‌ من تو این دو هفته تحت فشار زیادی از طرف یه عده بودم، خیلی اذیتم کردن، صرفا بخاطر موضعی که برای خودم انتخاب کرده بودم. صرفا به این دلیل که سوار موج نشدم. حالا انتخابات تموم شد. اجازه بدید ببینیم چی گفتم که مستحق این آزارها بوده باشم؛

‌ اینارو فقط به دو دلیل میگم یکی دفاع از موضع خودم دوم بخاطر اینکه گنجیشک رو جای قناری بهمون قالب نکنن یه وخ!

اولین حرفی که زدم در مورد میزان مشارکت بود (اینجا) که گفتم پایین در میاد. آقای رییسی تازه شهید شده بود و فضای کشور داغ بود، یکی از مسئولین گفت مشارکت بالای هفتاد درصد خواهد بود. اینجا گفتم اینجوریام نیست؛ حاج قاسمم که شهید شده بود، با اون شور بیشتر، مشارکت توی انتخابات دوسه ماه بعدش فقط ۴۲ درصد شد. نتیجه چی شد؟؟ مشارکت در مرحله‌ی اول انتخابات ریاست جمهوری شد ۴۰ درصد.

دومین حرفی که زدم، اونم چند بار این بود که انتخابات دو مرحله‌ای خواهد بود (اینجا) بعد یه عده تو ایتا جو می‌دادن که به امید خدا دکتر جلیلی با اختلاف قابل توجه در مرحله‌ی اول رییس جمهور میشه😅 آره، آرزوهاشون رو به عنوان خبر و تحلیل خورد ملت می‌دادن تا محاسبات مردم رو به هم بریزن، تا مردم اون تصمیمی رو بگیرن که اونا می‌خوان. خب نتیجه چی شد؟؟ انتخابات به مرحله‌ی دوم رفت به همین سادگی🤷‍♂

سومین چیزی که گفتم این بود که شانس هر دو طرف کاملا پنجاه پنجاهه، و هرکی بخواد پیروز بشه نهایتا با دوسه درصد اختلاف پیروز میشه (اینجا) نتیجه چی شد؟ پزشکیان با ۵۳.۶ درصد رای برنده شد فقط با ۳.۶ درصد رای بیشتر

چهارمین حرفی که زدم این بود که هرچی مشارکت بیشتر بشه آرای پزشکیان و قالیباف بیشتر و آرای جلیلی کمتر میشه (اینجا) نتیجه چی شد؟😐☺️ در کمال انتظار، آرای جلیلی به شکل قابل توجهی کاهش پیدا کرد.

‌ پنجمین حرفی که زدم این بود که اگر در مرحله‌ی دوم جلیلی در مقابل پزشکیان قرار بگیره شانس پزشکیان برای پیروزی خیلی بیشتر خواهد بود. (اینجا) نتیجه چی شد؟😏

خب این چیزایی که گفتم غیب گویی نبود، روشن بود، معلوم بود. فقط کافی بود عینک ایتا رو از روی چشم‌مون بر می‌داشتیم و با چشم عادی صحنه رو نگاه می‌کردیم. بزرگان جبهه‌ی انقلاب که رییششون رو توی کارهای سیاسی سفید کردن؛ با توجه به همین صحنه‌ی روشن‌ از آقای جلیلی خواستن کنار بره❌ جلیلی اومد پشت بلندگو گفت «من کنار برو نیستم». ولی بقیه نامزدا گفتن ما تابع تصمیم جمعیم.

‌ بحث این نیست که اگه قالیباف می‌رفت کنار، جلیلی چقدر شانس پیروزی داشت. یا اگه جلیلی می‌رفت کنار، قالیباف چقدر ممکن بود پیروز بشه؟ که اونم جوابش روشنه بحث اینه که چرا به تصمیم جمع احترام نگذاشتیم؟ بحث اینه که چرا به تصمیم عقلای قوم و ریش سفیدها اعتنا نکردیم؟؟

ما این‌طرفی‌ها چوب تک‌رویِ آقای جلیلی رو یکبار در سال ۹۲‌ خورده بودیم ولی یادمون رفته بود بازم چوبش رو خوردیم و حقمونه بعد به مردم میگیم چرا دوران روحانی رو فراموش کردین و به پزشکیان رای دادین؟؟ بابا شما خودتون عملکرد جلیلی رو در همین چند سال پیش فراموش کرده بودین.

‌‌ جلیلی چطور به خودش اجازه داد جلوی تصمیم جمع بایسته؟؟ به پشتوانه‌ی یه طیف یه طیفی که قدرت رسانه‌ای داره. طیفی از جوون‌ها که حرمت بزرگترها رو پیش چشم مردم شکستن. طیفی که هر کدوم نهایتا سی چهل سال سن دارن و صریحا گفتن ما اومدیم که بزنیم زیر میز بزرگترها. طیفی که به دنبال مقام و منصب و قدرته و برای رسیدن به چنین چیزی، ناچاره بزرگتر هارو حذف کنه.

ما اولین ضربه‌ی عملیاتی رو از این طیف در انتخابات مجلس خوردیم و با شلوغ‌کاری‌شون، مجلس انقلابی از هم پاشید. دومین ضربه رو دیروز توی انتخابات ریاست جمهوری خوردیم و با اینکه شهید داده بودیم و شانس بالایی برای پیروزی داشتیم، میدون رو به رقیب باختیم.