🔶تحلیلی خواندنی از تصویر بالا سال ۱۹۳۷ در انگلستان مسابقه میان تیم‌ چلسی و چارلتون به دلیل مه‌گرفتگی شدید در حالی که ۱-۱ مساوی بودند، در دقیقه ۶۰ متوقف شد. اما «سم بارترام » دروازه‌بان چارلتون که چندین بار طی مسابقه شاهد ناپدید و دوباره پدیدارشدن بازیکنان بود، تا ۱۵ دقیقه پس از سوت توقف بازی، با تصور اینکه توپ در سمت حریف دست به دست می‌شود، همچنان درون دروازه خود ماند (همین تصویر بالا) او به علت سروصدای زیاد پشت دروازه، صدای سوت داور را نشنیده بود و با آمادگی کامل، درون دروازه ایستاده و با دقت به جلو نگاه می‌کرد تا به گمان خودش در برابر شوت‌های حریف غافلگیر نشود. وقتی ۱۵ دقیقه بعد، پلیس ورزشگاه به او نزدیک شد و خبر لغو مسابقه را داد، سم بارترام با اندوه گفت: «چه غم‌انگیز است که دوستانم مرا فراموش کردند در حالی‌که من داشتم از دروازه آنها حراست می‌کردم. در طول این مدت فکر می‌کردم تیم ما در حال حمله است و مجال نزدیک شدن به دروازه‌مان را به آنها نمی‌دهند!» 🔹در میدان زندگی چه بسیار بزرگانی که از دروازه ما با غیرت و تلاش حراست کردند اما با مه‌آلود شدن شرایط خیلی‌ها میدان را خالی کردند و آنها را تنها گذاشتند. 🔻نکته: اکثر افراد با خواندن این داستان احساس سم بارترام (دروازه‌بان) بودن بهشون دست میده که توسط دیگران فراموش شده‌ یا می‌شوند. اما واقعیت اینه که عموم ما آدم‌ها از قبیل اون ده نفر «فراموش‌کننده» هستیم. نه اون یک نفر «فراموش شده»!! حواسمون به دروازه‌بان‌های زندگیمون باشه؛ بخصوص وقتی هوا مه‌آلود است و آنها به وضوح دیده نمی‌شوند. ✍احمدحسین شریفی 🇮🇷 @faannoos

🔴نسخه بسیار زیبای عراقی (سلام یامهدی) «سلام فرمانده» ▪️همراه بامضامینی از ： امام خامنه ای،آیت الله سیستانی، شهیدان حاج قاسم و ابومهدی همراه با حضور رزمندگان مسیحی اهل سنت وشیعه ✅نکته：به نظر می آید سلام فرمانده یا همان سلام یامهدی دیگر از قالب گروه یا حتی مذهب در آمده و بصورت فراگیر شامل همه ادیان شده است و باهدف مشترک مقاومت به سرود واحد این جریان تبدیل شده و خواهد شد. ▪️این سرود دیگر سن و زبان را نمی شناسد و شامل همه دهه ها و گروه های سنی اعم از زن و مرد و دختر و پسر بوده و همه را در برمی گیرد. ▪️پیر و جوان و کودک با آن گریه می کنند و شاخصه و تداوم دهنده ی اخلاص در آن است و همین و همین است که کار را پیش می برد. اللهم عجل لولیک الفرج ✍️"محمدصالحی" 🇮🇷 @faannoos

‏#شهادت 🌷بازگشت پیکر مطهر شهید مدافع حرم محمدامین کریمیان به میهن اسلامی، از دانش‌پژوهان مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) 🇮🇷 @faannoos

