<•°💛🌼•°> • • مھدی‌جان..! بیـراهه‌می‌رویم! شماماراسربه‌راه‌کن.." دوریِ‌شماست،عامل‌بیچارگیِ‌خلـق..!💔 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ <•💛🌼•>← #امام_زمان اللهم عجل لولیک الفرج🌹

♨️جــامــع تــریــن ڪــانــال بــا مــوضــوع آخــرالــزمــان ومــهدویــت بــا ذڪــر مــنــابــع روایــات وڪــلــیــپ ها 👇👇👇👇👇👇 @emam1214

♨️جــامــع تــریــن ڪــانــال بــا مــوضــوع آخــرالــزمــان ومــهدویــت بــا ذڪــر مــنــابــع روایــات وڪــلــیــپ ها 👇👇👇👇👇👇 @emam1214

🏴 دوباره آه و گریه و غم نوا، نوای فاطمیه... روشونه ی صاحب زمونه شال عزای فاطمیه... نوای_انتظار ایام فاطمیه بر فرزند برومندشت تسلیت باد 🛑کمی تامل..... يک سلول از بدن شما اگر تحت تأثير و فرمان و در برنامه منظم خودش نباشد و بى‌ حساب تكثير شود، افراط و تفريط كند، غده سرطانى مى‌ شود و انسان را مى‌ كشد؛ ✅اگر يک عملتان شما را از امام زمانتان دور كرد، اگر دروغ گفتيد، اين سبب مى‌ شود كه ارتباطتان قطع شود. دروغ گفتن، غيبت كردن و امثال اينها مثل سلولى كوچک است كه هر روز بى‌ حساب تكثير مى‌ شود و غده سرطانى مى‌شود و انسان را مى‌ كشد. 📚مثال های حکمت آمیز ❗️امام زمانی باشیم ♨️جــامــع تــریــن ڪــانــال بــا مــوضــوع آخــرالــزمــان ومــهدویــت بــا ذڪــر مــنــابــع روایــات وڪــلــیــپ ها 👇👇👇👇👇👇 ظــهور مــنــجــی عــج وحــوادث آخــرالــزمــان و عــلــائم ظــهور ایتا@emam1214 🌷لــیــنــگ تــلــگــرام 🌷 https://t.me/fram45625017

⭕️چرا هرچه به‌ظهور نزدیک‌ می‌شویم، امتحان‌های ما سخت‌تر می‌شود؟ 👤پاسخ از استاد پناهیان: چون مدعیان ایمان باید غربال بشوند امتحان‌های الهی، هم از یک فرد گرفته می‌شود هم از یک جامعه گرفته می‌شود. سخت‌ترین امتحان‌هایی که از جامعه گرفته می‌شود مربوط به وقتی است که خداوند چند تا آدم خیلی خوب، در آن جامعه قرار بدهد. چون خدا می‌فرماید «من حجت را بر شما تمام کردم، با وجود این آدم خوب، باید همه‌چیز برای شما روشن بشود» یکی از امتحان‌های جامعه این است که خداوند افراد بدی را در آن جامعه قرار می‌دهد و با آنها، جامعه را امتحان می‌کند. الان ما در جامعه خودمان در این شرایط، غرق امتحان‌های الهی هستیم و این امتحان‌ها سخت‌تر می‌شود تا ظهور محقق بشود. چرا سخت‌تر می‌شود؟ بر اساس روایات، دلیلش این است که مدعی‌ها باید غربال بشوند؛ یعنی همان اتفاقی که زمان بعثت پیامبر (ص) افتاد و کسانی که مدعی بودند، غربال شدند. بزرگان مکه، قبل از بعثت خیلی مدعی بودند که اگر پیامبری برای ما بیاید، ما ایمان می‌آوریم و هدایت می‌شویم و... آنها از اول که آدم‌های بدی نبودند. مثلاً ابوجهل، کسی بود که قبلاً به او گفته می‌شد «ابوالحکم» به‌دلیل اینکه هم خیلی می‌فهمید، و خیلی اهل دانش و حکمت بود و هم خیلی شجاع بود. اما چنین کسی، در آن امتحان سخت الهی، دچار غربال شد و به پیامبر (ص) ایمان نیاورد. در آخرالزمان هم امتحان‌هایی گرفته می‌شود که بین مؤمنین اختلاف شدید می‌افتد به حدی که همدیگر را لعن می‌کنند. ماجرای دین و امتحان الهی این‌طور نیست که همه‌چیز در آن آنقدر بدیهی باشد، که توسط هیچکس قابل انکار نباشد. امیرالمؤمنین (ع) می‌فرماید: خداوند می‌توانست خانه کعبه را در سرزمینی قرار بدهد که خوش و خرم باشد اما خانه کعبه را در یک محیط خشک و بی‌آب و علف قرار داد. خدا اگر می‌خواست، می‌توانست به پیامبران، ویژگی‌هایی بدهد که ایمان آوردن به آنها ساده‌تر شود و آنها را با گنج‌هایی از طلا، معادن جواهر و باغ‌های سرسبز و... مبعوث کند. ولی این کار را نکرد و اینها به‌خاطر ماجرای امتحان است. (وَ لَوْ أَرَادَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ لِأَنْبِیائِهِ حَیثُ بَعَثَهُمْ أَنْ یفْتَحَ لَهُمْ کُنُوزَ الذُّهْبَانِ...؛ نهج‌البلاغه، خطبه ۱۹۲) تصور نکنید که مشرکین مکه، افراد عجیب و غریبی بودند، آنها در متن امتحان‌های الهی قرار گرفتند که این امتحان‌ها برای ما هم هست. رسول‌خدا (ص) یک وسیله باعظمت برای امتحان آن قومِ مدعی (اهل مکه) شد. در آخرالزمان هم از ما که مدعی ایمان و انتظار ظهور هستیم، امتحان گرفته می‌شود. #غربال_آخرالزمان #فتنه_های_آخرالزمان اللهم عجل لولیک الفرج🌹

