بخش اول روضه

👆 بخش دوم روضه: به غیر نام ابالفضل هیچ نامی نیست که اینچنین ز دلم اضطراب بردارد کسی که نقش نگینش حسین شد، بی شک ز خاکِ علقمه باید رکاب بردارد به سنگفرشِ حریمش، هر آنکه معتقد است اگر که آب بریزد،گلاب بردارد اگر که قطره ای از آب مَشک او برسد خدا ز اهل جهنم عذاب بردارد *کاش یه قطره اش هم نمی ریخت،وقتی مَشکِ آبشو زدن،انگار دنیا رو سرش خراب شد،التماس می کرد،می گفت:آبروم رو نبر،من به رباب قول دادم…زمان قدیم تو سختی و مَشِقَّتِ رسیدن به کربلا،یه روستایی یه کوزه ای درست کرد،به زحمت از دهات خودشون رو دوشش سوار کرد،رفت کربلا به زحمت و مَشِقَّت، رسید کنار علقمه،همه مونده بودن نهر علقمه پُر از آبِ،این آب از ایران آوُرده،آب واسه چی آوُردی؟میگن:رسید کنار علقمه،این کوزه رو آوُرد پایین،نشست کنار آب شروع کرد با آب حرف زدن،گفت:نهرعلقمه! آب ِ فرات! به خاطر یه مشک آب دستای آقای منو قطع کردن، اومدم آبت رو پس بدم،دستای آقامو بهم برگردونی،ما آب نمی خواهیم،اومدم آب رو برگردونم،دستای عباس رو به من بده…* قلم شده است دو بازوی او که در محشر بیاید و ز محبان حساب بردارد *معلوم نیست این دنیا این دستا چیکارن،قیامت معلوم میشه،کِی؟ او وقتی که می بینن بی بی دو عالم فاطمه با پهلویِ شکسته میاد،دو تا دستای بریده رو گرفته” کفانا لِلشفاعه، یدان مقطوعتانِ وَلَدِیَ العباس” قیامت،فاطمه با این دستا شفاعت میکنه،ان شاءالله دستِ من و تو هم به اون دستا برسه…* زمان زیاد نمانده برای شش ماهه خدا کند بتواند که آب بردارد شاعر : محسن عرب خالقی *رباب هی از این خیمه به اون خیمه،ان شاءالله عموت میاد،قول داده،زیر قولش نمیزنه…عباس،اومد تو خیمه یه صحنه ای دید،عباس،با اون عظمت،با اون شجاعت،عباسی که ذخیره ی کربلاست،عباسی که اصلاً به دنیا اومده کربلا فدای حسین بشه،اومد تو خیمه یه صحنه ای دید،من میگم:عباس همون جا یه بارکشته شد،یه بارشهید شد،با چشماش دید باور نمی کرد،دید بچه ها پیراهناشون رو بالا زدن،شکم هاشون رو روی این خاک گذاشتن،هی مشکارو بغل می کنن،یه قطره آب پیدا کنن،لبها خشکِ،تا عمو اومد تو خیمه دویدن دورِ عمو، عمو! آب….عمو!العطش….دیگه:طاقت نیاورد،مشک رو گرفت،اومد مؤدب محضر اربابش ایستاد،“سیدی و مولای!، “قَدْ ضاقَ صَدْری” دیگه حسین طاقت ندارم..می خوای چه کنی عباس!؟ تو که دیدی بچه هام تنشنه اند،میخوای بری برو،اما برا آب برو…عباس اگه عباس شد به خاطر اطاعتِ از امامش شد،نه به خاطر شجاعتش“اَلسّلامُ عَلیکَ أیهَا الْعَبْدُ الصّالِحُ اَلْمُطِیعُ لِلّه”گفتی برا آب برم،چشم،شما بخوای برا آب میرم..تا حالا از خودتون پرسیدید چرا عباس با زن و بچه نیومده کربلا؟ میخواد به همه ی عالم بگه: من حواسم به یه نفرِ،همه توجه ام،همه آرزوم،همه حسینِ…* ۲👇

