. #غزل منتظر بودن فقط این نیست که زاری کنی یا که در ندبه به پایش اشک ها جاری کنی نیمه ی شعبان برایش شربت نـذری دهی یا که طاق نصرتی ســـازی و معماری کنی منتظــــر بودن عمــل می خواهد و مرد عمل نوکـــر آقــا !!! ، تو بایـــد آبروداری کنـــی گوش کن فریاد آقای تو هل من ناصر است در زمــان غیبتــش بایــد که عمــّــاری کنی باید عبرتها بگیـــــری از جفــــای کوفیــان نایب المعصــوم را هر جور شـد یاری کنی دوستـــان نایبش را دوستـــی می بایـــد و از تمــام دشمنــــان اعــلام بیــــزاری کنی الغرض ... بهر زمینــــه سازی روز ظهــور با تمـــام قوتت بایـــد کــه تو کــــاری کنی #رضا_قاسمی #امام_زمان .

. دلِ شکسته بداند قرار یعنی چه ؟ خبر نیامدن از تکسوار یعنی چه ؟ نگاه حضرت یعقوب می کند تفسیر تمام عمر غم انتظار یعنی چه ؟ بدست باد سحر بوی پیرهن آید نسیم صبح بداند بهار یعنی چه ؟ فقط ز خون شهیدان به جلوه می آید به تیری از مژه طعم شکار یعنی چه ؟ ندیده عاشق رویت شدم که فاش کنم اسیری دل و گیسوی یار یعنی چه ؟ کسی که طعم وصالت چشیده می داند نگاه مرحمت سفره دار یعنی چه ؟ بگفت: سیدِ بحرالعلوم کی دانید بغل گرفتن قد نگار یعنی چه؟ به یمن مقدم دلدار می شود معلوم در این زمان علم اقتدار یعنی چه؟ به خاک چادر زهرا قسم به صبح ظهور عیان شود مددِ ذوالفقار یعنی چه؟ #قاسم_نعمتی #امام_زمان #یک_جرعه_غزل سلام علی آل یس .

. گشتند فدا به راه ایده زن های بسیجی شهیده گشتند به خون خود شناور زن های بسیجی دلاور بنگر تو کران آسمان را این خیل عظیم بانوان را در سنگر عفت و رشادت بردند نصیبی از سعادت در راه ولا و راه رهبر زن های ز جان گذشته بنگر بنگر که فدایی خدایند از گلشن سرخ کربلایند همسنگر لاله های خونند همسایه ی باغ لاله گونند زن های بسیجی ولایت بودند به سنگر هدایت این ها که چو یاس در بهارند در جبهه ی حق حضور دارند این‌ها که ندای حق شنیدند خود مادر و خواهر شهیدند بانوی همیشه جاودانند در لشکر صاحب الزمانند بال و پر خود اگر گشودند بر فاطمه اقتدا نمودند بر خاتم دل نگین گرفتند از فاطمه درس دین گرفتند صد آیه ز حق مرور کردند از خط خطر عبور کردند این خیل زنان جبهه ی یار رفتند به جبهه های ایثار آنجا همه جان نثار گشتند قربانی راه یار گشتند ثبت است به دفتر رشادت زن های بسیجی و شهادت همدوش دلاوران جبهه پیوسته به کاروان جبهه این جلوه گران صبح مکتب هستند فدای راه زینب این آینه های بی قراری گشتند شقایق بهاری بودند به انقلاب ناصر در سنگر حق همیشه حاضر آگه ز درون خویش گشتند غلتیده به خون خویش گشتند یارب برسان درود از ما آزاده زنان کشورم را ** محمود تاری «یاسر»✍ #هفته_بسیج .

