خلاصه جلسه حکمرانی شهری در خدمت نابرابری/ دکتر محمود نقوی. این جلسه 14 آذر ماه به همت جبهه عدالتخواه مردمی مشهد و در منزل مرحوم استاد حیدررحیم پور برگزار شد. #بخش_اول 🔹 نابرابری فضایی، ملموس‌ترین شکل نابرابری است و سایر اشکال نابرابری در فضا متبلور می‌شوند. عدالت آموزشی، عدالت در حوزه سلامت، امنیت، درآمد و ...، تأثیر و نمود خود را در شهر بر جای می‌گذارد و خوانش نابرابری‌های شهر، سایر ابعاد نابرابری را پیش روی ما میگذارد. 🔹از سوی دیگر مسئله مسکن، زمین و مستغلات که رکن اصلی بر هم زننده عدالت شهری است، به دلیل کارکرد اقتصادی‌ امروزش، خود به عنوان تشدید کننده سایر نابرابری‌‌ها عمل می‌کند. 🔹در اراضی پیرامون شهر مشهد، 2 اتفاق که غیررسمی و غیرقانونی تلقی می‌شوند در حال رخ دادن است؛ یکی شکل گیری سکونتگاههای حاشیه‌ای و دیگری، تغییر کاربری و ویلاسازی. اما این دو مسیر که خروجی نهایی آن، افزایش نابرابری فضایی است، چگونه و توسط چه عواملی بروز کرده و پشتیبانی می‌شوند و وجوه مشترک آنها چیست؟ 🔹جمعیت مشهد به طور طبیعی و تحت تأثیر مهاجرت طی دهه‌ها روند رشد قابل توجهی داشته و نیاز به مسکن همواره وجود داشته است. 🔹اما در برابر پاسخ به نیاز مسکن خانوارها، قوانین، مقررات و ضوابط شهری و ساختمانی، خط محدوده شهر و قیمت زمین، همواره حداقلی از بها برای امکان سکونت رسمی در شهر را معین کرده است. 👈ادامه دارد... #جبهه_عدالتخواه_مردمی_مشهد_مقدس ⬅️ آدرس صفحه جبهه در ایتا، بله و اینستاگرام:@jebhe_mashha

ادامه خلاصه جلسه حکمرانی شهری در خدمت نابرابری/ دکتر محمود نقوی. #بخش_دوم 🔹به عبارت دیگر، هر کس توان پرداخت این بها را نداشته باشد، به طور رسمی نمی‌تواند شهروند مشهد باشد؛ چرا که طرح‌های شهری و ضوابط حاکم و بالارفتن قیمت زمین تحت تأثیر محدود کردن شهر، پاسخی برای آنها ارائه نکرده است. 🔹این دیدگاه، مدافعان نظری خود را نیز داشته است. کرباسچی می‌گفت تهران را آنقدر گران کنیم که هر کس ندارد، برود. 🔹اما سوال این است، که با توجه به جمیع جهات و با توجه به حقوق اساسی شهروند جمهوری اسلامی، آیا می‌توان بخشی از شهروندان را از حق سکونت در شهر محروم کرد؟ و سوال مهمتر اینکه چنانچه طی این سالها چنین کاری کردیم، مردم چه عکس‌العملی نشان می‌دهند. 🔹پاسخ آن دسته از محرومان از حق سکونت، در 2 شکل بروز کرده است: نخست، زیست غیررسمی و ساخت و ساز غیرقانونی در حریم شهر است که به شکل گیری محلات حاشیه شهر منجر شده است. 🔹شکل دوم، زیست منفصل از شهر است که لزوما هم غیررسمی نیست؛ زندگی در روستاها و شهرکهای اطراف به شکل خوابگاهی. 🔹نتیجه این دو پاسخ غیر رسمی اما طبیعی مردم به نیاز رسمی و واقعی خود، عقب ماندگی همیشگی محلات و روستاهای حاشیه شهر (که به مرور به شهر الحاق می‌شوند) از خدمات شهری است. 🔹در عمل، عدم پاسخ رسمی و برنامه‌ریزی شده به نیاز دهک‌های پایین جامعه، منجر به ایجاد محلات غیررسمی شده که پس از الحاق به شهر، با شبکه پیچیده و لاینحلی از مسائل روبرو است که به مراتب هزینه بیشتری را به حاکمیت متحمل می‌کند. 