#بیلبورد | امام الرئوف ◽ثنا و حمد بی پایان خداوند رئوفان را که به دست رضا داده تمام ملک ایران را ▫️طراح گرافیک: صالح کوشکی ▫️طراح نوشتار: علی خلج ⬇️دریافت نسخه‌ی باکیفیت | ۱۲مگابایت #امام_رضا | شهادت 🔹️خانه‌ی طراحان انقلاب اسلامی

#بیلبورد | سلطان ایران ◽ای گنبد همیشه مطهر به عطــر اشک جــز در حــریم کوی تو مــاوا نمـی کنم ▫️طراح گرافیک: مجتبی صدیفی ▫️طراح نوشتار: علی خلج ⬇️ دریافت نسخه‌ی باکیفیت | ۹۱مگابایت #امام_رضا | #شهادت 🔹️خانه‌ی طراحان انقلاب اسلامی

#بیلبورد | شاه ایران ◽رضاجان است شاه مردم ایران، رضاخان نه! ▫️طراح گرافیک: روح‌الله مختاری ▫️طراح نوشتار: علی خلج ⬇️دریافت نسخه‌ی باکیفیت | ۳۴مگابایت #امام_رضا | #شهادت 🔹️خانه‌ی طراحان انقلاب اسلامی

. ♻️ "بنی امیه" هم به بهانه مرگ یک "زن" دنبال فتنه بود! در جلسه‌ای عمرو بن عاص به عائشه گفت: آرزو داشتم كه تو در جنگ جمل کشته می‌شدی! عائشه گفت: اى بى‏ پدر براى چه اینگونه سخن می‌گویی؟! ابن عاص گفت: چون تو به خاطر هدف خودت كشته شده و به بهشت می‌رفتى و من هم مرگ تو را بزرگترين دلیل برای سرزنش عليه علی قرار می‏دادم!

🔺حکایتی از عارف واصل - صمصام 💥شخصی از معتمدین اصفهان نقل میکرد که در ایام جوانی، زمانی که تازه ازدواج کرده بودم، خواب دیدم که در حیاط منزلمان در کنار حوض آب نشسته ام. ناگهان از میان چاه آب، مار بزرگی سر بیرون آورد و پاهایم را نیش زد. این مطلب گذشت و باز چند شب دیگر خواب دیدم که یک مار دو سر، هر دو پای مرا تا زانو بلعیده است و من در عالم خواب به شدت زجر می کشیدم. و باز فردای آن روز خوابی قریب به این مضمون دیدم که جزئیات آن در ذهنم نماند. این خواب های عجیب و معنی دار، من را به فکر انداخت که حتما مفهوم آن را پیدا کنم و به دنبال سرّ آن بگردم. ⚡️نزدیکی های ماه مبارک رمضان بود که در چهار باغ بالا، جناب صمصام را دیدم که روی سکویی نشسته بودند و خوشه ای انگور را دانه دانه می کردند و یکی به اسبشان می دادند و یکی خودشان می خوردند. رفتم نزدیک ایشان و سلام کردم. ایشان هم جوابی گفتند و انگورها را دانه می کردند. من هم فرصت را غنیمت شمردم و داستان خواب هایم را برای ایشان نقل کردم. جناب صمصام هم وقتی انگور خوردنشان تمام شد بدون این که حتی سرشان را بالا بیاورند 🤔فرمودند: چرا میذاری زنت با پای لخت و بدون جوراب توی کوچه و خیابون قدم بزنه؟ اون مارها، نگاه جوون های نامحر محله است که پاهای تو را نیش می زنند. بنده که از این تعبیر عجیب جناب صمصام یکه خورده بودم و اشاره دقیق ایشان مرا حیرت زده کرده بود، عرض کردم : آقا پس چرا مارها پاهای مرا نیش میزدند و میجویدند؟ 