عجب صبری خدا دارد که پرده برنمیدارد.

سه چهار روزه می‌خوام راجع به انتخابات حرف بزنم ولی خب می‌گم سرتونو درد نیارم. کسِ خاصی هم نیستم که نظرم مرجع باشه. من کار ندارم سر لیستها کی‌ان و چی‌ان. ولی خواهش می‌کنم ازتون لطفا اول همه‌ی لیستها رو بررسی کنید حتی اونهایی که از نظر فکری یا جناحی مخالف شمان. بعد از بینشون کسایی که می‌شناسید و مطمئنید و ملاک اصلح بودن رو دارن گلچین کنید. بعد برید از اون آدمهایی که معتمد شمان، اونم نه یه نفر و دو نفر، از ده پونزده نفر بپرسید و در نهایت به یه لیستی برسید. نه تنها تو این دوره، بلکه تو دوره‌های قبلی و سالهای قبل هم این مدل چشم بسته رای دادن جالب نیست. از کسایی که مستقل از لیستها کاندیدا شدن هم غفلت نکنید!

ی کسایی استوری میکنن گلایه مندیم ولی رای میدیم که اصلا وجودشون و هویتشون رو مدیون جمهوری اسلامی و انقلابن! بابا مشتیا دیگه شما فاز کوسه نگیرید!

دیشب داشتم با یکی از شما صحبت می‌کردم که عمیقاً مخالف رای دادن بود، می‌گفت هیچی تغییر نمی‌کنه، من غلط بکنم رای بدم به اینا و این سیستمشون. بهش گفتم حتی اگر صد در صد اینی که تو میگی درست باشه که به اینهایی که رای می‌دیم کاری از پیش نبرن، چشمم به اون کفتارها و لاشخورهاییه که نشستن خارج از کشور و منتظرن کشور ما ضعیف بشه تا بپرن و بِدَرَن و غارت کنن. چرا وقتی می‌تونم تو کشور خودم با یه کار آسون، از کشورم دفاع کنم، این کار رو نکنم؟!

در ضمن! ایران گل و بلبل نیست. نفس من از جای گرم بلند نمی‌شه. و من هم شکم‌سیر نیستم.

ما هنوز مشهدیم دمای منفی ۱۰ درجه 🥶 ولی خدارو شکر...♥️

اگه کل عالم بگن نیا پای صندوق رأی! برای زمین نموندن امرت قطعا رأی خواهم داد. أمْرُکُم مُطاع قائِدُنـٰا #انتخابات‌

فردا جمعه است، ولی نه از اون جمعه‌هایی که تعطیله. فردا از ستارخان و باقرخان و میرزا کوچک جنگلی تا دخترکاپشن صورتی چشمشون به ماست. فردا همه‌ی آدمایی که توی قحطی بزرگ به دست بریتانیا کشته شدن، همه‌ی مشروطه‌چیا، همه‌ی کسایی که قلبشون با خوندن ترکمن‌چای ریش ریش شد، همه‌ی اونایی که برای وطن جنگیدن، همه‌ی اونایی که از چنگیز مغول نفرت دارن چشمشون به ماست. ما برای بالا موندن این پرچم به وسعت برگ‌برگ تاریخ خون دادیم. ما بیش‌تر از هر کشور دیگه‌ای برای استقلال‌مون جنگیدیم، ما مردم ایرانی هستیم که با خون دل به امروز رسیدیم. من مطمئنم از امیر کبیر تا مصدق تا تک‌تک جوونایی که رفتن روی سیم‌خاردار که یه وجب از خاک میهن دست اجنبی نیفته همه چشمشون به ماست که دشمن‌شاد نشیم. ایران، برای ما حکایت لالایی بچگیامونه، حکایت غم اون کارگریه که دستش پینه بسته ولی سرش بالاست که کسی نمیتونه بهش نگاه چپ کنه، ایران همه چیز ماست، وطن ناموسه و ما برای ناموسمون جون می‌دیم. رای که چیزی نیست.

فعلا از ما بپذیر تا نوبت جان برسد!

انسان برای مُشارکت و حضور ساخته شده است. هرگز از منزلِ سیاست آن‌چنان دور نَشَویم که بازگشت به آن ناممکن شَود.

ما هم رفتیم به نیابت از شهدایی که خون دادن واسه حق انتخاب ما، رأی دادیم برگشتیم✌️🏻🇮🇷 چقدر امسال رأی‌گیری باکلاس بود😁