🎵شور حماسی نائبة‌الحیـدر بانوای🎤 کربلایی‌علی‌اکبر‌حائری #شور #حضرت_زینب [ علیه‌السلام ] اجرا:ایام شهادت‌حضرت‌کریمه۱۴۰۰ دلهره اُفتاده بین لشکـر زینب عجب طوفان‌کرده رومنبـر اُسکتوا گفت و کوفه شده لال اومد سوره‌ی زلـزال زمان‌ایستاد از ؛ خطبه‌های زینب زمین می‌لـرزه ؛ زیـر پای زینـب برا مردم هم ؛ داره محـرز میشه یزید‌از ترسش ؛ رنگش‌عوض‌میشه میـون مسجد ؛ غوغایی شـد برپا علی میجنگه؟ یا زینب کبریٰ؟! دخترحیدره که فتـح و رقم میزنه توی کاخ اُموی وقتی قـدم میزنه یه نخ چـادر حضرت عقیله فقط شام‌و کوفه‌که‌نه‌ دنیـارو‌ بهم میزنه حبس‌شده توی سینه نفس‌ها انگار علی باز برگـشته به دنیا اقتدار یعنی که تو اسـارت خطبه خونـده با جرئـت با دسـت بسته ؛ پیروز میدانه تشر زد زینـب ؛ به اِبنِ مرجانه یزید حیرون‌شد ؛ به‌لکنت اُفتاده بنی اُمیـه ؛ تو وحشـت اُفتاده نوشته تاریخ ؛ شد محشـر عظما علی میجنگه؟ یا زینب کبریٰ؟! همه‌ی معرکه تحت نظـره زینبـه اون‌که از درک بشر فراتـره زینبـه ملائک‌ هزار‌و‌چهارصد‌ساله دارن‌میگن بخـدا که ارتش یک نفـره زینبـه❤️ .

#شور | و صل‌الله و علی الباکین علی الحسین دوشنبه۲۵آبان‌۱۴۰۰| ۹ربیع‌الثانی۱۴۴۳ کربلایی #حسین_طاهری - و صلی الله علی الباکین علی الحسین عطشان حسین زخمی حسین بی کس گرفتاره طوفان تن صدپاره چقدر غم داره بمیرم آقا جان قبل مغرب بود که سرو بردن آخر شب انگشترو بردن یادگارای مادرو بردن سیدنا المظلوم حسین غروب نزدیکه قبول داری که کجا گیر افتادی ته گودال و تنت بی حال و پر از تیر و افتادی حرم تنها و من این بالا و تو اون زیر افتادی دستای زینب داره میلرزه داری کم میشی لحظه به لحظه #امام_حسین

#شور | چون پاره‌های قرآنی دوشنبه۲۵آبان‌۱۴۰۰| ۹ربیع‌الثانی۱۴۴۳ مداح : #کربلایی_حسین_طاهری - چون پاره های قرآنی که زیر نعل اسبانی مطلومی آقا مظلومی عطشانی آقا عطشانی اِجتَمَعَ الناس ، تو رو قربه الی الله زدند اِجتَمَعَ الناس ، خورشیدو جلو چش ماه زدند اِجتَمَعَ الناس ، به تو از یک قدمی تیر زدن اِجتَمَعَ الناس ، گشنه بودی و اونا سیر زدن ای کشته گرسنه و تشنه ابی عبدالله هلقومتو سپردی به دشنه ابی عبدالله هر دفعه که صدا زدی مادر خندت زدن سیاهی لشکر ابی عبدالله سید مظلوم حسین جانم #امام_حسین .

. حاج احمد واعظی رئیس کانون مداحان اهل بیت (ع) در دومین جلسه دماهنگ که به همت مجمع شاعران اهل بیت (ع) با موضوع نقد و بررسی سیمای امام حسین (ع) در نوحه‌های دهه ۹۰ برگزار شد گفت: در گذشته لفظ نوحه‌خوان به افراد خاصی اطلاق می‌شد و میان نوحه‌خوان، مولودی‌خوان، مرثیه‌خوان و ختم‌خوان تفکیک قائل بودند. به طور مثال در مشهد افرادی داشتیم تخصصی بر روی نوحه کار می‌کردند که بر روی دستگاه‌های موسیقی نیز تسلط داشتند. وی با اشاره به اینکه برخی از دستگاه‌های موسیقی تولید شده است تا به واسطه آن برای امام حسین (ع) مرثیه‌خوانی شود، عنوان کرد: در هیأت‌های قدیمی مشهد آداب‌های مختلفی با تکیه بر احترام به بزرگترها و به خصوص سادات وجود داشت و حتی در زمان سینه‌زنی اول دست بزرگتر به سینه‌اش می‌خورد و بعد باقی افراد سینه‌زنی را شروع می‌کردند. سینه‌زنی هم به این صورت بود که از