این خاطره را جناب آقای دکتر فرامرز رفیع‌پور منتشر کرده‌اند؛ {طلاب نیازمند و ساختمان های مجلل} در یک سخنرانی که در 1/4/1387 در یکی از این سالن های جدید در قم داشتم، وقتی به دکوراسیون سالن و دیوار تزئین شده با "ام دی اف" نگاه کردم فهمیدم که این هم اقلا متری 60 هزار تومان (برای آن زمان) هزینه برداشته است و همانجا تذکر انتقاد آمیز خود را دادم. بعد از سخنرانی که طبق معمول طلاب و فضلای با هوش و علاقمند مایل به بحث بیشتری هستند، تعداد زیادی از آنها با دلی پر میگفتند که شما نگاه کنید یک طلبه پول کرایه خونه اش را ندارد بهد، اونوفت اینها اینجوری پول بیرون میریزند." من به قدری از این اسرافکاریها، آنهم در حوزه ها (!) به اسم اسلام ناراحت شدم که دیگر میل به رفتن به آن نقاط را از دست دادم. در گذشته وقتی به این محافل دعوت میشدم، در یک اطاق و ساختمان سنتی بر روی فرش مینشستیم و حرف میزدیم. بعدا نیز در کتابخانه هایی که با میز و صندلی های ساده تزئین شده بودند، بحث های علمی میکردیم. حتی یادم می آید که یک روز خدمت آیت الله استادی رسیدم ایشان بعنوان رئیس حوزه، پشت یک میز فلزی کوچک در گوشه ای از یک اتاق چند نفره (و البته شلوغ) با من صحبت کردند. اما حالا این دکوراسوین گران این سنگهای گرانیت گران، میز و صندلیهای گران که عموما در همه جا به یک شکل هستند و قاعدتا می بایست از مراکز تولیدی خاصی باشند که پیوندهای آنها با مراکز صرف هزینه جای بررسی دارد. این چه ضرورتی دارد؟ عجیب است که برخی روحانیون مسئول در چنین مؤسساتی با این ظواهر، احساس منزلت بیشتری میکنند. این تاثیر عناصر ظاهری توسعه بر روی محافل سنتی بسیار جالب و مهم است و حد اقل آنچه که برای افراد معمولی قابل مشاهده است آن است که بر تکلف رفتاری موجود و فاصله عمودی بیشتر با دیگران بسیار می افزاید. اینجا ممکن است این آقایان بگویند "یعنی ما باید همیشه بر روی زمین بنشینیم و یا با شتر اینور و آنور برویم؟" نه قربان، اما میشد شرایط ساده تری را انتخاب کنید تا مردم و زیردستان شما از شما متنفر نشوند. اگر شما برخی از دستنویس هایی که طلاب به من داده اند را میخواندید، میفهمیدید که این هزینه های منزلتی فئودال در حوزه ها نیز نهال های تنفر میکارد و مطمئنا کسانی نیز از بین فضلای دردمند که این مطالب را میخوانند، خواهند گفت "آقا از نهال دیگر گذشته...". نهال ها به درخت ... تبدیل شده اند. این تاثیر عنصر فرهنگی فئودال است که نه فقط جامعه تجدد زده و توسعه زده را فرا گرفته، بلکه مانند سرطان به جان محافل سنتی ما نیز افتاده است. دریغ است ایران که ویران شود ص 367 https://eitaa.com/rafipoor

تولد پیامبر، تولد یک تمدن از منابع شیعه و سنی نقل شده که شب میلاد پیامبر اسلام صلی‌الله علیه و آله، ایوان کسری(ایوان خسرو) لرزید و چهارده کنگره از آن ویران شد، هم‌چنین آتشکده‌ی فارس؛ که هزارسال خاموش نشده بود خاموش، و دریاچه‌ی ساوه نیز که پس از درود به خسرو، به او درود فرستاده‌شده، خشک شد؛ بدون شک، این اتفاقات به خودی‌خود، اصالت ندارد، آن‌چه اصالت دارد این است که شب تولد پیامبر اسلام، تمدنِ شرک‌آلود و نیز نظام پادشاهی در ایران، متزلزل شد؛ طاق خسرو فروریخت و آتشکده‌ی هزارساله، خاموش، و دریاچه‌‌ی مقدس، خشک شد و پیامبر به دنیا آمد؛ تمدنی که پیامبر با خود آورد حاکمیت تمدن‌های باطل را فرو ریخت و بر همه‌ی تمدن‌ها هیمنه‌یافت. هیمنه‌ی تمدن اسلام بر همه‌ی تمدن‌ها، اصلی‌ترین پیام تولد آن‌حضرت بود؛ ما تولد پیامبر اسلام را تولد یک تمدن می‌دانیم که همه‌ی تمدن‌ها را در می‌نوردد و حیات انسانی را در افق تمدنی‌اش، نمایان می‌کند. https://eitaa.com/farbehi