🤔چرا پاهای زنم را در خواب ندیدم؟ ایشان باز فرمودند: به چ اجازه می دهی با پاهای لخت توی کوچه قدم بزند. اگر تو به او تکلیف کنی که حجاب بگیرد او حتما قبول می کند. پس مسئول این گناه خود تو هستی! مارها هم پای تو را نیش می زنند. این سخن جناب صمصام آن قدر عجیب و با نفوذ بود که من همان لحظه سراسیمه به خانه رفتم و با همسرم ماوقع را در میان گذاشتم. ایشان هم سفارش جناب صمصام را اطاعت کردند و از آن لحظه پوشش خود را اصلاح کردند. 📚غبار روبی از چهره صمصام، صفحه ۱۲۹

همه جا امن و امان است ، تو را کم داریم

✳️ سالگرد «زن، زندگی، آزادی» چگونه منزوی‌ترین روز اپوزیسیون شد؟ ✍️ دیروز ایران در سالگرد جریان ضدامنیتی و فرهنگی «زن، زندگی، آزادی» سه تصویر مردمی بزرگ داشت: 1️⃣ تصویر اول میلیون‌ها ایرانی بودند که وارد مشهد شدند، نه کسی برای آنها فراخوان زده بود و نه ماه‌ها برنامه، خبر و گزارش و فیلم تبلیغاتی و عملیات روانی برای آمدنشان طی یک سال تدارک دیده شده بود. برای این میلیون ها ایرانی اساسا بحث تجمع و اعتراض در سالگرد جریان «زن، زندگی، آزادی» نه تنها معنا نداشت بلکه کاملا ضد آن بودند. 2️⃣ تصویر دوم تعدادی دیگر از مردم بودند که از فرصت تعطیلات استفاده کرده و برای استراحت به مسافرت‌های تفریحی و سیاحتی رفتند. این جماعت نیز در صحنه عمل توجهی به فراخوان‌ها نداشتند و برایشان اهمیتی چندانی نداشت که خارج از کشور چه درخواستی از آنها دارد. 3️⃣ تصویر سوم شامل اکثریت همه مردم ایران می‌شود که دیروز برای اعتراض به خیابان نیامدند و بیش از 99 درصد مردم مشغول کارهای روزمره و یا حداقل غیر از تجمع و اعتراض بودند. این عدم حضور اعتراضی بزرگترین تصویر مردمی دیروز ایران زمین بود. تصویر بزرگی که شامل اکثریت مطلق جامعه ایران می‌شود و با آشوب، اغتشاش، ناامنی و اقدامات ضدامنیتی عدم همراهی عملی داشتند. 🔸بنابراین با وجود این سه تصویر بزرگ، تمام جریان «زن، زندگی آزادی« و به خصوص لیدرهای داخلی و خارجی آن چه تصویری خلق کردند و در کجای تصویر مردمی ایران بودند؟! جواب دقیق این است که در خلق کوچکترین تصویر مردمی ناکام ماندند. اساسا تمام اپوزیسیون حتی با تابلو جدید دروغین «زن، زندگی، آزادی» در خلق تصویر مردمی ناتوان هستند و به خصوص در مواقعی که نقاب بزک کرده آنها به زمین میافتد، اقلیت‌ترین وضعیت ممکن را در جامعه ایرانی پیدا می‌کنند.می‌توان گفت اپوزیسیون در سالهای اخیر بیش از آنکه تصویر مردمی داشته باشد، تصویر مجازی و رسانه‌ای داشته است. بماند که جریان ضدامنیتی و ضدفرهنگی، «زن، زندگی،آزادی» بیش از نود درصد آن مجازی بود و ما به ازای حقیقی نداشت، هرچند اندک زمانی توانسته بود بخش اندکی از جامعه را تحت تاثیر قرار بدهد. 🔸🔸 اما سوال اساسی و مهم این است که چرا ضدانقلاب و بیست سرویس اطلاعاتی که جریان «زن، زندگی، آزادی» را پشتیبانی می‌کردند در اولین سالگرد این اغتشاشات حتی در خلق تصویر مجازی نیز ناکام ماندند؟! 🔸برای دادن پاسخ بهتر به این سوال باید یک مقدمه کوچک را دانست و آن اینکه خلق تصویر مجازی و رسانه‌ای عمدتا و عموما با جمعیت واقعی مردمی شکل نمی‌‌گیرد. همین که چند چهره یا سلبریتی را بتوانند به صحنه بیاورند می‌توانند القا کنند که اکثریت جامعه طرف آنها ایستاده است! همین که چند نفر محدود شعاری بنویسند یا خلق رویدادی ضدامنیتی و فرهنگی بکنند یا حتی تیترهای درشت از رسانه های خارجی بازنشر بدهند، می توانند تصویر دلخواهی به ظن خود شکل بدهند. همین که به دروغ یک قصه قهرمانانه یا مظلومانه از یک کشته شده که ولو در عالم واقع یک جنایتکار جانی باشد رابه دروغ روایت کنند، می توانند مدعی باشند که تصویر مطلوب مجازی و رسانه‌ای خلق کرده‌اند و سپس با القاء و تحمیل همین این روایت دروغ به افکار عمومی، موفق می‌شوند که در بخشی از جامعه واکنش دلخواه خود را شکل بدهند. خلاصه آنکه کافیست تمام انگاره‌های مجازی و رسانه‌ای که در طول یکسال گذشته از جریان «زن، زندگی، آزادی» در ذهن و قلب‌تان شکل گرفته را مرور کنید و با تصویری که کل ایران دیروز شکل داد مقایسه کنید. قطعا میان تصویر رسانه‌ای و مجازی که در ذهن و قلب‌تان شکل گرفته تا واقعیت صحنه دیروز ایران همینقدر فاصله حقیقی وجود دارد. 🔸 حالا می‌توان جواب دقیق‌تر به سوال مطرح شده داد؛ واقعیت این است که نهادهای امنیتی، سیاسی و تا حدی نهادهای فرهنگی و اجتماعی کشور در یکسال گذشته بسیاری از منافذی که کمک به خلق تصویر مجازی و رسانه‌ای دروغین می‌کرد را هم مسدود کردند. دستگیری صدها تروریست، کشف هزاران اسلحه و ده ها بمب، شناسایی و انهدام گروه های سازماندهی شده برای ایجاد اغتشاش و خرابکاری، وقفه در ارتباط بسیاری از سرویس‌ها با لیدرها و سلبریتی‌ها، فوریت بخشی بیشتر به پاسخگویی بهتر شبهات مطرح شده در افکار عمومی و ده‌ها ناگفته دیگر تنها بخشی از عملکرد مجموع نهادهای مهم کشور در ناتوان کردن جریان «زن، زندگی، آزادی» است که همه ضدانقلاب و برخی دولت های مهم غربی و به خصوص رژیم صهیونیستی تمام توان خود را برای زنده نگه داشتن آن به صحنه آورده بودند، بود. بماند که خود‌افشاگری ضدانقلاب در رو کردن ماهیت ضددینی، ضد فرهنگی و ضد وطن‌پرستی خودش آنقدر گسترده و عیان شد که بی از همه چیز به افکار عمومی داخل کشور برای تصمیم‌گیری درباره این جریان متوهم کمک کرد.