واحد به ثلاث، خمسه، سبعه و بعد ۱۵ ضربه می‌رسیدند که تمام این‌ها نیز توسط میاندار اعلام می‌شد. این سبک‌ها و سنت‌ها در خراسان و سیستان و دیگر شهرها وجود داشت اما امروز متأسفانه شاید به دلیل فضای مجازی همه با یکدیگر قاطی شده است. سنج و دمام از بوشهر به مشهد و تهران آمده است و از این شهرها، شیوه‌‌هایی به آنجا رفته است و بالعکس. رئیس کانون مداحان گفت: در گذشته این امور توسط یک اتاق فکر با اشراف علما به پیش می‌رفت اما الان شرایط تغییر کرده است. در گذشته در شهر مشهد چند شاعر محدود داشتیم اما امروز به لطف امام رضا (ع) و اهل بیت (ع) نوحه‌های فراوانی دردسترس است. در گذشته در تهران کتاب شعر گلچین باقری منتشر می‌شد و همه از روی آن، نوحه می‌خواندیم اما امروز دریایی از نوحه وجود دارد. واعظی با اشاره به اینکه برخی از نوحه‌ها مانند جلوی آیینه حمید علیمی یا تسبیحات حضرت زهرا مهدی رسولی یا نوحه مدافعان حرم سیدرضا نریمانی به‌هنگام و به وقت خوانده شد و با عنایت اهل بیت (ع) مدنظر قرار گرفته است، گفت: متأسفانه آثار و تولیدات امروز نوحه‌سراها به بزرگترها ارائه نمی‌شود، برای همین به مشکل می‌خوریم. در مشهد و در گذشته‌ها رسم بر این بود یک نوحه قبل از آنکه در هیأت خوانده شود به بزرگترها و حتی علما نشان می‌دادند تا مشکل شرعی حتی نداشته باشد اما الان نوحه‌ای بلافاصله بعد از آنکه سروده می‌شود توسط مداح خوانده می‌شود. البته یک دلیلش هم آن است که جلسات و مداحان زیاد شده‌اند اما باید مدیریت و سازماندهی شوند تا این استعدادها بهتر از قبل خود را نشان دهد. .

. حجت‌الاسلام جواد محمدزمانی شاعر آئینی و نوحه‌سرا در این مراسم اظهار داشت: سال ۸۶ با جمعی از شاعران آئینی خدمت مقام معظم رهبری رسیدیم و عرضه داشتم که وضعیت هیأت‌های مذهبی رو به رشد است اما  ایشان فرمودند وضعیت عزاداری‌ها مطلوب نیست، خاطرم هست اوایل انقلاب در یزد و جهرم نوحه‌هایی خوانده می‌شد که به اندازه ۱۰ منبر مطلب داشت اما الان این‌چنین نیست. سال ۹۵ نیز همین نکته را مجدداً تذکر دادم. البته در این سال‌ها، پیشرفت‌هایی صورت گرفته است اما ضعف‌های فراوانی نیز وجود دارد. وی با اشاره به اینکه مضامین نوحه‌ها در این سال‌ها تغییر کرده و حتی سخیف شده است، گفت: مضامین نوحه‌های این دهه عمدتاً «حسرت کربلا»، «ان‌شاءالله اربعین حرم بروم»، «چند ماه منتظر اربعین و عرفه هستم»، «قرار ما شب جمعه کربلا»، «چای روضه»، «کفنم پیراهن سیاهم است» و ... شده است. یعنی اغلب نوحه‌ها دارای یک تم عاشقانه هستند که در فضای عاشقانه نیز سروده می‌شوند و تنها در نوحه‌ها معشوق ما امام حسین (ع) است.  این شاعر آئینی و نوحه‌سرا افزود: در شعر عاشقانه خیمه لیلی را داریم و اینجا بحث از حرم امام حسین (ع) است. آیا موضوعات عاشورا و امام حسین (ع) محصور به همین موارد است؟ آیا نمی‌توان از خطبه‌ها، نامه‌ها، سخنرانی‌ها و گفت‌وگوهای حضرت با اشخاص مختلف در نوحه‌ها استفاده کرد؟ متأسفانه یکسری از مضامین را گرفته‌ایم و باقی را رها کرده‌ایم و شاهد یک ادبیات و شعر حرمی هستیم.     