‏ایران حدود ۴.۸ میلیارد دلار در صندوق بین‌المللی پول موجودی دارد. این موجودی، هیچ آورده‌ای برای اقتصاد ایران نداشته و نخواهد داشت و رویکرد و کارکرد صندوق تامین‌کننده اهداف سیاسی-اقتصادی ایران نیست. دولت باید در اسرع وقت نسبت به برداشت این پول و صرف آن در جهت منافع ملی اقدام کند. #سید_یاسر_جبرائیلی دریافت مطالب بیشتر و گذشته از طریق کانال ایتای مجموعه واتساپ انقلاب 👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/3856465942C1e3cb6abe3

‏روزنامه اکسپرس انگلیس: جنبش "آری کالیفرنیا " در تدارک برگزاری رفراندوم استقلال از آمریکا در روز پس از انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ است. ‎#Calexit #سید_یاسر_جبرائیلی @enwhat

‏این مقاله با تحلیل نظرسنجی دانشگاه استنفورد و رویترز نشان داده است که حمایت واقعی از تجزیه کالیفرنیا در بین مردم این ایالت، بیش از ۵۰ درصد است. ‎#Calexit https://medium.com/@marcus.ruiz.evans/californians-support-secession-more-than-reporter-before-f671d97867d8 #سید_یاسر_جبرائیلی @enwhat

‏مسئله ریاست مجلس، نباید محل اختلاف نیروهای انقلاب شود. بهترین راه حل این است که روی عزیزی اجماع شود که شخصیتش، محرک تشکیل کلونی‌های "اپوزیسیون درون‌جبهه‌ای" در مجلس نباشد؛ یا نقاط ضعفی نداشته باشد که فرداروزی، جریان غیرانقلابی با فشار بر آن نقاط، مجلس را از حرکت بازدارد. #سید_یاسر_جبرائیلی @enwhat

. 🖊چرا پاکستان و مصر قدرت نظامی هستند، اما رتبه اقتصادی نازلی دارند؟ . امریکا، فرانسه، انگلیس، آلمان، ژاپن، چین و هند که جزو ۱۰ قدرت برتر اقتصادی جهان هستند، جزو ۱۰ قدرت برتر نظامی جهان نیز هستند، اما چرا امثال مصر، پاکستان و روسیه با وجود قدرتمندی نظامی، از نظر اقتصادی عقب مانده‌اند. پاسخ این چرایی را باید در خطایی جست که این کشورها در روابط اقتصادی خارجی خود مرتکب شدند و همان خطا، امروز به‌عنوان نسخه شفابخش اقتصاد ایران توسط طیف فکری متبوع آقای امین‌زاده تجویز می‌شود: ادغام در نظم اقتصادی بین‌المللی که توسط امریکا و شرکایش پایه‌گذاری شده است. پاکستان از ۳۰ جولای ۱۹۴۸ و مصر از ۹ می ۱۹۷۰ به موافقتنامه عمومی تعرفه تجارت (GATT) پیوستند، دروازه‌های خود را به روی کالاهای خارجی گشودند و متعهد شدند از تولید داخلی حمایت نکنند. وقتی در سال ۱۹۹۵ نیز که سازمان تجارت جهانی تأسیس و جایگزین GATT شد، هر دو در همان سال نخست به عضویت WTO درآمدند. نگارنده در فصل سوم کتاب «دولت و بازار: الگویی پویا برای روابط متقابل» نشان داده است که کشورهای غربی چگونه با حمایت از تولید داخلی به بام پیشرفت رسیدند و با تأسیس نهادهایی مانند GATT و WTO، اجازه حمایت از تولید داخلی را به کشوری، چون مصر که تا ۱۹۲۲ تحت‌الحمایه انگلیس بود و تازه از یوغ استعمار و استثمار رهایی یافته بود، ندادند، لذا اشتباه نباید کرد. نه امریکا، انگلیس و آلمان برای پیشرفت اقتصادی، هزینه در امور نظامی را حذف کردند و نه علت عقب‌ماندگی مصر و پاکستان، هزینه در تسلیحات به جای اقتصاد است. از قضا میان هزینه نظامی و پیشرفت کشورهای پیشرفته امروزی رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. چه، قدرت نظامی از دو جهت مولد قدرت اقتصادی است. نخست از این جهت که بدون امنیت، پیشرفت ممکن نیست (و چه زیبا فرمود آن پیر حکیم که داشتن امنیت، مستلزم داشتن «عزت» است و اینک می‌توان دید که این شورش علیه امنیت، از سوی کسانی صورت می‌گیرد که نشان داده‌اند قائل به عزت ملی نیستند)؛ و جهت دوم اینکه، بسیاری از فناوری‌هایی که اهرم پیشرفت امثال امریکا شده‌اند، از پروژه‌های نظامی به حوزه‌های تجاری سرریز کرده‌اند. میکروچیپ‌هایی که برای پردازش حجم وسیعی از اطلاعات و ذخیره اطلاعات در کامپیوترها و گوشی‌های شخصی تولید شده توسط شرکت اپل استفاده می‌شود، در واقع محصول برنامه‌های فضایی و نظامی امریکا هستند که در حوزه ارتباطات تجاری‌سازی شده‌اند. زیربنای تکنولوژی‌های اینترنت توسط سازمان پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته (دارپا) در وزارت دفاع امریکا ایجاد شد. #سید_یاسر_جبرائیلی