🔹یک نمونه، موضوع فرسودگی ابنیه و خطر سوانح است؛ که با توجه به توان مردم اقتصادی مردم و ضوابط و قوانینی که مجددا بر اساس همان رویکرد گران شدن شهر بر آنها تحمیل شده، غیرقابل حل است؛ نوعی انسداد توسعه که در نهایت راهکارهای پیشنهادی آن هم از جنس اعیانی سازی و بیرون کردن مردم و شکل گیری حاشیه‌های جدید است. 🔹این چرخه، به بازتولید دائمی نابرابری منجر می شود و رشد و توسعه شهر در محلات برخوردار و تأثیر آن بر قیمت مستغلات، به طور مضاعف عدالت را در همه ساحات به محاق می‌برد. 🔹اما ریشه نگاه‌های اینچنینی کجاست و چرا با این شرایط روبرو شده ایم؟ ما در عرصه عمل، با 2 طیف فکری مواجهیم. 🔹طیف نخست، نگاه غالب در مجموعه شهرداری است که بر مبنای همان نظریه تهران گران استوار است. در اینجا، نابرابری نه تنها مذموم نیست که پیشران توسعه شهر است. محلات حاشیه شهر، تأمین کننده نیروی کار ارزان برای پیشبرد توسعه شهر خلاق و نوآور و هوشمند و ... هستند. آنها دنباله روی سیاست‌ها و تئوری های توسعه شهری مبتنی بر بازار آزاد و با تأکید ویژه بر مقررات زدایی و شناور بودن برنامه‌ها هستند و طی سالها، گزاره ها و ادبیات خود را تولید کرده اند. 🔹طیف دوم، با ژستی علمی و کمی، به دنبال نشان دادن ظرفیت اکولوژیک مشهد برای جمعیت پذیری، محدودیت ها و هزینه های اقتصادی و زیست محیطی توسعه افقی و ... هستند. تأکید بر کمبود آب در مشهد، جلوگیری از تغییر کاربری اراضی منابع طبیعی و کشاورزی، استدلال آنها برای محدود کردن شهر و ضوابطی است که عملا به گران شدن شهر منجر می شود. این نگاه بیشتر در سطوح استانی و ملی حکمرانی دیده می‌شود؛ اما به شدت توسط طیف نخست مورد سوء استفاده قرار می‌گیرد. 🔹اما نتیجه نگاه دوم و بازیگری طیف نخست در آن چارچوب چه بوده است؟ محدودیت‌هایی که به بهانه جمعیت پذیری و ظرفیت توسعه و هزینه زیرساخت‌ها ایجاد شده، باعث شده است که به همان میزان جمعیت اما به شکل غیررسمی به ساکنین مشهد افزوده شود، و در آن سوی شهر نیز، تا ده‌ها کیلومتر، اراضی کشاورزی به باغ ویلا تبدیل شود و تمام هزینه های زیرساخت و آب و برق و گاز و تغییر کاربری و تخریب محیط زیست نیز به شهر تحمیل گردد. 🔹 در واقع ما از سویی با برنامه‌ها و مقرراتی (توسط طیف دوم) مواجهیم که اگر نگوییم از واقعیات به دور بوده‌اند، دست کم در عمل توان اجرایی شدن نداشته و روی زمین اتفاقات کاملا بر خلاف آنها رخ داده است؛ خواه نیاز طبقه محروم به مسکن باشد که در شکل محلات غیررسمی خود را نشان می‌دهد و برچسب‌های منفی می‌خورد و خواه فشار طبقه سرمایه‌دار برای پیدا کردن مفری برای انباشت مازاد سرمایه‌اش، خواه در طبقات آپارتمان‌های لوکس و یا باغ‌های مجلل باشد که به آن مشروعیت بخشی شود. 🔹در این بین، ما نه با اسکان غیررسمی و یا تغییر کاربری غیرقانونی، که در عمل، با یک نوع "غیررسمی‌سازی" یا "نابرنامه‌ریزی" مواجهیم که هر کس به میزان قدرت خود، توسعه را به جهت دلخواه خود می‌کشد. و مشخص است وقتی یک سوی طیف، قدرت بیشتری دارد، این چرخه به سوی نابرابری بیشتر خواهد رفت. 👈 صوت این جلسه در کانال بله جبهه به آدرس @jebhe_mashha موجود است. #جبهه_عدالتخواه_مردمی_مشهد_مقدس ⬅️ آدرس صفحه جبهه در ایتا، بله و اینستاگرام: @jebhe_mashha