✳️ سالگرد «زن، زندگی، آزادی» چگونه منزوی‌ترین روز اپوزیسیون شد؟ ✍️ دیروز ایران در سالگرد جریان ضدامنیتی و فرهنگی «زن، زندگی، آزادی» سه تصویر مردمی بزرگ داشت: 1️⃣ تصویر اول میلیون‌ها ایرانی بودند که وارد مشهد شدند، نه کسی برای آنها فراخوان زده بود و نه ماه‌ها برنامه، خبر و گزارش و فیلم تبلیغاتی و عملیات روانی برای آمدنشان طی یک سال تدارک دیده شده بود. برای این میلیون ها ایرانی اساسا بحث تجمع و اعتراض در سالگرد جریان «زن، زندگی، آزادی» نه تنها معنا نداشت بلکه کاملا ضد آن بودند. 2️⃣ تصویر دوم تعدادی دیگر از مردم بودند که از فرصت تعطیلات استفاده کرده و برای استراحت به مسافرت‌های تفریحی و سیاحتی رفتند. این جماعت نیز در صحنه عمل توجهی به فراخوان‌ها نداشتند و برایشان اهمیتی چندانی نداشت که خارج از کشور چه درخواستی از آنها دارد. 3️⃣ تصویر سوم شامل اکثریت همه مردم ایران می‌شود که دیروز برای اعتراض به خیابان نیامدند و بیش از 99 درصد مردم مشغول کارهای روزمره و یا حداقل غیر از تجمع و اعتراض بودند. این عدم حضور اعتراضی بزرگترین تصویر مردمی دیروز ایران زمین بود. تصویر بزرگی که شامل اکثریت مطلق جامعه ایران می‌شود و با آشوب، اغتشاش، ناامنی و اقدامات ضدامنیتی عدم همراهی عملی داشتند. 🔸بنابراین با وجود این سه تصویر بزرگ، تمام جریان «زن، زندگی آزادی« و به خصوص لیدرهای داخلی و خارجی آن چه تصویری خلق کردند و در کجای تصویر مردمی ایران بودند؟! جواب دقیق این است که در خلق کوچکترین تصویر مردمی ناکام ماندند. اساسا تمام اپوزیسیون حتی با تابلو جدید دروغین «زن، زندگی، آزادی» در خلق تصویر مردمی ناتوان هستند و به خصوص در مواقعی که نقاب بزک کرده آنها به زمین میافتد، اقلیت‌ترین وضعیت ممکن را در جامعه ایرانی پیدا می‌کنند.می‌توان گفت اپوزیسیون در سالهای اخیر بیش از آنکه تصویر مردمی داشته باشد، تصویر مجازی و رسانه‌ای داشته است. بماند که جریان ضدامنیتی و ضدفرهنگی، «زن، زندگی،آزادی» بیش از نود درصد آن مجازی بود و ما به ازای حقیقی نداشت، هرچند اندک زمانی توانسته بود بخش اندکی از جامعه را تحت تاثیر قرار بدهد. 🔸🔸 اما سوال اساسی و مهم این است که چرا ضدانقلاب و بیست سرویس اطلاعاتی که جریان «زن، زندگی، آزادی» را پشتیبانی می‌کردند در اولین سالگرد این اغتشاشات حتی در خلق تصویر مجازی نیز ناکام ماندند؟! 🔸برای دادن پاسخ بهتر به این سوال باید یک مقدمه کوچک را دانست و آن اینکه خلق تصویر مجازی و رسانه‌ای عمدتا و عموما با جمعیت واقعی مردمی شکل نمی‌‌گیرد. همین که چند چهره یا سلبریتی را بتوانند به صحنه بیاورند می‌توانند القا کنند که اکثریت جامعه طرف آنها ایستاده است! همین که چند نفر محدود شعاری بنویسند یا خلق رویدادی ضدامنیتی و فرهنگی بکنند یا حتی تیترهای درشت از رسانه های خارجی بازنشر بدهند، می توانند تصویر دلخواهی به ظن خود شکل بدهند. همین که به دروغ یک قصه قهرمانانه یا مظلومانه از یک کشته شده که ولو در عالم واقع یک جنایتکار جانی باشد رابه دروغ روایت کنند، می توانند مدعی باشند که تصویر مطلوب مجازی و رسانه‌ای خلق کرده‌اند و سپس با القاء و تحمیل همین این روایت دروغ به افکار عمومی، موفق می‌شوند که در بخشی از جامعه واکنش دلخواه خود را شکل بدهند. خلاصه آنکه کافیست تمام انگاره‌های مجازی و رسانه‌ای که در طول یکسال گذشته از جریان «زن، زندگی، آزادی» در ذهن و قلب‌تان شکل گرفته را مرور کنید و با تصویری که کل ایران دیروز شکل داد مقایسه کنید. قطعا میان تصویر رسانه‌ای و مجازی که در ذهن و قلب‌تان شکل گرفته تا واقعیت صحنه دیروز ایران همینقدر فاصله حقیقی وجود دارد. 