بخش دوم روضه

👆 #ادامه #میرداماد بخش سوم روضه: قرار شد هر دو با هم بزنن به میدان،یکی بره میمنه،یکی بره میسره،قرار شد ابی عبدالله حواس دشمن رو پرت کنه،مرحوم مُقَّرم تو العباس میگه: قرار شد عباس از بین نخل ها خودش رو به علقمه برسونه،قرار شد بین هم دیگه رجز رد و بدل کنن،از حال همدیگه با خبر بشن،آخه دیگه کسی برا حسین نمونده،گفت: عباس! داری میری؟ تو همه لشکرِ منی،عباس! تو همه کس و کارِمنی؟ اگه تو بری لشکرم از هم می پاشه… از هم جدا شدن،یکی به طرف شریعه،یکی به طرف میدان،نزدیک شریعه شد،قرار گذاشته بودن با حسین که رسید کنار شریعه خبر بده،چی بگه؟ بعضی نقل ها نوشتن: تکبیر گفت…..“الله اکبر” گفت،بعضی از نقل های معروف میگن: بلند رجز می خوند صداش به حسین برسه،آرومش کنه،صداش هم حسین رو آروم می کرد،رسید کنار علقمه بلند فریاد زد:” اَنَا بنُ حیدر ِالکَرّار” ابی عبدالله بلافاصله جوابش رو داد دلِ عباسم آروم بشه، “اَنَا بنُ مُحمدٍ المُصطفی” دو تا برادر آروم شدن،مشک رو پر از آب کرد،سوار اسبش شد،به طرف خیمه ها،دوباره عباس صدا زد: “اَنَا بنُ عَلی ٍ المُرتَضی” اونجا همه دورش رو محاصره کردن،یه نفر گفت:عباس آب برسونه کارِ دشمن تمومِ،کمین کردن،عباس مشک رو بغل کرده،یکی از القابِ اباالفضل،“اَبَا القِربَه” است، یعنی:پدرِ مشک،چرا به عباس میگن:پدرِ مشک،برای اینکه مثل پدری که بچه اش رو بغل کنه،مشک رو داد تو شکمش،خودش رو انداخت رو مشک،همه محاصره اش کردن،چهار هزار نفر، رو کُنده ی زانو،هدف مشکِ آبِ،نمیذاشت تیرها به مشک بخوره،از لابلای نخل ها می رفت،یه مرتبه متوجه شد دستش رو زدن،مشک رو داد یه طرفِ بدن،یه دستِ دیگه اش رو زدن،اینجا صدای حسین رو شنید،انگار حسین میدونه،درد بازو درد بدیه”اهل کنایه حرف منو بگیرن” تا شنید صدای عباس رو،ابی عبدالله جوابش رو داد،یعنی غصه نخور،” اَنَا بنُ فاطمه الزهرا”….شاید میخواست بگه:عباس! تو مَردی،تو علمداری،تو بازویِ رشید داری،دستت رو زدن باکی نیست،یه روز بازویِ مادرم رو تو کوچه های مدینه،اینقدر نامحرما با غلاف شمشیر زدن… همه ی حواسش به مشکِ،میاد و میخونه” والله اِن قَطعتموا یَمینی اِنی اُحامی ابداً عَن دینی”…. دست نداره،خودش رو انداخت رو مشک،تیرها داره میاد،یه سئوال دارم،یه بدن چقدر جای تیر داره؟چهار هزار تیرانداز،بالاخره هزار تا تیر به هدف میخوره،دیگه بدنش جای تیر نداشت،لشکر دسته دسته میومدن،اما دستِ خالی بر می گشتن،نگاه می کرد،عباس“نافذالبصیره”بود،یه چشم داشت عجیب،میومدن،دست نداشت،غرق خون،پر از تیر،اما مشک تو بغلش،یه نگاه می کرد،تا می اومدن،همه فرار می کردن، عُمر سعد یقیه ی یکی رو گرفت،گفت:چیِ؟ مگه نمیگی دست نداره؟ازچی می ترسی؟ گفت:عُمر دست نداره،اما دو تا چشم داره،بیچاره میکنه،گفت: من راهش رو بلدم،الان یه کاری میکنم چشمش جایی رو نبینه،صدا زد: حرمله بیا… یه لحظه نگاه کرد دید چشمش رو زد،مشکِ آبش رو زدن،اینجا نوشتن: مُتحیِّر شد،” وَ وَقَفَ الْعَباس مُتِحَیرا” ایستاد رو اسب،دست نداره،مشکش آبی نداره،نه میتونه بره،نه می تونه برگرده، مُتحیِّر شد،تیر تو چشمشِ،هر کاری کرد تیر از چشمش بیرون نیومد،سرش رو خم کرد،تیر رو بین دو زانو گذاشت،سرش برهنه شد،حکیم بن طُفِیل خودش رو رسوند،دید سرِ عباس برهنه است،حالا وقتشِ،عمودِ آهن رو بلند کرد،…. ۳👇

