eitaa logo
فریاد ِقهرمان
633 دنبال‌کننده
14.9هزار عکس
13.2هزار ویدیو
151 فایل
فریاد ِقهرمان ِشهید ِ۱:۲۰ تحلیلی_راهبردی_جنگ نرم و سخت https://eitaa.com/joinchat/410910838Ca464332dee
مشاهده در ایتا
دانلود
1227_MonajatMoftagherin_Arabi.mp3
5.81M
المناجاة الحادية عشرة: مناجاة المفتقرين 👤عبد اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج یا_صاحب_الزمان_ادرکنی لبیک_یا_خامنه_ای @faryade_ghahraman
🌹ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز نود وچهارم ┄┄┅┅✿❀🌿🌹🌿❀✿┅┅┄┄ 📜 : نامه دیگری به معاویه در سرزمین صفین در سال ٣٦ هجری پیش از آغاز نبرد؛ 1⃣ افشای چهره معاويه 🔻چه خواهی كرد آنگاه كه جامه های رنگين تو كنار رود؟ كه به زيبايی های دنيا زينت شده است؟ دنيا تو را با خوشی های خود فريب داده و تو به دعوت آن پاسخ داده ای؛ فرمانت داد و اطاعت كردی، همانا به زودی تو را وارد ميدان خطرناكی می كند كه هيچ سپر نگهدارنده ای نجاتت نمی دهد. ای معاويه! از اين كار دست بكش و آماده حساب باش و آماده حوادثی باش كه به سراغ تو می آيد، به گمراهان فرومايه گوش مسپار، اگر چنين نكنی به تو اعلام می دارم كه در غفلت زدگی قرار گرفته ای، همانا تو ناز پرورده ای می باشی كه شيطان بر تو حكومت می كند و با تو به آرزوهايش می رسد و چون روح و خون در سراسر وجودت جريان دارد. معاويه! از چه زمانی شما زمامداران امت و فرماندهان ملت بوديد؟ نه سابقه درخشانی در دين و نه شرافت والایی در خانواده داريد، پناه به خدا می برم از گرفتار شدن به دشمنی های ريشه دار، تو را می ترسانم از اينكه به دنبال آرزوها تلاش كنی و آشكار و نهانت يكسان نباشد. 2⃣ پاسخ به تهديد نظامی 🔻معاويه! مرا به جنگ خوانده ای، اگر راست می گویی مردم را بگذار و به جنگ من بيا و دو لشكر را از كشتار بازدار، تا بدانی پرده تاريك بر دل كدام يك از ما كشيده و ديده چه كس پوشيده است؟ من ابوالحسن، كُشنده جدّ و دایی و برادر تو در روز نبرد بدر می باشم كه سر آنان را شكافتم، همان شمشير با من است و با همان قلب با دشمنانم ملاقات می كنم، نه بدعتی در دين گذاشته و نه پيامبر جديدی برگزيده ام، من بر همان راه راست الهی قرار دارم كه شما با اختيار رها كرده و با اكراه پذيرفته بوديد. 3⃣ پاسخ به خونخواهی دروغين معاويه 🔻خيال كردی به خونخواهی عثمان آمده ای؟ در حالی كه می دانی خون او به دست چه كسانی ريخته شده، اگر راست می گویی از آنها مطالبه كن! همانا من تو را در جنگ می نگرم كه چونان شتران زير بار سنگين مانده، فرياد و ناله سرمی دهی و می بينم كه لشكريانت با بی صبری از ضربات پياپی شمشيرها و بلاهای سخت و بر خاك افتادن مداوم تنها مرا به كتاب خدا می خوانند در حالی كه لشكريان تو كافرند و در انكار از بيعت كنندگان پيمان شكنند. ┄┄┅┅✿❀🌿🌹🌿❀✿┅┅┄┄ 👤عبد اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج یا_صاحب_الزمان_ادرکنی لبیک_یا_خامنه_ای @faryade_ghahraman
ختم نهج البلاغه در ۱۹۲ روز(94).mp3
841.7K
🔊 ختم گویای نهج البلاغه در ۲۷۰ روز 🌺 سهم روز نود و چهارم نامه ۱۰ 👤عبد اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج یا_صاحب_الزمان_ادرکنی لبیک_یا_خامنه_ای @faryade_ghahraman