🔸 حالا می‌توان جواب دقیق‌تر به سوال مطرح شده داد؛ واقعیت این است که نهادهای امنیتی، سیاسی و تا حدی نهادهای فرهنگی و اجتماعی کشور در یکسال گذشته بسیاری از منافذی که کمک به خلق تصویر مجازی و رسانه‌ای دروغین می‌کرد را هم مسدود کردند. دستگیری صدها تروریست، کشف هزاران اسلحه و ده ها بمب، شناسایی و انهدام گروه های سازماندهی شده برای ایجاد اغتشاش و خرابکاری، وقفه در ارتباط بسیاری از سرویس‌ها با لیدرها و سلبریتی‌ها، فوریت بخشی بیشتر به پاسخگویی بهتر شبهات مطرح شده در افکار عمومی و ده‌ها ناگفته دیگر تنها بخشی از عملکرد مجموع نهادهای مهم کشور در ناتوان کردن جریان «زن، زندگی، آزادی» است که همه ضدانقلاب و برخی دولت های مهم غربی و به خصوص رژیم صهیونیستی تمام توان خود را برای زنده نگه داشتن آن به صحنه آورده بودند، بود. بماند که خود‌افشاگری ضدانقلاب در رو کردن ماهیت ضددینی، ضد فرهنگی و ضد وطن‌پرستی خودش آنقدر گسترده و عیان شد که بی از همه چیز به افکار عمومی داخل کشور برای تصمیم‌گیری درباره این جریان متوهم کمک کرد.

🇮🇷 📝 علیف دوباره بوی کباب به مشامش رسیده؟ 🍃🌹🍃 🔻ابتدای زمستان سال گذسته که کشور در تب و تاب اغتشاشات بعد از پاییز به بهانه فوت مهسا امینی قرار داشت، یک توطئه منطقه‌ای با همکاری رژیم‌صهیونیستی، ترکیه و جمهوری آذربایجان در حال شکل گرفتن بود و آن ایجاد بن بست راهبردی یا خفقان ژئوپلیتیکی برای ایران در شمال غرب کشور بود، یعنی الحاق جمهوری خودمختار نخجوان به جمهوری آذربایجان که عملاً مرز ایران را از کریدور شمال جنوب محروم می‌کرد. 🔸در آن زمان نیروهای مسلح ایران با اجرای یک رزمایش بزرگ با مهمات جنگی اراده خود را برای جلوگیری از تغییرات فرامرزی و ژئوپلیتیکی به خوبی نشان دادند و مجریان آن توطئه، پیام رزمایش ایران را به خوبی دریافت کردند و از طرح خود عقب نشینی نمودند. اما همزمان با سالگرد اغتشاشات پاییز گذشته و پروپاگاندای رسانه‌ای پرحجم برای به آشوب کشاندن کشور، رژیم علیف دوباره با تحریک دیگران هوس اجرای طرح پارسال خود را کرده و تحرکاتی را در منطقه مورد نظر شروع کرده است. 🔹این همزمانی دو موضوع، به وضوح پرده از اهداف طراحان آشوب‌های داخلی برمی‌دارد؛ عده‌ای باید کشور را شلوغ کنند تا رقبا و دشمنان منطقه‌ای و فرامنطقه ای ایران بتوانند طرح‌های شوم خود را علیه منافع ملی کشور اجرا کنند. 🔸هرچند معدود افراد آشوب طلب پیامد آشوبسازی خود را ندانند ولی در اصل ماجرا تفاوتی حاصل نخواهد کرد و فرصت طلبان منطقه‌ای فضا را برای پیگیری منافع خود مناسب خواهند دید. 🔺البته بازیگران منطقه‌ای به خوبی می‌دانند که قوای مسلح کشور فارغ از چند شعار و سنگ پرانی و آتش زدن چند سطل زباله، مقتدرانه از منافع ملی و امنیت ملی کشور در ورای مرزهای شناخته شده بین المللی دفاع خواهند کرد و از همین روست که تمایل چندانی به امتحان کردن ضربات دردناک نیروهای مسلح ایران ندارند و لذا شاید فهمیده باشند که اینجا از کباب خبری نیست و خر داغ می‌کنند! ✍ دکتر قاسم حبیب زاده