حل‌کردن مشکل بنزین کار راحتی است؛ اگر مسؤولان و کارگزاران نظام اسلامی؛ وضع معیشتان در سطح عموم مردم بشود، مشکل بنزین و سایر مایحتاج مردم، حل و یا قابل تحمل می‌شود ولی رساندن معیشت مسؤولانِ نظام، به سطح عموم مردم، کار راحتی نیست. https://eitaa.com/farbehi

برای دوستانِ شرکت‌کننده در کلاس تفسیر موضوعی(خلاصه‌ی مباحث)

بی‌تدبیری در بین مسؤولان نظام، رفتاری عادی؛ آن‌چه در این چند روز فضای کشور را ملتهب کرد، تصمیماتی‌ بود که دور از تدبیر به نظر می‌رسید، اما سخن من درباره‌ی بی‌تدبیری در این جریان و به طور کلی در عملکرد مسؤولان نظام نیست، سخن من درباره‌ی عادی‌شدن بی‌تدبیری‌ها و خطاهاست؛ قیمت بنزین سه برابر می‌شود، کشور به هم می‌ریزد، عده‌ای در این بین کشته می‌شوند و میلیاردها تومن به مردم و کشور خسارت وارد می‌شود؛ و مسؤولان نظام هم‌چنان در جایگاه خود نشسته‌اند! https://eitaa.com/farbehi

از عرش‌ برین تا منع تصویر از جمله رفتارهای ناصحیحی که در مواجهه با خطاهای مسؤولان نظام دیده می‌شود این است که تا وقتی در رأس نشسته‌اند، از مصونیت برخوردارند اما به‌محض این‌که دوره‌ی ریاستشان تمام شد، پخش تصویرشان هم با محدودیت مواجه می‌شود؛ ای کاش بخشی از این برخوردهای مجازاتی، در همان دوره‌ی ریاستشان اتفاق می‌افتاد و از سوی دیگر در دوران فرش‌نشینیاش نیز بهره‌های بیشتری از آنان برده می‌شد. همین الان تا زنده است او را محاسبه و مجازات کنید؛ این بهتر از آن است که به مرده‌اش لگد بزنید. https://eitaa.com/farbehi

منتهی‌کردن همه‌ی ناکارآمدی‌ها، به نهادهای دینی و انقلابی؛ روز اولی که بنزین گران شد، کلیپی از سخنرانی سالِ گذشته‌ی رهبری که در مذمت مصرف بی‌رویه‌ی بنزین فرموده‌بودند، در برخی کانال‌ها، دست به دست چرخید، من در این پیام می‌خواهم بگویم؛ طیفی رسانه‌ای، تلاش می‌کنند تمام ناکارآمدی‌های نظام را به بیت رهبری، قشر متدین جامعه و نهادهای انقلابی منتهی کنند؛ تا قضاوت‌ها را دست‌کاری و جهت‌دار کنند تا به طور ناخودآگاه در ذهن مخاطبان، این باور را بیاندازند که همه‌ی مشکلات کشور، به‌خاطر دینی‌بودن حاکمیت است و تنها راه نجات این مملکت، سکولاریزه کردن حاکمیت است؛ نمی‌خواهم بگویم، قشر متدین جامعه و نهادهای انقلابی، در به وجود آمدن مشکلات، سهمی ندارند بلکه می‌خواهم بگویم؛ این‌که همه‌ی مشکلات و ناکار‌آمدی‌ها به طیف متدین جامعه باز گردد نشان از مهندسی‌شدن خبرها و تحلیل‌ها دارد و این‌که همیشه در داستان‌ها، نقش انسان فریب‌کارِ دروغ‌گو را یک ایرانیِ مسلمان و نقش انسان خیرخواهی که مدام در فکر راحتی مردم است را یک خارجی غیرمتدین و بالخصوص یک یهودی بازی کند، نشان از خروج رسانه از رساننده‌بودن دارد؛ به هر حال مراقب مدیریتِ ذهنیت‌‌ها و قضاوت‌ها، توسط رسانه‌ها باشیم. https://eitaa.com/farbehi

یکی از نماینده‌های مجلس می‌گوید؛ «من با افزایش قیمت بنزین مخالف بودم، به دو دلیل؛ یکی این‌که؛ حاکمان، خودشان ساده نمی‌خورند، حتی اون روزی که این مساله در کمسیون تلفیق مطرح شد، مجلس چهار نوع غذا برای نمایندگان آماده‌ کرده‌بود! دیگر این‌که؛ ما عرضُه‌ی نظارت نداریم!» باید سخن این نماینده، تبدیل به مطالبه‌ی عمومی شود. https://eitaa.com/farbehi

چند نکته درباره‌ی مسأله‌ی بنزین و اغتشاشات اخیر 1) تفاوت سطح زندگیِ مسؤولان نظام، با سطح زندگی مردم، و عدم نظارت بر عملکردها، دو عامل از اصلی‌ترین عوامل نارضایتی مردم‌است و تا این دو مشکل حل نشود، کشور مهیای التهاب و آشوب‌ها و دشمن نیز مترصد فرصت‌است. 2) «انقلاب اسلامی» در سال 57 به پیروزی رسید و «نظام اسلامی» شکل گرفت، امروز نوبتِ تشکیل «دولت اسلامی» است؛ رصد کردن اشکالات کارگزاران، برای اصلاح رفتارشان، و نیز نظارت بر آن‌ها، و برخورد جدی با آن‌ها، از مهم‌ترین زمینه‌های تشکیل دولت اسلامی است، اصلاح دولت اسلامی، طلیعه‌ی تحقق «جامعه‌ی اسلامی» و در نهایت «تمدن اسلامی» است؛ برای رسیدن به تمدن اسلامی، باید کارگزارانِ نظام اسلامی، اصلاح، و عالمان، ناظر بر عملکرد آن‌ها شوند. 3) برخی تصور می‌کنند، چند روزی سر و صدایی به راه افتاد، سپس خاموش شد و زندگی به حالت عادی باز گشت! این تصور صحیح نیست، گاه اصلی‌ترین سرمایه‌ی اجتماعیِ یک حاکمیت، که همانا اعتماد ملی است چنان لطمه می‌بیند، که با کمتر چیزی جبران می‌شود؛ اصلی‌ترین مسیری که دشمنان جمهوری اسلامی، برای براندازی در پیش گرفته‌اند، از بین بردن اعتماد ملی، نسبت به حاکمیت اسلامی است؛ از این‌رو، باید با مسؤولانِ بی‌تدبیر، که این سرمایه‌ی ملی را از بین می‌برند به شدت برخورد کرد. 4) رسانه‌های دشمن، از روی دشمنی، خبرها را رسانه‌ای می‌کنند، لذا به طور طبیعی با همین پیش‌فرض باید به آن رسانه‌ها گوش فرا داد، زیرا حضور «عنصر دشمنی»، در گزینش و گزارش خبرها، تأثیری ماهوی و اساسی دارد. 5) برخی از افرادِ جامعه، رسانه‌ی دشمن شده‌اند؛ یعنی از سوئی اتفاقات را رصد می‌کنند تا صحنه‌های مناسب را برای دشمن ارسال کنند و از سوی دیگر اتفاقات را از روی دشمنی گزارش می‌دهند؛ و از سوی دیگر هر جا فریادشان را به نفع دشمنان ببینند، فریادشان را بلند می‌کنند، از این‌رو به جهات مختلفی، رسانه‌ی دشمن شده‌اند. 6) رسانه‌ی ملیِ ما، رسانه‌ای اسیر است، اسیر عده‌ای که به مبانی نظام اسلامی باور ندارند و در عین حال، در حاکمیت دارای قدرت‌‌اند، آن‌‌ها اجازه نمی‌دهند رسانه‌ی ملی، با همه‌ی توانمندی‌هایش، در مقابل دشمنان رسانه‌ای فعالیت کند؛ رسانه‌ی دشمن، مدام مبانی اجتماعی اسلام(اسلامِ اجتماعی) و حاکمیت دینی را تخریب کرده و افرادِ تأثیرگذار را مرتب رصد می‌کند و مدام شبهه‌افکنی می‌کند اما رسانه‌ی ملی، متناسب با این حجم از فعالیت‌ رسانه‌ای دشمن، تلاش نمی‌کند. 7) هر بار که مردم نسبت به چیزی اعتراض دارند، اعتراض آن‌ها به انحراف کشیده می‌شود، و اصل مسأله، پاک می‌شود، مسؤولان نظام، راهی بیابند تا مردم بتوانند در فضایی سالم، اعتراضاتشان را برسانند، هم‌چنان‌‌که باید راه‌کارهایی برای نظارت مردم، بر عملکرد مسؤولان یافت تا مردم بتوانند بدون هیچ ترس و دلهره‌ای، فریادشان را علیه مسؤولان خطاکار و گاه بی‌لیاقت بلند کنند، مردمی که به عملکرد کارفرما، شهردار، استاندار و برخی از مسؤولان مملکتی اعتراض دارند، چگونه باید اعتراضشان را برسانند تا کار به تخریب و آتش‌سوزی کشیده نشود؟ 8) اپوزسیون باید توجه کنند که این‌جا ایرانِ اسلامی است و شکسته‌شدن حدود اسلامی، مرز حضور عده‌ی زیادی از مردم در صحنه‌ی اعتراضات است، از این‌رو وقتی رفتارهایی ضد دینی از آن‌ها مشاهده شود دیگر نباید انتظارِ همراهیِ طیف وسیعی از مردم را با خود داشته باشند؛ شکستن شیشه‌‌ها، آتش‌زدن مکان‌ها و گاه انسان‌ها و امثال این‌ کارها، جلوی ادامه‌ی اعتراضات را می‌گیرد. 9) عده‌ای از معترضان و ناقدان جمهوری اسلامی، انسان‌های شجاع و صادقی هستند؛ صادقانه می‌گویند: «ما قبول نداریم که قوانین کشور، باید در چارچوب موازین اسلامی باشد»، اما برخی از آن‌ها، انسان‌‌های صادقی نیستند؛ مرتّب به اسلام؛ با همه‌ی جامعیتش ابراز اعتقاد و التزام می‌کنند، اما مرتّب با هر نوع نماد دینی، که به صحنه‌ی حاکمیت و حتی جامعه کشیده شود، مبارزه می‌کنند. 10) رفتار مقام معظم رهبری، در چارچوب اصولی مشخص و تعریف‌شده‌، است؛ یکی از اصولی که معمولا مورد غفلت قرار می‌گیرد آن است که ایشان برای کاری که زمینه‌های اجتماعی‌اش فراهم نشده، اقدام نمی‌کنند، از این‌رو حضور فعال طیف متدینِ جامعه و عالمان دینی و اعتراضات هدف‌مند و سالم آن‌ها، می‌تواند زمینه‌ را برای اقدامات رهبری فراهم کند؛ لذا به شدت موافق پیگیریِ وضعیتی که موجب آشوب‌های اخیر شده هستم؛ از گران شدن بنزین گرفته تا بی‌تدبیری مسؤولان مربوطه، تا هر چیزی که حقوق ملت را ضایع می‌کند، همه‌ی این‌ها باید پیگیری و مطالبه‌گری شود تا زمینه برای اقدامات رهبری فراهم گردد. امیدوارم نظام اسلامی، از مرحله‌ی تشکیل دولت اسلامی نیز به سلامت گذشته و جلوه‌های تمدن اسلامی، بیش از پیش نمایان گردد. https://eitaa.com/farbehi