. 🖊درباره تجزیه آمریکا . ۲۴ دیماه 1398، یعنی روز چهاردهم از نخستین ماه سال جاری میلادی، و مشخصا شش روز پیش از شناسایی اولین بیمار مبتلا به کرونا در آمریکا، کتابی به قلم دکتر «فرانک باکلی» استاد حقوق دانشگاه جرج میسون و ستون نویس روزنامه نیویورک پست منتشر شد. «تجزیه آمریکا: تهدید قریب الوقوع یک فروپاشی ملی» هرچند درهیاهوی کرونا گم شد، اما به زودی مشخص شد ایده اصلی این کتاب، بیشترین قرابت را با شرایط آمریکای پساکرونا دارد. آقای باکلی در کتاب خود استدلال می‌کند که آمریکایی‌ها هیچ‌گاه به اندازه امروز دچار تفرقه نبوده‌اند و اینک کاملا آماده تجزیه هستند. او می‌گوید دشمنی‌های تلخ حزبی، بن بست قانونگذاری، پذیرش فزاینده خشونت تحت لوای ارزش سیاسی و... نشان می‌دهند که در کشورهایی مجزا، زندگی بهتری نصیب مردم آمریکا خواهد شد. باکلی می‌گوید آمریکا بسیار بزرگ است و با استناد به آمار و اطلاعات نشان می‌دهد که اگر آمریکا به کشورهای کوچک‌تری تقسیم شود، مردم آن شادتر و فساد نیز در آن کمتر خواهد بود. باکلی با اشاره به سابقه جنگ داخلی برای جلوگیری از تجزیه آمریکا می‌نویسد که از این تجربه تلخ همواره به عنوان یک سند و شاهد برای تقبیح هر گونه تلاش جدیدی برای تجزیه استفاده می شود، در حالی که می‌توان بدون جنگ و خونریزی، و با مراجعه به صندوق آرا تجزیه را رقم زد. چنانکه باکلی اشاره دارد، بحث تجزیه آمریکا بحث جدیدی نیست. سال 1861 پیرو منازعه ایالات شمال و جنوب بر سر «حمایت گرایی و تجارت آزاد» و پیروزی آبراهام لینکلن در انتخابات ریاست جمهوری که طرفدار حمایت از تولید داخلی بود، کارولینای جنوبی بلافاصله پس از تحلیف لینکلن اعلام استقلال کرد و طولی نکشید که 10 ایالت دیگر نیز به آن پیوستند و «ایالات هم پیمان آمریکا»(CSA) را تشکیل دادند. لینکلن علیه این ایالات اعلان جنگ کرد و پس از چهار سال و به قیمت جان حدود 850 هزار آمریکایی، این جنگ با پیروزی لشکر لینکلن به پایان رسید، «ایالات هم پیمان آمریکا» که در دوره 4 ساله جنگ داخلی «جفرسون دیویس» رئیس جمهورش بود، منحل شد و ایالات مستقل شده، مجددا به ایالات متحده آمریکا ضمیمه شدند. با پایان جنگ داخلی و شکست پروژه تجزیه، ایده استقلال ایالات زیر خاکستر رفت اما هرگز خاموش نشد. . ▫️متن کامل را در سرمقاله امروز چهارشنبه ۱۷ اردیبهشت‌ماه روزنامه جوان مطالعه فرمایید #سید_یاسر_جبرائیلی

