🔴رئیس مجمع نمایندگان طلاب و فضلای حوزه علمیه قم در نامه ای به رئیس مجلس نسبت به تصویب FATFدر مجلس هشدار داد؛ وخواستار جلوگیری از تصویب FATF شد
🌐 #دامپینگ چیست؟!
🏬یک #فروشگاه زنجیره‌ای را تجسم کنید. بسیار بزرگ. بسیار شیک. وارد محله‌ای می‌شود. محله‌ای با مردمانی از طبقه متوسط. نبش اصلی‌ترین چهارراه محله، زمینی به وسعت 10هزار مترمربع را می‌خرد. آن را در هفت طبقه می‌سازد. با پله‌برقی، آینه‌ها و لامپ‌های زیبا.
😀خوشحالید نه؟
فروشگاه شروع به کار می‌کند. تعداد زیادی از اهالی محله را هم استخدام می‌کند. ولی فقط چند ساعت در هفته. مثلا روزی یکی‌دو ساعت. چه خاصیتی دارد؟ روشن است که وقتی خانم خانه دو ساعت در فروشگاهی که با آن همه زلم‌زیمبو و رعایت قواعد مارکتینگ چیده شده کار می‌کند، خرید روزانه‌اش را هم از همانجا انجام خواهد داد. به‌خصوص که قیمت‌ها هم پائین‌تر از حسن آقای میوه‌فروش و حسین آقای پارچه‌فروش است. حتی پائین‌تر از قیمت تمام شده! به این می‌گویند دامپینگ!
😳جالب اینکه خانم حسن آقا هم میوه‌اش را تازه از همان فروشگاه می‌خرد. چرا؟ چون حسن آقا سال‌ها هرچه میوه بد داشته که کسی نخریده بوده به منزل آورده است. الان خانم حسن آقا خودش دارد کار می‌کند. با حقوق خودش حسرت سالیان را از دلش در می‌آورد.
🙁چند ماهی گذشته.
کار و بار حسن آقا و حسین آقا خراب است. درآمدشان اجاره مغازه‌شان را هم در نمی‌آورد. شاگرد مغازه اخراج می‌شود و می‌رود در فروشگاه زنجیره‌ای استخدام می‌شود. هفته‌ای 10 ساعت. ولی حقوق ساعتی‌اش بالاست. این حقوق ساعتی آنچنان توقع او را بالا برده که جای دیگری نمی‌تواند کار پیدا کند.
😔دو سال گذشته.
حسن آقا در شرف ورشکستگی است. آخرین مقاومت‌ها را کنار می‌گذارد و مغازه را تعطیل می‌کند. او نیز به فروشگاه زنجیره‌ای می‌رود و زیر دست شاگرد سابقش که حالا یکی از انباردارهای فروشگاه است استخدام می‌شود. همسرش اما اخراج شده است. چون انتظار داشته بعد از دو سال حقوقش یا دست کم ساعت کارش اضافه شود.
چهار سال گذشته است.
صاحب مغازه حسن آقا دو سال است اجاره‌ای نگرفته است. از وقتی حسن آقا مغازه‌اش را خالی کرده یکی‌دو مستاجر عوض کرده که هیچکدام بیش از یکی‌دو ماه دوام نیاورده‌اند. کاسبی نیست. مغازه‌ها را به قیمت ارزانی می‌فروشد به یک بساز و بفروش.
😭سال پنجم.
دیگر محله مردمانی از طبقه متوسط ندارد. حسین آقا و شاگردش هر دو کارگر ساختمانی هستند. قیمت‌های فروشگاه زنجیره‌ای بالاست. سود هشتصد درصدی روی قیمت تمام شده کالا عادی است. فروشگاه حقوق ساعتی را کم کرده. تعداد بیشتری را با ساعت‌های کمتر استخدام کرده است.
سال هفتم.
فروشگاه محله را به خاک سیاه نشانده. کسی دیگر در آن محله پس اندازی ندارد. فروشگاه کالاهایش را به سایر شعبه‌ها انتقال می‌دهد. این شعبه تعطیل است. مردم فقیر منطقه قدرت خرید از چنین فروشگاه باکلاسی را ندارند!
🗽این اتفاقی است که هر روز در آمریکا می‌افتد. صاحب فروشگاه همان یک درصد است و ساکنین محله همان 99 درصد. فقرا فقیرتر و پولدارها پولدارتر می‌شوند. شهردارهای مناطق و شهرهای کوچک هر روز با التماس از مردم می‌خواهند که به جای خرید از فروشگاه‌های عظیم، از بیزینس‌های محلی (حسن آقا و حسین آقا) خرید کنند. ولی اغلب مردم با همین طرز فکر شما خریدشان را از غول‌های بزرگ انجام میدهند. شیک. ارزان!
از خودتان بپرسید چرا اروپا غول‌های آمریکایی مثل والمارت را محدود کرده؟ جالب اینکه به دلیل همین محدودیت متهم به کمونیست بودن و مخالفت با تجارت آزاد هم می‌شود.
🎁نه دوست عزیز. هرکه ارزان می فروشد برای رضای خدا ارزان نمی‌فروشد!
🎎اگر چین سیب و پرتقالش را با ضرر وارد کشورتان می‌کند و ارزانتر از باغدار شما می‌فروشد برای این است که می‌خواهد باغدار باغش را نابود کند و ویلا بسازد. اگر چین پیراهن مردانه را در تهران می‌فروشد 5000 تومن و شما برای دوختن همان پیراهن باید 10 هزار تومن مزد بدهی، فقط به دلیل ارزانی نیروی کار چینی نیست! بلکه دارد دامپینگ می‌کند! قضیه خیلی ساده است.
