eitaa logo
امام حسین ع
22.2هزار دنبال‌کننده
414 عکس
2.1هزار ویدیو
2هزار فایل
کانال مداحی و شعر و سبک https://eitaa.com/emame3vom
مشاهده در ایتا
دانلود
. بانوی محمل نشینم قبله گاهم این سر است(یادگار مادر است) خطبه های آتشینم ذوالفقار حیدر است(یادگار مادر است) حسین،حسین(زیبا هلال آسمان زینب) حسین،حسین(قرآن بخوان آرام جان زینب) وارد کوفه شده جمع اسیران ای خدا(قلب زینب غمسرا) رأس خونین شهیدان جا گرفت بر نیزه ها(قلب زینب غمسرا) تا صدای قاری قرآن به نیزه شد بلند(کوفه شد کرب و بلا) مردم بی دین به استقبال زینب آمدند(کوفه شد کرب و بلا) بر سر نیزه عجب چهره نمایان می کنی(من به قربان سرت) محمل بی پرده ام را خوش چراغان می کنی(من به قربان سرت) زینت دوش نبی آویزه ی دروازه شد(داغ زینب تازه شد) رأس شه با خواهرش در کوفه هم آوازه شد(داغ زینب تازه شد) آفتاب سر تو از افق نیزه دمید(یا شهید ابن شهید) خون تازه ز سر و محمل زینب بچکید(یا شهید ابن شهید) با ادب باشید هان ای ناقه ها ای سنگ ها(کوفیان بی وفا) تا بخوانم خطبه ای هم قافیه با سنگ ها(کوفیان بی وفا) صوت قرآن تو بر نیزه ربوده دل من(ای همه حاصل من) ای هلالم شده ای قبله گه محفل من(ای همه حاصل من) .................. من به خون غلتیدن خون خدا را دیده ام کربلا را دیده ام باغ گلهای خزان و سر جدا را دیده ام کربلا را دیده ام من امام الساجدین هستم که در تاب و تبم آمده جان بر لبم تا ابد ممنون لطف عمه ی خود زینبم آمده جان بر لبم در دیار شام از جور و جفای مشرکین یا اله العالمین دست و پایش روی ناقه بسته با زنجیر کین یا اله العالمین من خزان باغ هفتاد و دو لاله دیده ام اشک و ناله دیده ام تازیانه خوردن طفل سه ساله دیده ام اشک و ناله دیده ام لرزه افتاده است بر اندام رکن عالمین او حسین را نور عین بعد عمری گریه کردن می رود سوی حسین او حسین را نور عین ای اهل ولا ماتم سجاد به پا شد مدینه کربلا شد آن همسفر زینب غم دیده فدا شد مدینه کربلا شد با دو دست بسته هستم من امیر کاروان الامان از شامیان بر تماشایم همه صف بسته اند این کافران الامان از شامیان سوخت از زهر شرر بار خدایا جگرم من حسین را پسرم رأس پر خون پدر هست به پیش نظرم من حسین را پسرم خون چکد از دست و از پای امام چارمین یا اباصالح ببین در کنارش بر فراز نیزه راس شاه دین یا اباصالح ببین من به دشت کربلا دیدم سرت از تن جدا یا ذبیحاً بالقفا پیکرت روی زمین و راس تو بر نیزه ها یا ذبیحاً بالقفا من به چشم خویش دیدم راس بابم شد جدا یا اباصالح بیا با لب تشنه چه گویم من خدایا از قفا یا اباصالح بیا خیز و بنگر پدرت شد کشته ی زهر جفا مهدی زهرا بیا ناله ی زهرا رسد بر گوش جان در این عزا مهدی زهرا بیا خنده ی اهل جفا می کرد قلبم را کباب وای من از این عذاب یادم آمد نیشخند حرمله اشک رباب وای من از این عذاب من علی بن الحسینم پور شاه سر جدا آه و صد واویلتا دیده ام در کربلا فرق عمویم شد دو تا آه و صد واویلتا کشته دیدم؛ تن عریان تو یادم آمد ای قتیل عریان تشنه دیدم؛ لب عطشان تو یادم آمد ای ذبیح عطشان شد سراپای وجودم شعله از زهر جفا من غریبم ای خدا گه بسوزم من ز زهر کینه گه از کربلا من غریبم ای خدا مادرم فاطمه دریاب مرا جان حسین جگرم پاره شده می زنم ناله به یاد لب عطشان حسین جگرم پاره شده ای صدای گریه هایت تا ابد در گوش ما یا علی بن الحسین ای ضریح قبر ویران تو در آغوش ما یا علی بن الحسین خون تو احیا نمایم با زبان گریه ام یا قتیل العبرات بعد زهرا مادرم من قهرمان گریه ام یا قتیل العبرات بر روی مشک عمویم جای دندان دیده ام بر لبم جان دیده ام مادر شش ماهه را با چشم گریان دیده ام بر لبم جان دیده ام من که مرگم را همان شام غریبان دیده ام بر لبم جان دیده ام خیزران را بر لب قاری قرآن دیده ام بر لبم جان دیده ام حاجی ام را در دل گودال عطشان دیده ام بر لبم جان دیده ام عصر عاشورا به جای عید قربان دیده ام بر لبم جان دیده ام یادگار کربلا با ما بگو از کربلا ای عزیز مصطفی با دو دست بسته ات وا کن گره از کار ما ای عزیز مصطفی گر چه قلبم را شکسته غصه های کربلا وای از شام بلا بر سر بازار شد راز دل من بر ملا وای از شام بلا خطبه هایش ذوالفقارِ کوفه و شامِ بَلاست پای تا سَر مرتضاست دستهایِ بسته یِ سجّاد هم خیبر گشاست پای تا سَر مرتضاست. .