🔴به یاد «حکیم مجاهد مدافع حرم»، شهید محمدامین کریمیان 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پیکر پاک و مطهر شهید محمدامین کریمیان پس از شش سال چشم‌انتظاری به وطن بازگشت و تا چند روز آینده در شهر شهیدپرور بهنمیر به خاک سپرده خواهد شد. نام و یاد او شش سال است که بیش از پیش فضای دل آشنایان و دوستانش را روشن کرده است و «تربت پاک» او نیز زین پس «تا قیامت، مزار عاشقان و عارفان و دلسوختگان و دارالشفای آزادگان» خواهد بود. شهید کریمیان، حکیمی جوان بود که افزون بر سرآمدی علمی و نظری در میان هم‌کلاسی‌های خود، در «حکمت عملی» و «فلسفه عملی جهاد و شهادت» نیز «به غمزه مسأله‌آموز صد مدرس» شد. «ادب»، «حجب و حیا»، «متانت در گفتار و رفتار»، «جدیت در درس و کار»، «امید به آینده»، «وظیفه‌شناسی و تکلیف‌مداری»، «عشق به اهل بیت»، «تیزهوشی»، «فطانت» و «خوش‌فهمی» از بارزترین ویژگی‌های بارز شهید کریمیان بود. او بسیار «کتوم و رازدار» بود. حتی دوستان و هم‌کلاسی‌هایش نیز تا مدت‌ها نمی‌دانستند که برای «دفاع از حرم و حریم اهل بیت» و «مبارزه عملی با ارباب جهالت مدرن» به سوریه می‌رود. وقتی که اولیای مدرسه‌ای که در آن حجره‌ای داشت، دلیل غیبت‌های مکرر و عدم حضور طولانی‌مدت او را جویا شدند و به او گفتند طبق مقررات مدرسه تو نمی‌توانی در اینجا حجره داشته باشی، همه سختی‌ها و مرارت‌های پیدا کردن خوابگاه و حجره‌ای دیگر را به جان خرید اما حاضر نشد که راز غیبت‌های گاه و بیگاهش را بگوید! به او گفتم: چرا نمی‌گویی برای دفاع از حرم و مبارزه با حرامیان به سوریه می‌روی؟! لبخندی زد و هیچ نگفت! و البته چه درس‌هایی که در این سکوت و لبخند معنادارش بود. او گمنامی را می‌پسندید اما خداوند او را تا ابد در فهرست «نام‌آوران جوان حوزه‌های علمیه» و از «نام‌آوران روحانی مدافع حرم» و از «افتخارات استان پرافتخار مازندران» قرار داد. شب آن روز ماه رمضان سال ۱۳۹۵ که خبر شهادت او به ما رسید، در رؤیایی صادقه دیدم که با کمترین عبارت‌پردازی‌ها، «تحقق عینی حکمت نظری و عملی» را به من و همه هم‌کلاسی‌های خود آموخت. در ابتدای جلسه، به عادت معهود و رسم مألوف خود، یکی از شاگردان را گفتم تا درس نهایة الحکمه روز گذشته را گزارش دهد. دیدم همگی با تعجب نگاه می‌کنند و می‌گویند جناب کریمیان درس را به شکلی واضح بر تخته کلاس نوشته‌اند. وقتی تخته را نگاه کردم و نوشته‌های او را دیدم، لحظاتی مات و مبهوت به آن خیره شدم و گفتم: کریمیان تو کی و از چه کسی اینها را آموخته‌ای؟! باز هم لبخند ملیحی زد و هیچ نگفت! به دانش‌پژوهان کلاس گفتم: «بچه‌ها! این، همه‌ی فلسفه و حکمت است! سخن دیگری وجود ندارد! این فوق نهایة الحکمه است! این «نهایة النهایه» است!» خوشا به سعادت او که در سن جوانی و با تمام پاکی و قداست، «حکمت شجاعت» و «درس شهامت» و «فلسفه شهادت» را عملاً به همه ما آموخت. روحش شاد و راهش پر رهرو باد. به امید شفاعتش. 🇮🇷 @faannoos

