eitaa logo
امام حسین ع
18.5هزار دنبال‌کننده
397 عکس
2هزار ویدیو
1.9هزار فایل
کانال مداحی و شعر و سبک https://eitaa.com/emame3vom
مشاهده در ایتا
دانلود
. امام هفتمین در زندان شده از رنج و غم پریشان بود در غریبی او گریان بریزد اشک غم چون دریا واویلا واویلا واویلا(۳) براو گشته ظلم و کین افزون از ستم ها و جور هارون شده زین مصیبت ها دل خون به دوشش بود کوه غم ها واویلا واویلا واویلا(۳) سندی از کینه ظالمانه بِزد بر پیکرش نشانه که مانده جای تازیانه نموده با خدایش نجوا واویلا واویلا واویلا(۳) خون دلهاشده غذایش به زندان شده این دعایش بخواهد مرگش از خدایش به عجل وفاتی سریعا واویلا واویلا واویلا(۳) بین عالم بود او مظلوم که از حق خود گشته محروم به زهر کینه گشته مسموم بود در کنج زندان تنها واویلا واویلا واویلا(۳) شهید زهر کین گردیده فدای راه دین گردیده شیعه اش دل غمین گردیده رفته هفتم امام از دنیا واویلا واویلا واویلا(۳) شهید راه قرآن گشته بر او ظلم فراوان گشته رضا از غم پریشان گشته بسوزد از این داغ بابا واویلا واویلا واویلا(۳) کجا میرود روح ایمان پیکرش روی دوش یاران رضا گشته ز داغش گریان عزایش به هر جا شد برپا واویلا واویلا واویلا(۳) .
. شیر داور یار پیمبر تویی حمزه حامی دین همراه حیدر تویی حمزه همچوحیدر تمام عمرت رهنورد رسالتی تو همدم و همسنگر احمد دشمن هر جهالتی تو در مدینه شهر پیمبر احد از تو صفا گرفته شب داغ مصیبت تو شیعه شور و نوا گرفته جانفدای خاک توحمزه پیکرِ صدچاکِ توحمزه شده گاهِ شهادت تو هردلی غمناک توحمزه تو شهیدی ز جور و کینه سوزد از داغ تو مدینه حمزه، ای نورچشم احمد ماتمت زد شرر به سینه ای فدایی راه داور سوزد از داغ توپیمبر در کنار پیکر پاکت نالد از غم ،زهرا وحیدر در ره دین داور تو مُثله گردیده پیکر تو از مدینه ز ره رسیده در کنار تو خواهر تو در کنار تو چی کشیده سینه ات را دیده دریده ولی هرگزکسی چوزینب پیکر صدپاره ندیده جسم پاکت بخون تپیده همه اعضای تو بریده بجز درکربلا و زینب کس چنین پیکری ندیده @yaghubianreza .
. ... شور محشر دوباره شد برپا رفته سوی خدا گل زهرا شهید از کین موسی بن جعفر شد همه در غم زین ماتم عظمی آه و واویلا آه و واویلا(۳) از غم داغ هفتمین مولا کاظمین گشته همچو عاشورا از ستم‌های دشمن بی دین دیگه راحت شده گل طاها آه و واویلا آه و واویلا(۳) ای که باشی زنسل پیغمبر پسر فاطمه گل حیدر به شهر کاظمین زظلم وکین همچو گل از ستم شدی پرپر آه و واویلا آه و واویلا(۳) گل گلزار مصطفایی تو پسر خیرةالنسایی تو نهمین نور و هفتمین مولا شیعیان را تو مقتدایی تو آه و واویلا آه و واویلا(۳) تو گل بوستان زهرایی بعد بابا بر همه مولایی باب حاجاتی در همه عالم یابن زهرا ز بسکه آقایی آه و واویلا آه و واویلا(۳) ایکه هستی خورشید رخشنده باصفا با دستای بخشنده با نگاه تو گشته ام زنده از تو هستم همیشه شرمنده آه و واویلا آه و واویلا(۳) تویی بر شیعه چون مه تابان بوده‌ای عمری گوشه ی زندان شده ای نور همه ی دلها شهید از ظلم و جور زندانبان آه و واویلا آه و واویلا(۳) تویی اسطوره ی جوانمردی توسراپا رنج و غم و دردی چه کشیدی به حبس آخر خود مرگ خود از خدا طلب کردی آه و واویلا آه و واویلا(۳) آتش کینه ها زبانه زد پیکرت را عدو نشانه زد تو را سندی مرتد کافر وقت افطار به تازیانه زد آه و واویلا آه و واویلا(۳) همه عمرت فقط تو غم دیدی خوشی در زندگی تو کم دیدی بمیرم از برای تو مولا کنج زندان رنج و ستم دیدی آه و واویلا آه و واویلا(۳) سوزد از غم دل محبانت جان عالم شود به قربانت کنج زندان ز کینه ی هارون زد شرر زخم کینه بر جانت آه و واویلا آه و واویلا(۳) امان ای دل امان ازاین بیداد زین مصیبت شیعه بزن فریاد پیکر پاک موسی جعفر سه روز مانده روی پل بغداد آه و واویلا آه و واویلا(۳) پیکرتو تشییع جنازه شد داغ جدت دوباره تازه شد پیکر صدچاک حسین تو با سم اسب ونعل تازه شد آه و واویلا آه و واویلا(۳) غل و زنجیر کین به پیکر تو شکرلله ندیده دختر تو سر پاک و مطهرت مولا ندیده روی نیزه خواهر تو آه و واویلا آه و واویلا(۳) پیکرت را چه باصفا بردند همه از غصه ی تو پژمردند کربلا تا نام حسین بردند همگی تازیانه می خوردند آه و واویلا آه و واویلا(۳) .👇