. تنها انگیزه حذف چهار صفر، همین است که ایشون می‌فرمایند. تنها اثرش نیز همین هست و لاغیر. #سید_یاسر_جبرائیلی

. ‏اگر بخواهیم راز ناکامی‌های دنیوی آقایان هاشمی، خاتمی، احمدی‌نژاد و روحانی را در یک جمله خلاصه کنیم باید بگوئیم به خط الهی ولایت اطمینان نکردند، از آن فاصله گرفتند و دچار خسران شدند. فاعتبروا يا أولي الأبصار... #سید_یاسر_جبرائیلی

. 🖊زمین‌گرمایی برای دوران پسانفت امروز به اتفاق دوست و برادر عزیزم دکتر وحید صادقی-که همکلاسی دوران دبیرستان ما بود و اینک یک جراح حاذق مغز و اعصاب شده است- از پروژه نیروگاه #زمین_گرمایی مشگین شهر بازدید کردیم. کوه سبلان یک نعمت خدادادی در این منطقه است که علاوه بر همه مزایای متعارف کوهستان، یک مزیت اختصاصی نیز دارد و آن، ظرفیت عظیم آب داغ طبیعی در اعماق دامنه این کوه است. آب داغ طبیعی کاربردهای متنوعی دارد که مهم‌ترین آنها عبارتند از: تولید برق از بخار آب، گرمایش هوا و خاک گلخانه‌ها، خشک کردن محصولات زراعی، گرمایش اماکن مسکونی، ذوب برف و یخ جاده‌ها، آب درمانی، خشک کردن قالب‌های سیمان، کنسرو مواد غذایی، هضم خمیر کاغذ، عمل تبخیر در تصفیه شکر و... تاکنون در این پروژه حدود دویست میلیارد تومان هزینه شده و یازده حلقه چاه به عمق حدود سه هزار متر حفر شده است. بر اساس طرح مطالعاتی پروژه، صرفا از ظرفیت بخار این چاه‌ها امکان تولید صد مگاوات درساعت برق وجود دارد. این عدد وقتی معنی‌دار می‌شود که بدانیم پیک مصرف برق کل استان اردبیل حدود چهارصد مگاوات است. این را هم بدانیم که در نیروگاه‌های گازی ما به ازای هرمگاوات برق تولیدی، به طور متوسط حدود سیصد متر مکعب در ساعت گاز یا سیصد لیتر در ساعت گازوئیل مصرف می‌شود. خودتان محاسبه کنید که با راه‌اندازی نیروگاه زمین‌گرمایی مشگین‌شهر، چه میزان می‌شود در مصرف سوخت فسیلی صرفه‌جویی کرد. دوستان در گزارش خود گفتند که بخش عمده برق کشور ایسلند هم‌اکنون از طریق زمین‌گرمایی تامین می‌شود. این پروژه عظیم و پرفایده اما بیش از بیست سال است که در انتظار تکمیل است و متاسفانه خلاء مدیریت جهادی و دلسوز به شدت در آن احساس می‌شود. وزارت نیرو باید یک توجه اساسی به این پروژه کرده و در مدیریت پروازی و همیشه غائب آن تجدیدنظر اساسی کند. اگر همه ظرفیت‌های پیش‌بینی شده در طرح مطالعاتی به بهره‌برداری برسد، برای هزار و پانصد نفر نیز فرصت شغلی ایجاد خواهد شد. #سید_یاسر_جبرائیلی

. ‏تهدید به آشوب توسط باند یک منتخب مجلس یازدهم -که در دوران بررسی صلاحیت‌ها نیز انجام شد- سند دیگری دال بر ضرورت رد اعتبارنامه این نماینده توسط ‎#مجلس_انقلابی است. ایران تگزاس نیست، آن جناب و حامیانش هم کابوی نیستند. از حقوق مردم رنج‌کشیده و محروم گچساران کوتاه نیایید. #سید_یاسر_جبرائیلی

