالت تردید و دودلی و با استناد به برخی امور جزئی، نفس عمل زیر سوال رفته و لذا دلیل ترک آن عمل توسط شخص همان امور جزئی و بی‌ارتباط معرفی می‌شود؛ به این ترتیب از عذاب وجدان نیز رهایی یافته و مقدمات تسکین روانی خود را -هرچند به صورت کاذب- فراهم می‌آورند؛ این افراد که اغلب دیگران را از قضاوت‌های ظاهری برحذر می‌دارند، مسیر سوم -زیر سؤال بردن نفس عمل- را با استناد به برخی ظواهر، نتیجه‌گیری می‌کنند! ❎شاید بتوان روشن‌ترین و واضح‌ترین نمود پدیده خود تسکینی را در بحث عزاداری سیدالشهدا مشاهده کرد؛ برخی از افراد چنان از تحریف در حادثه عاشورا سخن می‌کنند که گویی در روز حادثه و در صحرای کربلا حاضر بوده‌اند و آنچه در مجالس عزاداری گفته می‌شود خلاف مشاهدات آنان است!! برخی دیگر نیز با به گوشه‌هایی از بیانات بزرگان و علما تلاش دارند اقدامات خود را مبتنی بر مبانی دینی نشان دهند؛ این قلم منکر وجود تحریف در برخی هیئات عزاداری نیست لکن درعین‌حال معتقد است تعداد بالای مجالس عزای سالم و به دور از تحریف، مانع از آن است که چنین مباحثی، دستاویزی برای ترک مجلس عزای امام حسین علیه‌السلام شود. ✅گفتنی است پدیده خودتسکینی، ناآگاهانه صورت گرفته و لذا اظهارات برخی از رسانه‌ها را نمی‌توان ذیل این پدیده تعریف کرد؛ لکن این پرسش برای هر ناظر منصفی به وجود می‌آید که چرا رسانه‌هایی که اندک قرابتی با آرمان‌های سیدالشهداء ندارند و در خفا و علن، مطالب ناروایی را به امام حسین علیه السلام منتسب می‌کنند، دغدغه مبارزه با تحریفات حادثه عاشورا پیدا کرده و با طرح برخی مطالب ظاهرالصلاح، سعی دارند مانع حضور مردم در مجالس عزاداری شوند؟! این مجالس کدام منافع آنان را به خطر انداخته است؟! ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰درباره آشوب های اخیر ✳️آشوب هایی که اخیرا در کشور اتفاق افتاد ویژگی ها و خصوصیاتی داشت که آن را از اغتشاشات سالهای گذشته متمایز میکرد؛ در این باره گفتنی هایی هست؛ 1️⃣شاید بتوان مهمترین ویژگی این آشوب ها را محدود بودن و عدم گستردگی آن دانست؛ اگر در گذشته گفته میشد «مردم صف خود را از اغتشاشگران جدا کردند»، در مورد اخیر نیازی به این گزاره احساس نمیشد؛ چرا که از همان ابتدا روشن بود که مردم در این حرکت جایی ندارند. 2️⃣محدود بودن این آشوب ها موجب میشد که در ابتدای کار رسانه های خارجی علی رغم تلاشهای بی وقفه خود نتوانند آن چنان که باید و شاید روی این آشوب ها مانور دهند؛ لذا اغتشاشات خیلی زود شکل رادیکال به خود گرفته و به جهت جلب توجه افکار عمومی، انبوهی از اقدامات ساختارشکنانه از طرف آشوبگران مخابره میشد؛ آتش زدن قرآن، برداشتن حجاب از سر زن محجبه و... ناشی از آن بود که رسانه ها مجبور شدند برای سرپوش گذاشتن بر تعداد اندک اغتشاشگران، وقاحت آنان را به یاری بطلبند. 