♦️بی‌اشتهایی در کودکان می‌تواند از علائم ابتلا به ویروس کرونا باشد 🔹در مطالعه‌ای که به تازگی محققان امپریال کالج لندن انجام دادند علائم تازه‌ای از ابتلای کودکان به ویروس کرونا را کشف کردند که کاملا با بزرگسالان متفاوت است. 🔹مهمترین یافته‌ها از علائم ابتلای کودکان به کووید-۱۹ نشان می‌دهد علامت رایج در این قشر از دست دادن اشتها است. 🔹اگر می‌بینید که کودکان تمایلی برای خوردن غذا ندارند و از خوردن برخی وعده‌های غذایی طفره می‌روند، این مورد می‌تواند یکی از علائم رایج ابتلا به کرونا در آن‌ها باشد./باشگاه خبرنگاران 🔰@esalat14🏴

💫برخی کاربران شبکه های اجتماعی، با انتشار تصویر زیر چاپِ اسکناس با تصویر شهید حاج قاسم سلیمانی را به مسئولین مربوطه پیشنهاد دادند. 🔰@esalat14🏴

💫لبنانیها هم این ایده خلاقانه را ازدست قطع شده سردار سلیمانی پیشنهاد دادند 🔰@esalat14🏴

👌مصادف شدن خاکسپاری شهید حاج قاسم سلیمانی با روز فوت تصادف و فوت مشکوک مرحوم تحتی انگیزه ای شد برای کاربران تا این دو قهرمان ملی را در کنار هم مقایسه کنند. 👌این اتفاق باعث شده تا یکسری از کاربران خوش ذوق در فضای مجازی دست به حرکت جالبی بزنند. آنها عکس تختی در کنار مادرش را در کنار عکس شهید حاج قاسم سلیمانی قرار داده‌اند. دو قهرمان ملی که بدون شک یاد و خاطره شان تا ابد در ذهن مردم ایران و جهان باقی خواهد ماند. عکسی که به سرعت دارد در شبکه‌های مجازی دست به دست می‌شود. 🔰@esalat14🏴

🔻دست نوشته ای تاثیر گذار از یک ایرانی که عاشق علمدار سپاه اسلام است ✌️ 🔻 تا کور شوند دشمنان و نتوانند ببینند نسلی را که می خواستند از امثال او دشمن سردار سلیمانی ها بسازند. این نسل اگر هم ظاهرش با ما متفاوت است اما باطنش و فطرتش پاک است و در بزنگاه خطر برای نظام و انقلاب و کشورش جانبازی خواهد کرد. دشمن ازهمین می ترسد. دشمن از سلاح ما نمی ترسد از ریشه ها می ترسد. از باورها و اعتقادات و باورهای ریشه دار می ترسد. ازملتی می ترسد که عمری با هر سلیقه و تفکری پای روضه عباس حسین بزرگ شدهاست و اشک ریخته است. او عباس را در قامت سردار سلیمانی می بیند. برای او سردار سلیمانی عباس زمان است. 🔰@esalat14🏴

فردا اینجا غوغاست شب تان کربلایی 🔰@esalat14🏴

🔰@esalat14🏴

🔻شاید کمتر کسی بداند که شاعر دودمه ی مشهور " مکن ای صبح طلوع " محمود بهجت فومنی پدر مرحوم آیت الله محمدتقی بهجت ـ از مراجع تقلید ـ است. شاعر این دودمه تا سالیان اخیر ناشناخته بود. 🔻متن کامل مرثیه عاشورایی پدر آیت الله بهجت در پست بعدی👇 🔰@esalat14🏴

🔸مکن ای صبح طلوع (ترکیب بندی برای شب عاشورا) 🔻شب وصل است و تبِ دلبری جانان است ساغر وصل لبالب به لب مستان است در نظر بازیشان اهل نظر حیران است گوئیا مشعله از بامِ فلک ریزان است چشم جادوی سحر زین شب و تب گریان است امشبی را شه دین در حرمش مهمان است ظهر فردا بدنش زیر سم اسبان است مکن ای صبح طلوع، مکن ای صبح طلوع «یارب این بوی خوش از روضه ی جان می آید؟ یا نسیمی است کزان سوی جهان می آید؟» «یارب این نور صفات از چه مکان می آید؟» «عجب این قهقهه از حورِ جنان می آید!» یارب این آبِ حیات از چه دلی جوشان است؟ امشبی را شه دین در حرمش مهمان است «چه سَماع است که جان رقص کنان» می آید؟ «چه صفیر است که دل بال زنان می آید؟» چه پیامی است؟ چرا موج گمان می آید؟ چه شکار است؟ چرا بانگ کمان می آید؟ چه فضائی است؟ چرا تیر قضا پَرّان است؟ امشبی را شه دین در حرمش مهمان است گوش تا گوش، همه کرّ و فرِ دشمنِ پست شاه بنشسته، بر او حلقه ی یاران الست «پیرهن چاک و غزلخوان و صراحی در دست» چار تکبیر زده یکسره بر هر چه که هست خیمه در خیمه صدای سخن قرآن است امشبی را شه دین در حرمش مهمان است وَه از آن آیتِ رازی که در آن محفل بود «مفتی عقل در این مسئله لایعقِل بود» «عشق می گفت به شرح آنچه بر او مشکل بود» «خُم می بود که خون در دل و پا در گِل بود» ساغر سرخ شهادت به کف مستان است امشبی را شه دین در حرمش مهمان است این حسین است که عالم همه دیوانه ی اوست او چو شمعی است که جانها همه پروانه ی اوست شرف میکده از مستی پیمانه ی اوست هر کجا خانه عشق است همه خانه ی اوست حالیا خیمه گهش بزمگه رندان است امشبی را شه دین در حرمش مهمان است سرخوش از سُکرِ سر اندازِ هو الله احد دلبرِ دل شده در دامن الله صمد نغمه «شور حسینی» است که بگذشته ز حد: «می وصلی بچشان تا در زندان ابد» بشکنم، شور شرابی که چنین جوشان است امشبی را شه دین در حرمش مهمان است محرمان حلقه زده در پی پیغامی چند: «چشم اِنعام مدارید ز اَنعامی چند» «فرصتِ عیش نگه دار و بزن جامی چند» که نمانده است ره عشق مگر گامی چند در بلاییم ولی عشق، بلا گردان است امشبی را شه دین در حرمش مهمان است امشب است آنکه «ملایک در میخانه زدند گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند» «با من راه نشین باده ی مستانه زدند» «قرعه فال به نام من دیوانه زدند» یوسفِ فاطمه را ننگِ جهان زندان است امشبی را شه دین در حرمش مهمان است هان که گوی فلکِ صدق به چوگان من است ساحت کون و مکان عرصه ی میدان من است دیده ی فتح ابد عاشق جولان من است هر چه در عالم امر است به فرمان من است پیش ما آتش نمرود گلِ بستان است امشبی را شه دین در حرمش مهمان است «هان و هان ناقه ی حقیم» مجویید حیل «تا نبرد سرتان را سرِ شمشیرِ اجل» «پیش جان و دل ما آب و گلی را چه محل؟» «کار حق کُن فَیَکون است نه موقوف علل» بی فروغ رخ او، جان و جهان بی جان است امشبی را شه دین در حرمش مهمان است ظهر فردا عملِ مذهب رندان بکنم «قطع این مرحله با مرغ سلیمان» بکنم حمله بر شعبده از دولت قرآن بکنم «آنچه استاد ازل گفت بکن»، آن بکنم عاقبت خانه ظلم است که آن ویران است امشبی را شه دین در حرمش مهمان است «نقدها را بود آیا که عیاری گیرند تا همه صومعه داران پی کاری گیرند» و به تاریکی شب ره به کناری گیرند صادقان زآینه ی صدق، غباری گیرند صحنه ی مشهد ما صحن نگارستان است امشبی را شه دین در حرمش مهمان است گفت عباس که: من از سر جان برخیزم از «سر جان و جهان دست فشان برخیزم» «از سر خواجگی کون و مکان برخیزم» من «ببویت ز لحد رقص کنان برخیزم» این چه روح است و کرامت که در این یاران است امشبی را شه دین در حرمش مهمان است در شب قتل، مگر بی سر و سامان زینب «داشت اندیشه ی فردای یتیمان، زینب» گفتی از یادِ پریشانی طفلان، زینب چنگ می بُرد به گیسوی پریشان، زینب این چه حالی است که در خوابگه شیران است؟ امشبی را شه دین در حرمش مهمان است ظهر فردا، قد رعنای حسین است کمان باز جوید شه بی یار ز عباس نشان ز علمدارِ خود آن خسرو شمشاد قدان «که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان» قرص خورشید هم از خجلت او پنهان است امشبی را شه دین در حرمش مهمان است علی اکبر به اجازت ز پدر خواهشمند: صبر از این بیش ندارم، چه کنم تا کی و چند؟ جان به رقص آمده از آتش غیرت چو سپند بوسه ای بر لب خشکم بزن ای چشمه ی قند دستی اندر خم زلفی که چنین پیچان است امشبی را شه دین در حرمش مهمان است «او سلیمان زمان است که خاتم با اوست» «سر آن دانه که شد رهزن آدم با اوست» نفس «همت پاکان دو عالم با اوست» زخم شمشیر و سنان چیست؟ «که مرهم با اوست» پس چه رازی است که خنجر به گلو بُرّان است؟ امشبی را شه دین در حرمش مهمان است

شام فردا که رسد، زینبِ گریان و دوان در هیاهوی رذیلانه ی آن اهرمنان پرسد از پیکر صدچاکِ شهِ تشنه زبان «که شهیدانِ که اند این همه خونین کفنان؟» جگر رود فرات از تف او سوزان است امشبی را شه دین در حرمش مهمان است ساربان است و بیابان و زنان بر شتران خونِ خورشیدِ روانی به سر نیزه روان اختران نیزه سوارانِ شبِ راهروان ماه و خورشید به هم ساخته، در هم نگران پای در سلسله، سر سلسله ی مردان است امشبی را شه دین در حرمش مهمان است .... شاعر: محمود بهجت فومنی پدر مرحوم آیت الله محمدتقی بهجت 🔰@esalat14🏴

🔻دکلمه زیبای متن کامل شعر «مکن ای صبح طلوع» 🔰@esalat14🏴