محمدزمانی گفت: انکار نمی‌کنم شخص من هم از این اشعار می‌سرایم و با آنها اشک می‌ریزم و منکر نقاط قوت و پیشرفت‌های نوحه‌ها در این سال‌ها نیستم. اما شاهد نوآوری نیستیم. به تکرار مضامین در نوحه‌های مختلف دچار شده‌ایم. وی با بیان اینکه ضعف‌های زبانی و دستوری موجود در نوحه‌ها قابل جبران است اما مشکل اصلی بر روی محتواست که حتی در مداحی‌های استودیویی و ... نیز شاهد آن هستیم، گفت: مضامین ما تک بُعدی شده و این در نوحه‌های دهه ۹۰ به اوج خود رسیده است و با فقر مضمون مواجه هستیم. این شاعر آئینی و نوحه‌سرا با اشاره به اینکه در نوحه‌های دهه ۹۰ ادبیات حماسی نداریم، تصریح کرد: در ادبیات نوحه‌های دهه ۹۰ با افراط قتلگاه سرایی مواجه هستیم. سرودن از قتلگاه ممدوح است اما ما افراط کرده‌ایم. زیر برخی از نوحه‌ها در فضای مجازی باید بنویسیم «با حال مناسب بشنوید» زیرا این محصول خارج از فضای هیأت کارایی ندارد. این افراط و فراوانی حتی موجب می‌شود که برخی از مسائل برای مردم و مخاطبان عادی شود. .

. واعظی: مشکل نوحه‌ها ارائه نشدن به بزرگترها قبل از اجراست/علیمی: شاعر می‌تواند مداح را مجبور به خواندن شعر خوب کند رئیس کانون مداحان گفت: در گذشته‌ها رسم بر این بود، نوحه را قبل از آن‌که در هیأت خوانده شود به بزرگترها و حتی علما نشان می‌دادند تا مشکل شرعی نداشته باشد اما الان نوحه‌ای بلافاصله بعد از آنکه سروده می‌شود، توسط مداح خوانده می‌شود. به گزارش خبرنگار حوزه مسجد و هیأت خبرگزاری فارس، دومین جلسه دماهنگ با موضوع نقد و بررسی سیمای امام حسین (ع) در نوحه‌های دهه ۹۰ با حضور کارشناسان، فعالان و نوحه‌سراها به همت مجمع شاعران اهل بیت (ع) عصر روز گذشته (چهارشنبه ۲۶ آبان‌ماه) در حوزه هنریبرگزار شد.   به تکرار مضامین در نوحه‌های دهه ۹۰ مبتلا هستیم حجت‌الاسلام جواد محمدزمانی شاعر آئینی و نوحه‌سرا در این مراسم اظهار داشت: سال ۸۶ با جمعی از شاعران آئینی خدمت مقام معظم رهبری رسیدیم و عرضه داشتم که وضعیت هیأت‌های مذهبی رو به رشد است اما  ایشان فرمودند وضعیت عزاداری‌ها مطلوب نیست، خاطرم هست اوایل انقلاب در یزد و جهرم نوحه‌هایی خوانده می‌شد که به اندازه ۱۰ منبر مطلب داشت اما الان این‌چنین نیست. سال ۹۵ نیز همین نکته را مجدداً تذکر دادم. البته در این سال‌ها، پیشرفت‌هایی صورت گرفته است اما ضعف‌های فراوانی نیز وجود دارد. وی با اشاره به اینکه مضامین نوحه‌ها در این سال‌ها تغییر کرده و حتی سخیف شده است، گفت: مضامین نوحه‌های این دهه عمدتاً «حسرت کربلا»، «ان‌شاءالله اربعین حرم بروم»، «چند ماه منتظر اربعین و عرفه هستم»، «قرار ما شب جمعه کربلا»، «چای روضه»، «کفنم پیراهن سیاهم است» و ... شده است. یعنی اغلب نوحه‌ها دارای یک تم عاشقانه هستند که در فضای عاشقانه نیز سروده می‌شوند و تنها در نوحه‌ها معشوق ما امام حسین (ع) است.  این شاعر آئینی و نوحه‌سرا افزود: در شعر عاشقانه خیمه لیلی را داریم و اینجا بحث از حرم امام حسین (ع) است. آیا موضوعات عاشورا و امام حسین (ع) محصور به همین موارد است؟ آیا نمی‌توان از خطبه‌ها، نامه‌ها، سخنرانی‌ها و گفت‌وگوهای حضرت با اشخاص مختلف در نوحه‌ها استفاده کرد؟ متأسفانه یکسری از مضامین را گرفته‌ایم و باقی را رها کرده‌ایم و شاهد یک ادبیات و شعر حرمی هستیم.    