🔻به بهانۀ اعدام شیخ‌فضل‌الله نوری: آن‌که جوهر «تجدُّد» را فهمید 🖋 مهدی جمشیدی ۱. من هر گاه که به حرم قم مشرف می‌شوم، به‌حتم به زیارت قبر "شیخ‌فضل‌الله نوری" نیز می‌روم و دقایقی در پشت درِ حجرۀ مقبرۀ ایشان، می‌ایستم و با او سخن می‌گویم. امروز، سالروز "شهادت" اوست؛ "اعدام" او به دست "جریان مشروطه‌خواهِ سکولار". در میدان توپخانۀ تهران، آشکارا و بی‌پروا، اجتماع کردند و در روز روشن و در انظار عمومی، شیخ را به دار آویختند و پایکوبی کردند! شیخی که در علم و تقوا، سرآمد علمای تهران بود! ۲. حکم اعدام وی از سوی یک "معمّم" صادر شد؛ "شیخ ابراهیم زنجانی"! جُرم شیخ نیز، "مخالفت با مشروطۀ سکولار" بود. صدای او در آن غوغای "غافلان حوزوی" و "مغرضان روشنفکر"، شنیده نشد. شیخ ابراهیم زنجانی، آخوند فاسدی بود که دادگاه فرمایشی به پا کرد و به‌عنوان "عملۀ جریان مشروطه‌خواهیِ سکولار"، شیخ را از سر راهِ "سکولاریسم در ایران" برداشت. از او درگذریم که خیانت و خباثتش، وصف‌نشدنی است. ۳. مسألۀ مهم‌تر و کمتر گفته‌شده، مواضع "مرحوم آخوند خراسانی" در نجف است که به‌طور مطلق، به حمایت از مشروطه برخاست و حتّی شیخ شهید را نیز تهدید کرد؛ درحالی‌که در تهران نبود و نمی‌دانست نیروی اجتماعیِ جدیدی به‌نام "روشنفکری" در ایران شکل گرفته که مصائبش از سلسلۀ قاجار، بسی بیشتر است. او سرگرم "درس‌وبحث اصولیِ" خود بود و از شکل‌گیریِ "عالَم جدید" – که مبتنی بر تجدّد غربی بود - خبری نداشت. تلخ‌ترین اتّفاقی که ممکن بود رخ بدهد، همین بود که حوزۀ نجف، به‌جای صف‌آرایی در برابر "روشنفکری سکولار" و "مشروطۀ انگلیسی"، شیخ‌فضل‌الله را دشمن قلمداد کند و بر او بتازد و بهانه به دست مخالفان بدهد تا او را اعدام کنند. متأسفانه، آخوند خراسانی، این‌چنین نقشی را ایفا کرد و ناخواسته، جامعه و حاکمیّت را در ایران، گرفتار پیشرویِ جریان روشنفکری سکولار کرد. "تشخیص ناصواب" و "محاسبۀ ناقص" او در آن لحظۀ تاریخیِ حسّاس، معادله را به نفع مشروطۀ سکولار تغییر داد و به "حذف شیخ‌فضل‌الله" انجامید. بعد از این ماجرا، آخوند خراسانی از موضع‌گیری خویش، پشیمان شد و شاید تازه دریافت که روشنفکری سکولار و انگلیسی در پی چیست، امّا دیگر کار از کار گذشته بود. ۴. شخص دیگر، نائینی است که به‌راستی باید او را "جادّه‌صاف‌کن مشروطۀ سکولار" دانست. او اندکی از نظریه‌های جدید و غربی می‌دانست، امّا فهمش به‌شدّت "سطحی" و "غیرتاریخی" بود. ازاین‌رو، به‌جای فاصله‌گیری از تجدّد غربی، تلاش کرد ثابت کند شریعت اسلام با این نظریه‌های نوپدید، سازگار است. به‌این‌ترتیب، "تنبیه‌الامّه و تنزیه‌الملّه"، بسترساز پیشرویِ مشروطۀ سکولار شد و عرصه را هرچه بیشتر بر جریان مشروطۀ مشروعه، تنگ کرد. او چندی بعد، از نگارش این "کتاب" پشیمان شد و کوشید آن را جمع‌آوری کند، امّا "پیامدهای اجتماعی و سیاسیِ این کتاب"، به حرکت درآمده بودند و جمع‌آوری آنها در اختیار او نبودند. "تحلیل غلط" از مناسبات و رویدادها، چنین ناگواری‌هایی را به دنبال می‌آورد و تاریخ را در مسیری می‌افکند که "جبران‌ناپذیر" است. ۵. فتنۀ مشروطۀ سکولار، جملگی طرّاحی و توطئۀ "سفارت انگلیس" در تهران بود. اگر در روند قیام، برخی از "علمای تهران"، پای سفرۀ سفارت انگلیس نمی‌نشستند و مردم را به این سو روانه نمی‌کردند، سرنوشت دیگری رقم می‌خورد. متأسفانه در اینجا نیز به لغزش یا انحراف علما می‌رسیم و می‌بینیم سرچشمه، گل‌آلود بوده است. واقعیّت تلخ این است که "روحانیان دلبسته به غرب"، تجدّد را بر ایران حاکم کردند و با چند واسطه، مردم به مرداب حکومت پنجاه‌سالۀ پهلوی افکندند. شیخ شهید، خلاف جهت این رودخانه حرکت کرد و حذف شد. ۷. از تاریخ به در آییم و به امروز نظر افکنیم. امروز نیز پاره‌ای از حوزه، حامی و هوادارِ "جریان روشنفکریِ سکولار" است و گفته‌های آنها را موبه مو تکرار می‌کند. از جمله، اینان از "حجاب اختیاری" دفاع می‌کنند؛ غافل از این‌که حجاب اختیاری، حلقه‌ای از "زنجیرۀ تحمیل سبک زندگیِ غربی" به جامعۀ ایران است و "برهنگی زنان"، "جامه‌درانی روحانیان" را نیز در پی خواهد داشت؛ چنان‌که چندی پس از مشروطه، رضاخان با روحانیان آن کرد که تاریخ به خود ندیده بود. از تجربۀ مشروطه بیاموزیم که نباید بر بخشی از جریان روحانیّت، تکیه کرد و از آنها انتظار "زمانه‌شناسی" و "تحلیل بجا" داشت. شیخ‌فضل‌الله نوشت که اگر هزار مجتهد به حلیّت مشروطه فتوا بدهند، وقتی خود شما مشاهده می‌کنید که مشروطه، چنین تبعاتی دارد، نباید به سخن آن مجتهدان اعتنا کنید. بنابراین، امروز باید "مجتهد بصیر" را شناخت و حکم او را گردن نهاد، نه سخن آنان که ما را از چاله به چاه می‌افکنند و مسئولیّتِ خطاهای تاریخیِ بزرگ خود را نیز نمی‌پذیرند. 🇮🇷 @faannoos

⛔️ " حیوان جلّال" واژگان عجیب و جدید حضرت آقا در مورد حرام خواری خواص!!! " حیوان جلّال" 🇮🇷 @faannoos

یک کلام ختم کلام... 🇮🇷 @faannoos

🎥 ما لشکر صبحیم کی ترسی زشب داریم مداحی حماسی میثم مطیعی در مراسم شب گذشته 🇮🇷 @faannoos