3️⃣در این اغتشاشات، واکنش برخی از مخالفان جمهوری اسلامی که از تجربه و پختگیِ بالاتری نسبت به دیگر دوستان خود برخوردارند قابل توجه بود؛ این افراد که از همان ابتدا دریافتند آبی از این آشوب ها برای آنان گرم نمیشود نوک پیکان حملات خود را معطوف به نهادهای آموزشی کشور کردند؛ آنان که میدیدند اقدامات صورت گرفته با هیچ منطقی قابل توجیه نیست لذا تلاش میکردند اقدامات زشت و پلشت آنان را نه به هدایتگران آنان در آن سوی مرزها که به نهادهای آموزشی کشور مستند کنند؛ اگر منظور این افراد از اصلاح نهادهای آموزشی، تصفیه عناصری است که دانش آموزان را تحریک به آشوب میکردند، با این افراد هم نظر خواهیم بود!! 4️⃣در ناآرامی های سالهای گذشته، عمدتا مباحث اقتصادی بهانه اغتشاشات قرار میگرفت و آشوبگران با این حربه، عده ای را دور خود جمع میکردند ولی در حدود یکسال گذشته، مطلوب اقتصادی -نه شرایط مطلوب- این امکان را نیز از آنان سلب کرده بود و لذا در اغتشاشات اخیر به ندرت شعارهای اقتصادی شنیده شد. 5️⃣این اغتشاشات ثابت کرد مفاهیمی همانند حقوق زن، حقوق بشر، آزادی و... با خوانش قدرت های غربی، قابلیت ایجاد یک حرکت عمومی و فراگیر در کشور ندارند و عموم مردم با چنین قرائتی از این مفاهیم، بیگانه و بلکه منزجر هستند؛ نمیتوان از حرکت عمومی و فراگیر مردم در سال 57 که با شعار «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» شکل گرفت برای چنین حرکت های محدود و بی رمق الگوبرداری کرد؛ چرا که بین خوانش اسلام و قدرت های غربی از این مفاهیم فاصله ای پرناشدنی وجود دارد؛ 6️⃣برخی از های ورزشی و هنری هم در این قضیه فعال بودند که البته ارزش چندانی برای بررسی ندارند؛ چرا که با نابخردی و ناشیگری تمام، حیثیت و اعتبار داشته و نداشته خود را در عرض چند روز به باد فنا داده و حتی برخی از آنها در بین براندازان نیز مورد اعتراض قرار گرفتند؛ برخی نیز در این قضیه اشتباه کردند و نشان دادند که صلاحیت مرجعیت فکری برای جوانان و نوجوانان ندارند؛ البته طبق فرموده رهبری میتوانند با عذرخواهی به دامن ملت و انقلاب بازگردند. 7️⃣در پایان اشاره به مطلبی خالی از لطف نیست؛ در سال 2006 و در زمانی که رژیم صهیونیستی به لبنان حمله کرده و با مقاومت حزب الله روبرو شد، وزیر وقت خارجه آمریکا تصریح کرده بود که این جنگ، درد زایمان برای تولد خاورمیانه جدید است؛ البته تحولات سال ها بعد نشان داد که خاورمیانه جدید متولد شد ولی درد آن بیش از همه گریبان آمریکا را گرفت؛ از کجا معلوم؟ شاید کسانی که خواب تجزیه ایران را در سر می پروراندند، ناچار شوند تولد ایران قوی را به نظاره بنشینند؟! تولدی که درد آن بیش از همه دامن آمریکا و دنباله های داخلی آنان را خواهد گرفت. ✍️ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰«شما چند جزیره‌ی خارک دارید؟!» ✳️در سال های جنگ، جزیره خارک به قلب صادرات نفت ایران شهرت داشت و برای طرفین درگیر در جنگ، حائز اهمیت فراوان بود؛ عمده درآمد ایران از طریق این جزیره تامین میشد و رژیم صدام نیز که از این مساله آگاه بود، با انگیزه قطع منابع مالی ایران و همچنین تضعیف روحیه رزمندگان، پس از آموزش و برنامه ریزی های فراوان، اقدام به حمله هوایی به این جزیره کرده و خساراتی را نیز وارد آوردند ولی از آن جا که نتوانسته بودند آن طور که باید و شاید به اهداف عملیات دست پیدا کنند، بلندگوهای تبلیغاتی خود را برای جبران این ناکامی فعال تر کردند؛ شکست آن ها در عملیات نظامی منجر به این شده بود که بار تحقق اهداف محقق نشده، بر دوش رسانه سنگینی کند؛ لذا این رسانه ها به طور مرتب به انتشار اخباری با مضمون نابودی و سقوط جزیره خارک میپرداختند؛ این تبلیغات به قدری گسترده و باورپذیر شده بود که یکی از سربازان عراقی به یکی از اسرای ایرانی گفته بود: «شما چند جزیره‌ی خارک دارید؟!