محمدزمانی گفت: انکار نمی‌کنم شخص من هم از این اشعار می‌سرایم و با آنها اشک می‌ریزم و منکر نقاط قوت و پیشرفت‌های نوحه‌ها در این سال‌ها نیستم. اما شاهد نوآوری نیستیم. به تکرار مضامین در نوحه‌های مختلف دچار شده‌ایم. وی با بیان اینکه ضعف‌های زبانی و دستوری موجود در نوحه‌ها قابل جبران است اما مشکل اصلی بر روی محتواست که حتی در مداحی‌های استودیویی و ... نیز شاهد آن هستیم، گفت: مضامین ما تک بُعدی شده و این در نوحه‌های دهه ۹۰ به اوج خود رسیده است و با فقر مضمون مواجه هستیم. این شاعر آئینی و نوحه‌سرا با اشاره به اینکه در نوحه‌های دهه ۹۰ ادبیات حماسی نداریم، تصریح کرد: در ادبیات نوحه‌های دهه ۹۰ با افراط قتلگاه سرایی مواجه هستیم. سرودن از قتلگاه ممدوح است اما ما افراط کرده‌ایم. زیر برخی از نوحه‌ها در فضای مجازی باید بنویسیم «با حال مناسب بشنوید» زیرا این محصول خارج از فضای هیأت کارایی ندارد. این افراط و فراوانی حتی موجب می‌شود که برخی از مسائل برای مردم و مخاطبان عادی شود.   مشکل نوحه‌ها، ارائه نشدن به بزرگترها قبل از اجراست در بخش دیگری از این مراسم، احمد واعظی رئیس کانون مداحان اهل بیت (ع) با اشاره به اینکه در گذشته فضای نوحه‌ها دارای حال و هوای خاصی بود البته این به معنای آن نیست که امروز فاقد آن هستیم، اظهار داشت: در گذشته لفظ نوحه‌خوان به افراد خاصی اطلاق می‌شد و میان نوحه‌خوان، مولودی‌خوان، مرثیه‌خوان و ختم‌خوان تفکیک قائل بودند. به طور مثال در مشهد افرادی داشتیم تخصصی بر روی نوحه کار می‌کردند که بر روی دستگاه‌های موسیقی نیز تسلط داشتند. واعظی با بیان اینکه مقام معظم رهبری در سال گذشته فرمودند که هیأت باید هیأت بماند که نشان از توجه و رعایت همین سنت‌هاست، تصریح کرد: متأسفانه شکل هیأت‌ها در کل کشور به یک سمت درحال حرکت است و مشابه هم می‌شود و سنت‌های نورانی و آسمانی که هر کدام پشتش یک فضای معنوی بسیاری بود، در حال فراموشی است. وی با اشاره به اینکه برخی از دستگاه‌های موسیقی تولید شده است تا به واسطه آن برای امام حسین (ع) مرثیه‌خوانی شود، عنوان کرد: در هیأت‌های قدیمی مشهد آداب‌های مختلفی با تکیه بر احترام به بزرگترها و به خصوص سادات وجود داشت و حتی در زمان س

. سینه‌زنی اول دست بزرگتر به سینه‌اش می‌خورد و بعد باقی افراد سینه‌زنی را شروع می‌کردند. سینه‌زنی هم به این صورت بود که از واحد به ثلاث، خمسه، سبعه و بعد ۱۵ ضربه می‌رسیدند که تمام این‌ها نیز توسط میاندار اعلام می‌شد. این سبک‌ها و سنت‌ها در خراسان و سیستان و دیگر شهرها وجود داشت اما امروز متأسفانه شاید به دلیل فضای مجازی همه با یکدیگر قاطی شده است. سنج و دمام از بوشهر به مشهد و تهران آمده است و از این شهرها، شیوه‌‌هایی به آنجا رفته است و بالعکس. رئیس کانون مداحان گفت: در گذشته این امور توسط یک اتاق فکر با اشراف علما به پیش می‌رفت اما الان شرایط تغییر کرده است. در گذشته در شهر مشهد چند شاعر محدود داشتیم اما امروز به لطف امام رضا (ع) و اهل بیت (ع) نوحه‌های فراوانی دردسترس است. در گذشته در تهران کتاب شعر گلچین باقری منتشر می‌شد و همه از روی آن، نوحه می‌خواندیم اما امروز دریایی از نوحه وجود دارد. وی افزود: سؤال اینجا است چرا نوحه‌های قدیمی صدها بار خوانده می‌شود و هنوز هم مردم درخواست دارند، همان قدیمی‌ها خوانده شود. چرا امروز نوحه‌ها تکراری شده است؟ واعظی با اشاره به اینکه برخی از نوحه‌ها مانند جلوی آیینه حمید علیمی یا تسبیحات حضرت زهرا مهدی رسولی یا نوحه مدافعان حرم سیدرضانریمانی به‌هنگام و به وقت خوانده شد و با عنایت اهل بیت (ع) مدنظر قرار گرفته است، گفت: متأسفانه آثار و تولیدات امروز نوحه‌سراها به بزرگترها ارائه نمی‌شود، برای همین به مشکل می‌خوریم. در مشهد و در گذشته‌ها رسم بر این بود یک نوحه قبل از آنکه در هیأت خوانده شود به بزرگترها و حتی علما نشان می‌دادند تا مشکل شرعی حتی نداشته باشد اما الان نوحه‌ای بلافاصله بعد از آنکه سروده می‌شود توسط مداح خوانده می‌شود. البته یک دلیلش هم آن است که جلسات و مداحان زیاد شده‌اند اما باید مدیریت و سازماندهی شوند تا این استعدادها بهتر از قبل خود را نشان دهد.   شاعران می‌توانند مداح را مجبور به خواندن شعر خوب کند حمید علیمی مداح اهل بیت (ع) نیز در این مراسم با اشاره به اینکه قبل از دهه ۸۰ شعر و نوحه کم بود اما عمق بسیاری داشت، گفت: امروز با اقیانوسی از شعر و نوحه مواجه‌ هستیم که عمقش کم است. متأسفانه امروز سبک نوحه به شعر می‌چربد یا بالعکس؛ یعنی ابتدا آهنگ و ملودی انتخاب می‌شود و می‌گوییم برای این، شعرخوبی باید تولید شود. اگر شاعران خود بر نغمات و دستگاه‌های موسیقی تسلط داشته باشند، این مشکلات مرتفع می‌شود. وی افزود: متأسفانه مقصر اصلی فضای مجازی است زیرا فضای رقابتی را ایجاد کرده است. خاطرم هست حاج احمد واعظی چندین سال پیش در هیأت مکتب الزهرا مشهد این جمله را به مخاطب گفتند که من چه چیزی بخوانم که بی‌بی خوشش بیاید نه شما! اگر نگاه ما این باشد خود به خود مراقبه‌ای خواهیم داشت تا هر چیزی را نخوانیم. علیمی گفت: متأسفانه نه در حوزه مداحی و نه نوحه‌سرایی مرجعی به عنوان بزرگتر وجود ندارد. فضای امروز کاملاً رقابتی شده است و این موجب می‌شود، افراد ناآشنا به صدا و دستگاه و شعر در جلسات حضور پیدا کنند و بخوانند. اگر شعرا مایه بگذارند ما مداحان نیز مجبور می‌شویم که شعر خوب بخوانیم. جلسات و مداحان محتاج به شاعران هستند اما متأسفانه شاعران به گونه دیگری رفتار می‌کنند که انگار روند جور دیگری است.  دهه ۸۰ اوج نبوغ نوحه‌سرایی بود مهدی سهرابی شاعر و نوحه سرا نیز در بخش دیگری از این مراسم اظهار داشت: دهه ۸۰ اوج نبوغ نوحه‌سرایی بود که تا اوایل سال ۹۴ هم ادامه پیدا کرد. بسیاری می‌گویند نوحه‌های دهه ۸۰ نقد نمی‌شود و یا نوحه‌سراهای آن زمان به امروزی‌ها حسادت دارند. ما آماده‌ایم تا نوحه‌های آن زمان نیز نقد شود. وی با اشاره به اینکه نقد نوحه مرتبط با نوحه‌سرایان است و نباید مداحان گلایه‌مند شوند، گفت: متأسفانه سواد موسیقیایی نوحه‌سراها پایین است و به نظرم مجمع شاعران اهل بیت (ع) باید در این زمینه دوره آموزشی برگزار کند.  در بخش پایانی این جلسه نیز جواد حیدری مدیرعامل مجمع شاعران اهل بیت(ع) و جمعی دیگر از نوحه‌سراها نظراتی را بیان کردند. .

