جمله بسازید با اخبار BBC

‏رهاسازی مجریان فتنه ‌و بانیان تحریم‌های اقتصادی رو تبریک بگیم یا تسلیت؟! #حصر @hzamanim

🔻#پندانه 🔹 دریاب کزین جهان گذر خواهد بود 🔹عارفی از بازاری عبور می‌کرد که دید پیرمردی با کارگرِ باربری بر سر یک درهم جنگ می‌کند و با شلاق بدهی خود را از او می‌خواهد. 🔹جمعی آن صحنه را نگاه می‌کردند. عارف شلاق از دست پیرمرد گرفت و بدهی جوان را در دستش گذاشت. 🔹سپس گفت: 🔹ای پیرمرد! بر خود چقدر عمر می‌بینی که چنین در سن پیری به دنبال درهم و دیناری؟! 🔹به خدا قسم من می‌ترسم ذکر ‌«لا إله إلّا الله» را بر زبان بیاورم و نمی‌گویم. چون‌ ترس دارم «لا إله» را بگویم و بقیه را اجل امانم ندهد تا بر زبان آورم و کافر بمیرم. 🔹من به اندازۀ فاصله «لا إله» تا «إلّا الله» گفتن که چشم برهم‌زدنی زمان لازم دارد، بر خود عمری نمی‌بینم. 🔹در این بین، جوانی چون این سخن شنید بی‌هوش شد و افتاد و جان داد. 🔹عارف گفت: 🔹ای پیرمرد برو و در کسب دنیای خود مشغول باش، آن کس که باید پند مرا می‌گرفت، گرفت. #پایگاه_نظامی_سجیل ایتا و روبیکا @mensejjil

♦️من بنده دست بخشنده ات هستم ♦️از بس که بخشیدی شرمنده ات هستم 🔹حاج محمود کریمی #پایگاه_نظامی_سجیل @mensejjil

🔻#کلیپ استاد #رائفی‌‌‌_پور‌‌ 🔹📝 «سنت‌های الهی» #پایگاه_نظامی_سجیل ایتا و روبیکا @mensejjil

🔻گردشگران ایتالیایی حامی ملت فلسطین 🔹 گردشگران ایتالیایی در ایست بازرسی نظامیان اسرائیل در شهر «الخلیل» فلسطین، ترانه‌ خاطره‌انگیز و ضدفاشیستیِ «بلا چاو» را در حمایت از مقاومت می‌خوانند. 🔹 مهدی خانعلی‌زاده #پایگاه_نظامی_سجیل ایتا و روبیکا @mensejjil

🎥 تجربه‌گر مرگ موقت از حال و هوای اتاقی که در آن بستری بود می‌گوید: وقتی اطرافیانم برایم روضه و زیارت عاشورا می‌خواندند رنگ سبز خاصی را در اتاقم می‌دیدم که برایم سرشار از آرامش بود. @sarbazane_g

🎥 روحانی جانباز حادثه حرم رضوی: با هر ضربه ضارب یک «یا حسین(ع)» می‌گفتم @sarbazane_g