. خروج از سردرگمی درباره شان و جایگاهی که برای دولت در پروژه پیشرفت کشور قائل هستیم، ضروری است. چه، بدون حل و فصل این مسئله نه تدوین یک برنامه مناسب ممکن است و نه اجرای آن. آیا بر اساس تجاربی که داریم دولت باید به «تصدی‌گری دهه شصتی» بازگردد یا به «خصوصی‌سازی با الگوی دهه ۸۰ و ۹۰» ادامه دهد؟ پاسخ گزینه «هیچ‌کدام» است. نه اقتصاد دولتی و نه خصوصی‌سازی از نوع رهاسازی ما را به پیشرفت نخواهد رساند. راهبرد صحیح این است که پس از تعیین مسائل اولویت‌دار کشور و تصمیم‌گیری درباره راهکار‌های این مسائل، دولت در نقش حامی، هادی و ناظر ظاهر شود و از ظرفیت بخش خصوصی برای پیشبرد اهداف ملی استفاده نماید. اشتباه بزرگ این است که دولت برای حل مسائل کشور، متصدی شرکت‌هایی با ماموریت‌های مختلف باشد، اما اشتباه بزرگ‌تر این است که شرکت‌های خصوصی فعال در بخش‌های مختلف و مرتبط با مسائل اولویت‌دار کشور، نسبتی با برنامه پیشرفت ملی نداشته باشند. رهبر حکیم انقلاب می‌فرمایند بخش خصوصی «موتور محرک اقتصاد» است. هنر دولت باید این باشد که میان انتفاع بخش خصوصی و منافع ملی یک رابطه معنی‌دار برقرار نماید. شاید با یک مثال ملموس بتوان چگونگی این رابطه را توضیح داد. فرض بفرمائید یکی از مسائل اولویت‌دار کشور، دستیابی به فناوری‌ها و قطعات ضروری در صنایع خاص است. در یک سو شرکت‌های دانش بنیان متعددی قرار دارند که توان دستیابی به این فناوری‌ها و تولید این قطعات را دارند و در سوی دیگر، دولت قرار دارد که هم از اقتدار حاکمیتی برخوردار است و هم طیف متنوعی از ابزار‌های حمایتی من‌جمله معافیت مالیاتی، تسهیلات بانکی، تسهیلات فنی و اجرایی، کمک‌های علمی، صیانت از بازار داخلی، بسط بازار خارجی، جذب سرمایه خارجی و... را در اختیار دارد. دولت چهار رویکرد می‌تواند نسبت به این امکانات و اختیارات داشته باشد: ۱-اساسا هیچ گونه مسئولیتی برای حمایت از بخش خصوصی برای خود قائل نباشد و حمایت‌گرایی را کنار بگذارد؛ ۲-این امکانات را به صورت برابر در اختیار همه شرکت‌های بخش خصوصی بگذارد؛ ۳- رویکرد دولت توزیع برابر باشد، اما با توجه به محدودیت منابع، طبیعتا حمایت‌ها عاید کسانی شود که نفوذ بالایی دارند یا قدرت چانه‌زنی و لابی‌گری دارند؛ ۴-این تسهیلات و امکانات حمایتی را صرفاً در اختیار آن دسته از شرکت‌هایی قرار دهد که به صورت ویژه روی دستیابی به فناوری‌ها و قطعات مورد نیاز صنایع کشور -که از سوی دولت تعیین شده است- متمرکز هستند. . باید توجه داشت که اگر به یک بخش خصوصی معافیت مالیاتی یا تسهیلات بانکی و... اعطا می‌شود، این امکانات از «منابع عمومی» و «بیت‌المال» تأمین می‌شود. زمانی چنین حمایتی توجیه دارد که دریافت‌کننده حمایت، نسبتی با «منافع عمومی» برقرار نماید. تنها با اتخاذ راهبرد چهارم است که منابع کشور به درستی در اختیار منافع عمومی قرار خواهد گرفت و موجب پیشرفت کشور خواهد شد. چه، وقتی کشور به فناوری‌ها و قطعات مورد نیاز صنایع دست یافت، هم از محل تولید این قطعات اشتغال ایجاد شده و نرخ بیکاری کاهش خواهد یافت؛ هم به واسطه افزایش عرضه داخلی کالا قیمت‌ها تعدیل شده و تورم ایجاد نخواهد شد؛ و هم به علت کاهش نیاز به واردات، فشار تقاضا از روی ارز برداشته شده و قیمت ارز کاهش خواهد یافت؛ و نهایتا مجموعه این عوامل موجب افزایش ارزش پول ملی خواهد شد. این الگوی «حمایت هوشمند» که در فصل دوم کتاب «دولت و بازار» راقم این سطور مفصل آن را تبیین کرده است، حتی برای حوزه‌ای، چون فرهنگ نیز کاربرد دارد. کشور یک سری اولویت‌ها و مسائل فرهنگی دارد و در بخش خصوصی توانمندی‌هایی برای عرضه محصولات فرهنگی وجود دارد. اگر امکانات و معافیت‌ها و حمایت‌های دولتی به صورت یکسان در اختیار هرگونه فعالیت فرهنگی قرار گیرد -که اینک چنین است- تولیدکنندگان محصولات ضدفرهنگی نیز به نام فرهنگ از این امکانات بهره‌مند خواهند شد. اما اگر حمایت‌ها و معافیت‌ها و امکانات عمومی، صرفاً در اختیار کسانی قرار گیرد که به اولویت‌های فرهنگی تعیین شده از سوی دولت می‌پردازند، نه تنها عوامل اقتدار فرهنگی کشور تقویت خواهد شد، بلکه چه بسا تولید محصولات ضدفرهنگی از حالت مقرون به صرفه خارج شود. #سید_یاسر_جبرائیلی _ممنون از اینکه منتشر میکنید_ ـــــــــــــــــ✌🏼ــــــــــــــــ 💥واتساپ انقلاب در ایتا💥 http://eitaa.com/joinchat/3856465942C1e3cb6abe3

