برای پیشگیری از استرس در کودکان، با آنها بیشتر بازی کنید و سعی کنید در این بازی‌ها علاوه بر تخلیه انرژی جسمانی کودک، شادی و شوق به زندگی را در او تقویت کنید. برای این منظور از بازی‌های گروهی استفاده کنید تا با تحکیم ارتباط خانوادگی، محیطی شاداب برای همه افراد خانواده ایجاد شود.

ازجمله مصادیق خشونت شخصیتی استفاده ابزاری از کودک در مناقشات بین والدین است گاهی والدین در دعوایشان به کودک باج میدهند و ازاو استفاده ابزاری می کنند. مثلا باخريدها و محبت های افراطي، كودك را به اردوگاه خودمي كشند "بيا پيش من مامان يا بابا رو ول كن" و از طرفی میگویند: «هر كاري مي كنم به خاطر بچه ام هست» در حقیقت بچه ها را تبديل به خاكريز جبهه هايمان كرده ايم. پدر و مادر به هم تيراندازي مي كنند و بچه را وسط گذاشته و هر چه تير است به كودك می خورد.

اسباب بازیهای ساده ای که باز و بسته شود، پیچ و مهره (برای سنین بالاتر) ، وسایلی که سرهم می شود مانند لگوهای بزرگ, انتخاب خوبی برای توسعه مهارت های درکی و حرکتی کودک است.

یک نکته عالی و تکنیکی در تربیت کودک اینکه، اگر بچه ها طعم نگاه محبت آمیز و مهربان والدین را بچشد و با آن انس بگیرد، در هنگام خطا فقط یک نگاه خشمگین والدین برای وی کافی بوده و دیگر نیازی به فریاد یا تنبیه نیست.

مطمئن باشید که بازی، مهم ترین کاری است که هر کودکی باید انجام دهد. هیچ کلاس آموزشی، ابزار آموزشی و چیزهای دیگر نمی تواند اهمیت ساعات بازی آزاد کودکان را در یک محیط امن و غنی پر کند. کودکان به ساعات بازی نیاز دارند که به طور آزادانه و خلاق به تجربه دنیای اطراف خود مشغول باشند. به جای ثبت نام کودک در کلاسهای مختلف ریاضی، زبان و یا نقاشی، او را با مکعب ها و پازل های اعداد و حروف، شکل های رنگی و جعبه گواش و قلمو سرگرم کنید.

وقتی مرتب با فرزندتان صحبت می کنید و در گفتگوها گوشزد می کنید که در این زندگی، چقدر سختی و عذاب کشیده اید چقدر رنج دیده اید و چه فداکاریها که نکرده اید... در واقع مرتب به فرزندتان القاء می کنید که من قربانی این زندگی هستم و تو تنها چشم امید و ناجی من هستی. حالا او خودش را نجات دهنده شما تصور می کند و هیچ لحظه ای را برای نجات شما از دست نمی دهد، غافل از اینکه خودش تمام زندگیش را با نگرانی برای شما از دست میدهد. در قبال رسیدگی و عشقی که به فرزندانمان میدهیم آنها را مدیون و بدهکار و ناامن نکنیم، به آنها کمک کنیم زندگی های مستقل و ذهن های آرام داشته باشند.

مادر عزیز بِدان! تکرار چندین باره این جملات که: «تکلیفت را بنویس»، «چقدر طولش میدی»، «چرا اذیت میکنی»، «تو شاگرد تنبلی هستی» و… نه فقط به ترغیب کودک به انجام تکالیفش منجر نمی‌شود، بلکه باعث می‌شود به این نتیجه برسد آدم دست و پا چلفتی و ضعیفی است.