🔻پاسخ به منطقِ حجت‌الاسلام علوی‌تهرانی: سازگاری میانِ «اصالت فرهنگ» و «اولویّت اقتصاد» __ [۱]. آیت‌الله خامنه‌ای معتقد است که فرهنگ نسبت به سیاست و اقتصاد، امر «اصیل/ زیربنایی/ بنیادی» است، و روشن است امری که اصیل است، «ترجیح» و «فضیلت» دارد و باید «ابتدا» و «بیش از هر چیز»، به آن پرداخت. [۲]. با این‌ حال، ممکن است در برخی مواقع، سیاست یا اقتصاد نسبت به فرهنگ، امر «اولویّت‌دار/ مقدّم/ فوری» باشند. [۳]. اولویّت‌دار بودنِ سیاست یا اقتصاد، تعارضی با اصیل‌بودنِ فرهنگ ندارد؛ زیرا همواره «اولویّت» به معنی «اصالت» نیست و هرچه که اولویّت دارد، اصیل نیست، امّا هرچه که اصیل است، اولویّت دارد. [۴]. از طرف ‌دیگر، اولویّت‌دار بودنِ سیاست یا اقتصاد، معطوف به «شرایط خاص»، و ازاین‌رو، «موقعیّتی/ موقتی/ زمان‌مند» است، نه همیشگی. پس «قاعدۀ نظری»، اصالت فرهنگ است، امّا گاه در «عمل» و در متن «بسترهای عینی»، ناچار می‌شویم که ابتدا به سیاست یا اقتصاد بپردازیم. [۵]. با وجود این، باز هم آیت‌الله خامنه‌ای، فرهنگ را به حاشیه سوق نمی‌دهد و می‌گوید «اقتصاد» و «فرهنگ» و «علم»، سه مسألۀ اساسی ما هستند، و این یعنی فرهنگ همچنان «صدرنشین/ عمده/ تعیین‌کننده» است. [۶]. شاید اشکال شود اگر فرهنگ، امر اصیل است و یکی از معانی اصالت فرهنگ، این است که از لحاظ «علّیّت/ فاعلیّت/ اثرگذاری»، فرهنگ می‌تواند دگرگونی‌زا باشد، پس حتّی در شرایط خاصِ اقتصادی نیز باید از قابلیّت فرهنگ استفاده کرد و آن را ترجیح داد، نه اقتصاد را. پاسخ این است که تغییر فرهنگی، «دیربازده/ دیریاب/ بلندمدّت» است، امّا نیازهای ‌های اقتصادی، «فوری/ روزمرّه/ حیاتی»: آدمی، اوّل حریص نان بُود زان‌که قوت و نان، ستون جان بُود سوی کسب و سوی غصب و صد حیَل جان نهاده بر کف از حرص و اَمَل (مثنوی معنوی، دفتر چهارم، بیت‌های 1189-1190). ازاین‌رو باید در قدم نخست، دشواری‌های معیشتِ روزمرّۀ مردم را علاج کرد و از «وضع اضطراری» خارج شد. البتّه باید تأکید کرد که این توصیه، به «وضع اضطراری»، اختصاص دارد، وگرنه بیشترِ طرح‌های اصلاح اجتماعی را باید به‌صورت «همزمان/ توأمان/ متقارن» و «ترکیبی/ چندلایه‌ای/ موازی» در پیش گرفت و دچار تک‌بعدی‌نگری نشد؛ چراکه جهان اجتماعی، هویّت «شبکه‌ای/ تودرتو/ پیچیده» دارد و از منطقِ «خطّی/ یکنواخت/ زنجیره‌ای»، تبعیّت نمی‌کند. [۷]. ازآنجاکه اکنون، اوّلاً در شرایط معیشتیِ «اضطراری» و «بسیار ناگوار» قرار نداریم، و ثانیاً تهدیدزایی و چالش‌آفرینیِ شبکه‌های اجتماعیِ بیگانه نیز منحصر به قلمرو «فرهنگ» نیست، بلکه «تمام شئون و ساحات زندگیِ فردی و اجتماعیِ» ما را به مخاطره افکنده است، بدون‌شک باید به تعبیر رهبر انقلاب، اهتمام به مدیریّت فضای مجازی، جزو «اولویّت‌های کوتاه‌‌مدّت» در مجلس باشد. [۸]. همچنین این‌که تصوّر کنیم چنانچه معیشت مردم سامان یابد، دشواری‌های فرهنگی و آسیب‌های اجتماعی، «خودبه‌خود» برطرف خواهند شد، رویکردی است که از «اصالت اقتصاد» برمی‌خیزد، درحالی‌که این امر، تنها بخش کوچکی از واقعیّت‌های جهان اجتماعی را توضیح نظری می‌دهد و از عهدۀ تبیین بسیاری دیگر، عاجز است. این‌که در تمدّن غربی با وجود «بهره‌مندی‌های اقتصادی فراوان»، شاهد «افول و انحطاط فرهنگی» هستیم، دلالت بر همین معنا دارد. و یا اگر چالش‌های فرهنگی در «شهر»، بیش از «روستا» است و در شهر نیز «مناطق بالانشین و مرفه» نسبت به «مناطق فرودست و فقیر»، بیشتر به انحراف‌های فرهنگی مبتلا هستند، نافی ادّعای یادشده است. ✍مهدی جمشیدی 👆👆متن بالا در پاسخ به انتقاد حجت‌الاسلام علوی‌تهرانی از طرح‌هایی مثل صیانت نوشته شده است که ایشان گفته اند: مسئله مملکت نان است نه اینترنت و اگر نمی‌توانی مشکل مردم را حل کنی، مردم را عصبانی نکن 🔆 @newsrahemardom_ir 🔆

