مادربزرگم آلزایمر دارد آلزایمر یعنی چیزهایی را که در ذهن داری بخاطر نیاوری، نه چیزهایی را که در دل داری!

مادرم @farazmalekianpoet

یکه بود و بی حریف، این شد که لشگر باب شد لشگری را کشت ، جنگ نابرابر باب شد تیغ بر کف با نقابی از دل لشگر گذشت در عرب، تشبیه ابروها به خنجر باب شد هیبتش را چون موذن داخل محراب دید ابتدای هر اذان الله اکبر باب شد شیعیان توحیدشان را در ولایت یافتند در نماز این شد که بعد از حمد، کوثر باب شد اصلا از وقتی که فهمیدیم کوثر با علی ست ختم قرآن بین ما از جزء آخر باب شد گفت پیغمبر انا علمٌ علیٌ بابها در مدینه ناگهان سوزاندن در باب شد! هر چه را شد باب کردند، آخرش اما چه شد؟ آخرش حیدر امیرالمومنین ارباب شد محمدحسین ملکیان @farazmalekianpoet

به ولایت هر آن که شک دارد... @farazmalekianpoet

پدرم موجی است، چون دریاست محمدحسین ملکیان @farazmalekianpoet

شکاف آیا دلیلش چیست وقتی خانه در دارد کسی باید که از این راز کعبه پرده بردارد به دنبال چه می گردند گرد کعبه حاجی ها ؟ به غیر از آن چه دیدم در نجف چیزی مگر دارد؟ بیا و سنگ حیدر را بزن بر سینه، ای حاجی که از خشت و گل این خانه لطفی بیشتر دارد بیا! هر کس علی را دیده باشد کعبه را دیده شکافی بر تن کعبه ست که مولا به سر دارد لباس کعبه را هر سال گیرم نو کنند اما لباس نو به زخم کهنه ی او کی اثر دارد؟ دهان کعبه را بایست هم با نقره می بستند که از اسرار صاحبخانه و مهمان خبر دارد چه بدبخت است آن قومی که شق الکعبه را دیده و از پیغمبر خود خواهش شق القمر دارد علی را این و آن نون لنا خواندند و فهمیدم چرا مولا همیشه با خودش تیغ دو سر دارد محمدحسین ملکیان @farazmalekianpoet

شب آرزوها @farazmalekianpoet

قدر او از همه ی خلق جهان بیشتر است با محمد، علی از هر نظری خویش تر است همه دارند به دنبال خدا می گردند هر که همراه علی شد دو قدم پیش تر است محمدحسین ملکیان @farazmalekianpoet

تصور کن امیر برومند - محمدحسین ملکیان ملودی و شاعر سبک: احسان تبریزیان آهنگساز: فرهاد کیانی میلاد امیرالمومنین اسدالله الغالب علی ابن ابی طالب و روز پدر بر پدران سربلند ایران زمین و مردان غیور آب و خاک ایران اسلامی مبارک. @farazmalekianpoet

عشق آمد، عقل را ناچار بردم در مصافش عشق اما برد حتی عقل را در ائتلافش پرده ای انداختم بر چشم هایم بس که دیدم عقل، هر سو می کشد، دل می کشد پا را خلافش هر که نفروشد، خریدارند زیبایی او را این یکی با تاج و تختش آن یکی هم با کلافش از سر زلفی رها در باد حق دارم بترسم کفر، در واقع سر مویی ست با دین اختلافش در حجاب و دلبری من که منافاتی ندیدم کعبه دائم پرده پوشیده ست و خلقی در طوافش دل اگر شد کعبه، گیرم بشکند، اصلا چه بهتر یک نفر مثل علی بیرون میاید از شکافش ترس دارم در صدف باشم ولی گوهر نباشم معدن خالی ندارد هیچ سودی اکتشافش خلوتی دارم که روی هیچ کس در وا نکرده خلوتی دارم تماشایی که... قربان عفافش محمدحسین ملکیان @farazmalekianpoet

بی عرضه است هرکه به دور علی نگشت آری! که شرط لازم حج، استطاعت است! @farazmalekianpoet

