هرچه انسان تر باشیم ، زخمها عمیقتر خواهند بود.
هرچه بیشتر دوست بداریم بیشتر غصه خواهیم داشت ؛ بیشتر فراق خواهیم کشید و تنهاییمان بیشتر خواهد شد.
شادی ها لحظه ای و گذرا هستند ؛ شاید خاطرات بعضی از آن ها تا ابد در یاد بماند اما رنج ها داستانش فرق میکند ، تا عمق وجود آدم رخنه میکند و ما هر روز با آنها زندگی می کنیم گویی انگار این خاصیت انسان بودن است.
حالت مردی را داشتم که حادثه ای برای او پیش آمده و تقریباً تحت تأثیر داروی بیهوشی درد را احساس نمی کند ، اما نگران درد و داغ جراحات خود است.
- هرمان هسه
بزرگسالی اینه که یه روز صبح از خواب پا میشی و میبینی هنوز خسته و خوابآلودی و از اون به بعد تا ابد همینی.
- پوچ گرا