تو جوشن كبير يه عبارتی هست كه مىگیم:
«يا كَريمَ الصَّفْح»
یه وقتی یه کسی تو رو میبخشه اما یادش نمیره که فلان خطا رو کردی و همیشه یهجوری نگات میکنه که تو حس میکنی هنوز یادش نرفته؛ یهجورایی انگار که سابقهی بدت رو مدام به یادت میاره.
ولی یه وقتی، یه کسی تو رو میبخشه و یهطوری فراموش میکنه انگار نه انگار که تو خطایی رو مرتکب شدی و از برخورد و نگاهش حس بدی بهت دست نمیده.
به این نوع بخشش میگن «صَفح»
و خدای کریم ما همینجوریه.
سحر بیست و دوم
یاالهی؛ کن نگاهی
سویِ عبدِ رو سیاهی
من به جز تو مهربونم
ندارم پشت و پناهی
.
خدایا
هر چی آرمان علیوردی و
فائزه رحیمی شب قدر بهت گفتن
تا عاقبت بخیر شدن
مام همون!
#نهایتآمال
.
شبیه یک باغم ، گاهی گل میشوم،
گاهی برگهای یک کاکتوس که با
بغض قهر است ، و گاهی ریشههای
قوی میشوم ،گاهی برگ زرد مچاله
شده .. ! گاهی میوه و گاهی تنهی
قوی ، گاهی عطر خوشم گاهی
صدای نهر سادهی آرام ، گاهی
سایه و گاهی حصار دور باغ .. !
من خودم با تکههایم، خودم را
ساختم .. ! #انسانِجامعهیکبیره