باور نمی کنم که دلیلش حماقت است بدگویی از علی به خدا از حسادت است حیف از علی که با کس و ناکس قیاس شد آخر میان آتش و دریا چه نسبت است؟ این که علی وصی پیمبر شده ست و بس چندین دلیل داشت، یکی شان عدالت است این که علی ست همسر دردانه ی نبی چندین دلیل داشت، یکی شان شرافت است این که علی میان احد ماند یک تنه این که فرار کرد فلانی روایت است مولای ما فرار نمی کرد وقت جنگ غیر از شجاعت آن چه علی داشت، غیرت است این که یگانه فاتح خیبرشکن علی ست معیار زور نیست که، حرف از لیاقت است این که به زور آتش و تیغ و طناب هم بیعت نکرده است همین هم فضیلت است او را که هست تحت کسای پیامبر دیگر چه حاجتی به ردای خلافت است؟ مشرف به مسجد است درِ خانه ی علی او را چه احتیاج به کاخ و عمارت است؟ جز بین دست های یداللهی علی هرجا که رفته حکم خلافت، خیانت است از احمد ابن حَنبل در مُسند آمده ست فضل علی زیادتر از فضل امت است ابن ابی الحدید نوشته ست این علی از هر طرف که می‌نگرم دور از آفت است قول بخاری است، به اقرار او علی مشرف ترین خلق خدا بر قضاوت است بر هر که جز علی بدهند این صفات را کذب است، سرقت است، دروغ است، غارت است فهمیدن بزرگی مولای ما علی بعضی اگر کتاب بخوانند راحت است آری دو یادگار به جا مانده از نبی طبق گواهی همه قرآن و عترت است بی عرضه است هر که به دور علی نگشت آری که شرط لازم حج، استطاعت است یک لحظه هم جدا نشده از پیامبر آری خداگواه علی اهل وحدت است حق داشته مدام علی را صدا کند ذکر علی به قول پیمبر عبادت است آن عده که معاویه باشد امیرشان عریان فرار کردنشان هم مهارت است آن عده که معاویه باشد امیرشان از چشم شان امام علی بی سیاست است اما برای هر که علی را شناخته تعریف راستین سیاست صداقت است فرقی بزرگ بین علی و معاویه ست فرقی که در دو واژه ی مرگ و شهادت است فرزند ارث از پدرش می برد، علی ارثی به جا گذاشت که نامش ولایت است آری یزید کیست؟ سیاهی مطلق است اما حسین کیست؟ چراغ هدایت است چیزی که مانده از علی اسلام ناب اوست چیزی که از معاویه مانده ست بدعت است نگذاشت شیعه پا به روی سنت الرسول با این حساب شیعه فقط اهل سنت است حشر مخالفان علی با معاویه تا هست این دعا چه نیازی به لعنت است؟ محمدحسین ملکیان @farazmalekianpoet

مرگ آمد و قرار تحمل گذاشتیم بر قبرها چقدر گلایل گذاشتیم در قلب مان فشنگ خودی ماند یادگار در لوله ی تفنگ ولی گُل گذاشتیم محمدحسین ملکیان @farazmalekianpoet

از جبهه و جنگ بيشتر حرف بزن از تيغ گلو، خون جگر حرف بزن [سرفه سرفه سرفه سرفه سرفه سرفه سرفه سرفه... ]... پدر! حرف بزن! محمدحسین ملکیان @farazmalekianpoet

دوباره چنگ زدم دامن خراسان را به کاظمین رساندم صدای لرزان را برای حاجت کوچک نمی روم آن جا دریغ اگر که بگویم به او غم نان را منی که هیچ ندارم برای عرض ادب چه تحفه ای ببرم پیشکش کنم؟ جان را دو پادشاه به یک سرزمین نمی گنجند کنار هم به خدا دیده ام دو سلطان را که دیده در وسط آسمان دو تا خورشید؟ که دیده پا قدم آفتاب، باران را؟ ببین چه بخت بلندی! به دست کوتاهم گرفته ام من بی دست و پا دو دامان را ببین کسی که خودش میهمان زندان بود چه بی مضایقه دارد هوای مهمان را به چشم دیده اسیری ست در دل زندان به چشم دل به اسیری گرفته زندان را بر او که لحظه به لحظه مسافر عرش است گماشته ست چه دیوانه ای نگهبان را؟ براو چگونه اثر کرده زهر؟ در عجبم! که خلق در نفسش دیده اند درمان را کریم ترجمه ی دیگر ابوالحسن است که جمع دیده ام اطراف او فقیران را وداع با حرمش ساده نیست،‌حق دارم عقب عقب بروم تا ته خیابان را محمدحسین ملکیان @farazmalekianpoet

