🎙غربت در دنیا، انس با مرگ #پادکست_صوتی ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir 🌐 www.einsad.ir

🔰 شهادت، بالاترین نعمت ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir 🌐www.einsad.ir

🔰شهادت ، بالاترین نعمت ◼️ انسان عظيم، در راه دنيا به بن بست مى‏ رسد و در راه خدا به عجز. ◾️و عظمت مذهب در همين است كه پوچى و عبث انسان را به عجز تبديل مى‏ كند. ◾️ تو كه استعدادهايى دارى، بى ‏آرام و نيروهايى دارى پر توان، هنگامى كه به راه افتادى، در محدوده ‏ها نمى ‏توانى دوام بياورى. ◾️اين رود عظيم وجود تو، اين حوض ‏هاى كوچك را در لحظه پر مى ‏كند و اين جريان مستمر، به عبث و پوچى مى ‏رسد و مرداب مى‏ سازد. ◾️ اين است كه در راه دنيا به بن‏بست مى ‏رسى و در اين بن ‏بست به پوچى. ◾️ تو كه راه افتاده ‏اى، تمامى هستى براى تو بيش از يك پوسته نيست، كه جوجه ‏هاى به راه افتاده بايد با نوك ‏هايشان سوراخ كنند و از بن‏ بست بيرون بيايند. ◾️ تو كه راه افتادى دنيا با تمامى وسعتش مى ‏شود زندان تو و سجن تو و تو آزادى را و شهادت را و مرگ و لقاء خدايت را از تمامى نعمت‏ ها بالاتر مى‏ دانى، كه آزادى از زندان براى زندانى هر چند كه بهترين غذا و مكان را به او ارزانى كرده باشند، از هر چيز ارزنده ‏تر است. ◾️▪️ و اين است كه شهادت براى اين روح ‏هاى عظيم‏ تر از هستى، بالاترين نعمت است. ◾️ انسان بزرگ‏ تر از اين زندگى و عظيم‏ تر از اين هستى است. اين است كه راه مى ‏افتد و هنگامى كه راه افتاد ديوارها را احساس مى ‏كند و زندان را مى ‏فهمد و پوچى و عبث در اين بن ‏بست تجربه مى ‏شوند. ◾️و تنها مذهب است كه جهت انسان را مى‏ تواند عوض كند و او را از محدودهاى تنگ، بيرون بياورد و حتى بهشت را به عنوان منزل- نه مقصد- معرفى كند و جهت حركت انسان را به سوى نامحدودى بگذارد، كه تمامى توان او را از علم و عقل و عشق و عمل او را مى ‏بلعد و راه هنوز ادامه دارد. 📝 استاد علی صفایی حائری 📚 کتاب صراط، صفحه ۱۲۴ ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir 🌐www.einsad.ir

🔰 آه من قله الزاد و طول الطریق ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir 🌐www.einsad.ir

🔰آه من قلة الزاد و طول الطریق ... 🔶🔸 اين عظمت مذهب است كه عبث را به عجز تبديل مى ‏كند تا آنجا كه على مرد راه مى ‏گويد: آه مِنْ قِلَّةِ الزّادِ و طول الطَّريق. 🔸 واى از توشه ‏ى كم و راه دور. اين عجز على است. 🔸 على كه تمامى دنيا در چشمش كمتر از يك كفش پاره و كمتر از آب بينى بز و كمتر از روده ‏ى خوك در دست جزامى است. همين على در اين راه به عجز مى‏ رسد و فرياد بر مى‏ دارد آه ... 🔸 و اين‏ آه على را كسى مى ‏فهمد، كه سينه ‏ى على را فهميده باشد. 🔸 سينه‏ ى او نه همچون سينه ‏ى ماست كه تحمل خودمان را نداريم و به عجز مى‏ رسيم على سينه ‏اى دارد كه دشمنش در آن شناور است، كه دشمن از وسعت آن در تنگناست. 🔸 از همين سينه، على آه مى‏ كشد كه واى از توشه‏ ى كم و از راه دور. 🔸 و همين راه دور است كه انسان را از بن‏ بست و عبث مى‏ رهاند و به فكر وا مى ‏دارد تا مركبى ديگر بيابد و پس از عجز با اين مركب گام بردارد. 📝 استاد علی صفایی حائری 📚 کتاب صراط، صفحه ۱۲۷ ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir 🌐www.einsad.ir

🔰 کمال انقطاع ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir 🌐www.einsad.ir

