ج ـ مبارزه با فساد از مبارزه با فساد و دعوت به سوى حق خود دارى نکند، زیرا آنها که امر به معروف و نهى از منکر را ترک مى گویند، دعاى مستجابى ندارند، چنان که از پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) نقل شده:  (باید امر به معروف و نهى از منکر کنید و گرنه خداوند، بدان را بر نیکان شما مسلط مى کند و هر چه دعا کنند مستجاب نخواهد شد)!. در حقیقت، ترک این وظیفه بزرگ «نظارت ملى» نابسامانى هائى در اجتماع به وجود مى آورد که نتیجه آن خالى ماندن صحنه اجتماع براى بدکاران است، و دعا براى برطرف شدن نتایج آن بى اثر است؛ زیرا این وضع نتیجه قطعى اعمال خود انسان مى باشد.

د ـ عمل به پیمان هاى الهى ایمان و عمل صالح و امانت و درستکارى یکى دیگر از شرائط استجابت دعا است؛ زیرا آن کس که به عهد خویش در برابر پروردگارش وفا نکند، نباید انتظار داشته باشد که مشمول وعده اجابت دعا از ناحیه پروردگار باشد.

برکت و روزی: 💠 #دعا 🔹امام باقر علیه السلام: خداوند روزی ها را میان بندگان خود تقسیم کرد و مقدار فراوانی را زیاد آورد که میان هیچ کس تقسیم نکرد. خداوند فرموده است: «و از خدا زیادی اش را بخواهید». نساء/32 📚بحارالانوار/ج11/ص323/ح85 ✍🏼دعا نقش موثر و کارسازی در افزایش رزق و روزی دارد.

💠 دنیا مانند گردویی است بی مغز! 📌ملا مهرعلی خویی، روزی در ڪوچه دید دو ڪودڪ بر سر یڪ گردو با هم دعوا می‌ڪنند... به خاطر یڪ گردو یڪی زد چشم دیگری را با چوب ڪور کرد. یڪی را درد چشم گرفت و دیگری را ترس چشم درآوردن، ♨️گردو را روی زمین رها ڪردند و از محل دور شدند... ملا رفت گردو را برداشت و شڪست و دید، گردو از مغز تهی است. گریه ڪرد. 🔻پرسیدند تو چرا گریه میڪنی؟! گفت: از نادانی و حس ڪودڪانه، سر گردویی دعوا می‌ڪردند ڪه پوچ بود و مغزی هم نداشت... ❗️دنیا نیز چنین است، مانند گردویی است بدون مغز! که بر سر آن می‌جنگیم و وقتی خسته شدیم و آسیب به خود رساندیم و یا پیر شدیم، چنین رها ڪرده و برای همیشه می‌رویم... #ملامهرعلی_خوئی

کسى نزد امیر مؤمنان على(علیه السلام) از عدم استجابت دعایش شکایت کرده گفت: با این که خداوند فرموده: دعا کنید من اجابت مى کنم؛ چرا ما دعا مى کنیم و به اجابت نمى رسد؟! امام در پاسخ فرمود: «قلب و فکر شما در هشت چیز خیانت کرده (لذا دعایتان مستجاب نمى شود): 1 ـ شما خدا را شناخته اید اما حق او را ادا نکرده اید، به همین دلیل شناخت شما سودى به حالتان نداشته!. 2 ـ شما به فرستاده او ایمان آورده اید سپس با سنتش به مخالفت برخاسته اید ثمره ایمان شما کجا است؟ 3 ـ کتاب او را خوانده اید ولى به آن عمل نکرده اید، گفتید شنیدیم و اطاعت کردیم سپس به مخالفت برخاستید! 4 ـ شما مى گوئید از مجازات و کیفر خدا مى ترسید، اما همواره کارهائى مى کنید که شما را به آن نزدیک مى سازد... 5 ـ مى گوئید به پاداش الهى علاقه دارید اما همواره کارى انجام مى دهید که شما را از آن دور مى سازد... 6 ـ نعمت خدا را مى خورید و حق شکر او را ادا نمى کنید. 7 ـ به شما دستور داده دشمن شیطان باشید (و شما طرح دوستى با او مى ریزید) ادعاى دشمنى با شیطان دارید اما عملا با او مخالفت نمى کنید. 8 ـ شما عیوب مردم را نصب العین خود ساخته و عیوب خود را پشت سر افکنده اید... با این حال چگونه انتظار دارید دعایتان به اجابت برسد؟ در حالى که خودتان درهاى آن را بسته اید؟ تقوا پیشه کنید، اعمال خویش را اصلاح نمائید امر به معروف و نهى از منکر کنید تا دعاى شما به اجابت برسد».

ادامه د- در بالا هـ ـ دعا و عمل دیگر از شرائط استجابت دعا توأم گشتن آن با عمل و تلاش و کوشش است در کلمات قصار امیر مؤمنان على(علیه السلام) مى خوانیم: «الدّاعِی بِلا عَمَل کَالرّامِی بِلا وَتَر» (دعا کننده بدون عمل و تلاش، مانند تیرانداز بدون زه است)!. با توجه به این که وَتَر (زه) عامل حرکت و وسیله پیش راندن تیر به سوى هدف است نقش «عمل» در تأثیر «دعا» روشن مى گردد.

و- مصلحت (یکی دیگر از شرایط، وجود مصلحت است) لذا بسیار مى ‏شود: انسان در تشخیص مصالح و مفاسد خود به اشتباه مى‏ افتد، گاه با تمام وجودش مطلبى را از خدا مى ‏خواهد، که به هیچ وجه صلاح او نیست، حتى ممکن است خود او بعداً واقف به چنین امرى بشود، این درست به این مى‏ ماند که گاهى بیمار، یا کودک غذاهاى رنگینى از پرستاران خود مى‏ طلبد، که اگر به خواسته او عمل کنند، بیماریش افزون مى ‏شود، و یا حتى جان او را به خطر مى‏ افکند، در این‏گونه موارد، خداوند رحیم و مهربان، دعا را مستجاب نمى‏ کند و براى آخرت او ذخیره مى ‏سازد.

از آن حضرت سؤال کردند، آیا خداوند نمى‏ فرماید: دعا کنید تا براى شما اجابت کنم؟ در حالى که افراد مضطرى را مى‏ بینیم که دعا مى‏ کنند، و به اجابت نمى‏ رسد، و مظلومانى را مى‏ بینیم که از خدا پیروزى بر دشمن مى‏ طلبند، ولى آنها را یارى نمى‏ کند؟ امام فرمود: واى بر تو! هیچ کس او را نمى‏ خواند مگر این که اجابت مى ‏کند، اما ظالم دعاى او مردود است تا توبه کند، و اما صاحب حق، هنگامى که دعا کند، اجابت مى ‏فرماید و بلا را از او برطرف مى‏ سازد، به طورى که گاه خود او نمى ‏داند، و یا آن را به صورت ثواب فراوانى براى روز نیازش به آن (روز قیامت) ذخیره مى‏ کند، و هرگاه چیزى را که بندگان تقاضا کنند مصلحت آنها نباشد، خوددارى مى ‏فرماید).