eitaa logo
دوستان امام زمان(عج)
426 دنبال‌کننده
5هزار عکس
3.1هزار ویدیو
41 فایل
اۍڪــاش‌ڪـه‌انتخاب‌مان‌مهدی‌بود هرپرسش و هرجواب‌مان مهدۍ بود شادمانترین مردم ،بهترین چیزها ندارند،بلکه بهترین برداشت از زندگی دارند. هر هفته با موضوعی اخلاقی ارتباط با مدیر @Y_a_r_a_h_m_a_n لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/3961127018C539fa8bf02
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
سلام موضوع این هفته: ۱-خصوصیات اخلاقی امام موسی کاظم علیه السلام ۲-برزخ
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
امام کاظم (علیه‌السلام) همانند پدران پاک نهادش در فضیلت‌هاى اخلاقى و عملى آموزگار و نمونه دیگران بود. آن حضرت در علم  ، حلم ، تواضع و مکارم اخلاق ، کثرت صدقات ،سخاوت و بخشش ضرب المثل بود. بدان و بداندیشان را با عفو و احسان بی‌کران خویش تربیت می‌کرد. شبها بطور ناشناس در کوچه‌های مدینه می‌گشت و به مستمندان کمک می‌کرد. مبلغ دویست، سیصد و یا چهارصد دینار در کیسه‌ها می‌گذاشت و در مدینه میان نیازمندان قسمت می‌کرد. کیسه‌های امام موسی بن جعفر در مدینه معروف بود و اگر به کسی یک کیسه می‌رسید بی‌نیاز می‌گشت. با این همه در اتاقی که نماز می‌گزارد جز بوریا ، مصحف و شمشیر چیزی نبود. منش و سلوک پاک او همگان را متأثّر مى‌ساخت؛ چنان که بنابر روایات، چون او را در زندان حبس کردند، زندانبانان را منقلب ساخت و به او ایمان آوردند. 
دانش امام درباره دانش آن امام همام (علیه‌السلام) روایت کرده‌اند که از همان کودکى شگفتى مردم را بر مى‌انگیخت.  امام موسی کاظم ع هنوز کودک بود که فقهای مشهور مثل ابو حنیفه از او مسأله می‌پرسیدند و کسب علم می‌کردند.
عبادت امام در عبادت و زهد از همه مردم عصر خویش برتر بود.  و بدین روى او را لقب «العبدالصّالح» داده بودند و اهل مدینه «زین‌المجتهدین» اش مى‌خواندند.   
نیکی به مردم از صفات والاى اخلاقى امام کاظم (علیه‌السلام)،احسان و نیکى به مردم بود. نیازمندان بدو حاجت مى‌بردند و نیاز خویش را از او بر مى‌آوردند و «باب‌الحوائج» اش مى‌دانستند. لقب مشهور امام (علیه‌السلام) «کاظم» است به معناى کسى که هنگام خشم ، خویشتندارى مى‌کند و خشم خود را فرو مى‌برد و به آسانى از دیگران در مى‌گذرد. 
بَرْزَخْ عالَم میان دنیا و قیامت است که از آن به قیامت صغری، عالَم قبر، عالَم مثال و خیال منفصل نیز تعبیر می‌شود. بعد از مرگ و جدایی روح از بدن مادی، انسان به برزخ ورود می‌یابد که اولین مرحله از آن، سؤال قبر است که به باور گروهی از متفکران، خطاب به بدن مثالی است و به باور گروهی دیگر، خطاب به بدن مادی موجود در قبر خاکی است.
بر اساس آموزه‌های اسلامی، این عالَم برای هر دو گروه مؤمن و غیرمؤمن وجود دارد؛ با این تفاوت که برای مؤمنان، بهشت و برای کافران، جهنم است. در برزخ، امکان تکامل و تنزّل توسط رفتارهای اختیاری، از عموم انسان‌ها - به استثنای کودکان - سلب می‌شود اگرچه این امکان توسط آثارش اعمالی که سابقا در دنیا انجام داده‌ایم، وجود دارد. درباره وجود شفاعت در برزخ نیز میان محققان اختلاف نظر است: گروهی حیطه شفاعت را اعم از قیامت و برزخ می‌دانند؛ و گروهی نیز آن را منحصر به قیامت می‌دانند.
انسان با مرگ وارد عالم برزخ شده و حیات برزخی او آغاز می‌شود. زیست در عالم برزخ ویژگی‌ها و مراحل خاص خود را دارد. بدن برزخی مقالهٔ اصلی: بدن برزخی روح انسان پس از مرگ و ترک بدن مادی، با بدن برزخی به زندگی خود در سرای دیگر ادامه می‌دهد.درباره چیستی بدن برزخی اختلاف شده است: گروهی معتقدند که بدن برزخی، بدن مجرد از ماده است که شکل و شمایلی مشابه با بدن مادی دارد و به همین جهت، به آن بدن مثالی گفته می‌شود؛ اما گروهی نیز معتقدند که بدن برزخی، همین بدن مادی در قبر است که مورد سؤال قرار می‌گیرد و از ثواب و عذاب برزخی برخوردار می‌شود