مراقب کاندیداهای ناکارآمد باشید پروژه‌ی «اثبات ناکارآمدی جمهوری اسلامی»، چند سالی است در رأس برنامه‌‌های ماهواره‌‌‌ای، و برخی شبکه‌های مجازی قرار گرفته، این پروژه با روی کار آمدن مسؤولان ناکارآمد و ناتوان، می‌تواند به موفقیت کامل برسد، در سال 96؛ بنابر پیگیری‌هایی که می‌کردم، همه‌ی شبکه‌های ماهواره‌ا‌ی، بالاتفاق از آقای روحانی حمایت کردند و برخی از آن‌ها هم گفتند که علت پشتیبانی از آقای روحانی آن است که با روی کار آمد او، امید داریم اعتراضات مردمی به ناکارآمدی‌ها بیشتر شود(صحبت‌های آقای زم)، در حال حاضر نیز ماهواره‌ها، به شدت ناکارآمدی‌ دولت روحانی را بر سر نظام می‌زنند تا بتوانند ذهنیت مردم را با درآمیختن حق و باطل، به آستانه‌ی براندازی برسانند؛ من درباره‌ی انتخابات پیش‌رو، نمی‌خواهم بگویم به جریان انقلابی یا غیرانقلابی رأی بدهید، می‌خواهم بگویم این بار مراقب پروژه‌ی روی کار آوردن نیروهای ناکار‌آمد باشید. لطفا مراقب جهت‌گیری‌هایی که ماهواره‌ها می‌دهند باشید. https://eitaa.com/farbehi

انصاف، در بیان ریشه‌‌ی ناکار‌آمدی‌ها برخی از افراد گوششان به شبکه‌های ماهواره‌‌ای است؛ ماهواره‌ها می‌گویند: «به فلانی و فلانی و فلانی رأی ندهید!»؛ آن‌ها هم رأی نمی‌دهند، می‌گویند: «به فلانی رأی بدهید!» آن‌ها هم رأی می‌دهند. برخی از این افراد، وقتی ناکارآمدی‌هایی، که نتیجه‌ی روی کار‌آمدن افراد مذکور است را می‌بینند، آن را به نظام نسبت می‌دهند و گرده‌ی خود را از زیر بار مسؤولیت بیرون می‌کشند. صحبتم در این نیست که «گوش به ماهواره بودن»، خوب است یا بد؛ صحبتم در این است که وقتی کسی بر اساس توصیه‌ی ماهواره‌ها کسی را انتخاب کرد، بر خلاف انصاف است که ناکارآمدی‌های او را به نظام نسبت دهد. https://eitaa.com/farbehi