ارتباط با من در پیام رسان ایتا: https://eitaa.com/Faraz_malekian

خدا گذاشته جبریل را دعاگوی جانش سلام پاک خدا بر محمد و پدرانش درود باد بر آنکس که کس در عالم امکان به درک او نرسیده ست حد حدس و گمانش همان کسی که خدا موقع حساب عمل ها برای بخشش ما خیره می شود به دهانش همان کسی که به نرمی قدم گذاشت به دنیا به لرزه آمده اما « مدائن » از هیجانش همان که مادر من با دعای صد صلواتش به وقت حادثه پوشانده جوشنی به جوانش مقدم است به هر شاعری، مدیحه سرایش تراز ارزش هر مجلسی ست مرثیه خوانش مقدمه ست برای کلام، حرف و حدیثش مقدم است برای کلام، نام گرانش جهان بهانه ی خلق محمد است، وگرنه نداشت ارزش بودن، جهان و هرچه در آنش جهان یتیم کهنسال اوست از دم خلقت محمد است پدر، خلق نیز طفل دوانش هر آنکه شوکت این نسل را بریده بخواند به حکم سوره ی کوثر بریده باد زبانش هر آنکه با صلواتی در ِ دکان بگشاید گشوده است در ِ رزق را به روی دکانش که صخره ی کف دریاست جیره خوار وجودش و زنده ی کَرَمش، کِرم کوچکی که میانش به آن که سنگ به دندان او زده ست بگویید دعا نموده محمد به حال سفره ی نانش محمد است چنین و محمد است چنان و بهانه ای ست برای غزل، چنین و چنانش چه می شود بنویسم از اعتدال محمد؟ که ناتوان شده سعدی به وصف سرو روانش دعا به حال دل مومن است طرز نگاهش کلید قفل دل کافر است طرز بیانش کسی که هر چه بگویم از او کم است... چه گویم؟ کرامتی ست عیان، پس چه حاجتی به بیانش سلام من به کجا می رسد که هست دمادم خدا درود فرست و ملک سلام رسانش محمدحسین ملکیان @farazmalekianpoet

از آن نخست که در گوش من اذان دادند خدای عزوجل را به من نشان دادند کشید بر سر من پیر باخدایی دست و بعد خواند به گوشم: 《خدا بزرگتر است》 قرار یافت دل بی قرار من ناگاه به ذکر اشهد ان لا اله الا الله زبان نداشتم و او شهادتینم داد به گریه افتادم، تربت حسینم داد اگر هنوز محرم سیاه می پوشم به جای لالایی، روضه بوده در گوشم به اشکِ روضه مرا شیر داده مادر من حسین بوده از اول پناه آخر من به شیرخوارگی ام، اصغر حسینم کرد از آن نخست، فدای سر حسینم کرد جوان شدم، گرهی هرکجا به کارم خورد پدر مرا به علی اکبر حسین سپرد وصیت پدرم را هنوز یادم هست چقدر بر دلم آن حرف های ساده نشست: " به جز حسین مبادا مرید غیر شوی الهی ای پسرم عاقبت به خیر شوی نبند امید به هر بخششی و هر بذلی نترس از افتادن، بیمه ی ابالفضلی همیشه ای پسرم خالی از تکبر باش اگر که دست تو بالای دست شد، حر باش" به من کرامت این خاندان که شد معلوم بریدم از همه دل، غیر چارده معصوم ■ تو هم شبیه من...آری تو هم شبیه منی نمی توانی از این خانواده دل بکنی به عشق، خورده گره فصل فصلِ زندگی ات جوانی اکبری و اصغر است بچگی ات تو هم برای امام زمانِ خود، یاری تو هم به روی لب احلی من العسل داری من و تو تحت لوای حسین، ما شده ایم درون خیمه ی او با هم آشنا شده ایم من و تو جبهه ی مظلومِ مقتدر هستیم من و تو هرچه که هستیم، عهد نشکستیم معلم من و تو از ازل خدا بوده و درس اول ما عین و لام و یا بوده به عشق آل کسا نور در بغل داریم برای هر مشکل، پنج راه حل داریم من و تو مکتبمان تا همیشه عاشوراست ببین، به بام فلک، پرچم مقدس ماست قیام سرخ حسینی ببین و درس بگیر درخت باش، خزان هم شد ایستاده بمیر هنوز خیمه آل یزید پابرجاست حسینیان، علم امروز روی دوش شماست نمی رسد به محبان اهل بیت، زیان خداست یاور ما، کل من علیها فان محمدحسین ملکیان @farazmalekianpoet #برای_هر_مشکل_پنج_راه_حل_داریم