. هرچند پیر و خسته دل و ناتوان شدیم نام حسین آمد و از نو، جوان شدیم گفتند کربلا وطن ماست بر زمین شکر خدا که هموطن آسمان شدیم چون فرش پادری دم مجلس نشسته‌ایم پاخورده‌ایم و آخر عمری گران شدیم هر غم که دیده‌ایم فدای غم حسین عمری به داغ کرببلا امتحان شدیم باید گریست خط به خط عمر رفته را جز او اگر برای کسی روضه‌خوان شدیم .
. حسین جان ... سلام ای کسی که عزیز ِ خدایی تو آقایِ عالم شهِ کربلایی حسین جان ... شب جمعه مادر به قدی خمیده ببوسد به گریه گلوی بریده بنی ... ازاین غم چه خاکی روی سر بریزم شهید ِ غریبم سرت کو ؟ عزیزم حسین جان... به پیش نگاهم به هم خورده مویت شد آخر بریده بریده گلویت حسین جان ... حرم بی اباالفضل ندارد پناهی ببین مانده زینب میان ِ سپاهی علمدار... چه بد با عمودی سرت را شکستند سرت را به زحمت روی نیزه بستند علمدار... زنی با حیاشد اسیر و گرفتار کشیده مسیر عقیله به بازار علمدار... ......‌...... پرمی کشیم از همه جا محضر حسین(ع) پرواز می کنیم به دور سر حسین(ع) عمری شدیم با مدد خواهر حسین(ع) شبهای جمعه هم نفس مادر حسین(ع) فریاد یا بُنَیَ به گوش همه رسید با قد خم به کرب وبلا فاطمه (س) رسید فریاد می زند پسرمن سرت کجاست قدت رشید بود بگو پیکرت کجاست جای لبش که هست ولی خواهرت کجاست سیمین گلو عزیز دلم حنجرت کجاست خنجر که کند شد اثرش این گلو شود مانند گیسوان سرت مو به مو شود ......‌‌‌‌‌‌......... چند خط شعر روضه ... هر شب جمعه صدای مادر آید از حرم من تمام عمر دنبال صدای مادرم میزند ناله بُنَیَّ کو لباس کهنه ات ؟ کو سرت کو حنجرت کو یاورت کو دخترم ؟ بشکند دست کسی که دست بر مویت زده گیسویت خاکی شد و من خاک میریزم سرم هرچه میچینم چرا ترکیب جسمت جور نیست سالها دنبال آن انگشت بی انگشترم مثل من پیشانیت با تیزی سنگی شکست درد میگیرد کنار تو دوباره پیکرم پیش چشمانم تو را با حوصله سر می برید پیکر تو زیر و رو شد پیش چشمان ترم جگرخواهراو ریخت بهم بس کن شمر گیسوان سر او ریخت بهم بس کن شمر آمدی سر ببری تیز کن این خنجر را ازقفا حنجراو ریخت بهم بس کن شمر بی حیا دست که داری به نوک چکمه چرا گیسوی مادر او ریخت بهم بس کن شمر این چه رسمیست عرب نیزه خود میشکند همه پیکر او ریخت بهم بس کن شمر ........... شب جمعه است نگاه همه سوی زهراست بوی سیب از حرم کرببلا می آید مادری با کمری خم شده و موی سپید بادلی سوخته از عرش خدا می آید می زند ناله «بنی» چه بهم ریخته ای هرچه میگردم عزیزم سر تو نیست چرا؟ هرچه می چینم عزیزم بدنت را بر خاک قسمتِ بیشتر از پیکر تو نیست چرا؟ چونکه با ضربه و از پشت بریدند سرت نیمی از حنجر تو روی زمین ریخته است چون کنار تن تو معجر زینب بُردند گیسوی خواهرتو روی زمین ریخته است .......... شبهاي جمعه مادري حزينه ناله زند با زخمهاي سينه برخيز از جا يارِ سربريده پهلو شكسته مادرت رسيده از عرش تا گودال گریه کردم رفتی تو تا از حال؛ گریه کردم دیدم در آن گرد و غبار،مادر آمد کنارت نیزه دار ،مادر با خنده بالای سر تو آمد تا آب گفتی نیزه بر گلو زد ای" نحر" گشته حق بده عزیزم خاک ِ بیابان برسرم بریزم با نيزه سويت تاختند عزيزم حق تو را نشناختند عزيزم ای تشنه لب آبت چرا ندادند بر روی لبهای تو پا نهادند نام علي را تا كه برده اي تو از هر طرف يك ضربه خورده اي تو غصه نخور این ارثِ ماست مادر بر سینه تو جای ِ پاست مادر روضه بخوانم تا سحر...بُنی بوسیدنت شد درد سر بنی می آید از رگهای ِ نا مرتب سوزِ عطشهای لبانِ زینب .............. شب جمعه شب زیارتی است می زنم ناله با دلی بی تاب دست بر سینه رو به کرببلا السلام علیک یا ارباب تا سحر از کنار تربت تو شب جمعه صدای آه آید کوچه وا می کنند تا مادر دم ِ گودال قتلگاه آید می زند ناله ای حسین ِ عزیز گیسوانت کجاست شانه زنم یاد ِ هرضربه ای که خوردی تو درد می گیرد ای حسین ، تنم نیزه ها در قیام و سجده شان اشهد حنجر تو را خواندند عده ای آمدند در گودال صورتت رو به خیمه چرخاندند آتش افتاده بود بر جگرت آسمان را چو دود می دیدی خواهرت را محاصره کردند خواهرت را کبود می دیدی سر اینکه سر تو را نبُرند رو زده خواهر تو بر دشمن هرچه فریاد زد نزن نامرد عمرسعد گفت که شمر بزن دست و پاگیر سر بریدن شد گفت بیرون کنید این زن را با ته نیزه و قلاف زدند بر سر و صورتش چنان زهرا ته گودال تا دم خیمه حرمت چادرش به خاک نشست مثل من که زکوچه برگشتم فضه با پارچه سرش را بست کار از سنگ و چوب و نیزه گذشت پیر مردی عصا زنان آمد شمر و خولی که غارتش کردند نیمه شب تازه ساربان آمد
. شبهای جمعه نیمه شبها تا سپیده بر روی اسرارش خدا پرده کشیده از راه می آید زنی قامت خمیده لب میگذارد روی حلقوم بریده فریادهای یا بنی پا بگیرد حیدر بیاید بازوی زهرا بگیرد روضه نمیخواهد تنی که سر ندارد قربان آن آقا که انگشتر ندارد یک تکه ای سالم همه پیکر ندارد جایی برای بوسه ی مادر ندارد گیسوی خود را ریخته روی گلویش مادر بود اینگونه شکل گفتگویش گوید بنیّ یا بنیّ یا بنیّ برخیز آمد مادرت زهرا بنیّ دیدم خودم در عصر عاشورا بنی افتاده بودی زیر دست و پا بنیّ من بی وضو موی تو را شانه نکردم حالا به دنبال سرت باید بگردم از تشنگی لبهای عطشانت به هم خورد ترکیب ابروها و چشمانت به هم خورد از شدت ضربه دو دندانت به هم خورد آیه آیه نذر قرآنت به هم خورد راه تو را در گودی گودال بستند بر پیکر تو نیزه ها را می شکستند با یک سلام از هر طرف پرباز کردیم تاگوشة صحنِ حسین پرواز کردیم سیر و سلوکِ عاشقی آغاز کردیم مانند فطرس بر ملائک ناز کردیم راه رسیدن تا خدا تنها حسین است زیباترین ذکر لبِ زهرا حسین است شبهایِ جمعه گریه آب و رنگ دارد پیراهنی که جا صدها چنگ دارد مادر شکایت ها زروز جنگ دارد گوید چرا رویِ تو جای سنگ دارد گوید مرا با روضه هایت پیر کردی مثل خودم زیرِ لگدها گیر