⭕ سعید جلیلی و دولت تقسیم غنائم! 🔸 این روزها دوباره نام سعید جلیلی به زبانها افتاده.نامی که در جلسه 16 آذر جناب رئیس جمهور فریاد زده شد.فریادی از سر دلسوزی که چرا از ظرفیت سعید جلیلی استفاده نشده است. سوالی که در پاسخش گفته شد ما به او گفتیم،خودش قبول نکرده است. 🔸 چند نکته کوتاه را می گویم و به اصل مطلب می رسم؛اولا ای کاش جناب رئیس جمهور می گفتند پیشنهاد های داده شده چه بوده است،ای کاش می گفتند پیشنهاد حداقلی دستیاری و مشاورت رئیس جمهور بعد از گذشت چندین ماه از روی کار آمدن دولت، آن هم تحت تاثیر فشار بسیاری از نیروهای انقلابی به جلیلی داده شده، دستیاری و مشاورتی که نیازی به حکم ندارد.سعید جلیلی بدون اعطای حکم هم همین کار را می کرد چه در دولت قبل و چه در دولت فعلی. یادش بخیر ایام انتخابات چقدر از دوستانمان در ستاد رئیسی می شنیدیم که نباید نگران بود،جلیلی قطعا معاون اول است و عجب ترکیبی در راهه، زوج قهرمان.جلیلی و رئیسی.زهی حماقت.کسانی که نه هنوز مناسبات قدرت را فهم می کنند و نه سعید جلیلی را می شناسند. 🔸حرف این وجیزه چیز دیگریست. اساسا صورت مسأله به اشتباه تقریر شده است. مساله این نیست که آیا طرح ها و برنامه های جلیلی در این دولت اجرا شده است یا نه، مخاطب شعور دارد، می تواند برود برنامه ها و شعارهای مختلف جلیلی را بخواند و خود قضاوت کند کدامیک از آنان اجرایی شده است، مسأله حضور یا عدم حضور جلیلی در دولت نیست، مسأله آن است که نه سوال کننده ی از رئیسی و نه شخص رئیسی هنوز هم جلیلی را خوب نشناخته اند. 🔸حداقل امروز بسیاری این را پذیرفته اند که دولت سیزدهم یکی از بی گفتمان ترین دولت های پس از انقلاب است. دولتی که بیشتر شبیه یک شرکت سهامی است. شلختگی گفتمانی بارزه اصلی این دولت است. دولتی که در آن از مخبر و رضایی و بذرپاش و ضرغامی تا شمخانی و عاملی و فیروز آبادی و اسلامی کنار هم نشسته اند. دولتی که از اصلاح طلب و اصولگرا در آن جای گذاری شده اند و سهمی برداشته اند. دولتی که پدرخوانده های اصولگرایی و برخی عناصر درونی اش از قاليباف و حداد تا مخبر و رئیسی، مُهره های خود را در درون دولت چیدمان کرده‌اند. این آفت همان ایراد اساسی بود که در زمان انتخابات دلسوزان مطرح می کردند. حامیان رئیسی می گفتند که ویژگی مثبت ایشان این است که با همه خوب هستند و اجماع آفرین میان همه گروه ها و جناح ها هستند و دلسوزان می گفتند اتفاقا همین نقطه، نقطه ی اشکال و انحراف است. 🔸اما سعید جلیلی اساسا این صحنه را قبول نداشت. جلیلی همواره مغضوب پدرخوانده ها بوده است. جلیلی اساسا این زمین بازی را قبول ندارد که اگر داشت سال 92 به میدان نمی آمد و می گذاشت حداد عادل و قالیباف و ولایتی کارشان را بکنند. مدل دولت سهمیه ای اساسا با مبانی و مبادی اندیشه ای جلیلی در تناقض است. او نمی تواند در دولت باشد و در مقابل برخی رانت ها و قبیله گرایی های سیاسی سکوت کند. 