این متن شعار است ما را از شعار دادن ترسانده‌اند. نه آن‌ور آبی‌ها، همین منافق‌های ظاهرالصلاح، همین یقه‌بسته‌های اختلاس‌گر، همین تسبیح به دست‌های مال مردم‌خور، این‌ها ما را از شعار دادن ترسانده‌اند. شعار مسیرساز است، لقب بار دارد و فرزند روح‌الله، آرمان. ما سرباز خدای خمینی هستیم، ما خمینی را بت‌شکن می‌دانیم، ما خمینی را امام می‌دانیم، ما خمینی را مسیح بشر مدرن می‌دانیم، ما خمینی را عارف واقف به الله و فیلسوف بی‌مثال و سیاست‌مدار بی‌بدیل و انسان مسلمان می‌دانیم. از گفتن این‌ها هم ابایی نداریم، از شعار دادن هم. خمینی، روح‌الله بود و از نفس قدسی‌اش در ربات بی‌روح در قید و بند تنی به اسم انسان دمید، تا آرمان را به یادمان بیاورد، تا یاد دهد انسان فطرت است و روح نه شهوت و نفس. خمینی پیامبر انسان مدرن است، انسانی که در منجلاب خویش غرق شده است و مبارزه را از یاد برده است. خمینی هشدار بود، یادآوری بود، الهام‌بخش بود و مادر بود. مادر انسان‌ساز است و خمینی شهیدساز. خاموش نباید بشود آرمان‌های مردی که عدالت را به ما یادآوری کرد، حامی واقعی مستضعفان بود و همراه مردم. در دنیای دوگانه‌های بی‌مبنا، خمینی حق بود و باطل را نشان داد، با نفسش با روحش و با اتکایش به خدا. خمینی با خدا بود و با مردم، خمینی از انقلاب دنبال صفر حساب بانکی‌اش نبود، خمینی می‌خواست مردم را به خدا برگرداند، خمینی، شعار بود ولی شعاری نه. فرزند روح الله بودن، مبارزه می‌خواهد و مبارزه آرمان. آقا روح‌الله خیلی بزرگ بود که نامش با آرمان جاودان شد.

من هلاکِ دمپاییاشونم.

بیاید یکم عکسای امامو نشونتون بدم.