اخبار ما تا حالا ده‌ها بار گفته است که هواپیماهای عراقی جزیره‌ی خارک را با خاک یکسان کرده‌اند!!»[دایره‌المعارف مصوّر تاریخ جنگ ایران و عراق، جعفر شیرعلی‌نیا، نشر سایان، صفحه 292] ❎ ماجرا تا آن جایی پیش رفت که امام خمینی(ره) در واکنشی آمیخته به طنز فرمودند:« من نمی‌دانم جزیره خارک چند دفعه نابود باید بشود؟ اولی که زدند گفتند ما با خاک یکسانش کردیم، پس باید یک قطره نفت نداشته باشد، خاک است دیگر! بعد چهل و نه مرتبه می‌گویند یا چند و چند مرتبه تازه زدند، هر دفعه می‌گویند ما از بین بردیمش. خوب، یک چیز را چند دفعه از بین می‌برید؟» امام خمینی (ره)؛ 09 آذر 1364 ❇️راهبرد کنونی رسانه های غربی در مواجهه با جمهوری اسلامی، بی شباهت به قضیه فوق الذکر نیست؛ تصور کنید تمام گزینه های جنگ نظامی، تهاجم فرهنگی، تحریم اقتصادی، شورش های مرزی، ترور دانشمندان و... در عین حال که منجر به آسیب و زیان هایی برای کشور شده است، نتوانسته است اهداف و غرض نهایی آنان را محقق کند؛ روشن است که در چنین شرایطی مسئولیت رسانه و دستگاه های تبلیغاتی، دوچندان گشته و رسانه باید به تنهایی، مأموریت دیگر بخش ها را نیز پوشش دهد؛ ✅ اگر مشاهده میشود که هر از گاهی در فضای مجازی و رسانه های غربی، جمهوری اسلامی سقوط میکند و درهمان فضا جشن های مختلف هم گرفته میشود نباید چندان تعجب کرد!! چرا که این رسانه ها در این شرایط، ناگزیر از اتخاذ چنین رویکردی هستند! البته به زعم نگارنده به همان مقداری که برگزیدن چنین رویکردی از طرف گردانندگان این رسانه ها امری عاقلانه و عالمانه نسبت به خود آنان است، پذیرش چنین مطالبی جاهلانه و از روی ناآگاهی میباشد؛ پذیرش این مطالب به این معنی خواهد بود که در دنیا،حدود هشتاد کشورِ «جمهوری اسلامی ایران» داریم!! ✍️ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰فضای مجازی با دو عینک مختلف ✳️قدر مسلم نمیتوان فارغ از دیدگاه های مختلفی که درباره یک مساله وجود دارد، نظر صریح و صحیحی پیرامون آن موضوع ارائه داد؛ لذا بررسی نظرات مختلف حول یک موضوع به جهت دستیابی به تصمیمی معقول و پخته، ضرورتی اجتناب ناپذیر است؛ یکی از موضوعاتی که آرای مختلف و بلکه مخالفی پیرامون آن وجود دارد، موضوع «فضای مجازی» است؛ در این یادداشت میکوشیم دو دیدگاهی را که در این بحث مطرح شده است، توضیح دهیم. 1️⃣دیدگاه اول با تاکید بر محاسن و مزایای فضای مجازی، هرگونه محدودیت و چارچوب گذاری در این فضا را رد کرده و معتقد به آزاد و رها بودن این فضا میباشند؛ از جمله مزایایی که این دسته برای فضای مجازی فهرست میکنند به شرح زیر است: 🔹ارتقای آگاهی عمومی:به عقیده این دسته، فضای مجازی بستری برای گردش آزاد اطلاعات بوده و در نتیجه منجر به ارتقای آگاهی عمومی میشود؛به زعم این افراد، ترسِ کسانی که اندیشه تحدید یا ساماندهی فضای مجازی را در سر میپرورانند، از شناخت و آگاهی مردم میباشد؛ چرا که تداوم حکومت و ریاست آنان در گرو جهل عمومی است و فضای مجازی به مصاف این جهل رفته است. 