🔸سعید جلیلی بسیاری از تفاوت های اندیشه ای خود را با رئیسی در صحنه انتخابات علنا نشان داد. به نحوی که در روزهای پایانی انتخابات دعوای شدیدی میان حامیان این دو نامزد شکل گرفت. تفاوت نگاه ها بر کسی پوشیده نیست. از برنامه ها و طرح های مختلف اقتصادی جلیلی تا نوع نگاهش به برجام و fatf و لزوم برنامه داشتن و فهم دقیق رئیس جمهور از مسائل مختلف و لزوم اهل تصمیم گیری بودن شخص رئیس جمهور، نقاط اختلافی مهمی بود که همگان شاهد آن بودند. جلیلی آمده بود تا صدای اصیل حزب الله در صحنه انتخابات باشد، صدایی که برایش رای و فالور مهم نبود. صدایی که بنا به تشخیصش از اوامر ولی خاموش شد و انصراف داد تا فردا روزی شق عصای مسلمین خطابش نکنند، تا روزی خناسان نگویند آقا گفتند رئیس جمهور باید با رای بالایی انتخاب شود و شما نگذاشتید، تا همان 210 نفر نماینده ای که نامه زدند که جلیلی باید انصراف بدهد که اگر ندهد اسلام به مخاطره می افتد صدایشان بلند تر نشود، تا فردایی که انتخابات به دور دوم کشیده شد برخی نگویند شما آبروی رئیسی را بردید و دور دومی اش کردید. انصراف او دو علت داشت؛ فشار برخی به اصطلاح دوستان و تشخیصش از صحبت ولی. تشخیصی که شاید از منظر بسیاری از دلسوزان درست نبود. 🔸 برای سعید جلیلی دولت رفقا با دولت رقبا فرقی ندارد.او چه در دولت باشد و چه نباشد تکلیفش را می شناسد و عمل می کند. او همانطور که به دولت روحانی مشورت می داد و حاصل ساعتها تلاش کارگروه های دولت سایه را تقدیم مسئولین می کرد، امروز هم همین کار را با افتخار انجام می دهد. شعار و راهبرد او در نسبت با دولت‌ها، «تأیید،تکمیل و تصحیح» بوده و هست. چه دولت روحانی باشد و چه رئیسی. امروز وظیفه همه ما آن است که همین راهبرد را دنبال کرده و تلاش کنیم دولت سیزدهم با همه ویژگی هایش، اقدامات مثبتش تایید و اقدامات منفی اش تکمیل و تصحیح شود. #علی_ریاحی_پور @marghoomat

⭕️ چهار روز از دیدار رهبر انقلاب با اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی میگذره! اما کماکان صوت گفتگو در سایت بارگزاری نشده... آیا این تعلل علت خاصی داره یا یک رویه مرسومه!؟ #لبیک_یا_خامنه_ای #شهید #حجاب @janjali10 ⭕️ خبرهای جنجالی⭕️

⭕ تا دیر نشده این تصور را بشکنید! 🔹در ایام انتخابات ریاست جمهوری،بارها به همراه دوستانم،در قالب برگزاری تریبون های آزاد، به میان مردم رفتیم.تریبون آزادهایی که از بهمن آغاز شده بود و هر چه به ایام انتخابات نزدیک تر می شد حرارت بیشتری می یافت.بعد از ظهر روزی که نامزدهای تایید صلاحیت شده اعلام شد، ما در منیریه تهران تریبون آزاد داشتیم.فضا کاملا امنیتی.چرا؟ چون اسامی نامزدهای برگزیده انتخابات اعلام شده بود! یعنی احتمال داده بودند برخی از مردم بریزند بیرون و اعتراض کنند، از همین جهت تریبون ما نیم ساعتی بیشتر دوام نیاورد و جمع مان کردند. در اون تریبون و تریبون آزاد های بعدی تا انتخابات،از میان مردمی که دغدغه انتخابات داشتند یک نکته بارها گفته شد؛«انتخابات نیست انتصاباته»،«رئیسی رئیس جمهوره دیگه»،«رئیسی گزینه خودشونه»،«چرا انتخابات برگزار می کنید؟ خب بگید رئیسی برندس دیگه». اینها کسانی بودند که توجه ای به صحنه و انتخابات داشتند، بقیه که کلا نمی خواستند رای بدهند و داد و بی داد می کردند و قس علی هذا. 🔸غرض از بیان این خاطره چیست؟ خوشبختانه یا متاسفانه باید بپذیریم دولت سیزدهم حداقل در بخش کثیری از افکار عمومی گزینه انتخاباتی نظام و حاکمیت تلقی می شود. گزینه ای که برای روی کار آمدنش حاکمیت بسیاری را رد صلاحیت کرد، نامزد پوششی فرستاد و در نهایت در رقابت با آرای باطله و در یک مشارکتی حداقلی پیروز شد. 