. مهدی امین‌فروغی پژوهشگر حوزه موسیقی و نوحه در این نشست با اشاره به اینکه نوحه‌های دهه ۹۰ از منظرهای جامعه‌شناسی و روانشناسی قابل بحث و بررسی است، اظهار داشت: برای بررسی نوحه‌ها در هر عصر و دهه‌ای باید بررسی کنیم که جامعه دارای چه وضعی بوده است که نوحه به اینگونه سروده شده است. کتاب‌های مقتل در عصر قاجاریه را اگر بررسی کنیم مشاهده می‌کنیم که عناوین آنها عبارتند از: «طوفان البکاء»، «طریق البکاء»، «اشک‌ریزان» و ... بوده است که در این اسامی کلیدواژه‌های اشک، گریه و بکاء وجود دارد و نشان‌دهنده طوفان غم در آن دوران است. در کتاب‌های دوران پهلوی دوم با عناوین «قهرمان کربلا» روبه‌رو هستیم که نشان‌دهنده بُعد حماسی در آن جامعه است. وی افزود: از منظر شعر و ادب نیز نوحه‌ها باید بررسی شود تا تصویر دقیقی به دست آید. شعر و موسیقی در نوحه تابع محتوا است. محتوا شعر را می‌آفریند و موسیقی آن را نمایش می‌دهد.  امین‌فروغی با اشاره به اینکه در نوحه‌‌های دهه ۹۰ با امام حسین(ع) مذبوح روبه‌رو هستیم که تجلی آن با سرایش افراطی قتلگاه همراه است، گفت: معشوق و مزور نیز ابعاد دیگری است که از شخصیت امام حسین (ع) در نوحه‌های این دهه موجود است در حالی‌که ما می‌توانیم فرازهای زیارت جامعه کبیره که معرف بُعد امام‌شناسی حضرت است، در نوحه‌ها مدنظر قرار دهیم. البته مقصود این نیست که عین عبارت‌ها در نوحه بیاید در صورتی که نوحه‌هایی هم داریم که عین روایت‌ها و فرازهای دعاها در آنها ذکر شده و مورد استقبال هم قرار گرفته است. این پژوهشگر حوزه موسیقی با بیان اینکه در سال‌های اخیر نوحه‌هایی فاخر سروده شده است اما متأسفانه مورد اقبال مداحان قرار نگرفته است، ادامه داد: چرا مداحان از خواندن نوحه‌های فاخر سرشار از معارف اهل بیت (ع) سرباز می‌زنند، مداحان به دنبال ایجاد شور و برانگیختگی عاطفی در جلسات هستند، ذائقه مردم به این سمت‌ها گرایش پیدا کرده است.  وی اضافه کرد: ضعف بعدی نوحه‌ها در این دهه محتوا است؛ در گذشته ما نوحه‌هایی داشتیم که مورد استقبال و ستایش علما قرار می‌گرفت. به طور مثال شیخ محمدحسن یزدی صاحب جواهر می‌گفت حاضرم تمام ثواب کتاب جواهر را بدهم تا ثوابی از فلان نوحه را داشته باشم. یا علامهطباطبابی می‌گفت برای اینکه ثواب یک بیت از شعری را داشته باشم، حاضرم تمام ثواب‌های کتاب المیزان را بدهم. امین‌فروغی با بیان اینکه عمدتاً نوحه‌های امروز به سمت پسند مداحان و هیأت‌ها رفته است، عنوان کرد: باید بُعد معرفتی نوحه‌ها افزایش یابد تا اگر مخاطب هیأت آن را شنید، بهره‌ای از آن نصیبش شود. برای همین جای کار بیشتری بر روی نوحه‌ها احساس می‌شود.    نوحه‌ها سراسر مقام «بیات کُرد» شده است در بخش دیگری از این نشست اکبر شیخی کارشناس موسیقی و نوحه‌سرا با بیان اینکه بسیاری معتقدند نوحه‌ها از لحاظ محتوایی در حال ضعیف شدن هستند، گفت: در حال حاضر انجام تحقیقی هستم که بدانم نوع نگاه ما به حسین بن علی (ع) در نوحه‌ها چگونه باید باشد.  