بیایید برای هاشمی رفسنجانی دعا کنیم! یکی از افرادی که در شبهای قدر و مواقف استجابت دعا وسوسه میشوم برایش دعا کنم و حتی فاتحه‌ای بخوانم، مرحوم هاشمی رفسنجانی ست! واقعا تلاش و ممارست آن مرحوم در ثبت خاطرات روزانه به قدری ستودنی‌ست که گاهی فکر میکنم ارزشش را دارد اگر 364 روز سال بد و بیراه بارش میکنیم، لااقل یکبار هم دعایش کنیم. البته آن کتب خاطرات به جهات مختلف می‌تواند مورد توجه و قدردانی و حائز اهمیت باشد اما برای شخص بنده بیش از هرچیز از این جهت خواندنی است که به نظرم بهترین و مهمترین سند شناخت و آشنایی با «اشرافیت انقلابی»ست. شرح میدهم: من هر وقت بخشهایی از کتابهای خاطرات آن مرحوم را میخوانم با خودم میپرسم چرا یک روحانی باید رویش بشود این را که در روز تاسوعا رفته جت‌اسکی سوار شده، بنویسد و بعد چاپ کند؟ ببینید! اینکه در تاسوعا رفته جت‌اسکی سوار شده را کار ندارم ها، اینکه این را نوشته و چاپ کرده را میگویم! یا مثلا چرا باید بنویسد و منتشر کند که برای پسرش در حول و حوش بیست سالگی، سفارش کرده تا عضو هیئت مدیره کشتی‌رانی شود؟ یا از این قبیل موارد که در کتب خاطراتش پر است. یعنی خود آن کارها که بد است و اشرافی‌ست و تبعیض‌آمیز است و پارتی بازی‌ست و... به درک، خود این ثبت و انتشار واقعا عجیب است. در واقع این مسئله بیش از اینکه از سر تعهد به تاریخ و آیندگان و شفافیت و گردش آزاد اطلاعات و این قبیل خزعبلات باشد، ناشی از یک اعتماد بنفس اشرافی‌ست که تو نه تنها به خودت حق می‌دهی چنین غلط‌هایی بکنی بلکه حتی انقدر آن را حق می‌دانی که هیچ ابایی نداری آن را جار بزنی و برای همیشه تاریخ در مقابل دید‌گان بقیه قرار دهی. از این جهت است که عرض میکنم کتب خاطرات هاشمی مهمترین سند آشنایی با چیزی است به نام اشرافیت انقلابی. چیزی که در آن شما به صرف دخیل بودن در انقلاب و مدیر بودن در جمهوری اسلامی کاملا حق داری متفاوت زندگی کنی. اشرافیتی که به شما حق می‌دهد حالا که داری امور رعیت را تدبیر می‌کنی، بیش از آنها از امکانات برخوردار باشی. حالا که روزی پانزده شانزده ساعت از این جلسه به آن جلسه به فکر آب و نان رعیت هستی، حق داری هشت ساعت بقیه را در خانه لوکس بالای شهرت استراحت کنی. حالا که روز و شب برای امورات این مردم وقت گذاشتی، حق داری دو تا سفر تفریحی کیش و خارج و... بروی. حالا که داری فکر میکنی چطور برای آینده توله‌های رعیت شغل و مسکن بسازی، حق داری بچه خودت را مدرسه گران‌قیمت بفرستی و پیش پیش برایش شغل کنار بگذاری. حالا که داری از تمام توانت برای جا انداختن استفاده از