🌹🌹 سی شب سی آیه 🌹🌹
13. مسخره کردن و برچسب زدن به اقوام نژاد و افراد دیگر را متوقف کنیم!
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَسْخَرْ قَوْمٌ مِّن قَوْمٍ عَسَىٰ أَن يَكُونُوا خَيْرًا مِّنْهُمْ وَلَا نِسَاءٌ مِّن نِّسَاءٍ عَسَىٰ أَن يَكُنَّ خَيْرًا مِّنْهُنَّ وَلَا تَلْمِزُوا أَنفُسَكُمْ وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ بِئْسَ الِاسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِيمَانِ وَمَن لَّمْ يَتُبْ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ
ﺍﻱ ﺍﻫﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ ! ﻧﺒﺎﻳﺪ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﮔﺮﻭﻩ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻛﻨﻨﺪ ، ﺷﺎﻳﺪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﻫﺎ ﺍﺯ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ ، ﻭﻧﺒﺎﻳﺪ ﺯﻧﺎﻧﻲ ﺯﻧﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﺍ [ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻛﻨﻨﺪ ] ﺷﺎﻳﺪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﻫﺎ ﺍﺯ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ ، ﻭ ﺍﺯ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻋﻴﺐ ﺟﻮﻳﻲ ﻧﻜﻨﻴﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻟﻘﺐ ﻫﺎﻱ ﺯﺷﺖ ﻭ ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ ﻧﺰﻧﻴﺪ ; ﺑﺪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻭ ﻋﻠﺎﻣﺘﻲ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺍﻧﺴﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻧﺶ ﺑﻪ ﻟﻘﺐ ﺯﺷﺖ ﻋﻠﺎﻣﺖ ﮔﺬﺍﺭﻱ ﻛﻨﻨﺪ . ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﻧﻜﻨﻨﺪ ، ﺧﻮﺩ ﺳﺘﻤﻜﺎﺭﻧﺪ .(حجرات، ١١)
نکته ها:
1. مسخره یعتی دست انداختن و «تنابز» یعنی نام بردن و صدا زدن ديگران با لقب بد است.
2. در اين آيه، دو عامل و ريشه فتنه و درگيرى اجتماعی یعنی مسخره كردن و تحقير و بدنام بردن، اشاره مىكند که اگر رعایت کنیم، سالمسازى محيط و جلوگيرى از درگيرىهاى اجتماعى را در پی دارد.
3. ذكر زنان به صورت جداگانه، بيانگر خطر تمسخر و تحقير در ميان آنان را تشان می دهد که در تربیت زنان جامعه، باید تعلیم داده شود.
4. تمسخر و استهزاى ديگران در ظاهر يك گناه، ولى در باطن چند گناه
همچون تحقير، خوار كردن، آشکار کردن عيب افراد، اختلاف افكنى، بدگویی، كينه، فتنه، تحريك، انتقام و طعنه به ديگران نیز در آن ، نهفته است.
پيامها:
١- ايمان،با مسخره كردن بندگان خدا سازگار نيست. «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا يَسْخَرْ»
٢- نبايد هیچ قوم و نژاد و گروهی در شيوهى سخنش تسبت به قوم، نژاد و گروه های دیگر توهين باشد. «لا يَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ»
٣- مسخره، كليد فتنه، كينه و دشمنى است. لا يَسْخَرْ قَوْمٌ ...(بعد از بيان برادرى و صلح و آشتى در آيات قبل،از مسخره كردن نهى شده است)
٤- چون مخاطبان متنوّع هستند، زنان را جداگانه ذکر و مطلب را تكرار کرد. قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ ... وَ لا نِساءٌ مِنْ نِساءٍ
٥- ريشهى مسخره كردن، احساس خودبرتربينى است كه قرآن اين ريشه را مىخشكاند و مىفرمايد:نبايد خود را بهتر از ديگران بدانيد،شايد او بهتر از شما باشد. «عَسى أَنْ يَكُونُوا خَيْراً»
٦- ما از باطن و سرانجام مردم آگاه نيستيم،پس نبايد ظاهربين، سطحىنگر و امروز بين باشيم. عَسى أَنْ يَكُونُوا خَيْراً ...
٧- عيبجويى از مردم، در حقيقت عيبجويى از خود است. «وَ لا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ»
٨- نقل عيب ديگران، عامل كشف عيوب خود است. «وَ لا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ»
٩- بد صدا زدن، يكطرفه، باقى نمىماند، دير يا زود، به دو طرف كشيده مىشود. «لا تَنابَزُوا بِالْأَلْقابِ» ( «تَنابَزُوا» براى كار طرفينى است)
10. تمسخر و برچسب زدن به یکدیگر، امنیت اجتماعی و عاطفی را از بین می برد و اعتماد و حرمت نفس افراد را در هم می شکند.
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌹🌹 سی شب سی آیه 🌹🌹
14. عیب جویی را به هر شکل کنار بگذاریم و به یکدیگر طعنه مزنیم!
خداوند می فرماید:
وَيْلٌ لِّكُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ؛ ﻭﺍﻱ ﺑﺮ ﻫﺮ ﻋﻴﺐ ﺟﻮﻱ ﺑﺪﮔﻮﻱ !(١)
نکته ها:
1. کلمه «هُمَزَةٍ» از «همز»به معناى عيبجويى از طريق چشم و ابرو و اشاره است و «لمز» به معناى عيبجويى با زبان است.حرف(ة) در پايان اين دو كلمه براى مبالغه است.