. 🌟نه شانس است و نه اقبال... . ‏در مدت کوتاهی که دولت آقای رئیسی مستقر شده، گشایش‌های قابل تاملی در حوزه‌های مختلف ایجاد شده است. روشن است که این گشایش‌ها دستاورد نیست، اما ماجرا برخلاف آنچه برخی پنداشته و بیان داشته‌اند، شانس و خوش اقبالی و خوش رزقی هم نیست. ماجرا دستبوسی ولی خدا به‌جای دستبوسی کدخداست. اولی برکت می‌دهد و دومی برکت می‌زداید. آن رزق را وسعت می‌بخشد و این رزق را تنگ می‌کند؛ و البته که شرط تداوم این نعمت، اطاعت از ولایت است... انتظار از دولتمردان این است که مورد به مورد، منتظر دستور رهبری نمانند. بر معارف انقلاب اسلامی که در بیانات امامین انقلاب آمده است، مسلط شوند و رفتار و جهت‌گیری خود را بر اساس این معارف تنظیم کنند. بر این دستگاه معرفتی مجهز شوند و سر بزنگاه‌ها، آنگونه که باید تصمیم بگیرند و از آنچه باید، بپرهیزند. دولت اسلامی، جز این نیست. این سخن آقای رئیسی در جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی که "باید منظومه فکری رهبری درباره وظایف شورای عالی انقلاب فرهنگی استخراج شود"، یک نقطه امیدواری است. این رویکرد نباید منحصر به این نهاد بماند و باید تبدیل به یک رویه در کل دولت شود. مسئولان دستگاه‌های مختلف نقشه راه خود را از سیاست‌های کلی ابلاغی رهبر انقلاب و بیانات عمومی ایشان که مرجع تفسیر و تبیین این سیاست‌هاست، استخراج کنند. این سیاست‌ها باید در نگاه مدیران ارشد به مثابه پازلی باشد که اقداماتشان اولا قطعات آن را تکمیل کند(نسبت به سیاست‌های رهبری بی‌عمل نباشند) و ثانیا خارج از این پازل اقدام نکنند و طرحی خارج از نقشه کلان نظام درنیندازند... #سید_یاسر_جبرائیلی @enwhattt