🔸گزینه ای که آنقدر همچون سوپرمن تصویرش کرده ای که از ریاست یک قوه به ریاست قوه ای دیگر سوقش می دهی. یعنی قحط الرجال است و این آخرین تیر من است. تلقی این بدنه عمومی آن است که از صدر تا ذیل حاکمیت بسیج شدند تا رئیسی رئیس جمهور شود. تلقی که اتفاقات، فعل و انفعالات، مواضع و اقدامات برخی مسئولین نظام، آن را در اذهان تقویت کرد. 🔸 خواسته یا ناخواسته امروز دولت سیزدهم معادل با بسیاری از مفاهیم و اشخاص تعریف می شود. معادل انقلاب اسلامی، معادل جمهوری اسلامی، معادل اسلام، معادل مذهب، معادل رهبری، معادل تمامی شعارها و آرمان‌های انقلاب،معادل بسیجی ها و هیأتی ها و... در این معادل سازی هم تلقی کننده های این گزاره بالا مقصر اند و به خطا تحلیل می کنند و هم نیروهای ذیل گفتمان انقلاب که در ایام انتخابات به هر دلیلی خواسته یا ناخواسته این برداشت را جا انداختند و دولت سیزدهم و رئیس جمهورش را مساوی و معادل با کل ارزش‌ها و شخصیت ها و مجموعه های نظام کردند. 🔸این معادل سازی آگاهانه یا ناآگاهانه منجر به فاجعه ای بزرگ خواهد شد. فاجعه ای که اگر جلوی آن گرفته نشود سرمایه اجتماعی گفتمان انقلاب اسلامی روز به روز لاغرتر می گردد. این معادل سازی چند نتیجه را به همراه دارد. 1️⃣ این همانی صورت گرفته راه پرسش گری و نقد را می بندد و شخص رئیس جمهور و دولت سیزدهم را در هاله ای از قداست می برد. قداستی که خط قرمزساز است. خط قرمزی که اگر توسط نیروی انقلابی زیرپا گذاشته شود، کانه که گناهی بزرگ مرتکب شده است و باید بابت این انتقاد و پرسش‌گری اش توبه و انابه کند. 2️⃣ هرگونه خطا، ناکارآمدی، فساد، قصور و تقصیری توسط دولت مردان، به پای همه چیز نوشته خواهد شد. به پای نظام، رهبری، انقلاب، شهدا، بسیجی ها، مسجدی ها، مقدسات، اسلام و.. 3️⃣ در این تلقی سازی دولت مردان آخرین شانش ها و داشته های جمهوری اسلامی معرفی می شوند. یعنی اگر اینها هم نتوانستند کاری کنند، پس مشکل از جای دیگر است. به قول ضد انقلاب؛«مشکل ریشه ای است و باید ریشه را قطع کرد». این یعنی شما هیچ حالت جایگزینی را برای نسخه موجود در چنته نگذاشته اید تا اگر روزی این دولت هم در اذهان عمومی ناکارآمد فهم شد، نسخه بدیل و جایگزین بدهید. با زبان بی زبانی به مردم می گویید تمام ما همین است. اگر شد که شد اگر نشد... اگر نشدچی؟ پاسخی دارید؟ 🔺 چاره چیست؟ اولا جریان انقلابی باید تصورش را از رئیس جمهور و مسئولین دولت سیزدهم اصلاح کند. یعنی به آنان صرفا به چشم یک کارگزار معمولی جمهوری اسلامی نگاه کند و نه چیز دیگری عینک جناحی، باندی، قبیله ای را باید برداشت این افراد مسئولینی هستند که صرفا باید آنان را براساس خروجی و کارآمدی شان قضاوت کرد و نه اعتقادات وخلقیات و روحیات شخصی و شخصیتی شان. 🔺ثانیا اینکه جریان انقلابی باید علمدار پرسش گری، مطالبه گری و بیان مشکلات و معضلات مردم باشد. صدای گرونی ها، کم کاری ها، بی عُرضگی ها وبی تدبیری ها باید همان کسانی باشند که در ایام انتخابات با صدای بلند گفتندمردم به فلانی رای دهید. اگر مردم این سکوت کَر کننده را ببینند دیگر گوششان برای هیچ، تاکید می‌کنم برای هیچ صدای دیگری شنوا نخواهد بود کمااینکه بسیاری از آنان امروز هم به این بلیه گرفتار شده‌اند. 🔺راهی نیست جزآنکه این تصور غلط را بشکنیم اگرنشکنیم قمار بزرگی را آغاز کرده ایم،قمار بر سر مجریان. علی ریاحی پور 💥 بصیر 💥 ♻️ @basire_basir