🔻صفحۀ 1 از 2 🔵تعیین جایگاه قیام سفیانی برای نخستین بار در تاریخ پژوهشهای مهدوی 🔴😳هر گاه ناقوس بانگ زند، کابوس فشار آورد و گاومیش سخن بگوید... امیر مؤمنان علی-علیه‎السّلام-، در بیان نشانه‎های ظهور امام مهدی-علیه‌السّلام-، فرمود: ای جابر، هر گاه ناقوس بانگ زند، کابوس فشار آورد و گاومیش سخن بگوید، پس در آن هنگام، شگفتیها و چه شگفتیهایی خاهند بود! هر گاه آتش در بُصْری بدرخشد، پرچم عثمانی در درۀ سُوَیْدا(۱) پدیدار شود، بصره آشفته گردد و برخی از آنان بر برخی دیگر چیره شوند، هر گروهی بر گروهی دیگر یورش بَرَد(۲)، لشکرهای خراسان بجنبند و شعیب ابن صالح تمیمی از درون تالقان بجوشد(۳)، برای سعید شوشی در خوزستان پیمان بسته شود، برای بلندقدان و تناوران کردها(۴) پرچم برافراشته شود و ترکها(۵) بر ارمنیها چیره شوند... .(۶) بی‌گمان، امام علی(علیه‌السّلام) با سخنش: «هر گاه ناقوس بانگ زند» خبر داده است كه کمی پیش از قیام امام مهدی(علیه‌السّلام)، ناقوس خطری کوبیده خاهد شد که هشدار می‌دهد مردم را که آنان در آستانۀ نابودی‌اند، و نیز سخن امام می‌تواند به یورش رومیان مسیحی بر سرزمینهای مسلمانان و کارزارشان با ایشان کمی پیش از قیام اشاره‌گر باشد. کابُوس (بَخْتَک) فشار سختی است که بر سینۀ انسان در خاب می‌آید و او را آزار می‌دهد و می‌ترساند، و مراد از «کابوس فشار آورد»، همان فشارهای سختی‌اند که بر مردمان از رویدادهای ترسناک و گرفتاریهای بزرگ در ماههای پیش از قیام امام مهدی(علیه‌السّلام) فرود می‌آیند. در گفتار امام: «گاومیش سخن بگوید» اشاره‌ای نرم به داستان گوسالۀ سامری است که از تلا ساخته شده و برای آن صدای گاو بود، و بیشتر قوم موسی پیامبر(علیه‌السّلام) در روزهای پنهان‌شدن وی آن را می‌پرستیده‌اند، و گویا این گاومیش سخنگو در آخرالزّمان به آن گوسالۀ تلایی فریادکش میان بنی اسرائیل همانند شده است، و بنا بر آن‌چه در اندیشه‌ام می‌گذرد، مقصود از «گاومیش سخن بگوید»، می‌تواند همان سخن‌گفتن مردی تندخو، نیرومند، ترسناک و پرنیرنگ در کارهای مردم باشد، و خداوند داناتر است. درخشیدن آتش در بصری همان درخشش آتشی است که در حجاز، در پی ترکیدن و جوشش برخی آتشفشانهای جنوب مدینه، پدیدار می‌شود و در هوا پخش می‌گردد و شعله‌هایش سوی آسمان زبانه می‌کشند، به گونه‌ای که بخشهای گسترده‌ای از حجاز و سرزمینهای پیرامونش را روشن می‌کنند و از جاهای دور، مانند بصرای