البته که بچه‌های رشت کلا خیلی مرامی‌ان منو هم کردن تو یخچال و در آوردن و اینطوری شرمندمون کردن😂 که از همین تریبون جا داره ازشون تشکر کنم✌️

خلاصه؛ بعد از روس‌ها، انگلیسی‌ها هم به سمت رشت خیز برداشتن. باز میرزا راه انگلیسی‌ها رو بست و جنگ شد. انگلیسی‌ها هم کتباً قول دادن تعرضی به مردم نکنن و بدون ورود به شهر از کنار رشت رد بشن.

بعد از موفقیت‌های میرزا کوچیک انگلیسی‌ها دست به تبلیغات علیه‌اش زدن مثلا شایعه کردن که میرزا داره توی کار حکومت مرکزی دخالت می‌کنه، میرزا می‌خواد گیلان رو تجزیه کنه و از این حرفا؛ 🔺همون‌روزا میرزا بیانیه میده و میگه؛ ما فقط برای حفظ دیانت و شرافت خود قیام کرده‌ایم؛ ما برای استقلال وطن فدا می‌شویم. ما برای آزادی ایران قربانی می‌دهیم... انگلیس است که در ایران مداخله می‌کند؛ انگلیس است که نمی‌گذارد ایرانی استقلال خود را محکم نماید، ما برای پاسداری از حقوق این آب و خاک، برای حفظ مدفن نیاکان بزرگوار و بالاخره برای حفظ قوانین اسلامی تا آخرین سرحد امکان دفاع کرده، فدا می‌شویم 🔺میرزا توی یکی از نامه‌هاش می‌نویسه؛ ضعف و لاابالی‌گری مسئولین مرکز هرگونه قیام و نهضتی را که متضمن اصلاحات اساسی ممکلتی باشد مشروع می‌سازد. من و یارانم هیچ مقصودی نداشته و نداریم جز حفظ ایران از تعرضات و فشار خارجی و خائنین داخلی، تامین آزادی و آسایش رنجبران ستم‌دیده و استقلال حکومت ملی. همه‌ی فداکاری بنده و همکارانم برای همین مقصود عالی بوده و بس.

انگلیسی‌ها یه ضرب‌الاجل به میرزا میدن که باید تسلیم حکومت مرکزی ایران بشی و حتما می‌دونین که اون‌روزهام نخست‌وزیرهای ایران توسط سفیر انگلیس تعیین می‌شدن. میرزا به انگلیسی‌ها جواب میده که؛ من با دولت‌های دست‌نشانده‌ی اجنبی کار نخواهم کرد. نهایتا نظامیان انگلیسی از قزوین و نظامیان قزاق تحت فرماندهی رضاخان، باهم به رشت حمله می‌کنن و ارتش میرزا کوچیک درهم می‌شکنه. رضاخان قبل از اینکه بره رشت میگه؛ یا از رشت برنمی‌گردم یا کار گیلان رو یکسره می‌کنم. میرزا کوچیک دست آخر توی برف و بوران گیر میفته و از سرما جون میده. دشمنان میرزا وقتی بهش میرسن، می‌بینن که فوت شده ولی با این حال سر از تنش جدا می‌کنن.

یکی از انتقادات تاریخ به رضاخان اینه که؛ چرا سرداران ملی ایران رو قلع و قمع کردی؟ میرزا کوچیک یکی از سرداران ملی ما بود که توسط رضاخان حذف شد. محمدتقی پسیان، مدرس، سردار ماکویی، سردار قشقایی، سردار بجنوردی و... اینکه رضاخان چه بلایی سر تک‌تک این‌ها آورد رو توی جلسه‌ی هفتم دوره کامل توضیح دادم. حالا میدونین چیش جالبه؟؟

این جمله‌ی «حالا می‌دونی چیش جالبه؟» همون جمله‌ای نیست که خانوما به هم میگن و بعدش نیم ساعت غیبت می‌کنن؟؟😂

میگن با جمله‌ی «می‌دونی از چی بیشتر لجم می‌گیره؟» می‌تونی شور بیشتری به غیبت بدی😂

راستی یه چیزی پریشب گفتیم، همه به امام مدیونن، چرا؟ چون کار ناتموم خیلی‌هارو تموم کرد. میرزا کوچیک که اینقدر بزرگه برای ما چرا بزرگه؟ چون در یک مقطع چند ماهه‌ای، جلوی خارجی‌ها ایستاد و موفق شد پای خارجی‌هارو از شهر خودش ببره. باقرخان و رییسعلی از بوشهر دفاع کردن، پسیان از همدان و... دست تک‌تک این قهرمانان ملی رو می‌بوسیم، اما کاری که امام کرد، بریدن پای خارجی‌ها از کل سرزمین ایران بود. امام تونست بعد از دویست سیصد سال، ایران رو از چنگال خارجی‌ها بکشه بیرون و این کم کاری نبود. ما اگه حتی مسلمون هم نباشیم، اگه حتی اسلام رو هم قبول نداشته باشیم ولی ایرانی باشیم، مگه میتونیم تمام قد جلوی اسم امام نایستیم؟؟

حاج‌آقای پناهیان، پریروز حرف‌ جالبی زدن گفتن در تاریخ صد سال اخیر، ملی‌گراتر از امام و رهبری نداریم. من نصف حرفشون رو قبول دارم، نصفشو نه. مگه در تاریخ دویست سال اخیر، ملی‌گراتر از امام و رهبری آدم دیگه‌ای هست؟ توی سیصد سال اخیر چی؟؟ نداریم آقا، در طول تاریخ معاصر، کیو داریم اینجوری تونسته باشه خدمت به ایران کنه؟

میرزای شیرازی و ملاعلی کنی فقط موفق شدن یکی از طرح‌های استعماری علیه ایران رو لغو کنن. و اینجوری تاریخ داره بهشون تعظیم می‌کنه

امام و رهبری توی این چهل و چندسال کمر استکبار رو چندبار زمین زدن؟؟ چندتا طرح علیه ایران رو به شکست کشوندن؟؟

شما نببینین بی‌بی‌سی و اینترنشنال یه چیزی علیه رهبری میگن شوهرخالتون تو مهمونی تکرار می‌کنه تاریخ هیچ‌وقت خدمتی که این دو شخصیت به ایران کردن رو فراموش نمی‌کنه. من و شما نیستیم ببینیم که آیندگان این خاک، چطور وقتی اسم آقای خامنه‌ای بیاد، بایستن و عرض ارادت کنن بهش. همون‌طور که امروز ما از میرزای شیرازی به نیکی یاد می‌کنیم، آیندگان ما صدها برابر بیشتر در مقابل اسم این دو شخصیت عرض ادب و ارادت خواهند کرد. و این سنت تاریخه