بخش سوم روضه

👆 ادامه #میرداماد بخش چهارم روضه: همه ی روضه ی شبِ تاسوعا یه طرف،این روضه اش یه طرف،چون خودِ عباس گفته، مرحوم واعظِ خراسانی داشت تو حرمِ اباالفضل روضه می خوند،علامه ی قزوینی وسط روضه بلند شد،حالش بد شد،گفت:واعظ کی میگه اینا راستِ؟دیگه اینجوری نخون… مجلس به هم خورد علامه رفت خونه،واعظِ خراسانی میگه: حالم منقلب بود،چه کردم،این مرجع رو ناراحت کردم،دیدم نیمه شب درِ خونه ام رو میزنن،بیا علامه کارِت داره،گفتم:عجب کاری کردم برم عُذر خواهی کنم،میگه:رفتم،دو زانو نشستم،دیدم گریه امانِ علامه رو بریده،میگه:واعظ بقیه اش رو بخون…گفتم:آقا من لال شدم،غلط کردم،دیگه نمیخونم…گفت:نه خوابِ عباس رو دیدم،گفت:چرا روضه ام رو قطع کردی؟ تو که نبودی،یه نفر بخواد ازرو بلندی رو زمین بخوره،دست میخواد،دستش رو سپر میکنه،من دست نداشتم،با صورت افتادم……نمی دونم چه جوری حسین رسید،فقط می دونم تا رسید عباس رو دید،صدا زد:آخ کمرم، “بانَ الانکسارُ فِی وجهِ الحُسین علیه السلام” انکسار یعنی چی:مرحوم شوشتری یه نقلی داره،میگه از عاشورا،از صبح از ظهر،هر شهیدی رو که ابی عبدالله رفت بالا سرش چهره برافروخته شد،رنگِ چهره سرخ شد،تنها جایی که رنگ پرید کنارِ علقمه بود،چهره زرد شد… نفست بالا نمیآد چی به روزِ تو آوردن زدنت همونایی که نمکِ حیدر و خوردن فدایِ سرت اباالفضل اگه مشکِ آبت افتاد به تو قول میدم برادر دیگه هیچکی آب نمیخواد *دست بریده،چشم تیر خورده،فرق شکافته…رسید بالا سرش دو دستی سر عباس رو گذاشت رو دامنش،یه جایی توجه اش رو جلب کرد،نه فرقِ شکافته،نه دستایِ قلم شده،نه چشمِ تیرخورده،تیر رو درآورد دید لباش خشکِ،گفت:عباس! میرم به سکینه میگم: عموت یه قولش عمل کرد،میرم بهش میگم:عموت تشنه جون داد،خوشبحالت چه عمویی داشتی،کنارِ آب،آب نخورد…* واویلا برایِ چند قطره ی آب از دست رفت امیدِ خیمه و رباب اگه پانشی اباالفضل میره خیمه ها به غارت تو دلت میاد برادر زینبت بره اسارت پاشو یه کاری کن عباس حرمله داره میخنده میدونم بعدِ تو دشمن دستِ زینب و می بنده بعد از تو قافله آوراه میشه بعد از تو صحبتِ گوشواره میشه *ابی عبدالله فرمود:بروید گوشواره هارو در بیارید،بروید زینت هاتون رو در بیارید،معجرهاتون رو محکم ببندید،…خدایا! به غیرتِ عباس،به غیرت مدافعانِ حرم،غیرتِ ما نسبت به دینمون،نسبت به آئین و مکتبمون لحظه به لحظه بیافزا،غیرت و تعصب ما به این سیاهی های محرم به این روضه ها و جلسات بیافزا….* ۴ 👇