حسین بن علی(ع) را می‌توان معشوق، محبوب، مذبوح و یا حتی ارباب بگوییم اما کامل‌ترین نگاه به ایشان «امام» بودن است. برای این منظور باید به زیارت‌نامه‌ها و به خصوص زیارت جامعه‌ کبیره توجه داشته باشیم. مثلاً در گذشته امام حسین و امام رضا (ع) در نوحه‌ها مانند یک طبیب حاذق جلوه داده می‌شدند که مردم شفای بیماری‌‌ها و رفع گرفتاری‌هایشان را از آن‌ها می‌گرفتند. اما امروز این ذوات مقدسه معشوق ما شده‌اند برای همین دیگر برای رفع مشکلات‌مان سراغ آنها نمی‌رویم. وی با بیان اینکه در جامعه هیأتی و مذهبی و حتی کل دنیا موسیقی از درجه علمی به درجه تجاری و صنعتی نزول کرده است، خاطرنشان کرد: بزرگترین مشخصه موسیقی پاپ، سادگی آن است. نوحه‌هایی که در دهه‌های اخیر تولید و خوانده شده است برای من ذوق‌برانگیز بوده و آنها را شنیده‌ام و حتی خوانده‌ام. موسیقی پاپ ساده است برای همین همه‌پسند مردمی می‌شود اما بنا ندارد افراد خاصی را جذب کند. یکی دیگر از مشخصات موسیقی پاپ، کوتاه بودن آن است. این کوتاهی، همه فضاهای ما را گرفته است. برای همین نوحه‌‌ها در هیأت دو بند شده‌است و نهایتاً در صداوسیما یک موسیقی را سه تا پنج دقیقه برای پخش آماده می‌کنند. در نقطه مقابل موسیقی کلاسیک ایرانی دارای پیچیدگی است. کشف، درآوردن و استفاده از این نوع موسیقی زحمت دارد. این پیچیدگی یک بحث روانشناسی موسیقی است اما در نهایت، خروجی این موسیقی نیز ساده است. شیخی افزود: متأسفانه نوحه‌های دهه ۹۰ کمتر در دستگاه‌های موسیقی سنتی ساخته شده است و ما کمتر شاهد نوحه‌ای در دستگاه چهارگاه و یا همایون هستیم. سؤال من این است چرا از این دستگاه‌ها استفاده نمی‌شود، آیا جذابیت ندارد و یا آن را درک نکرده‌ایم؟ این پژوهشگر حوزه موسیقی با اشاره به اینکه دلبرترین مقام موسیقی در شرایط کنونی برای مداحان و قاریان، «بیات کُرد» است

که از آن استفاده بسیاری می‌کنند، تصریح کرد: مقام «بیات اصفهان» که دارای ای‌کاش‌ها و دلتنگی‌های بسیاری است، فضای مناسبی را در اختیار مداحان قرار می‌دهد که به طور مثال مهدی رسولی نوحه «باید رفت» را در این مقام خواند. وی با بیان اینکه برخی از اساتید موسیقی معتقدند که می‌توان با استفاده از این هنر به خدا رسید، گفت: با تحقیقات و بررسی‌هایی که داشته‌ام می‌گویم با موسیقی نمی‌توان به خدا رسید اما موسیقی یک مرکب بسیار خوب و راهور است که باید هدایتش کنیم و با استفاده از آن به خدا رسید. تمام نغمات، حال‌های مختلفی را به انسان منتقل می‌کنند. موسیقی و نغمات باید بر محتوا سوار شود تا یک کار برجسته و پیام آن به مخاطب منتقل شود.  شیخی در بخش پایانی سخنان خود به موضوع ضرب در نوحه‌ها اشاره کرد و گفت:‌ ضرب در ملودی با حرکات بدن ارتباط دارد اما هرچه ریتم و ضرب ما تندتر می‌شود، ناچار محتوای سنگین، عرفانی و اثرگذار کم می‌شود. در شعر برای بیان محتوای دقیق و عمیق سراغ غزل و قصیدهمی‌روند و از ترانه استفاده نمی‌کنند. .