eitaa logo
حوزهٔ علمیهٔ امام صادق (ع) گرگان ✅
1.1هزار دنبال‌کننده
15.8هزار عکس
10.3هزار ویدیو
597 فایل
🔹کانال حوزهٔ علمیهٔ امام صادق (ع) گرگان 🔹سایت : 🔹www.emamsadegh.ir 🔹ارتباط با ادمین 🔹@hamidam
مشاهده در ایتا
دانلود
آیه ۸۷ سوره (صفحه ۱۲۲) يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تُحَرِّمُوا طَيِّباتِ ما أَحَلَّ اللَّهُ لَكُمْ وَ لا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْمُعْتَدينَ» اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد! چيزهاى پاكيزه را كه خداوند براى شما حلال كرده است، حرام نكنيد! و از حدّ، تجاوز ننماييد! زيرا خداوند متجاوزان را دوست نمى‏دارد.» 🔳 روزى رسول خدا صلى الله علیه وآله از قیامت و صحنه ‏هاى محشر سخن مى ‏گفت. مردم چنان منقلب شده و گریستند كه بعضى تصمیم گرفتند دیگر غذاى خوب نخورند و آسایش را بر خود حرام سازند، روزه بگیرند، همسران خود را ترك كنند، شبها كمتر بخوابند و بر این تصمیم، سوگند خوردند. پیامبر صلى الله علیه وآله كه مطلع شد، مردم را در مسجد جمع كرد و فرمود: من غذا مى‏ خورم، شبها مى‏ خوابم و همسرانم را رها نمى ‏كنم. دین ما آیین انزوا و رهبانیّت نیست، رهبانیّت امّت من جهاد است، هر كس بر خلاف روش من برود مسلمان نیست. ◼️حرام دانستن حلال‏ها یا همراه با اعتقاد به حرمت است كه بدعت وحرام مى‏باشد و یا بدون عقیده به حرمت است كه تنها خود بهره نمى‏ گیرد كه باز هم مورد نهى است. مسلمان، تسلیم فرمان الهى است، نه حلال‏ها را از پیش خود حرام مى‏ سازد، نه نسبت به حرام‏ها چنین است. ◾️طيب ، حلالی است كه لذت بردن ضميمه آن رزق شده است. رزق حلال و رزق طيب متفاوتند. بسيار اتفاق می افتد كه ما از روزيهای حلال استفاده میكنيم اما لذتی از آن نمی بريم، اما اگر استفاده از نعمت همراه با لذت بندگی شود، رزق معنای طيب پيدا میكند پس رزق طيب، رزق مشروعی است كه طِيب نفس به همراه داشته باشد. (كلمه‏ ى «طیّب» در جایى بكار میرود كه مطابق طبع و فطرت انسان باشد) ▪️توجه : آيه با خطاب يا « يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا » آغاز مي‌شود و با جمله «الْمُعْتَدينَ »‌ پايان مي‌يابد يعني اين نگراني وجود دارد كه مؤمنين از حدود الله تجاوز كنند و در شمار معتدين قرار گيرند... 🖤اهل دل اين روزی ها را به گونه‌ ای ديگر نيز تفسير كرده‌اند آنان میگويند مؤمنين نبايد گمان كنند خود برای بدست آوردن اين نعمتها تلاش لازم و كافی را داشته‌اند و لطف حضرت حق را در اعطای روزيها ناديده بگيرند مثلاً‌ كسی بگويد : در مصيبت‌‌های فراوانی صبر كرده‌ام كه به مقام صابر رسيده‌ام يا شب و روز نور چراغ تحمل كردم كه درهای علم و معرفت به روی من گشوده شده است و...اهل دل میگويند:‌ اين نگاه نازيبا سبب میشود تا روزيهای طيب در عالم معنا👈🏻 حرام شود ! ▪️روزی حلال روزیی است كه بنده فقط آن را لطف و فضل خداوند سبحان ببيند و چون منيّت او مطرح شود از حلاليت روزی كاسته میشود و گاه تا مرز حرام به پيش میرود. 🖤پس روزيهای خود را به درخواستهای نفس آلوده نكنيد و حليت آن را به حرمت بدل نسازيد نفس گمان ميكند كه روزی ثمره زحمت اجزا و جوارح خود است در حالیكه روح ميداند آنچه به بندگان ميرسد فضل خدای سبحان است. ▪️قرآن در پايان آيه مي‌گويد:‌ « إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْمُعْتَدينَ » خداوند آن كس را كه از محدوده بندگي تجاوز كند دوست ندارد و آن كس كه حلال خدا را حرام ‌كند تجاوزگر است. وایمان، با افراط وتفریط سازگار نیست.👈🏻 «یا ایّها الّذین آمنوا... لاتعتدوا... 🌸🍃🌸🍃🌸 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