. علیه السلام یار من کو _ شمع عمرم فتاده به سوسو من نگیرم دگر سر به زانو علی مرتضی _ شده ممنون تیغ جفا او مرا کرده حاجت روا یا علی یا علی یا علی یا علی یار ندارم _ فاطمه کو که چشم انتظارم من غریبانه جان می سپارم من غریبم غریب _ خون بگریدبه حالم طبیب همه در ذکر امن یجیب ای جوانم _ به کجایی تو ای قدکمانم به کجایی تو ای ارغوانم بی خبر کشتنت _ پیش من پشت در کشتنت وای من چهل نفر کشتنت کوفه امشب _ با تو می گویم امشب مرتب کوفه جان تو و جان زینب آبرویم بخر _ دخترم را پی آزار مبر زینبم را سر بازار مبر حاج سید محسن حسینی ۱۴۴۱ه. ق https://eitaa.com/emame3vom/42117 👇
. ( علیه السلام ) آقای سامرا چقدَر ناتوان شدی خیلی شبیه مادرِ خود قدکمان شدی آه ای بهار زرد و خزانی تو میروی چون مادرت زمان جوانی تو میروی ( اَبَاالمَهدی ، یا مولا ) تکرار بُغصی شکسته داری و فریاد کوچه ای هی میخوری زمین ، ولی یاد کوچه ای گرچه غریب بودی و کس سوی تو نرفت شکرخدا که میخ به پهلوی تو نرفت شعله سراغ پیچشِ گیسوی تو نرفت اینجا غلاف بر روی بازوی تو نرفت آتش کسی به خِرمَنِ نیلوفرت نزد اینجا کشیده ، کس به روی همسرت نزد ( اَبَاالمَهدی ، یا مولا ) تکرار تو ضعف میکنی پسرت گریه میکند مهدی رسیده و به برت گریه میکنند خاکی شده است موی سرت گریه میکند این ظرفِ آب بر جگرت گریه میکند برروی دامنِ پسرت دست و پا مزن اینگونه چنگ بر روی این خاک ها مزن آقا سلام بر تو و دریایِ تشنه ات این کاسه میخورد روی لبهایِ تشنه ات یادِ حسین می دمد از نایِ تشنه ات دادی سلام بر لبِ بابایِ تشنه ات خونابه گرچه از دهنت ریخته شده آلاله روی پیرهنت ریخته شده شکرخدا که لعل لبت خیزران نخورد شکرخدا که روی گلویت سنان نخورد چکمه به روی پیکرِتو بی امان نخورد سرنیزه ای نیامد و روی دهان نخورد شکرخدا که تو کفَنی داشتی حسن بر جسم خویش پیرهنی داشتی حسن ( اَبَاالمَهدی ، یا مولا ) تکرار بی تو وقارِ خواهرِ تو مُستَدام ماند با احترام آمد و با احترام ماند پوشیده از نگاه ِ خَواص و عوام ماند وای از زنی که در وسط ازدحام ماند احساس های خواهری اش لطمه خورده بود حتی غرورِ روسری اش لطمه خورده بود ... ✍ .👇
. ( علیه السلام ) واویلتا واویلتا ، شد سامرا ، کربُبَلا رسیده عُمرم به سَر شهیدِ زهرِ کینه ام یه عمر تو زندان بودم حالا می سوزه سینه ام دیگه از دنیا سیرم طِبابت خیلی دیره سرم دیگه شده سنگین چشام سیاهی میره کسی غیر این طفلِ چهار ساله ام نبود پیش من دَمِ آخرم ... تویِ سامرا بی کس و یاورم شبیه غریبیِ مادرم .. خدا راشکر ، صورت امام عسکری ، زخمی نداشت .. خدا راشکر ، صورت سالم بود ، زَهر درونُ پاره پاره کرده بود .. وگرنه سخت بود برا امام زمان سرِ خونی بغل کنه .. آخه بچه ی چهار پنج ساله مگه چقدر دل داره …؟ الله اکبر .. وقتی سر بریده رو بغل کرد ، یه نگاه کرد دید این لبها پاره پاره است ... پیشونی شکسته اس … رگها بریده اس … حسین … کسی غیر این طفلِ چهار ساله ام نبود پیش من دَمِ آخرم ... تویِ سامرا بی کس و یاورم شبیه غریبیِ مادرم .. واویلتا ، واویلتا ، شد سامرا ، کربُبَلا میونه حجره تنها روی خاکا افتادم در و همسایه حتی نرسید به فریادم یکی نیست بگه اینجا یکی داره میمیره میخوام پاشم از جامو دیدم پهلو میگیره من از داغِ مادر جزع می کنم توو حجره صدای در که میاد لبام از عطش تا ترک میخوره می اُفتم به یاد جدم زیاد .. واویلتا ، واویلتا ، شد سامرا ، کربُبَلا غریبم اما بازم یه آقازاده دارم سرم رو رو زانویِ آقازاده م میزارم ولی بسوزه دلها برایِ کربُبَلا … واسه اون لحظه ای که چشمشُ باز کرد ...آخ کسی اومد سرشو بغل کنه ؟.. نه … ! یه نگاه کرد دید « اَلشِّمرُ جالِسٌ عَلى صَدرِكَ » … ای حسین … .👇