#آرمان_عدالت این جلسه: مشهد و مساله تعارض منافع در توزیع آب با ارائه آقای دکتر کامران داوری، رئیس پژوهشکده آب و محیط زیست دانشگاه فردوسی مشهد پخش زنده از ایتا زمان: دوشنبه ٢٨ آذر ۱۴۰۱ ساعت ١٧:٣٠ مکان: پنجراه سناباد، قائم ٢٨، پلاک ۵۴ منزل استاد حاج حیدر رحیم پور ازغدی #جلسه_چهاردهم #جبهه_عدالتخواه_مردمی_مشهد_مقدس @jebhe_mashhad

🚨عبرت آموز 🔹️دادگاه ویژه روحانیت از امام جمعه لاهیجان بابت اظهاراتی که در دفاع از انقلاب و خانواده شهدا علیه دادستان مطرح کرد، شکایت کرده است! @janjali10 ⭕️ خبرهای جنجالی⭕️

🔸براندازان را رها کنید، انقلابی نماهای شش سیلندر را بگیرید! 🔹ایجاد شکاف بین حاکمیت و مردم یکی از قدیمی ترین شیوه های دشمنان و بدخواهان ایران بوده است تا با بدبین کردن مردم، به کشور ضربه زده و اجازه هرگونه پیشرفت را گرفته و بذر ناامیدی بین مردم پخش کنند که البته با انتشار اخبار فساد برخی مسئولین این هدف چندان هم کم توفیق نبوده است. 🔹 در وقایع اخیر بحث فراتر رفته و متاسفانه ما درگیر ۲ تفکر خطرناک شده‌ایم ؛ براندازان که تکلیفشان مشخص است اما گروه دوم که بخشی از جریان‌های انقلابی را شامل می‌شود، خطرشان اگر بیشتر نباشد کمتر هم نیست! 🔹بسیاری از ما به واسطه‌ی باورها و علایق سیاسی خودمان و نیز حبّ‌ و بغضی که نسبت به سیاست‌مداران مختلف داریم، نمی‌‌توانیم بدون سوگیری در این باره حرف بزنیم و تحلیل کنیم. 🔹اما سوال اصلی این است؛ مگر می توان بسیاری از اشتباهات در کشور را کتمان کرد؟ انکار عدم اشتباه از سیاسیون و مسئولین مثل انکار نور است؛ اما آیا می‌توان به بهانه دفاع از کشور و انقلاب، چشم بر تمامی اشتباهات بست و منتقدین دلسوز را با شمشیر دشنام و فحش درو کرد؟ 🔹این آش آنقدر شور شده که حتی به جایی رسیده‌ایم که برخی بچه هیئتی‌هایی هم که عقبه آنان در دفاع از انقلاب و کشور روشن است هم با کمترین انتقاد و اعتراض به اوضاع نابسامان اجتماعی و اقتصادی فعلی، از قطار انقلاب به بیرون پرت می‌شوند و از نظر انقلابی‌های ترمز بریده در کنار منافقین و آل سعود قرار می‌گیرند. 🔹 از ما که گذشت؛ اما امیدواریم گوینده سخنان زیر آماج فحش های انقلابی نماهای شش سیلندر نگردد: من و آدم‌های خودم. من و رفقای خودم. من و مریدهای خودم. این بی‌حجاب است، این باحجاب است. این چپ است، آن راست است، این اصلاح طلب است، او اصولگراست، خب پس چه کسی را می‌خواهید حفظ کنید؟ همان دختر کم‌حجاب دختر من است. دختر ما و شماست؛ نه دختر خاص من و شما، اما جامعه ماست. فقط رابطه حزب‌اللهی با حزب‌اللهی معنا ندارد. رابطه حزب‌اللهی با کسی که دینش ضعیف‌تر است موضوعیت دارد. جامعه ما خانواده ماست. این‌ها همه مردم ما هستند. این ها بچه‌های ما هستند. ✍️ امیر رجبیان #حجاب #فاطمیه 💥 بصیر 💥 ♻️ @basire_basir ♻️

🔹️ ‏اینکه ‎#سعید_محمد از سهم خواهی در دولت گلایه کرده است مثل این است که مصی علینژاد از وضعیت بی حجابی برخی خانوم ها در سطح شهر انتقاد کند. ✍🏻 امین میمندیان @janjali10 ⭕️ خبرهای جنجالی⭕️