چرا باید به هر قیمتی،حتی تظاهرات و ... جلوی #FATF رو گرفت؟
چون همین الان مسولیت برجام رو قبول نمیکنن و تقصیر رهبری میندازن،اگر این معاهده رو هم امضا کنن قطعا مسولیتی رو نمیپذیرن و خودشونو کنار میکشن و چاهی میشه جلو پای کشور
هفتمین بازنده خود را گرم می‌کند!
محمد صرفی
رهبر معظم انقلاب اسلامی در بخشی از سخنرانی روز 14 خرداد در حرم مطهر امام خمینی(ره) به راهبرد سه وجهی دشمن در مقطع فعلی پرداخته و «فشار اقتصادی، فشار روانی و فشار عملی» را محورهای این راهبرد معرفی کردند. شناخت مختصات هر کدام از این محورها، چگونگی پیوند و اثر تشدید کنندگی آنها بر یکدیگر برای شناخت نقشه راه دشمن و خنثی‌سازی آن ضروری است. درباره طرح دشمن برخی نکات قابل تامل و مهم است.
همانطور که رهبر معظم انقلاب اسلامی در این سخنرانی اشاره فرمودند، برخلاف تبلیغات رایج دشمن هدف اصلی تحریم‌ها مردم ایران هستند و نه حکومت ایران. دوگانه‌سازی میان مردم و نظام جمهوری اسلامی مسئله‌ای است که در اغلب موضع‌گیری‌های مقامات طراز اول آمریکایی دیده می‌شود. ترامپ در سخنرانی نوروزی امسال خود و سخنرانی 8 می(روز خروج از برجام) آشکارا سعی کرد چنین دوگانه‌ای بسازد و مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا و جان بولتن مشاور امنیت ملی کاخ سفید نیز در موضع‌گیری‌های مهم خود این دست فرمان را حفظ می‌کنند. اما ترامپ و مردانش درباره هوش ایرانی‌ها دچار خطای محاسباتی در حد فاجعه هستند. ترامپی که سفر ایرانی‌ها به آمریکا را ممنوع کرده و بولتن که معتقد بود برای توقف فعالیت‌های هسته‌ای ایران باید این کشور را بمباران کرد، چطور انتظار دارند مردم ایران ادعاهای ابلهانه‌شان را باور کنند؟!
آنهایی که درباره میزان خصومت و دشمنی آمریکا با ملت ایران دچار شبهه و سؤال هستند، کافی است کتاب جدید ریچارد نفیو -مشهور به معمار تحریم‌های ایران- را که از سوی مرکز پژوهش‌های مجلس ترجمه شده، مطالعه کنند. نفیو در این کتاب با عنوان «هنر تحریم‌ها» که به طور ویژه به موضوع تحریم‌های ایران می‌پردازد، به طور صریح و واضح می‌نویسد نباید از ترس مسائل بشردوستانه و تحت فشار قرار گرفتن مردم کشور هدف، فشار تحریم‌ها را در برخی موارد کم کرد چرا که اساساً هدف تحریم ایجاد درد است و با دغدغه‌های اینچنینی تضاد دارد. وی می‌نویسد؛ «هدف غایی از اعمال تحریم‌ها، درد و تغییر در سیاست‌های کشور هدف است و اگر بخواهیم بعضی از این دردها و فشارها را از برنامه تحریم برداریم ممکن است جنبه تبلیغاتی بهتری پیدا کند، اما هدف تحریم‌ها و کارایی و اثرگذاری آن در جنبه عملی از بین خواهد رفت و اگر تحریم‌کننده بخواهد مسائل بشردوستانه را نیز مد نظر قرار دهد عملاً دردی که از تحریم‌ها به‌وجود می‌آید را نیز کاهش داده است.»
تمام شدن رادیو داروهای ایران که در درمان بیماری سرطان کاربرد دارد و ممانعت غربی‌ها از دادن سوخت 20 درصد برای تولید رادیو دارو به ایران یکی از این نمونه‌های دردآور و البته عبرت‌آموز است. ماجرایی که در نهایت با مجاهدت علمی و گمنام دکتر شهریاری منجر به خودکفایی کشور در این زمینه شد و دشمن را چنان عصبانی و خشمگین کرد که پاسخ این دانشمند بزرگ و مخلص را با ترور دادند.
شاید برخی مدعی شوند آنچه امروز با آن مواجهیم و تهدید به تحریم و ایجاد مشکل برای ملت ایران مربوط به فلان حزب یا چهره سیاسی است و عمومیت ندارد و مثلاً دموکرات‌ها اهل تعامل و مذاکره‌اند و جمهوری‌خواهان اهل فشار و جنگ‌افروزی! بررسی روند کاری ریچارد نفیو برای ایجاد حداکثر فشار به ایران، برای ابطال این فرضیه کفایت می‌کند. نفیو کار خود را در دولت بوش پسر از حزب جمهوری‌خواه آغاز کرد و با روی کار آمدن باراک اوبامای دموکرات، وی جزو معدود مدیرانی بود که تغییر نکرد و به‌قول خود آمریکایی‌ها این پیامی برای ایران بود که سیاست فشار تغییر نکرده است.