شام(۷)، دیده می‌شوند. پدیدارشدن پرچم عثمانی در درۀ سویدا همان برافراشته‌شدن پرچم عُثْمان ابن عَنْبَسَه سُفْیانِی، رهبر شامیان و واپسین زمامداران اَمَوی از نژاد ابو سفیان در آخرالزّمان است که در صفر پیش از قیام امام مهدی(علیه‌السّلام) رهبری برخی جنبشهایی را که پیشتر در سوریه آغازیده شده بودند می‌پذیرد، و در رجب در درۀ خشک در سُوَیْدا برمی‌شورد، و در ماه رمضان بر دمشق، سپس بر بیشتر سرزمینهای شام چیره می‌شود، و سپاهش بر مصر، عراق، ایران و عربستان سعودی یورش می‌برد. شایان یادآوری است، از بیشتر احادیث اسلامی‌ای که به جایگاه قیام سفیانی اشاره می‌کنند بهره گرفته می‌شود که آن همان «درۀ خشک» در کناره‌های دمشق و دوردستهای آن است، و گمانی نیست در این‌که اکنون در سرزمینهای شام دره‌ای به این نام یافت نمی‌شود، بلکه درۀ خشک نامی همگانی است که همۀ دره‌های خشک در شام را در بر می‌گیرد، و برای همین، به روایتی نیازمندیم که این اسم را ویژه می‌کند و این جایگاه را می‌شناساند، و آن نیست مگر همین روایتی که در آغاز گفتار گزارش کرده‌ایم، و آن ما را یادآوری می‌کند که جای شورش سفیانی همان درۀ سُوَیْدا است؛ پس، روایت نزد پژوهندگان در رویدادهای آخرالزّمان بسیار گرانبهاست. از آن چیزهایی که راهنمایی می‌کنند درۀ خشک در سویدا همان جایگاه شورش سفیانی است، برخی روایات اسلامی‌‌اند که روشن می‌کنند سفیانی «داییهایش از کلبیان‌اند»(۸) و «بیشتر پیروانش از کلبیان‌اند»(۹)، و سخن برخی جغرافی‌دانان که می‌گوید: «... سویدا، پس بی‌گمان، در آن‌جا گروهی از کلبیان‌اند»(۱۰). «درۀ سویدا» دره‌ای در شهر سویدا در ۱۰۰ کیلومتری جنوب شهر دمشق است، و بنا بر آن‌چه کمال شوفانی، در گفتارش «دره سویدا دیگر دره نیست» در پایگاه اینترنتی « السويداء الیوم» از برخی جهانگردان گزارش کرده است که درۀ سویدا دره‌ای گود بود که از کوه حَوْران سرازیر می‌شد، و بر بالایش پلی بلند و استوار و خُش‌ساخت بود و از آن سیلابهای برنده‌ای در برخی فصلها روان بودند که برای به کار انداختن آسیابهای آبی در غرب پل بسنده بودند، و آبهای فراوان در پایان بهار روان نمی‌شدند، و شوفانی گفته است: وادی سویدا سخنی پرکاربرد در زبان مردم شهر نیست؛ پس، نشانه‌هایش پنهان شده‌اند، و از آن، جز نمای ميان تُهى‌اش در میان ساختمانهای نو سویدا و پلهای برپا بر آن که می‌فهمانند بی‌گمان، دره‌ای در زیرشان روان بوده، نمانده است.