آیه ۶ سوره مبارکه (صفحه۲۲۲) وَ ما مِنْ دآبَّة فِى الْأَرْضِ اِلاّ عَلَى اللّهِ رِزْقُها وَ يَعْلَمُ مُسْتَقَرَّها وَ مُسْتَوْدَعَها كُلٌّ فى كِتاب مُبين هيچ جنبنده اى در زمين نيست مگر اينكه روزى آنها بر خداست و او قرارگاه آنها و جايگاه موقت آنها را مى داند، همگى در كتابى آشكار است . 🌀 «دابّة» جنبنده، منظور از آن حيوانات است كه حركت دارند و شامل همه انواع آن از كوچك و بزرگ مى شود. البته «دابّه» را بيشتر به اسب اطلاق مى كنند ولى در اينجا منظور تمام حيوانات است. 🌀 «رزق» روزى ، عطاى مستمر و شامل تمام نيازها از جمله نيازهاى معنوى انسان مى شود. 🌀 «مستقر» قرارگاه ، محل استقرار. اسم مكان از «قرّ» است و مى توان آن را مصدر ميمى گرفت. 🌀«مستودع» محلى كه به طور موقت در آن قرار دارند، جايگاه موقت از «ودع» به معناى چيز موقت مانند وديعه گرفته شده است. اين كلمه نيز اسم مكان است و احتمال دارد مصدر ميمى باشد. 🔷 عبارت است از هر چيزى كه مايه دوام حيات مخلوقات زنده است ، و چون هستى اين مخلوقات از فيض خداى تعالى است چيزى هم كه هستى آنها بستگى به آن دارد نيز از ناحيه اوست ، و همانطور كه خداى تعالى در ايجاد مخلوقات شريكى نداشته ، در روزى دادن به آنها و هر چيز ديگرى كه نيازمند به آنند نيز شريكى ندارد. 🔹بدون شك خداوند، اين كار را بر اساس معيارهاى مشخصى انجام مى دهد و مثلا كسى را كه تلاش زيادى مى كند روزى فراوان مى دهد و كسى را كه تلاش و حركت ندارد روزى اندكى مى دهد و البته گاهى بعضى از صفات روحى و اعمال خوب و بد انسان نيز در فراوانى و تنگى روزى تأثير دارد. 🔹از جمله اينكه قرآن كريم كسانى را كه آنها به تنگ افتاده توصيه مى كند كه در راه خدا كنند كه انفاق و باعث گشايش در امر روزى مى شود: و من قدر عليه رزقه فلينفق ممّا آتيه الله (طلاق / 7) و هر كس كه روزى او به تنگ افتاده، از آنچه خدا به او داده است، انفاق كند.🌸🍃🌸🍃🌸 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
آیه ۷۱ سوره اللَّهُ فَضَّلَ بَعْضَكُمْ عَلَى‏ بَعْضٍ فِى الرِّزْقِ فَمَا الَّذِينَ فُضِّلُواْ بِرَآدِّى رِزْقِهِمْ عَلَى‏ مَا مَلَكَتْ أَيْمَنُهُمْ فَهُمْ فِيهِ سَوَآءٌ أَفَبِنِعْمَةِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ‏ و خداوند بعضى از شما را بر بعضى دیگر در برترى داده است، پس كسانى كه برترى داده شده‏ اند، رزق خود را بر زیردستان خود ردّ نمى‏كنند تا آنكه همه با هم برابر شوند. پس آیا نعمت خدا را انكار مى‏كنند؟ 🌐 تفاوت مردم در ، یكى از برنامه‏ هاى حكیمانه الهى است، زیرا اگر همه مردم یكسان و یكنواخت بهره میبردند، كمالات معنوى آنان ظاهر نمیشد. مثلاً سخاوت، صبر، ایثار، حمایت، شفقت، تواضع و امثال آن، زمانى معنى پیدا میكند كه تفاوت‏هایى در میان انسان‏ها باشد. 🌐 ممكن است معناى آیه این باشد كه خداوند از مردم انتقاد میكند كه چرا افراد كامیاب، زیردستان خود را در امكانات خود شریك نمیسازند ؟و ممكن است معناى آیه چنین باشد كه امكان انتقال بعضى نعمت‏ها به دیگران نیست، مثلاً چگونه میتوان زیبایى چهره یا صوت یا عقل یا نبوغ یا محبوبیّت یا نفوذ كلام را به دیگران منتقل كرد. این تفاوت‏ها رمز تكامل و یكى از نعمت‏هاى الهى است. چرا آن را انكار میكنید؟ 🌐 معناى ، آن نیست كه خداوند همه مردم را در یك درجه از استعداد و شرایط قرار دهد، زیرا اگر همه مردم در برخوردارى از نعمت‏ها مساوى باشند، استخدام و تعاون و همكارى كه براى زندگى اجتماعى یك ضرورت است از بین میرود. قرآن در آیه۳۲ سوره زخرف میفرماید: «و رفعنا بعضهم فوق بعض درجات لیتّخذ بعضهم بعضاً سخریّاً» یعنى ما بعضى انسان‏ها را بر بعضى دیگر برترى دادیم تا بدین وسیله، استخدام پیش آید. (« سُخریاً» به معناى 👈🏻 و استخدام و « سِخریاً» به معناى 👈🏻 است) 🌐 گاهى كامیابى‏ ها در اثر ظلم، حق‏كشى واستثمار به دست مى‏ آید كه اسلام این‏گونه درآمدها را حرام شمرده است، لیكن گاهى توسعه رزق صددرصد خدادادى و از طریق حلال وبصورت طبیعى است. مثل دو نفر كه مشغول ماهیگیرى میشوند، یكى صدها ماهى در تورى كه او افكنده میرود، ولى دیگرى چند ماهى به تور مى‏ اندازد. در اینجا غنى و فقر، الهى است كه براى آزمایش و و بروز استعدادهاى آنهاست و هیچ جنبه‏ ى منفى ندارد. این آیه نظر به این‏گونه موارد دارد. «واللَّه فضّل بعضكم على بعض فى‏ الرزق» 🌸🍃🌸🍃🌸 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir