🌸خانه پدری و مادری کجاست 🌼جاییست که همیشه منتظرت هستند 🌸و چشم براه آمدنت میمانند... 🌼جاییست که بی هیچ قید و شرطی 🌸دوستت دارند 🌼جایی ست که چه زود بروی چه دیر، 🌸همیشه از دیدنت خوشحال میشوند.... 🌼جایی ست که هیچ وقت بزرگ نمیشوی 🌸همیشه بچه میمانی...... 🌼جایی که سفره اش 🌸همیشه برای تو تکه نانی دارد 🌼و چای صبحانه اش ، 🌸برایت مزه ای دیگر میدهد 🌼امن ترین و آرام بخش ترین مکان 🌸حتی اگر پدر و مادرت خیلی پیر باشند 🌼حتی اگر نباشند... @energyi_mosbat

دلگرم کننده ترین آیه ای که خوندم اینجا بود که گفت: "وَإِنْ يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلَا رَادَّ لِفَضْلِهِ" یعنی اگر خدا برای تو خیری بخواهد هیچکس نمی‌تواند مانع لطفتش شود! @energyi_mosbat

❣ یک دقیقه مطالعه نویسنده‌ای مشهور، در اطاقش نشسته بود تک و تنها. دلش مالامال از اندوه، قلم در دست گرفت و چنین نوشت: "سال گذشته، تحت عمل قرار گرفتم و کیسۀ صفرایم را در آوردند. مدّتی دراز در اثر این عمل اسیر بستر بودم و فاقد حرکت. در همین سال به سنّ شصت رسیدم و شغل مورد علاقه‌م از دستم رفت.سی سال از عمرم را در این مؤسّسۀ انتشاراتی سپری کرده بودم. در همین سال درگذشت پدرم غم به جانم ریخت و دلم را از اندوه انباشت. در همین سال بود که پسرم تصادف کرد و در نتیجه از امتحان پزشکی‌اش محروم شد. مجبور شد چندین روز گچ گرفته در بیمارستان بستری شود. از دست رفتن اتومبیل هم ضرر دیگری بود که وارد شد." و در پایان نوشت، "خدایا، چه سال بدی بود پارسال!" در این هنگام همسر نویسنده، بدون آن که او متوجّه شود، وارد اطاق شد و همسرش را غرق افکار و چهره‌اش را اندوه‌زده یافت. از پشت سر به او نزدیک شد و آنچه را که بر صفحه کاغذ نقش بسته بود خواند. بی آن که واکنشی نشان دهد که همسرش از وجود او آگاه شود، اطاق را ترک کرد. اندکی گذشت که دیگربار وارد شد و کاغذی را روی میز همسرش در کنار کاغذ او نهاد. نویسنده نگاهی به آن کاغذ انداخت و نام خودش را روی آن دید؛ روی کاغذ نوشته شده بود: "سال گذشته از شرّ کیسۀ صفرا، که سالها مرا قرین درد و رنج ساخته بود، رهایی یافتم. سال گذشته در سلامت کامل به سن شصت رسیدم و از شغلم بازنشسته شدم. حالا می‌توانم اوقاتم را بهتر از قبل با تمرکز بیشتر و آرامش افزون‌تر صرف نوشتن کنم. در همین سال بود که پدرم، در 95 سالگی، بدون آن که زمین‌گیر شود یا متّکی به کسی گردد، بی آن که در شرایط نامطلوبی قرار گیرد، به دیدار خالقش شتافت. در همین سال بود که خداوند به پسرم زندگی دوباره بخشید. اتومبیلم از بین رفت امّا پسرم بی آن که معلول شود زنده ماند. " و در پایان نوشته بود، "سال گذشته از مواهب گستردۀ خداوند برخوردار بودیم و چقدر به خوبی و خوشی به پایان رسید!" نویسنده از خواندن این تعبیر و تفسیر زیبا و دلگرم کننده از رویدادهای زندگی در سال گذشته بسیار شادمان و خرسند و در عین حال متحیّر شد. 💠 در زندگی روزمرّه باید بدانیم که شادمانی نیست که ما را شاکر و سپاسگزار می‌کند بلکه امتنان و شاکر بودن است که ما را مسرور می‌سازد. @energyi_mosbat

اينکه خاک سيهش بالين است اختر چرخ ادب پروين است گر چه جز تلخي از ايام نديد هر چه خواهي سخنش شيرين است صاحب آنهمه گفتار امروز سائل فاتحه و ياسين است دوستان به که ز وي ياد کنند دل بي دوست دلي غمگين است خاک در ديده بسي جان فرساست سنگ بر سينه بسي سنگين است بيند اين بستر و عبرت گيرد هر که را چشم حقيقت بين است هر که باشي و زهر جا برسي آخرين منزل هستي اين است 🎙"غزل شاکری" @energyi_mosbat

☆ خـدا جـون، اگه امروز امیدم رو از دست دادم، لطفاً بهم یادآوری کن که برنامه‌های تو از رویاهای من بهترانـد . . .ᥫ᭡⚘ #شبتـون_خوش @energyi_mosbat

صبح است بیا که پرواز کنیم🌸🍃 دروازه دل به دوستی باز کنیم🌸🍃 دیروز که رفت ،، رفته را غم نخوریم🌸🍃 یک روزِ دگر به شوق آغاز کنیم🌸🍃 سلام، کلبه دلتون گرم صبحتون غرق در آرامش @energyi_mosbat

✨ من هر آنجا که عشق بود، مهربانی بود و آدم‌هایی خالصانه هم را دوست داشتند؛ خورشید را دیدم که طلوع می‌کرد، زندگی را دیدم که جریان داشت و شادی و امید را که به زیباترین حالت ممکن، تکثیر می‌شد... @energyi_mosbat

همه چی درست میشه، شاید امروز نه ولی در نهایت میشه تا دندون دارید بخندید , تا چشم دارید ببینید تا گوش دارید گوش کنید , تا سالمید زندگی کنید اگر جایی رو که هستید دوست ندارید تلاش کنید تا موقعیتتون رو عوض کنید زمینِ خدا بزرگه ... اونقدر آدما قبل من و تو غصه خوردن، لب پنجره سیگار کشیدن، عاشق شدن، فارغ شدن... اونقدر آدمها قبل من و تو بردن، باختن، گذاشتن رفتن، گم و گور شدن.. اونقدر آدمها قبل من و تو به گذشتشون فکر کردن، حسرت خوردن، بغض کردن.. حالا کجان؟ رها کن رفیق...رها کن بره... @energyi_mosbat

دوستی میگفت سمیناری دعوت شدم که هنگام ورود به هر یک از دعوت شدگان بادکنکی دادند سخنران بعد از خوشامدگویی از حاضرین که ۵۰ نفر بودند خواست که با ماژیک اسم خود را روی بادکنک نوشته و آنرا در اطاقی که سمت راست سالن بود بگذارند و خود در سمت چپ جمع شوند سپس از آنها خواست در ۵ دقیقه به اطاق بادکنکها رفته و بادکنک نام خود را بردارند و بیاورند من به همراه سایرین دیوانه وار به جستجو پرداختیم همدیگر را هل میدادیم و زمین میخوردیم و هرج و مرجی به راه افتاده بود مهلت ۵ دقیقه ای با ۵ دقیقه اضافه هم به پایان رسید اما هیچکس نتوانست بادکنک خود را بیابد این بار سخنران همه را به آرامش دعوت و پیشنهاد کرد هرکس بادکنکی را بردارد و آنرا به صاحبش بدهد بدین ترتیب کمتر از ۵ دقیقه همه به بادکنک خود رسیدند سخنران ادامه داد این اتفاقی است که هر روز در زندگی ما می افتد دیوانه وار در جستجوی سعادت خویش به این سو و آن سو چنگ میزنیم و نمیدانیم که *سعادت ما در گرو سعادت و خوشبختی دیگران است* @energyi_mosbat

سه چیز زیباست: بیخبر؛ دعایت کنند نبینی، نگاهت کنند ندانی؛ یادت کنند من دعایتان میکنم به خیر نگاهتان می کنم به پاکی یادتان می کنم به خوبی هر جا هستید بهترین ها رو برایتان آرزو دارم   @energyi_mosbat

حالتو خوب کن اهنگ #شاد @energyi_mosbat

” زخم‌های دلت را فقط به خدا بسپار خودش بهترین مرهم‌ها را دارد … باور کن … آرام آرام همه چیز درست می‌شود. “ @energyi_mosbat