🔸تصمیم سازی: مزیت دیگری که این افراد برای فضای مجازی ذکر میکنند، وادار کردن اصحاب قدرت به انجام یا ترک یک عمل و به عبارت ساده تر، تصمیم سازی میباشد؛ این افراد معتقدند میتوان با قدرت فضای مجازی، جوّ عمومی را علیه اصحاب قدرت به قدری سنگین کرد که ناچار به تمکین در برابر خواست عمومی شوند؛ 2️⃣دیدگاه دوم با وجود اذعان به محاسن و مزایای مختلف فضای مجازی، معتقد است تمام فواید ذکر شده متوقف بر ساماندهی و قانونمندی این فضا میباشد و در غیر این صورت همه مزایای آن به ضد خود تبدیل خواهند شد؛ این دسته اشکالاتی به دیدگاه اول دارند که در ادامه به بخشی از آن ها اشاره میشود: 🔹از قدیم الأیام معروف است که انسان حالت انگوری را دارد که در دیگ میریزند و به محض جوشیدن، نجس میشود؛ برای این که نجاست این انگور از بین برود باید به میزانی حرارت داده شود که دو سوم آن تبخیر شود؛ دیدگاه دوم معتقد است فضای مجازی به منزله حرارت اندکی است که بر افکار عمومی داده میشود و نه منجر به آگاهی که بلکه به توهم آگاهی منجر میشود و روشن است که خطر توهم آگاهی و علم ناقص بسیار بیشتر از خطر جهل است؛به عقیده این دسته، فضای مجازیِ رها، قاضیانی تربیت میکند که بساط قضاوت خود را در برابر هر پدیده ای پهن میکنند و با اعتماد به نفسی مثال زدنی و بی توجه به آن که منبع آنان تنها چند عکسنوشته در فضای مجازی است، به صدور حکم میپردازند؛ این دیدگاه توجه،توصیه و تاکید خود بر مطالعه کتاب را دلیلی بر آن میداند که نه تنها از آگاهی عمومی هراس ندارد بلکه اتفاقا استمرار حضور خود در ارکان قدرت را متوقف به آگاهی عمومی میداند. 🔸دسته دوم نسبت به مزیت «تصمیم سازی» نیز اشکالاتی را مطرح کرده اند؛ این افراد معتقدند که «تصمیم سازی برای اصحاب قدرت» و «تصمیم سازیِ اصحاب قدرت» دو مقوله جدا از هم بوده و آن چه که در فضای مجازیِ رها رخ میدهد، نه مورد اول که مورد دوم میباشد؛ این دیدگاه مدعی است با توجه به این که صاحبان و سیاستگذاران فضای مجازی، خود اصحاب قدرت میباشند پس چگونه ممکن است چنین فضایی بر علیه خود آنان تبدیل شود؟؟ بلکه آن چه مسلم است استفاده این قدرت ها از فضای مجازی علیه کشورهای دیگر و در جهت تضعیف آن کشورها میباشد؛ به عبارت بهتر اگر چه چاقو وسیله بریدن است ولی تنها چیزی که نه می خواهد و نه میتواند ببُرد، دسته خودش است؛ این دیدگاه با استناد به این اشکالات -و البته اشکالات مختلف دیگر- مدعی است که نباید فرمان فضای مجازی، خارج از مرزها بوده و هدایت آن در دست کسانی باشد که تمام تلاش خود را در جهت تضعیف کشور به کار میبرند. ✍️ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰روحانیت چه بود و چه شد؟!! 1️⃣کسانی که از دریچه رسانه و فضای مجازی،«جایگاه روحانیت در گذر زمان» را تحلیل و بررسی میکنند، احتمالا چنین تصوری از این موضوع دارند: «از آن جایی که روحانیت پیش از انقلاب، در برابر ظلم و جور حکومت ها سینه سپر کرده و بی کفایتی و ناکارآمدی حکومت های وقت را فریاد میزد، از جایگاه والا و شایسته ای نزد مردم برخوردار بود لکن پس از انقلاب اسلامی و به دلیل آن که روحانیت، در مسند قدرت نشست و مبارزه به معنای مقابله با حکومت را کنار گذاشت، به تدریج احترام خود