روایتی از ۲۹۰۰ روز اسارت در سومالی
🔹کاظم کاکلی که در ۲۳ سالگی اسیرِ گروه تروریستی الشباب شده و الان ۳۱ ساله است به روزنامه شهروند گفته: وقتی اسیرمان کردند ما را به روستایی نزدیک ساحل بردند. بعد به روستایی که ۵ شبانه‌روز با ساحل فاصله داشت رفتیم. آنجا بازجویی شدیم. می‌خواستند اعتراف کنیم جاسوس هستیم. شکنجه‌های‌شان شروع شد. پلاستیک آب‌شده و آب‌جوش روی بدن‌مان می‌ریختند؛ برق وصل می‌کردند و تا سرحد مرگ می‌زدند.
🔹ما در جواب سوالاتشان تنها جوابی که داشتیم این بود که صیادیم. پس از چند ماه به روستای دیگری منتقل شدیم. آنجا زندانی شدیم. اجازه تماس نداشتیم. صبح‌ها برنج پخته که در آب جوش غوطه‌ور بود، می‌خوردیم، شب‌ها هم ماش جوشیده در آب. از شدت گرسنگی حتی توان صحبت‌کردن هم نداشتیم.
🔹دو ماه پیش تصمیم به آزادی‌مان گرفتند. بعد از ۸ سال اجازه دادند با خانواده‌مان تماس بگیریم. وقتی با مادرم تماس گرفتم باور نمی‌کرد زنده‌ام. می‌گفت: غیرممکن است که کاظم زنده باشد. اسم خواهر و برادرهایم را می‌پرسید، از خاطرات کودکی‌ام در مدرسه و رفقایم. نشانی همه را دادم تا باور کرد.
@Farsna