نتیجه محوری ، چیزی که خیلی از ما درگیرش هستیم و باعث میشه از فرآیند غافل بشیم و لذت کافی رو نبریم‌. 👈🏻یکی از مسائل مورد نیاز ما جایگزین فرآیند محوری بجای نتیجه محوری است . تا الان درمورد استفاده از کمک بچه ها و مشارکت گفتیم و الان می‌خوام بگم که ما نیاز داریم به اینکه نگاه خودمون و فرزندانمون رو به سمت فرآیند معطوف کنیم. 🔰وقتی همیشه ، همه چیز ، حاضر و آماده جلو افراد قرار میگیره و در فرآیند مشارکت نمی کنند ، در آینده هم منتظر یک میز و پست و سمت آماده میشینند . فرآیند محوری به ما یاد میده که تلاشی که برای این محصول و نتیجه کشیده شده رو ببینیم و درگیرش باشیم. 🔻مشارکت بچه ها هم هزینه داره هم دستاورد . اما به نظر من دستاوردش خیلی بیشتره و هزینه اش یه زیراندازه و یه دور لباسشویی و ظرف و ظروفی که به کمک هم جمع میکنیم و میشوریم اما در بلند مدت ، دستاوردی داره بنام یادگیری مشارکت... در مشارکت بجای رقابت منفی و حذف بقیه ، همه با توجه به توانمون کمک میکنیم برای رسیدن به نتیجه و همه با هم از نتیجه لذت می‌بریم . 💠یکی از دلایل کاهش میزان مشارکت بعضی آقایون در کار خونه همینه ... همیشه حاضر و آماده دیدند . 🔻حالا من بعنوان مادر ، مشارکت و تعامل رو هم یاد دخترم میدم هم پسرم... هر کدوم به یک شکل. البته انگیزه و علاقه مهمه. سیما رضاییان ‌✅ شما نتیجه‌محورید یا فرایندمحور؟‌ ‌

یکی از علل پرخاشگری کودکان، بیش از حد تلوزیون دیدن❗️ برخلاف تصور والدین تلویزیون به کودکان در آموختن زبان کمکی نمی کند. آنچه به ویژه کودکان زیر 2 سال از تلویزیون می فهمند تنها یک سری تصویر و صدای گنگ است که توجه آنها را به خود جلب میکند؛ اما به یادگیری مسایل در آنها کمکی نخواهد کرد. بلکه این کارتون ها بر شخصیت کودک اثر می گذارند هو به صورت برخی رفتارها و ناهنجاری‌ها بروز می‌کند. تحقیقات نشان می دهد که هرچه تعداد ساعت‌های تماشای تلویزیون در کودکان بیشتر می شود، میزان بروز ناراحتی‌های روانی از جمله پرخاشگری و عصبانیت، ترس و استرس و بدخوابی در کودکان افزایش می‌یابد.

فرزندان صبور.... پرورش گل و گیاه، یکی از بهترین تمرین‌ها برای آموزش صبر به کودکان است. با این کار کودک یاد می‌گیرد با مراقبتی که همراه با حوصله است می‌تواند موجودی را پرورش دهد.

عیب‌پوشی از کودکان‌ ‌ پوشاندن اسرار، عیب‌ها و اشتباهات کودکان بسیار با اهمیت است.‌ اگر کودکی خطایی و خلافی کرد، به او سرکوفت نزنیم، خطای او را افشا نکنیم، جلوی دیگران آبرویش را نبریم.‌ ‌ انسان باید حافظ اسرار دیگران باشد. هیچ انسانی فطرتاً دوست ندارد عیب و بدی‌هایش بروز کند و ظاهر شود. کودکان نیز شاید از نظر مهارتی از ما کم‌تر بدانند و کم‌تر بلد باشند؛ اما آن‌ها هم مانند ما در ساحت‌های انسانی برابرند. دوست‌دارند با احترام با آن‌ها برخورد شود، دوست‌دارند عزت‌نفس‌شان پایمال نشود، دوست‌دارند دیگران نسبت به آن‌ها خطاپوش باشند و...‌‌ ‌ ‌ البته در ارتباط با همه باید همین‌طور باشیم، ولی در خصوص کودکان باید بیشتر به این امر اهمیت بدهیم؛ چراکه والدین در جایگاه خدای بچه‌ها هستند و بهتر است ما نیز خداگونه با آن‌ها رفتار کنیم و سَتّار باشیم تا آن‌ها نیز خطاپوشی و گذشت را بیاموزند...‌ ‌ «محافظ حریم شخصی و شخصیتی کودک خود باشیم.»‌ ‌ ‌ ‌ شما تا حالا خطاپوشی کردید؟ واکنش فرزندتون چی بود؟‌ و آیا تا حالا آبروی بچه‌تون رو بردید؟ چه حسی بهش دست داد؟‌ ‌

‼️فرزندتان را با هیچ کس مقایسه نکنید. یکی از بدترین کارهای ممکن این است که آثار خلاقانه او را با خواهر یا برادر یا دوستانش مقایسه کنید و به او سرکوفت بزنید. هیچ گاه از جملاتی مانند «تو هیچ وقت نمی توانی مثل خواهرت داستان های خوبی تعریف کنی» یا «چرا سعی نمی کنی مثل برادرت نقاشی های زیبایی بکشی؟» استفاده نکنید. این کار به معنای واقعی خلاقیت را در وجود کودکان نابود می کند.