تا اطلاع ثانوی هیچ ملاکی برای تشخیص حق و باطل ندارم جز غزه! هرکسی که با مظلومان غزه بود، در راه حق است! هیچوقت در طول عمرم حق انقدر عیان برایم نبوده است …🇵🇸

و حالا: شرطی کردنِ اقتصاد و گِره‌زدن زندگی مردم با مذاکره(که هنوز هیچ نتیجه‌ای نداشته و موضوع جدیدی هم نیست) یعنی گروگان‌گرفتن معیشتِ مردم... نوسانِ کاهشی و افزایشی قیمت دلار و طلا ضربه سنگینی رو به بازار، زندگی و معیشتِ مردم زده و خواهد زد. کسی از کاهش قیمت دلار بدش نمیاد امّا کاش بدیهیات شرافت و مردم‌داری را لااقل رعایت کنید و بدونید دلاری که یهو بالا میره و یهو پایین میاد (نه تنها ربطی به مذاکره نداره که کاملا هم دستِ خودتان است)چه عواقبی برای زندگی و روانِ مردم داره. و چه آشفته‌بازاری رو در اقتصاد مملکت درست میکنه و کرده! #موقت

چندتا انسان قراره سکته کنن تو این آشفتگی و دستکاری قیمت‌ها چندتا خانواده قراره از هم پاشیده بشه با این فاجعه؟ چند نفر قراره زندگیشون نیست و نابود بشه؟ سرمایه‌های چندتا خانواده قراره از بین بره؟ مسکن که برای جوان ایرانی آرزوست! اما با تشدید این فاجعه ارزی چند خانواده قراره سقف بالای سرشان را از دست بدهند؟! طمع و نفس سیری‌ناپذیره دلالان و سرمایه‌داران زالوصفت و هَوَل‌هایِ مذاکره کِی و تا کجا ارضا خواهد شد؟! به چه قیمتی؟ چی از جانِ این مردم نجیب می‌خواهید؟ #موقت

مـــگــه میـــشه بـٰــارون بــیاد دلــــ🫀ــــم یــه کــــربــلــا نــخــواد بــبـار بـــٰــارون

می‌دونم صبر سخته؛ اما به خدا مجال بدید برنامه‌ش رو اجرا کنه... کاری که او میکنه کارستونه :) #شیفت_شب

دقیقا اون زمانی که تو داری ماشینتو میفروشی تا یدونه خیلی بهترشو بخری، خریدار ماشین قبلیت، داره برای چیزی که واسه تو کم بوده، ذوق میکنه و کیلو کیلو قند تو دلش آب میشه.. نه که به کم قانع باشیا نه... تا وقتی که خون تو رگاته و جون تو پاهاته باید برای اوج گرفتن بجنگی... ولی لا به لای این دویدنها، از چیزایی که داری لذت ببر... این زندگی عین چرخ و فلکه؛ بالا جنبه داشته باش، پایین صبر...❤️🙏

حسین جان دوری کار ما نیست اگه میشه تا حرمت ما رو ببر..

ولی دلتنگی خیلی بیشتر از قهوه بیدار نگهت میداره ؛)

کاش هیچ‌وقت چیزی به اسم امتحان وجود نداشت… نه برگه‌ای که بخواد نمره‌ی فهم منو اندازه بگیره، نه استرسی که شب امتحان توی دلم خونه می‌کرد. کاش معلمی بود که فقط به چشم یه همراه دیده می‌شد، نه یه داور، نه کسی که تو رو با یه عدد قضاوت کنه. کاش مدرسه و دانشگاه جایی بودن برای تجربه، برای کشف کردن، نه حفظ کردن و فراموش کردن. کاش یادگیری از دل علاقه می‌جوشید، نه از ترس افتادن. کاش سوال‌ها برای فکر کردن بودن، نه برای امتیاز گرفتن. آدم دلش می‌خواست یاد بگیره چون دوست داشت، نه چون باید بلد می‌بود برای یه امتحان بی‌احساس. چه دنیای قشنگ‌تری می‌شد اگه هیچ معلمی، هیچ وقت، مجبور نبود نمره بده… و هیچ شاگردی نگران این نبود که "اگه قبول نشم چی؟"