💠 توبه نمی‌کنیم چون خود را بد نمی‌دانیم! 🔸 آیت‌الله بهجت (ره): حوادثی که اتفاق می‌افتد، نتیجه کارهای ماست که بر سر ما می‌آید: « وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْديكُمْ؛ هر مصیبتی به شما می‌رسد، به‌واسطه اعمال شماست».(شوری: ۳۰) آیا نباید به فکر باشیم و از گناهان گذشته که باعث این همه بلاها و مصیبت‌ها شده است، توبه کنیم؟ ولی ما توبه نمی‌کنیم، چون کارهای خود را بد نمی‌دانیم، و به خود و کارهای خود خوش بین هستیم! آیا در این حوادث و گرفتاری‌ها که از هزار سال پیش به ما خبر داده‌اند، نباید شرح صدر پیدا کنیم و همان‌طور که دستور داده‌اند باشیم؟! که فرموده‌اند: «تَمسکوا بِالأَمْرِ الأولِ؛ به دستور اول تمسک بجویید [و عمل کنید]» یعنی اینکه به یقینیات اعتقاد داشته باشیم و به واضحات و ضروریات دینی عمل کنیم، و در موارد شک و تردید احتیاط نماییم. و نیز در مثل این زمانه که اهل ایمان به بلاهای فراوان مبتلا هستند، چنان‌که دستور داده‌اند، دعای فرج را زیاد بخوانیم. 📚 در محضر بهجت، ج٢ https://eitaa.com/ehteajatbanoovan

💢مرحوم آیت الله میلانی می فرمودند: هر روز بنشینید یک مقدار با امام زمان درد و دل کنید. خوب نیست شیعه‌ روزش شب شود و شبش روز شود و اصلاً به یاد او نباشد. بنشینید چند دقیقه ولو آدم حال هم نداشته باشد، مثلاً از مفاتیح دعایی بخواند، با همین زبان خودمان سلام و علیکی با آقا کند. با حضرت درد و دلی کند. خدا مرحوم آیت الله العظمی بهجت را رحمت کند. یک حرف بلندی می فرمودند. بین دهان تا گوش شما کمتر از یک وجب است. قبل از اینکه حرف از دهان خودتان به گوش خودتان برسد، به گوش حضرت رسیده است. او نزدیک است، درد و دل‌ها را می‌شنود. با او حرف بزنید و ارتباط برقرار کنید. در زمان حضرت امام هادی علیه السلام (در بعضی روایات امام جواد آمده است) شخصی نامه‌ای نوشت از یکی از شهرهای دور نامه‌ ای نوشت که آقا من دور از شما هستم. گاهی حاجاتی دارم، مشکلاتی دارم، به هر حال چه کنم؟ حضرت در جواب ایشان نوشتند: «إِنْ کَانَتْ لَکَ حَاجَةٌ فَحَرِّکْ شَفَتَیْک » لبت را حرکت بده، حرف بزن، بگو، ما از شما دور نیستیم. حضرت امیرالمومنین علیه‌السلام فرمودند: «و الله، لو شئتُ أن أخبر کلّ رجل منکم بمخرجه و مولجه و جمیع شأنه، لفعلتُ»؛ (نهج‌البلاغه، خطبه 175) سوگند به خدا، اگر بخواهم می‌توانم هر یک از شما را خبر دهم که از کجا آمده و به کجا می‌رود و امورش چگونه خواهد بود. https://eitaa.com/ehteajatbanoovan

🌺❤️🌺❤️🌺❤️🌺❤️🌺❤️🌺 ✍️توی یک جمع بی حوصله نشسته بودم طبق عادت همیشگی مجله را ورق زدم تا به جدول رسیدم خواندم سه عمودی یکی گفت : بلند بگو گفتم : یک کلمه سه حرفیه ازهمه چیز برتر است؟ حاجی گفت: پول تازه عروس مجلس گفت: عشق شوهرش گفت: یار کودک دبستانی گفت: علم حاجی پشت سرهم گفت : پول، اگه نمیشه طلا، سکه گفتم: حاجی اینها نمیشه گفت: پس بنویس مال گفتم: بازم نمیشه گفت: جاه خسته شدم با تلخی گفتم: نه نمیشه مادر بزرگ گفت: مادرجان، عمر است. سیاوش که تازه از سربازی آمده بود گفت: کار ديگری خندید و گفت: وام یکی از آن وسط بلندگفت: وقت خنده تلخی کردم و گفتم: نه اما فهمیدم تا شرح جدول زندگی کسی را نداشته باشی حتی یک کلمه سه حرفی آن هم درست در نمی آید ! هنوز به آن کلمه سه حرفی جدول خودم فکر میکنم شاید کودک پا برهنه بگوید: کفش کشاورزبگوید: برف لال بگوید: حرف ناشنوا بگوید: صدا نابینا بگوید: نور و من هنوز در فکرم که چرا کسی نگفت: خدا ❤️ https://eitaa.com/ehteajatbanoovan

تصور کن برنده یک مسابقه شدی و جایزه ات اینه که بانک هرروز صبح یک حساب برات باز می کنه و توش هشتاد و شش هزار و چهارصد دلار پول می گذاره ولی دوتا شرط داره. 🔹یکی اینکه همه پول را باید تا شب خرج کنی، وگرنه هرچی اضافه بیاد ازت پس می گیرند. نمی تونی تقلب کنی و یا اضافهٔ پول را به حساب دیگه ای منتقل کنی. هرروز صبح بانک برات یک حساب جدید با همون موجودی باز می کنه. 🔹شرط بعدی اینه که بانک می تونه هر وقت بخواد بدون اطلاع قبلی حسابو ببنده و بگه جایزه تموم شد. حالا بگو چه طوری عمل می کنی!؟ «همه ی ما این حساب جادویی را در اختیار داریم: زمـــــان! 🔹این حساب با ثانیه ها پُر می شه. هرروزکه از خواب بیدار میشیم ، هشتاد و شش هزار و چهارصد ثانیه به ما جایزه میدن و شب که می خوابیم مقداری را که مصرف نکردیم نمیتونیم به روز بعد منتقل کنیم. 🔹لحظه هایی که زندگی نکردیم از دستمون رفته. دیروز ناپدید شده. هر روز صبح جادو می شه و هشتاد و شش هزار و چهارصد ثانیه به ما میدن. یادت باشه که من و تو فعلاً از این نعمت برخورداریم ولی بانک می تونه هر وقت بخواد حسابو بدون اطلاع قبلی ببنده. 🔹ما به جای استفاده از موجودیمون نشستیم بحث و جدل می کنیم و غصه می خوریم. 🔹بیا از زمانی که برامون باقی مونده لذت ببریم. به امتحانش میارزه.» https://eitaa.com/ehteajatbanoovan

خواص خورشت ها چه جالب .... https://eitaa.com/ehteajatbanoovan

◀️صفات یاران خاص امام زمان(عج) 💥در آخر الزمان 🌸🌹سالروز آغاز امامت امام زمان (عج)🌼🏵 https://eitaa.com/ehteajatbanoovan

🌹🍃 ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ آدم ها ﺍین قدﺭ ﻋﺠﻠـﻪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ . ﺭﻭﺯﮔـﺎﺭ ، ﺫﺍﺕ ﺗﮏ ﺗﮏ ﺁﺩم ها ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ . ﻭ ﺗﻮ می رﻧﺠﯽ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺕ ﻭ ﻗﻀﺎﻭت هاﯼ ﻋﺠﻮﻻﻧـﻪ ﯼ ﺯﻭﺩ ﻫﻨﮕﺎﻣﺖ . ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺁﺩم ها ﻧﮕﺎﻩ می کنی . ﻭمی بینی ﺁن هاﯾﯽ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﯼ ﺑﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ، ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺑﺰﺭگ ترﯾﻦ ﮐﺎﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ . ﻭﺁن ها ﮐﻪ ﺩﻭست شاﻥ ﺩﺍﺷﺘﯽ ﻭ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺳﺘﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻧﺖ ﺍﺯ ﺯﻣﯿﻦ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ ؛ زمینت ﺯﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺁن قدرﻣﺤﮑﻢ ﮐﻪ ﺻﺪﺍﯼ ﺧـُﺭﺩ ﺷﺪﻥ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍن هاﯾـﺖ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﺷﻨﯿﺪﻩ ﺍﯼ . ﺁﺩم ها ﺭﺍ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻧﮑﻦ . ﺭﻭﺯﮔـﺎﺭ ﺑﻬﺘـﺮﯾﻦ ﻗﺎﺿﯽ ﺍﺳت... https://eitaa.com/ehteajatbanoovan