کردی مانند من ترکیب ِ ابرویت بهم ریخت باهر تکان ضربه گیسویت بهم ریخت خوردی زمین ووضع پهلویت بهم ریخت آتش گرفتی حالت رویت بهم ریخت خیلی شبیه مادرت زهرا شدی تو آشفته گیسو زیرِ دست وپا شدی تو بر نیزه ها و نیزه دارِ پست لعنت بر آنکه راهِ حنجرت را بست لعنت بر خیزران وتشت و قومی مست لعنت بر آنکه دندان تورا بشکست لعنت با هر تکان خیزران زینب زمین خورد از تشت و افتاد وسرت بالب زمین خورد شب جمعه شد وغوغا شد- روضه خوانِ حرم زهرا شد واویلا واویلا واویلا مادرت روضه بر پا کرده-برایت ظرفِ آب آورده کرده با گریه محشر بر پا واویلا واویلا واویلا بُنَی بُنَی جان من-دورِ تو حلقه میزد دشمن وای از آن غارت پیراهن بر سر جسم تو شد دعوا واویلا واویلا واویلا رویِ نیزه سرت را بردند-باکتک خواهرت را بردند معجر دخترت را بردند وای از آن غروب عاشورا واویلا واویلا واویلا برپا بشود محشر کبری شب جمعه آید ز جنان ناله ی زهرا شب جمعه یک هفته نگه داشته غم های دلش را تا لحظه ی دیدارِ پسر در شب جمعه زیر بغل فاطمه را فضّه گرفته با مریم و آسیه و حوّا شب جمعه با قامت خم، چادر خاکی، رخ نیلی تا صبح کند زمزمه برپا شب جمعه پیراهن خونی شده بر دست بگیرد آشفته شود عرش معلّا شب جمعه مادر گره ی معجر خود باز نموده در لحظه ی بوسیدن رگها شب جمعه آن موی بهم ریخته که در پَسِ در سوخت گردد ته گودال هویدا شب جمعه این بوسه کجا! بوسه ی گودال کجا و یادی کند از زینبِ تنها شب جمعه شب جمعه ، شب گريه * شب ناله هاي زهراست سينه زنها خوب مي دونن * تو حرم ولوله برپاست آخه مادرش مياد زيارتش تا كه بوسه بگيره ز صورتش يه دفعه داد مي زنه سرت كجاست مي بينه غرق به خون رو نيزه هاست اونقَدَر تو سر و سينه مي زنه هِيْ ميگه حسين من بي كفنه پسرم تشنه بريدن سَرِ تو دراُوردن صداي مادرتو پسرم گلوت چرا پاره شده نگا گن خواهرت آواره شده يا حسين و يا حسين و يا حسين حسین حسین گفتن . افضل ِ اعمال همه به کربلا آید . شب‌های جمعه فاطمه ناله زند ای پسرم زائرت با چشم ترم غریب مادر یاحسین نرفته از یادم . تصویر جان دادن تو کُشد مرا آخر . داغِ عریان ماندن تو مادرجان؛ کو پیرُهنت ؟ عوض شده رنگ تنت غریب مادر یاحسین شبیه من اول . ضربه خورده پهلوی تو به دستهٔ خنجر . گره زده گیسوی تو در آورده داد مرا باپا برگردانده تورا غریب مادر یاحسین توکه زمین خوردی . آواره شد خواهر تو به کوچه و بازار . آمد دنبال سر تو ناقه اش محاصره شد قافله اش مسخره شد غریب مادر یاحسین اززبان حضرت زینب سلام الله علیها جدایی از یارم . پایان تقدیر من است دراین شب غربت . آتش دامن‌گیر من است بااین دخترها چه کنم باخیره سرها چه کنم وای ازغریبی یاحسین .
. هر قطره دریا میشود وقتی بیایی صحرا شکوفا میشود وقتی بیایی رمز تمام قفلهای بستهٔ ما یک لحظه پیدا میشود وقتی بیایی آن پرچمی که عصر عاشورا زمین خورد در کعبه برپا میشود وقتی بیایی .
