مناجات #شعبانیه آقای موسوی بلده کوی جانان صاحب الزمان علیه السلام @emamzadehazezollah

هدیه تلاوت این صفحه به روح مطهر و منور حضرت جعفر بن ابی طالب علیه السلام کوی جانان صاحب الزمان علیه السلام @emamzadehazezollah

اى كميل، علم بهتر از مال است. يَا كُمَيْلُ، الْعِلْمُ خَيْرٌ مِنَ الْمَالِ، علم تو را نگه مى دارد و تو بايد مال را نگه دارى. الْعِلْمُ يَحْرُسُكَ وَ أَنْتَ تَحْرُسُ الْمَالَ، مال به هزينه كردن كاسته مى شود و حال آنكه، از علم هر چه انفاق كنى، افزونتر شود وَ الْمَالُ تَنْقُصُهُ النَّفَقَةُ وَ الْعِلْمُ يَزْكُوا عَلَى الْإِنْفَاقِ، و آنچه به مال پرورده شود با زوال مال زوال مى يابد. وَ صَنِيعُ الْمَالِ يَزُولُ بِزَوَالِهِ. اى كميل بن زياد، شناخت فضيلت علم، ركنى از اركان دين است كه بايد بدان گردن نهاد. يَا كُمَيْلَ بْنَ زِيَادٍ مَعْرِفَةُ الْعِلْمِ دِينٌ يُدَانُ بِهِ، به علم است كه آدمى، تا هنگامى كه زنده است به اطاعت پروردگارش پردازد و پس از مرگش نام نيك او بر جاى ماند. بِهِ يَكْسِبُ الْإِنْسَانُ الطَّاعَةَ فِي حَيَاتِهِ وَ جَمِيلَ الْأُحْدُوثَةِ بَعْدَ وَفَاتِهِ، علم، حاكم است و مال، محكوم. وَ الْعِلْمُ حَاكِمٌ وَ الْمَالُ مَحْكُومٌ عَلَيْهِ. اى كميل، مرده اند آنان كه گنجوران مال اند، هر چند، به ظاهر زنده اند، يَا كُمَيْلُ هَلَكَ خُزَّانُ الْأَمْوَالِ وَ هُمْ أَحْيَاءٌ ولى عالمان تا جهان برپاى است برجاى اند. الْعُلَمَاءُ بَاقُونَ مَا بَقِيَ الدَّهْرُ، اجسادشان از ميان مى رود، ولى آثارشان در دلها موجود است. وَ أَعْيَانُهُمْ مَفْقُودَةٌ وَ أَمْثَالُهُمْ فِي الْقُلُوبِ مَوْجُودَةٌ 📚نهج البلاغه حکمت١۴٧ کوی جانان صاحب الزمان علیه السلام @emamzadehazezollah

هدیه تلاوت این صفحه به روح مطهر و منور مادر بزرگ حضرت رسول مادر حضرت ابوطالب و عبدالله علیهم السلام کوی جانان صاحب الزمان علیه السلام @emamzadehazezollah

سوره مبارکه منافقون صفحه ۵۵۵ کوی جانان صاحب الزمان علیه السلام @emamzadehazezollah

کمیل علیه الرحمه می‌گوید: امام علیه السلام اشاره به سينه خود فرمود بدان كه در اينجا علمى گرد آمده است، هَا إِنَّ هَاهُنَا لَعِلْماً جَمّاً _أَشَارَ بِيَدِهِ إِلَى صَدْرِهِ _ اگر براى آن عاملانى بيابم. لَوْ أَصَبْتُ لَهُ حَمَلَةً؛ آرى، يكى را يافتم كه نيكو در مى يافت ولى امين نبود. وَ بَلَى أَصَبْتُ لَقِناً غَيْرَ مَأْمُونٍ عَلَيْهِ، زيرا دين را وسيله رسيدن به دنيا ساخته بود مُسْتَعْمِلًا آلَةَ الدِّينِ لِلدُّنْيَا و با نعمت خدا بر بندگان خدا برترى مى فروخت. وَ مُسْتَظْهِراً بِنِعَمِ اللَّهِ عَلَى عِبَادِهِ و مى خواست به حجّت علم، اولياى خدا را مغلوب سازد. وَ بِحُجَجِهِ عَلَى أَوْلِيَائِهِ؛ يا كسى است كه پيرو حاملان علم است، ولى در شناخت رمز و راز علم بصيرتش نيست، در اولين شبهه كه بر او عارض مى شود، شك و ترديد در دلش شراره مى افروزد. أَوْ مُنْقَاداً لِحَمَلَةِ الْحَقِّ، لَا بَصِيرَةَ لَهُ فِي أَحْنَائِهِ، يَنْقَدِحُ الشَّكُّ فِي قَلْبِهِ لِأَوَّلِ عَارِضٍ مِنْ شُبْهَةٍ، نه اين و نه آن. أَلَا لَا ذَا وَ لَا ذَاكَ؛ يا كسى است كه سخت خواستار لذت است و در شهوات، عنان گسيخته و شيفته جمع مال و اندوختن آن. أَوْ مَنْهُوماً بِاللَّذَّةِ سَلِسَ الْقِيَادِ لِلشَّهْوَةِ أَوْ مُغْرَماً بِالْجَمْعِ وَ الِادِّخَارِ؛ اينان، هيچيك، پاسدار دين نباشند. لَيْسَا مِنْ رُعَاةِ الدِّينِ فِي شَيْءٍ، بيش از هر چيز به ستوران چرنده مى مانند. بدين گونه است كه علم با مرگ حاملانش مى ميرد. أَقْرَبُ شَيْءٍ شَبَهاً بِهِمَا الْأَنْعَامُ السَّائِمَةُ؛ كَذَلِكَ يَمُوتُ الْعِلْمُ بِمَوْتِ حَامِلِيهِ.