🔰 کمال انقطاع ◼️ اين رسول است كه درس مى ‏دهد؛ اثر شرك از پاى مورچه بر سنگ سياه در شب تاريك، پنهان‏ تر است. ◾️ آنچه كه تو را به خدا مى‏ رساند، همان آيه‏ ها و آثارى كه تو را به توحيد دعوت مى‏ كند، در يك مرحله خودش شرك مى‏ شود، كه با پايى جز او به او راهى‏ نيست. ◾️▪️ اگر او را مى ‏خواهى، از كوچه ‏ى هستى بگذر ... بيرون از هستى درد آلود آن سوى نيل هوس آلود آن وادى ايمن، آن قله‏ ى مقصود است. و در اين وادى تو بى ‏پا و بر اين قله، تو بى ‏هيچ‏ تنها با او مى ‏آيى‏ و به سوى او مى ‏آيى. و در اين‏ آمدن‏ از تو، در تو، نشانى نيست. ◾️ اينجاست كه مقصد اوست. وسيله اوست. راه اوست. ◾️ جز او كسى نيست، كه تمامى مركب ‏ها در گل مانده ‏اند و تمامى قدرت ‏ها به عجز رسيده ‏اند و تمامى وسيله‏ ها خود مانع راه تو شده ‏اند. ◾️ بى‏ حساب نيست كه‏ كمال الانقطاع را مى‏ خواهند؛ الهى‏ هَبْ لى‏ ... ◾️ خداى من به من هبه كن، به من ببخش، كه من سزاوار نيستم، من خريدار نيستم كه چيزى ندارم، تو به من ببخش؛ كَمالَ الِانْقِطاعِ الَيْك، آزادى كامل را كه به سوى تو بال بگشايد، ◾️ چون ما در برابر قطع او و بلاء او گاهى سركشيم و انقطاع نداريم و اين قطع را نپذيرفته ‏ايم، پس از پذيرفتن چه بسا به سوى او نيامده باشم و بى ‏خيال و لوطى‏ وار مانده باشيم ◾️ و پس از حركت به سوى او چه بسا كه از خود آزادى، آزاد نشده باشيم. كمال انقطاع اين همه را در خود دارد. 📝 استاد علی صفایی حائری 📚 کتاب صراط، صفحه ۱۳۳ ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir 🌐www.einsad.ir

🔰 عبودیت ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir 🌐www.einsad.ir

🔰 عبودیت 🔷🔹 چه بسيار عبادت‏ هايى كه خودشان وَيل و عذاب انسان است. 🔹 هنگامى كه نماز همراه امر نباشد و تكليف تو كار ديگرى باشد، اين عبادت ارزشى ندارد و عبوديت نيست. 🔹 عبادتى عبوديت است كه با اطاعت اللَّه همراه باشد و از امر او الهام گرفته باشد. 🔹 و اين صراط مستقيم و راه نزديك است كه تو را پيش مى ‏برد، نه فقه و نه اصول و نه حكمت و عرفان و نه رياضت و شهادت. 🔹 آنجا كه تكليف دارم تا جلوگير دشمن ‏ها باشم، اگر به كارى ديگر روى بياوريم خريدار ندارد. آنجا كه آدم‏ها دارند مى‏ پوسند و از درون پوك مى ‏شوند، اگر به خلوتى و كنجى پناهنده شده باشم، اين ارزشى ندارد و حتى من در همان خلوتم محاصره مى ‏شوم و در خانه ‏ام از پاى مى ‏افتم. 🔹 اگر به سوى گندها هجوم نياورى، ناچار محاصره مى ‏شوى. اگر براى درگيرى آماده نشوى، ضربه مى‏ بينى. 🔹 آنها كه نيازهاشان را تأمين نكرده ‏اند، مجبورند كه امتياز بدهند و اين است تكليف تو، كه زمينه ‏ها را فراهم كنى و از خلوت فارغت بيرون بيايى و مهره ‏هايت را بسازى. 🔹 آنجا كه تكليف تو ساختن و سوختن است، ساختن مهره ‏هايى و سوختن دشمن ‏هايى، اگر به تظاهر بپردازى و شعار دهى و يا سينه‏ ات را جلوى گلوله بگيرى، خريدارى ندارى. 🔷🔹 اين على است كه تمام وجودش سوز مرگ است و از كودك به پستان مادر، به مرگ مأنوس ‏تر است، ولى بايد بماند و حتى ذلت بيست و پنج سال را تحمل كند، كه على عبد است و عبوديت او صراط مستقيم است. 🔹 و اگر مى‏ بينى كه صراط مستقيم به على تفسير مى ‏شود از همين جاست كه يك قدم از مرز بيرون نمى‏ گذارد و آنجا كه شور شمشير دارد، بيل به دست مى‏ گيرد و نخلستان‏ ها را آباد مى ‏كند. 🔹و چه احمق است كسى كه سوز على را ببيند و او را به ترس و خودخواهى متهم كند، كه مرگ براى اين روح‏ هاى بزرگتر از هستى، جرعه‏ ى گوارايى بيش نيست، ولى همين جرعه را محروم مى‏ شوند. 🔹 مرگ براى اينها ولادت است و آزادى از زندان، ولى محكوم مى ‏شوند. مادام كه به عبوديت نرسيم و همچون مرده پيش دست غسال نباشيم و پيش از مرگمان نميريم، به جايى نرسيده‏ ايم، هر چند كه به شهادت و عرفان و يا فقه و اصول و تسخيرها و تسلطها رسيده باشيم. 🔹 مرده از خودش حركتى ندارد، به اندازه ‏اى كه بجنبانيش مى‏ جنبد. عبد ديگر از خودش حركتى ندارد، آنجا كه امر هست و به همان مقدار كه امر هست شور و جنبش و حركت خواهد داشت و همين است كه رسول نبايد، بر آنها كه حرفش را نمى ‏شنوند از روى حسرت و عاطفه جان بدهد. 📝 استاد علی صفایی حائری 📚 کتاب صراط، صفحه ۱۵۳ ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir 🌐www.einsad.ir

🎙ان معی ربی #پادکست_صوتی ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir 🌐 www.einsad.ir

🔰 انعام یافته ها ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir 🌐www.einsad.ir

🔰 انعام يافته‏ ها ◾️كسانى كه به عبوديت و اطاعت رسول مى‏ رسند، اينها انعام مى‏ گيرند. ◾️انعامى گسترده كه از بخشش ‏ها و نعمت‏ ها و از كوثر و عافيت، بهره‏ مند مى ‏شوند. ◾️آنچه ما از نعمت‏ ها و بخشش‏ هاى خدا داريم، همه تنعيم و بهره ‏مند ساختن و زمينه فراهم كردن اوست. ◾️هنگامى كه در برابر اين تنعيم و بخشش، كارى بكنيم، به انعام مى ‏رسيم و اين انعام گاهى به صورت بخشش‏ هاى جديد و گاهى به صورت كوثر و عافيت به انسان مى ‏رسد؛ انعام نعمت و انعام كوثر. ◾️ چه كسانى از سعادت و بهره‏ مندى سهم بيشترى دارند، آيا آنهايى كه نعمت و امكانات زيادتر دارند؟ ◾️راستى كدام يك به نتيجه مى ‏رسند و ادامه مى‏ يابند، آنها كه از موقعيت و امكانات و نعمت‏ هاى بيشتر بهره‏ مند هستند، يا آنها كه از نعمت ‏هاى كم بهره‏ بردارى زيادتر دارند و در هر موقعيت، موضع ‏گيرى خود را مى ‏شناسند و حتى از بدى‏ ها خوب استفاده مى‏ كنند؟ ◾️هنگامى كه چند قطره بنزين در جايگاه خودش مى ‏سوزد، حركت ايجاد مى‏ كند، در حاليكه يك درياى بى ‏حساب فقط حرارت مى ‏آورد. ◾️به تعبير قرآن، حجم عمل و حجم نعمت ‏ها نبايد چشم تو را پر كند، چون آنها كه در جايگاه خود ننشستند، امكانات و فعاليت ‏شان به آنها ثمرى نمى ‏رساند. كارهاشان به خاكسترى مى‏ ماند در باد و در دست طوفان كه به جايى نمى‏ رسد. ◾️ آنها كه در صراط هستند به اين انعام گسترده راه مى‏ يابند، نه تنها از نعمت كه از كوثر بهره ‏مند مى ‏شوند و اين است كه با امكانات كم پيروز مى‏ شوند و جلو مى‏ افتند و ديگران ابتر مى ‏مانند و به نتيجه نمى‏ رسند كه، از كوثر بهره نگرفته ‏اند، ◾️ چون كوثر به معناى كثير النعمه نيست، كثير الخير است. كوثر امكانات و نعمت‏ هاى زياد نيست. بهره‏ بردارى، حتى از امكانات كم و نعمت‏ هاى محدود است. ◾️ رسول از جهت امكانات و نعمت ‏ها در چشم ديگران كوچك بود، ولى از اين كوثر بهره داشت و اين بود كه ادامه يافت. اما سرشارها و بهره‏ مند ها، ابتر و بى‏ ادامه ماندند. 📝 استاد علی صفایی حائری 📚 کتاب صراط، صفحه ۱۵۹ ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir 🌐www.einsad.ir