نزد افکار عمومی را از دست داده و مردم را نسبت به خود بدبین کرده است.» 2️⃣باید اذعان کرد که این اندیشه، چنان هنرمندانه و ماهرانه تلقین شده است که حتی برخی از روحانیون نیز چنین پنداری از رابطه مردم و روحانیت در این سیر تاریخی دارند؛ ماجرا از آن جا جالب تر میشود که با رسانه هایی مواجه میشویم که چنان کینه ای از روحانیت دارند که حاضر نیستند عمامه بر سر و سر بر تن روحانیون باشد ولی با نقاب دلسوزی، به گونه ای از جایگاه و احترام روحانیون در گذشته سخن میگویند که برخی افراد، آن رسانه ها را غمخوار خود دانسته و همچنین حسرت بازگشت به آن دوران را میخورند! اما واقعیت چیست و اسناد تاریخی در این باره چه میگویند؟ 3️⃣خاطرات و اسناد آن روزها، حکایت از وضعیت دیگری میکند که مرور برخی از آن ها خالی از لطف نیست؛ امام خمینی در تشریح وضعیت روحانیت قبل از انقلاب چنین میفرمایند:«در اتومبیلی که جمعیت در آن بود نشسته بودیم. بنزین تمام شد بین راه. من سید بودم، یک شیخی هم همراهم بود. شوفر برگشت گفت که این از اثر اینکه این شیخ را سوار کرده بودیم بنزین تمام شد! تمام شدن بنزین را اثر نحوست یک روحانی می‌دانست! این طور بود آقا!58/02/01» 4️⃣شدت ناراحتی ایشان از چنین مسائلی آن چنان بالا بوده است که در جای دیگری میفرمایند: «این قصه را من کراراً گفتم و چون در قلب من یک امر ناراحت کننده‌ای بود، حالا هم عرض می‌کنم: مرحوم شیخ عباس تهرانی- رحمه الله تعالی- ایشان فرمودند که من از اراک می‌خواستم بیایم قم، رفتم که اتومبیلی سوار بشوم کرایه کنم و بیایم، آن شوفرِ اتومبیل گفت که ما عهد کرده‌ایم که دو طایفه را سوار اتومبیل نکنیم: یکی آخوندها را، یکی هم فواحش را! این وضع ما بود در زمان آن پدر، زمان پسر را همه یادتان هست که‌ چه بود و چه شد.58/06/22» 5️⃣ترور روحانیون در اوایل انقلاب نیز خود قصه پر غصه ای است که فعلا به آن نمیپردازیم؛پس از پی بردن به چنین وضعیتی در گذشته، پرسش اصلی این است که چرا تصور افکار عمومی از جایگاه روحانیت در گذشته، مطابق با واقع نیست؟ پاسخ را باید در دستگاه های تبلیغاتیِ آن زمان جست وجو کرد؛ نبود رسانه های فراگیر در گذشته منجر به این میشد که چنین مسائلی در همان مکان و زمان، دفن شده و با کمترین حساسیتی از سوی مردم همراه باشد اما امروزه شرایط قدری متفاوت است؛ 6️⃣امروز اگر شخصی قصد اهانت به روحانیت را داشته باشد فرد دیگری را نیز برای فیلمبرداری از این اقدام اجیر میکند تا کلیپ آن را در مقیاس میلیونی منتشر نماید؛ قضاوت افکار عمومی نیز پس از بمباران چنین کلیپ هایی کاملا روشن است! لذا به اعتقاد نگارنده اگر چه روحانیت در رسانه و فضای مجازی که هر نوع کاربری -اعم از انسان و ربات- در آن حضور دارند، محبوبیت چندانی ندارد ولی در فضای حقیقی شاهد وضعیت متفاوتی هستیم؛ برای این ادعا کافی است ببینید که امروزه مردم برای از دست دادن کدام قشر بیشتر آزرده و اندوهگین میشوند؟ مراسمات تشییع نشانه خوبی برای بررسی این قضیه است!! 7️⃣در پایان گفتنی است که این مطالب، به معنای نفی کامل بی احترامی ها به روحانیت در حال حاضر نیست؛ سخن در این است که این اتفاقات در مقایسه با گذشته حقیقتا اندک ولی پر سر و صدا است. ✍️ادمین عقال 🆔@eghaal