🔴 روشهای دوستی با امام زمان ارواحنا فداه 🔵 قسمت هفدهم از بیستم #امام_زمان #کلیپ_مهدوی 🎙 #ابراهیم_افشاری #روشهای_دوستی_با_امام_زمان ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈

حس خوب وآرامش نصیبتون

#چگونه_عبادت_کنم ۴۷ 🤲 شخصیت هر انسان ، به کیفیت نماز او بستگی دارد. هرقدر حضور قلب و تمرکز انسان در نماز بیشتر می‌شود؛ قدرتِ روحیِ او افزون‌تر شده، و قیمتِ انسانی‌اش نیز، بالاتر می‌رود. @ostad_shojae

گاهی تصور می‌کنیم، تحصیل حضور قلب از امور مُحال است و از کسب آن، ناامید می‌شویم و به یک عبادت صوری و ظاهری اکتفاء می‌کنیم.چه بسا این ناامیدی، از فریب دادن خود نشات بگیرد، به این معنا که برای فرار از نماز با حضور قلب، دایماً خود را فریب داده و مشکل بودن آن را بهانه‌ای برای ترک آن، قرار می‌دهیم.

مراتب حضور قلب گرچه درباره مراتب حضور قلب، سخنان بسیاری از بزرگان اهل معرفت رسیده، ولی ما به جهت مختصرگویی و ساده نویسی برآنیم تا با الهام از سخنان ارزشمند آنان به ذکر پنج مرتبه از مراتب حضور قلب بپردازیم.

سخن با خدا مرتبه اول: شخص نمازگزار باید اجمالا بداند که با خداوند سخن می‌گوید و حمد و ثنای او می‌کند، اگر چه به معانی الفاظ توجه نمی‌کند.این مرتبه برای آنانی است که معانی نماز را نمی‌دانند؛ حضرت امام خمینی ـ قدّس سره ـ از قول مرحوم شاه آبادی ـ قدّس سره ـ نقل می‌کند: «مثل این نحوه، به این صورت است که یکی، قصیده در مدح کسی بگوید و به طفلی که معانی آن را نمی‌فهمد بدهد که در محضر او بخواند و به طفل بفهماند که این قصیده در مدح این شخص است، البته آن طفل که قصیده را می‌خواند اجمالا می‌داند ثنای ممدوح را می‌کند، اگر چه کیفیت آن را نمی‌داند».

مرتبه دوم: علاوه بر مرحله قبلی، به معانی کلمات و اذکار نیز توجه داشته باشد و بداند که چه می‌گوید. امام صادق (علیه‌السّلام) می‌فرماید:  هر کس دو رکعت نماز بخواند در صورتی که بداند چه می‌گوید، از نماز فارغ می‌شود در حالی که بین او و خداوند گناهی نیست، مگر این که خداوند آنها را می‌بخشد». در این مرحله، قلب تابع زبان است. مرتبه سوم: اسرار عبادت و حقیقت اذکار و تسبیح و تحمید و سایر مفاهیم را بفهمد و در حال نماز به آنها توجه کند تا خوب بداند چه می‌گوید و چه می‌خواهد.

مرتبه چهارم: نمازگزار علاوه بر مراحل سابق، باید اسرار و حقایق اذکار را به طور کامل در باطن ذاتش نفوذ داده و به مرحله یقین و ایمان کامل برسد.در این صورت است که زبان از قلب پیروی می‌کند.قلب چون به آن حقایق ایمان دارد، زبان را به اذکار وادار می‌کند. مرتبه پنجم: در این مرحله، نماز گزار به مرتبه کشف و شهود و حضور کامل می‌رسد که به این مرحله حضور قلب در معبود می‌گویند نه حضور قلب در عبادت؛ یعنی مرحله‌ای که اسما و صفات و کمالات حق را با چشم باطن مشاهده می‌کند، چیزی را جز خدا نمی‌بیند، حتی به خودش و افعال و حرکات و اذکارش نیز توجه نداشته از سخنگو و سخن نیز غافل است و در حقیقت در انجذاب کامل قرار دارد، البته در این مرحله هم مراتبی است که نسبت به سالکین متفاوت است.(بر همه ماست که در این مراتب به دقت تامل نموده و درصدد تحصیل آنها باشیم) 

اسلام شدیداً با رهبانیّت، دوری از دنیا، ترک کار و تلاش و عدم همسر گزینی و...مخالف است، از همین جهت، پیغمبر اسلام (صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله) می‌فرماید: «لا رهبانیّة فی الاِسلام؛  رهبانیت (ترک دنیا) در اسلام نیست». تفکر رهبانیّت و جدایی دین از زندگی، از مذاهب مسیحی و بودایی‌، وارد اسلام شد، به همین جهت بعضی تصوّر میکنند که اسلام با دنیا و کار کردن، تلاش و...مخالف است.

ابن ابی یعفور می‌گوید: خدمت امام صادق (علیه‌السّلام) عرض کردم: ما دنیا را دوست می‌داریم.فرمود: با اموال دنیا چه می‌کنی؟ عرض کردم: به وسیله آنها ازدواج می‌کنم، به حج می‌روم، برای خانواده‌ام خرج می‌کنم، به برادرانم کمک می‌کنم و در راه خدا صدقه می‌دهم.فرمود: این دنیا نیست، این آخرت است». از این روایت به روشنی معلوم می‌گردد که اصل دنیا مذموم نیست. و روایات دیگری در این باب وارد شده که همه آنها سفارش می‌کنند که با استفاده کردن بهینه از دنیا، انزوا و رهبانیت را رها سازید. نتیجه آن که اصل دنیا و توجه به آن، نه تنها منافات با دینداری و عبادت خدا ندارد، بلکه همان طور که ذکر شد، از بهترین عبادتها می‌باشد.