خدا دید ایرانی جماعت پول خارج رفتنو نداره، سیبری رو آورد ایران. قربونش برم که انقد به فکر ماست.
پیش هیچکس زوری نمون!
خودتو به هیچکس تحمیل نکن.
دلش بخواد، میاد،
دلش بخواد، خبرتو میگیره.
دلش بخواد زنگ میزنه.
اگه اینکارا رو نکرد، نگو وقت نداره،
اگه واقعا بخوادت، نمیذاره یه لحظه این چیزایی که گفتم نگرانت کنه، لالویِ کاراش وقتشم
پیدا میکنه!
خودتو با توجیهات گول نزن.
اجازه نده هر کی از راه رسید فکر کنه سادهای، ایسگاتو بگیره.
والا بخدا.
میگن عراقـیها وقتی از عالم و آدم میبُرن،
وقتی همه بهشون دست رد میزنن و دنیا
بهشون نارو میزنه،
تیـر آخرشون اونجاست که میرن بین الحرمین
روبروی حرم حضرت عباس،
با اضطرار خاصی میگن: أَنـتَ عَبّاس..!
میگن عراقـیها اینجوری وقتی تیر آخر رو
میزنن، با دست پـُر بر میگردن..
امشب شب مادر حضرت عباسه؛
مادری که حضرت عباس، ادب رو از ایشون
یاد گرفت...
امشب کسی رو دست خالی بر نمیگردونه؛
با اینکه خودش دست نداره، دست گـیر عالمـه :)
اَمان از ابتلائاتِ آخرالزمان...
از فاصلهها
از دوریها
از بیکسیها
از کینهها
از لجبازیها
از تنهاییها
از قدرنشناسیها
از دوروییها
از بیوفاییها
از کمکاریها
از نارفیقیها...
کاش خدا به دل و زندگیمون نور بپاشه
گفته بودم دچار درد ها را در
آسمان یافته ام،به ماه نگاه میکنم
ولی الان دیگه هیچی دلمو آروم نمیکنه