کرامت پیشه ای بی مثل و بی مانند می آید که باران تا ابد پشت سرش یک بند می آید کسی که نسل او را می شناسد، خوب می داند که او تنها نه با شمشیر، با لبخند می آید همان تیغی که برقش می شکافد قلب ظلمت را همان دستی که ما را می دهد پیوند می آید همه تقویم ها را گشته ام، میلادی و هجری نمی داند کسی او چندِ چندِ چند می آید جهان می ایستد با هرچه دارد روبروی او زمان می ایستد، بوی خوش اسفند می آید ولی الله، عین الله، سیف الله، نورالله علی را گرچه بعضی بر نمی تابند، می آید بله! آن آیت اللهی که بعضی خشک مذهب ها برای بیعت با او نمی آیند می آید برای یک سلام ساده تمرین کرده ام عمری ولی می دانم آخر هم زبانم بند می آید بخوان شاعر! نگو این شعربافی در خور او نیست کلاف ما به چشم یوسف ارزشمند می آید به در می گویم این را تا که شاید بشنود دیوار به پهلوی کبود مادرم سوگند... می آید محمدحسین ملکیان @farazmalekianpoet

غبار از سر و روی خانه تکاندم شنیدم قرار است مهمان بیاید نشد آب و جارو کنم کوچه ها را دعا می کنم باد و باران بیاید به گلدان برای شب سال تحویل سپردم پر از نرگس و یاس باشد سپردم اگر باد از این کوچه رد شد به عطر لباس تو حساس باشد به گنجشک گفتم اگر راه دارد یک امشب برایم قناری بخواند به بید سر کوچه گفتم میایی به من قول داده مرتب بماند به سرو و سپیدار پیغام دادم برای تو در حال تعظیم باشند به تقویم و ساعت هم اعلام کردم به وقت ظهور تو تنظیم باشند به فواره ی حوض تاکید کردم همین که تو را دید برخیزد از جا به شب بو سپردم سر حال باشد فقط کاش امشب نیفتد به فردا به تحویل امسال چیزی نمانده دلم شور زد، پس کجایی عزیزم؟ منِ بی نوا چند قرن است اینجا سر سفره ام تا بیایی عزیزم کجا دست را برده ای بین موهات چه عطری پراکنده در این حواشی من امسال هم مثل هر سال، تنهام یکی در زد،‌ امّیدوارم تو باشی محمدحسین ملکیان @farazmalekianpoet

خشك و زمستاني ام، بهار ندارم باخته ام! برگي اعتبار ندارم ريشه- كه جز خاك بر سرم نتوان ريخت شاخه- كه جز برف كوله بار ندارم ملعبه ي دست كودكان جنونم يك گل مصنوعي ام كه خار ندارم يك قدمي غزال زخمي ام اما پاي عبور و دل شكار ندارم شاهم، شاهي كه مات قلعه ي دوريست شاه پياده كه يك سوار ندارم □ مثل هميشه تو را ندارم و از تو بيشتر از اين هم انتظار ندارم از کتاب نت های گریه دار محمدحسین ملکیان سال خوبی باشد برای همه @farazmalekianpoet

با نونِ کارگری خوش بودیم سفره مون رنگی نبود، صمیمی بود بابا سر تا پامونو نو می کرد کت و شلوار خودش قدیمی بود محمدحسین ملکیان @farazmalekianpoet

به من هربار زخمی زد زمانه خودخوری کردم نشستم گوشه ی محراب دل را گچ بری کردم محمدحسین ملکیان @farazmalekianpoet

آیین نکوداشت تخت فولاد همراه با رونمایی از کتابخانه دیجیتال و محصولات فرهنگی #تخت_فولاد #روز_نکوداشت_تخت_فولاد با حضور شهرداران اصفهان ، نجف ، کوفه و شعرخوانی #سعید_بیابانکی جمعه ۲۶ خرداد ساعت ۹:۳۰ صبح خیابان استانداری،گذر سعدی ، عمارت تاریخی سعدی http://takhtefoulad.ir https://eitaa.com/takhtefoulad_ir