2. عيبجويى و طعنه به هر نحوو شكل ممنوع و حرام است؛ غيابى باشد يا حضورى، با زبان باشد يا اشاره، شوخى باشد يا جدى، كوچك باشد يا بزرگ مربوط به كار و صنعت باشد يا آفرينش طبيعت.
پيامها:
١- يكى از آفات و خطرات ثروتاندوزى، تحقير ديگران است. هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ ... جَمَعَ مالاً وَ عَدَّدَهُ
٢- مسائل اخلاقى جزء دين است و انسان مؤمن، بايد زبان و نگاه خود را كنترل كند. «وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ».
3. نيش زدن زبانی و طعنه زدن، از گناهان كبيره است، زيرا در باره آن، وعده عذاب آمده است. وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ ... لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ .
تفسیر نور، جلد ۱۰، صفحه ۵۹۰
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
امروز شنبه
۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۹
۱۵ رمضان ۱۴۴۱
09 می 2020
🔸#قرآن سوره بقره آیه ۲۲۹:
🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم 🌺
🌱 بسم الله الرحمن الرحیم 🌱
الطَّلَاقُ مَرَّتَانِ فَإِمْسَاكٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِيحٌ بِإِحْسَانٍ وَلَا يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَأْخُذُوا مِمَّا آتَيْتُمُوهُنَّ شَيْئًا إِلَّا أَنْ يَخَافَا أَلَّا يُقِيمَا حُدُودَ اللَّهِ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا يُقِيمَا حُدُودَ اللَّهِ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَا فِيمَا افْتَدَتْ بِهِ تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ فَلَا تَعْتَدُوهَا وَمَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ
طلاق [رجعى] دو بار است پس از آن يا [بايد زن را] بخوبى نگاه داشتن يا بشايستگى آزاد كردن و براى شما روا نيست كه از آنچه به آنان داده ايد چيزى بازستانيد مگر آنكه [طرفين] در به پا داشتن حدود خدا بيمناك باشند پس اگر بيم داريد كه آن دو حدود خدا را برپاى نمى دارند در آنچه كه [زن براى آزاد كردن خود] فديه دهد گناهى بر ايشان نيست اينست حدود احكام الهى پس از آن تجاوز مكنيد و كسانى كه از حدود احكام الهى تجاوز كنند آنان همان ستمكارانند.
💠 حدیث روز
💎 توصیهای از امام حسن مجتبی (ع)
🔻امام حسن مجتبی عليهالسلام:
لاتُعاجِلِ الذَّنبَ بِالعُقُوبَةِ واجْعَلْ بَينَهُما لِلاِعتِذارِ طَريقا
❇️ در مجازات خطاكار شتاب مكن و ميان خطا و مجازات، راهى براى عذرخواهى قرار ده .
📚 بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۱۱۳
شرح دعای روز پانزدهم.m4a
5.47M
✅ شرح دعای روز پانزدهم
🎤حجت الاسلام والمسلمین سید رسول زهراپور
💠 اللهمّ ارْزُقْنی فیهِ طاعَةَ الخاشِعین واشْرَحْ فیهِ صَدْری بإنابَةِ المُخْبتینَ بأمانِکَ یا أمانَ الخائِفین.
خدایا، در این ماه فرمانبرداری فروتنان را نصیبم کن و سینه ام را برای انابه همانند بازگشت خاضعان باز کن، به امان دادنت ای امان ده هراسندگان.
🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸
قرائت جزء 15 احمد دباغ.mp3
8.54M
5️⃣1️⃣ #تندخوانی(تحدیر) جزء پانزدهم قرآن کریم
✨حجم 8.1 مگ
🕕زمان: 35 دقیقه
🎙قاری: احمد دباغ
💠 ضیافت الله چیست؟
من فكر ميكردم كه اين ضيافتي كه شما مؤمنين به آن دعوت شدهايد، كه ضيافت الله است چيست؟ دعوت شديم به ضيافتالله. و ضيافتالله در عالم ماده، عبارت از اين است كه ما را پرهيز بدهد از تمام شهوات دنيوي. اين مرتبة مادي ضيافت الله است كه همة كساني كه دعوت شدند به اين ضيافت، بدانند كه ضيافت خدا در اين نشئه، چشم پوشي از شهوات است و ترك آن چيزي كه قلب انسان، يعني، روح طبيعي انسان به آن مايل است، آنها را بايد ترك كند. اين ضيافت خداست و اين ضيافت ساية ضيافتهايي است كه در طول عالم وجود تحقق دارد، منتها در عالم ماده به اين صورت است كه ترك شهوات طبيعي است، شهوات جسماني است و در عالم مثال، ترك شهوات خيالي است و در عالم بعد از مثال، ترك شهوات عقلاني است، روحاني است. - صحيفه امام ـ جلد ۲۰ ـ صفحه ۲۶۶
🌟 وضعیت امام حسن مجتبی علیه السلام
«پیغمبر با همهى شدّتها و رنجها و امیرمؤمنان با همهى دردها و غمها و ائمّهى دیگر با همهى ستمدیدگیها هیچ کدام در وضعیّت امام حسن قرار نگرفتند و این عظمت حسنبنعلى را نشان میدهد؛ زیرا آن دیگران، ائمّهى هداة معصومین اگر از سوى دشمن رنج میدیدند، از سوى دوستان آن زخمها را التیام مییافتند، امّا امام حسن مجتبى اینجور نبود، نزدیکترین یاران امام حسن به او گفت یا مذلّ المؤمنین.»
۱۳۵۹/۵/۶