بخش چهارم روضه

. #شب_هشتم_محرم #حضرت_علی_اکبر علیه‌السلام تو را به خیمه به این شانه‌ی خَم آوردم تو را به دستِ خودم حیف کم‌کم آوردم برایِ خواهرکانت کمی لباسِ تو را... برایِ گیسوی خود خاکِ عالم آوردم صدایِ گریه‌ی من تا مزارِ لیلا رفت برایِ مادرِ تو آیه‌ی غم آوردم شکسته اینطرف و آنطرف کشیدم دست هرآنچه از تو در این دشت دیدم آوردم هرآنچه رنگِ تو را داشت ای انارِ حرم هرآنچه بویِ تو می‌داد آنهَم آوردم رسید عمه و تا خیمه‌ها مرا آورد که پیش خنده‌ی نامحرمان کم آوردم تو را من از بغلم پاره پاره می‌چینم خدایِ من پسرم را چه دَرهَم آوردم #یاشبیر #دکتر_حسن_لطفی .

. #واحد #شب_هشتم_محرم سبک دور منیم ای آخارم الیم دور ...... آه سخت‌ترین لحظه همینه بابا باشه و ببینه تنِ بی‌جونِ جَوُونش غرقِ خون رویِ زمینه آه سخته که صورت بذاره به رویِ سرد جَووُنش سخت‌تر از اون اینه بوسه... بزنه به استخوُونش اِی جَووُنایِ حسینی علی‌اکبرایِ این خاک هنوزم میان با تابوت چند تا استخون...یه پلاک اگه زنده باشه بابا اگه دق نکرده باشه جاداره که روضه‌خونِ... بدنِ رو بوریاشِه ولدی یاعلی‌اکبر ۴ آه با زمین خوردنِ دلبر هلهله می‌کنه لشکر رویِ زانو می‌کشونه خودشو به سمتِ اکبر آه کاش بیان کمک جَوُونا دیگه بابا نا نداره کاش یکی‌شون از تو خیمه یه تیکّه حصیر بیاره باید از غصه بمیره پایِ جسمت پایِ روضه بدنت رویِ حصیره بدنش داره می‌لرزه همه‌یِ صحرا می‌خندن وقتی که چِشاش می‌باره متحیّره چطوری تو رو تا حرم بیاره ولدی یا علی‌اکبر ۴ #واحد #هشتم_محرم #محرم #حسین_ایمانی .👇

آه سخت‌ترین

. #واحد #شام_غریبان #جواد_مقدم به والله زِ غمت نیست غمی بالاتر به والله زِ شما کسی نیست کسی آقاتر شما هر جا که باشی بهشت هم اونجاست به والله زِ حرم نیست بهشت زیباتر رو به توئه روی نیازم حسین خونه خرابتم بسازم حسین دست منو جون جوونت بگیر عمرمو بیهوده نبازم حسین جلوه ی ذات ابی عبدالله جونم فدات ابی عبدالله شکر خدا شده موهام سفید تو روضه هات ابی عبدالله ... یا سیدی ، یا مولا حسین ... هزارتا مثه عابس هلاکت هستند هزارتا مثه یوسف بهت دل بستند تو محدوده ی عشقت ماها کی باشیم تا امثال وهب ها از عشقت مَستند خوب جایی در زدم اسیرت شدم عمریه که خرجی بگیرت شدم کاش در این خونه مثه حبیبت پیر بشم و بگم که پیرت شدم شاه کرم ابی عبدالله ای دلبرم ابی عبدالله از تو جدا نشم حتی اگه بره سرم ابی عبدالله ... یا سیدی ، یا مولا حسین ... تو روضت دل نوکر صفا میگیره شما واسطه باشی دعا میگیره یه مادر روی دستاش مریض آورده امید داره که اینجا شفا میگیره روضه های خونگیمون یادته ذکر توسلی که امدادته بابام میگه یه بخشی از خرجیمون نذر عزای تو و اولادته جون و تنم ابی عبدالله سینه زنم ابی عبدالله آرزومه تو بیای لحظه ی جون کندنم ابی عبدالله ... یا سیدی ، یا مولا حسین ... #امام_حسین #شام_غریبان_محرم_1399 #واحد .👇

🎶 جواد مقدم ▪️به والله ز غمت نیست غمی بالاتر ◾️#شب‌ششم‌محرم1400 (واحد)