کالای ایرانی که سودش در جیب خود رعیت میرود و برای خود او شغل ایجاد میشود، استفاده میکنی، حق داری خودت کالای خارجی با کیفیت استفاده کنی. حالا که داری تلاش میکنی روشهای نوینی مثل قرعه کشی فروش خودرو برای کاهش قیمت بازار و کارخانه ابداع میکنی، حق داری خودروی ایمن خارجی سوار شوی. و حق داری خانه تخفیفی از دم قسط بگیری، و حق داری به اسم خیریه چند هزار متر زمین بگیری، و حق داری... دعوای این روزها و همه روزهای پس از انقلاب سر همین است. طبقه‌ای از مدیران ایجاد شده که فکر میکنند چون دارند خدمت میکنند (خدمت میکنند؟!) حق دارند بیشتر برخوردار باشند، حق دارند بهتر بخورند، بهتر بگردند، بهتر بپوشند، بهتر سوار شوند، بهتر تربیت شوند، بهتر آموزش ببینند و... چون اگر آنها خانه و سفر و تفریح خوبی داشته باشند و خوب استراحت کنند و ماشین خوبی داشته باشند و ایمن بمانند و دغدغه مدرسه وتربیت بچه نداشته باشند و وقت ذهنشان باز باشد و... بیشتر میتوانند به رعیت خدمت کنند و سودش در جیب همان رعیتی میرود که از قضا این روزها یک کم پررو شده است و دارد جفتک می‌اندازد و سبک زندگی اینها را با آرمانهای انقلاب و مدل حکومت داری امیرالمومنین و حرفهای امام و رهبری مقایسه میکند. ما دچار چنین طبقه‌ای شده‌ایم. و خدا نگذرد از هاشمی رفسنجانی که پایه‌گذار چنین منش ومرامی بود و این را تئوریزه و توجیه کرد. حالا اینکه آن فاتحه و طلب رحمت اول متن این لعن و نفرین را میشورد یا برعکس، نمیدانم! اما هرچه هست مطمئنم اگر نبود شجاعت و جسارت (والبته شاید تا حدی وقاحت!) هاشمی رفسنجانی در ثبت این خاطرات، ما این روزها به این راحتی نمیتوانستیم از پس نفاق و ظاهرسازی این طبقه مدیران اصولگرا و اصلاح‌طلب به این شناخت دقیق برسیم. ✍نوشته‌های محمدرضا شهبازی 🔆 @newsrahemardom_ir 🔆

⭕ وزیر رژیم اشغالگرِ جزیره ایرانی بحرین: رژیم ایران تهدید اول، دوم و سوم ما است! 🔻شیخ رشید بن عبدالله آل خلیفه در جلسه‌ای با روسای تجاری و رسانه‌‌ها گفت: تهدید اول، دوم و سوم ما ناشی از رژیم حاکم بر ایران است؛ وزیر کشور رژیم اشغالگر جزیره ایرانی بحرین تصریح کرد که کشورش در معرض «تهدیدهای چندگانه‌ای از سوی رژیم حاکم بر ایران» قرار دارد. 🔆 @newsrahemardom_ir 🔆

⭕امام خمینی (ره): شنها مامور خدا بودند 🔻 امام خمینی(ره): نباید بیدار بشوند آنهایی که توجه به معنویات ندارند و به این غیب ایمان نیاورده‌اند؟ نباید بیدار بشوند؟ کی این هلیکوپترهای آقای کارتر را که می‌خواستند به ایران بیایند ساقط کرد؟ ما ساقط کردیم؟ شنها ساقط کردند. 🔆 @newsrahemardom_ir 🔆