💢ماجرای دیدار حاج اسماعیل دولابی با مقام معظم رهبری سیدعلی‌اکبر پرورش نقل می‌کند: در جلسه آخری که ایشان با مقام معظم رهبری دیدار داشتند پیرامون مسائل زیادی صحبت کرده بودند منتهی حاج آقا نبوی به بنده می‌فرمودند: کاری که تا به حال مرحوم دولابی نکرده بود و کسی هم ندیده بود، این بود که در جلسه آخر هنگامی که به رهبر نزدیک شدند دست آقا را گرفتند و بوسیدند و این خیلی عجیب بود، چون ایشان نه مریدباز و مریددار بودند و نه کسی بودند که تواضع بی‌جایی انجام دهند. اما دست مقام معظم رهبری را بوسیدند و فرمودند: ایشان خیلی نورانی هستند و حتی به خود بنده می‌فرمودند که سرعت ایشان (مقام معظم رهبری) در نور گرفتن بسیار بالاست و خیلی سریع و لحظه به لحظه به نورانیت‌شان افزوده می‌شود و حتی در مسائل سیاسی نیز ایشان اینچنین هستند گفتند با این وصف بنده لایق و اصلح از ایشان سراغ ندارم. این تعبیر را مرحوم دولابی نیز در مسائل عرفانی برای‌شان به کار می‌برند می‌فرمودند: ایشان (رهبر معظم) یک مجموعه نوری است که با سرعت بر نورانیتشان افزوده میشود و خداوند متعال در این راه افاضات زیادی به ایشان دارند و حتی در جریانات نخست وزیری و پیش از رهبری آقا هنگامی که در مسایل سیاسی عده‌ای ایشان را اذیت می‌کردند مرحوم دولابی می‌فرمودند: اگر ایشان (آیت الله خامنه ای) را دیدید بگویید نگران نباشید. این‌ها برای آن است که شما آبدیده‌تر شوید و تمام این برنامه‌ها فقط برای تعالی شخص شما است. https://eitaa.com/ehteajatbanoovan

#کرامات_اولیاءالله 🔸️کرامتی از عارف بالله آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی ره زمانی که در تبریز اقامت داشت، عاشورای هر سال، در منزلش توسلی برگزار می‌شد و عده‌ای از اهل حال دعا و توسلی نموده و روضه می‌خواندند. و چون معمولا روزه بودند، افطار ساده‌ای از برنج بی‌خورشتی که در منزل آقا طبخ می‌شد را میل کرده و برمی‌گشتند. در روز عاشورای یکی از این سال‌ها رند بی‌ملاحظه‌ای که از ماجرای مستمر منزل میرزا جواد در این روز خبردار بود، در تمام نقاط شهر سر و صدا کرده و جار می‌زند: در خانه آقا احسان می‌دهند، بروید! مردم که این سخن را می‌شنوند، جهت تیمن و تبرک هم که شده به خانه ایشان آمده و وارد اتاق‌ها و حیاط می‌شوند. حدود سیصد نفر- دست کم - آماده غذا خوردن می‌شوند! خادم به میرزا اطلاع می‌دهد که سیصد نفر مهمان آمده و ما فقط برای 10 نفر غذا تدارک کرده‌ایم، تکلیف چیست؟! به محض شنیدن این خبر، بی‌آنکه تعجبی نشان دهد جواب می‌دهد: «غصه ندارد! شما در کنار دیگ غذا باشید، من خودم می‌آیم». نقل کرده‌اند سریع خود را به کنار دیگ رسانده، ریش‌های مبارکش را جمع و در حالیکه اشک از چشمانش جاری بود، با عصا چند ضربه آرام به ظرف غذا می‌زند و به خادم دستور می‌دهد: «تو غذایت را بکش!» تا دستور داد، ما شروع به غذا کشیدن کردیم و هر چقدر می‌کشیدیم، باز غذا بود و تمام نمی‌شد. بدین ترتیب آن روز از آن غذای 10 نفره دست کم سیصد نفر غذا خوردند. https://eitaa.com/ehteajatbanoovan

🟠 چرا نماز می‌خونیم به ما نمی‌چسبه ؟ #کلیپ | #استاد_رائفی_پور 🆔️ https://eitaa.com/ehteajatbanoovan