. تو لحظه های آخر،وقتی دارم می میرم ترسم اینِ که مزدِ نوکریمُ نگیرم ترسم اینِ دم مرگ،چشم انتظار بشینم تنها باشم آقاجون،رویِ تو رو نبینم وصیتی نوشتم،دردِ دلایی داشتم تموم که شد تو جیبِ پیرهن سیام گذاشتم سفارشایی کردم، تا که همه بدونن پیش جنازه ی من روضه هاتُ بخونن منی که عمری خوندم،آقام کفن نداره خیلی بَده برا من کسی کفن بیاره سه روزی پیکرم رو، رها کنید تو آفتاب رویِ لبم بذارید تربت پاک ارباب قبر گِرون نمیخوام،فاتحه خون نمیخوام واسه نشونی داشتن، یه سایبون نمیخوام فقط بالا مزارم، یه شاخه یاس بکارید پرچم یا رقیه، بالا سرم بذارید مظلوم حسین، حسین جان ۴ 🔸شاعر: ____________ .👇
1_5976564876.mp3
706.2K
🎤 . وقتی جنازه ی منو تو خاک غربت میذارن تو دهن بسته ی من یه ذرّه تربت میذارن وقتی همه جنازمو جا میذارن تنها میشم میون تاریکی قبر منتظر مولا میشم وقتی فرشته ها میان من مضطرب روی زمین صدایی از دور می رسه این میّت و رها کنید چرا عذابش میکنید ؛ چیکار دارید با بدنش... گر چه گنهکاره ولی... بوی حسین میده تنش ، بوی حسین میده تنش... با این همه بار گناه شعر حسین و سروده اینو جهنم نبرید آخه ابالفضلی بوده...:(( این که به همراه خودش... باره گناه توشه داره توی دلش آرزوی ضریح شش گوشه داره... https://eitaa.com/emame3vom/82498
. امشب دوباره این دلم رفته به کربلا حسین یاد تو و کرببلا به شورم و نوا حسین عزیز مصطفی حسین غریب کربلا _حسین صحن تو و سرای تو بهشت من بود حسین مهر و ولایَتِ تو در سرشت من بود حسین عزیز مصطفی حسین غریب کربلا حسین تمام آرزوم اینه بیام تو بین الحرمین یاد تو و سوز غمت گریه کنم برات حسین عزیز مصطفی حسین غریب کربلا حسین تا که میام تو حرمت دردام همه دوا میشه با یک دعای تو حسین حاجت من روا میشه عزیز مصطفی حسین غریب کربلا حسین با این دل خون شده ام رو تل زینبیه ام یاد غم زینب تو گریان از این بلیه ام عزیز مصطفی حسین غریب کربلا حسین دوباره یاد اکبرم به یاد پاره پیکرم بهر فرج دعا کنم با اشک دیده ترم عزیز مصطفی حسین غریب کربلا حسین یاد گلان پرپرم یاد علی اصغرم به یاد گریه رباب یاد گلو و حنجرم عزیز مصطفی حسین غریب کربلا حسین افتاده ام به یاد تو آن لحظه حساس تو که دیدی از ستم شده نقش زمین عباس تو عزیز مصطفی حسین غریب کربلا حسین بیاد لحظه ای که گفت ادرک اَخا برادرت دیدی فتاده بر زمین دو دست اوبرابرت عزیز مصطفی حسین غریب کربلا حسین بیاد لحظه ای که شمر به روی سینه ات نشست این صحنه هایی رو که دید زینب تو دلش شکست عزیز مصطفی حسین غریب کربلا حسین به یاد لحظه ای که شمر بی حیا خنجر کشید تو گودی قتلگهت سر تو از قفا برید عزیز مصطفی حسین غریب کربلا حسین به یاد لحظه هایی که آتش زدندبه خیمه ها پیکر تو به موج خون سرت زدند به نیزه ها عزیز مصطفی حسین غریب کربلا حسین به آن دمی فاطمه دید چشم تر خواهر تو غرق به خون پیکر تو به روی نیزه سر تو عزیز مصطفی حسین غریب کربلا حسین به اون دمی امام رضا گفته سخن به شور و شین در هر مصیبتی کنید گریه به جد من حسین امام رضا امام رضا نگر به اشک چشم من ای همه هست من رضا آقا تمام عمر من گرفتی دست من رضا امام رضا امام رضا گرچه بد هستم روسیاه آمده ام بر تو پناه به حق مولانا جواد به سائلت نما نگاه امام رضا امام رضا ای که تو هستی یا رضا چوفاطمه خیر کثیر امشب به حق مادرت از کرمت دستم بگیر امام رضا امام رضا امام مهربان تویی رحمت بیکران تویی تا صف محشر و جزا هدیه وارمغان تویی امام رضا امام رضا درد مرا دوا نما حاجت من روانما امشب ز لطف و مرحمت آقا مرا دعا نما امام رضا امام رضا .
255.4K