فریاد ِقهرمان
#تفسیر_اهل_بیت_علیهم_السلام البقره آیه ۸۸ - سوره بقره آیه وَ قالُوا قُلُوبُنا غُلْفٌ بَلْ لَعَنَ
البقره آیه ۸۹ - سوره بقره آیه وَ لَمَّا جاءَهُمْ كِتابٌ مِنْ عِنْدِ اللهِ مُصَدِّقٌ لِما مَعَهُمْ وَ كانُوا مِنْ قَبْلُ يَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذينَ كَفَرُوا فَلَمَّا جاءَهُمْ ما عَرَفُوا كَفَرُوا بِهِ فَلَعْنَةُ اللهِ عَلَى الْكافِرينَ [89] و هنگامى كه از طرف خداوند، كتابى براى آنها آمد كه هماهنگ با نشانه‌ها‌يى بود كه با خود داشتند و پيش از اين، به خود نويد [آمدن اين كتاب و] پيروزى بر كافران را مى‌دادند، با اين همه هنگامى كه اين [كتاب، و پيامبرى] را كه شناخته ‌بودند نزد آنها آمد، به او كافر شدند؛ پس لعنت خدا بركافران باد. 👤عبد اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج یا_صاحب_الزمان_ادرکنی لبیک_یا_خامنه_ای @faryade_ghahraman
البقره العسکری (علیه السلام)- مُصَدِّقٌ ذَلِکَ الْکِتَابُ لِما مَعَهُمْ مِنَ التَّوْرَاهًِْ الَّتِی بُیِّنَ فِیهَا أَنَّ مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله) الْأُمِّیَّ مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِیلَ الْمُؤَیَّدُ بِخَیْرِ خَلْقِ اللَّهِ بَعْدَهُ عَلِیٍّ (علیه السلام) وَلِیِّ اللَّهِ. امام عسکری (علیه السلام) این کتاب (قرآن) تصدیق‌کننده‌ی کتاب تورات آنان است، همان توراتی که در آن تبیین شده که محمّد امّی (که از فرزندان اسماعیل (علیه السلام) است، توسّط بهترین خلق خدا پس از او، یعنی علی (علیه السلام) ولیّ خدا، تأیید [و حمایت] می‌شود. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۵۳۰ الکافی، ج۸، ص۳۰۸/ بحارالأنوار، ج۱۵، ص۲۲۵/ العیاشی، ج۱، ص۴۹/ النورالثقلین/ البرهان 👤عبد اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج یا_صاحب_الزمان_ادرکنی لبیک_یا_خامنه_ای @faryade_ghahraman
البقره الصّادق (علیه السلام)- یَقُولُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی الَّذِینَ آتَیْناهُمُ الْکِتابَ یَعْرِفُونَهُ یَعْنِی رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) کَما یَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمْ لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ قَدْ أَنْزَلَ عَلَیْهِمْ فِی التَّوْرَاهًِْ وَ الْإِنْجِیلِ وَ الزَّبُورِ صِفَهًَْ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ صِفَهًَْ أَصْحَابِهِ وَ مَبْعَثِهِ وَ هِجْرَتِهِ ... وَ کَانَتِ الْیَهُودُ یَقُولُونَ لِلْعَرَبِ قَبْلَ مَجِیءِ النَّبِیِّ: أَیُّهَا الْعَرَبُ! هَذَا أَوَانُ نَبِیٍّ یَخْرُجُ بِمَکَّهًَْ وَ یَکُونُ مُهَاجَرُهُ بِالْمَدِینَهًِْ وَ هُوَ آخِرُ الْأَنْبِیَاءِ وَ أَفْضَلُهُمْ فِی عَیْنَیْهِ حُمْرَهًٌْ وَ بَیْنَ کَتِفَیْهِ خَاتَمُ النُّبُوَّهًِْ یَلْبَسُ الشَّمْلَهًَْ یَجْتَزِئُ بِالْکِسْرَهًِْ وَ التُّمَیْرَاتِ وَ یَرْکَبُ الْحِمَارَ الْعَرِیَّهًَْ وَ هُوَ الضَّحُوکُ الْقَتَّالُ یَضَعُ سَیْفَهُ عَلَی عَاتِقِهِ لَا یُبَالِی مَنْ لَاقَی یَبْلُغُ سُلْطَانُهُ مُنْقَطَعَ الْخُفِّ وَ الْحَافِرِ لَنَقْتُلَنَّکُمْ بِهِ. یَا مَعْشَرَ الْعَرَبِ! قَتْلَ عَادٍ فَلَمَّا بَعَثَ اللَّهُ نَبِیَّهُ بِهَذِهِ الصِّفَهًِْ حَسَدُوهُ وَ کَفَرُوا بِهِ کَمَا قَالَ اللَّهُ وَ کانُوا مِنْ قَبْلُ یَسْتَفْتِحُونَ عَلَی الَّذِینَ کَفَرُوا فَلَمَّا جاءَهُمْ ما عَرَفُوا کَفَرُوا بِهِ. امام صادق (علیه السلام) آن‌ها (یهود و نصارا) رسول‌خدا (را می‌شناسند؛ همان‌گونه که فرزندان خود را می‌شناسند. خداوند متعال در تورات، انجیل و زبور صفات محمّد (و یارانش را برای آن‌ها بیان کرده‌بود ... این در حالی است که همین یهودیان، قبل از آمدن پیامبر (دائماً به اعراب می‌گفتند در همین زمان‌هاست که پیامبری از مکّه ظهور و به مدینه هجرت کند و او آخرین و برترین پیامبر است؛ در چشمانش قرمزی و بین دو کتفش، مهر نبوّت است؛ ردای پشمین می‌پوشد و در خوراک، به پاره‌ای نان و چند دانه خرما قناعت می‌کند؛ بر الاغ بی‌پالان سوار می‌شود و خنده‌رو و جنگجو است؛ شمشیر بر شانه گذاشته و باکی از جنگ با دیگران ندارد و آوازه‌ی قدرت او به [همه‌ی پستی‌ها و بلندی‌ها] همه‌جا خواهدرسید و او شما اعراب کافر را مانند مردن قوم عاد، خواهدکشت. با این‌حال وقتی خداوند، پیامبرش (را با این صفات مبعوث کرد [همین یهودیان] به او حسادت ورزیده و نسبت به او کافر شدند همان‌طور که خداوند می‌فرماید: وَ کانُوا مِنْ قَبْلُ یَسْتَفْتِحُونَ عَلَی الَّذِینَ کَفَرُوا فَلَمَّا جاءَهُمْ ما عَرَفُوا کَفَرُوا بِهِ. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۵۳۰ بحارالأنوار، ج۶۹، ص۹۲/ النورالثقلین 👤عبد اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج یا_صاحب_الزمان_ادرکنی لبیک_یا_خامنه_ای @faryade_ghahraman
البقره العسکری (علیه السلام)- إِنَّ اللَّهَ تَعَالَی أَخْبَرَ رَسُولَهُ (صلی الله علیه و آله) بِمَا کَانَ مِنْ إِیمَانِ الْیَهُودِ بِمُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) قَبْلَ ظُهُورِهِ وَ مِنْ اسْتِفْتَاحِهِمْ عَلَی أَعْدَائِهِمْ بِذِکْرِهِ وَ الصَّلَاهًِْ عَلَیْهِ وَ عَلَی آلِهِ قَالَ (علیه السلام) وَ کَانَ اللَّهُ أَمَرَ الْیَهُودَ فِی أَیَّامِ مُوسَی (علیه السلام) وَ بَعْدَهُ إِذَا دَهَمَهُمْ أَمْرٌ وَ دَهَمَتْهُمْ دَاهِیَهًٌْ أَنْ یَدْعُوا اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ بِمُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ (علیهم السلام) وَ أَنْ یَسْتَنْصِرُوا بِهِمْ وَ کَانُوا یَفْعَلُونَ ذَلِکَ حَتَّی کَانَتِ الْیَهُودُ مِنْ أَهْلِ الْمَدِینَهًِْ قَبْلَ ظُهُورِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) النَّبِیِّ بِعَشْرِ سِنِینَ یُعَادُونَهُمْ أَسَدٌ وَ غَطَفَانُ وَ قَوْمٌ مِنَ الْمُشْرِکِینَ وَ یَقْصِدُونَ أَذَاهُمْ یَسْتَدْفِعُونَ شُرُورَهُمْ وَ بَلَاءَهُمْ بِسُؤَالِهِمْ رَبَّهُمْ بِمُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ حَتَّی قَصَدَهُمْ فِی بَعْضِ الْأَوْقَاتِ أَسَدٌ وَ غَطَفَانُ فِی ثَلَاثَهًِْ آلَافٍ إِلَی بَعْضِ الْیَهُودِ حَوَالِیَ الْمَدِینَهًِْ فَتَلَقَّاهُمُ الْیَهُودُ وَ هُمْ ثَلَاثُمِائَهًِْ فَارِسٍ وَ دَعَوُا اللَّهَ بِمُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ آلِهِ فَهَزَمُوهُمْ وَ قَطَعُوهُمْ فَقَالَ أَسَدٌ وَ غَطَفَانُ بَعْضٌ لِبَعْضٍ: تَعَالَوْا نَسْتَعِینُ عَلَیْهِمْ بِسَائِرِ القَبَائِلِ. فَاسْتَعَانُوا عَلَیْهِمْ بِالْقَبَائِلِ وَ أَکْثَرُوا حَتَّی اجْتَمَعُوا قَدْرَ ثَلَاثِینَ أَلْفاً وَ قَصَدُوا هَؤُلَاءِ ثَلَاثَمِائَهًٍْ فِی قَرْیَتِهِمْ فَأَلْجَئُوهُمْ إِلَی بُیُوتِهَا وَ قَطَعُوا عَنْهَا الْمِیَاهَ الْجَارِیَهًَْ الَّتِی کَانَتْ تَدْخُلُ إِلَی قُرَاهُمْ وَ مَنَعُوا عَنْهُمُ الطَّعَامَ وَ اسْتَأْمَنَ الْیَهُودُ إِلَیْهِمْ فَلَمْ یُؤَمِّنُوهُمْ وَ قَالُوا لَا إِلَّا أَنْ نَقْتُلَکُمْ وَ نَسْبِیَکُمْ وَ نَنْهَبَکُمْ فَقَالَتِ الْیَهُودُ بَعْضُهَا لِبَعْضٍ: کَیْفَ نَصْنَعُ؟ فَقَالَ لَهُمْ أَمْثَلُهُمْ وَ ذُو الرَّأْیِ مِنْهُمْ أَ مَا أَمَرَ مُوسَی (علیه السلام) أَسْلَافَکُمْ وَ مَنْ بَعْدَهُمْ بِالِاسْتِنْصَارِ بِمُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ آلِهِ أَ مَا أَمَرَکُمْ بِالِابْتِهَالِ إِلَی اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ عِنْدَ الشَّدَائِدِ بِهِمْ؟ قَالُوا: بَلَی! قَالُوا فَافْعَلُوا. فَقَالُوا: اللَّهُمَّ! بِجَاهِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ لَمَّا سَقَیْتَنَا فَقَدْ قَطَعَتْ عَنَّا الظَّلَمَهًُْ الْمِیَاهَ حَتَّی ضَعُفَ شَبَابُنَا وَ تَمَاوَتَ وِلْدَانُنَا وَ أَشْرَفْنَا عَلَی الْهَلَکَهًِْ فَبَعَثَ اللَّهُ تَعَالَی وَابِلًا هَطِلًا حَتَّی مَلَأَ حِیَاضَهُمْ وَ آبَارَهُمْ وَ أَنْهَارَهُمْ وَ أَوْعِیَتَهُمْ وَ ظُرُوفَهُمْ فَقَالُوا: هَذِهِ إِحْدَی الْحُسْنَیَیْنِ ثُمَّ أَشْرَفُوا مِنْ سُطُوحِهِمْ وَ الْعَسَاکِرِ الْمُحِیطَهًِْ بِهِمْ فَإِذَا الْمَطَرُ قَدْ أَذَاهُمْ غَایَهًَْ الْأَذَی وَ أَفْسَدَ أَمْتِعَتَهُمْ وَ أَسْلِحَتَهُمْ وَ أَمْوَالَهُمْ فَانْصَرَفَ عَنْهُمْ لِذَلِکَ بَعْضُهُمْ وَ ذَلِکَ أَنَّ الْمَطَرَ أَتَاهُمْ فِی غَیْرِ أَوَانِهِ فِی حَمَّارَهًِْ الْقَیْظِ حِینَ لَا یَکُونُ مَطَرٌ فَقَالَ الْبَاقُونَ مِنَ الْعَسَاکِرِ: هَبْکُمْ سُقِیتُمْ فَمِنْ أَیْنَ تَأْکُلُونَ؟ وَ لَئِنِ انْصَرَفَ عَنَّا هَؤُلَاءِ فَلَسْنَا نَنْصَرِفُ حَتَّی نَقْهَرَکُمْ عَلَی أَنْفُسِکُمْ وَ عِیَالَاتِکُمْ وَ أَهَالِیکُمْ وَ أَمْوَالِکُمْ وَ نَشْفِی غَیْظَنَا مِنْکُمْ فَقَالَتِ الْیَهُودُ: إِنَّ الَّذِی سَقَانَا بِدُعَائِنَا بِمُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ آلِهِ (علیهم السلام) قَادِرٌ عَلَی أَنْ یُطْعِمَنَا وَ إِنَّ الَّذِی صَرَفَ عَنَّا مَنْ صَرَفَهُ قَادِرٌ أَنْ یَصْرِفَ الْبَاقِینَ ثُمَّ دَعَوُا اللَّهَ بِمُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ آلِهِ (علیهم السلام) أَنْ یُطْعِمَهُمْ فَجَاءَتْ قَافِلَهًٌْ عَظِیمَهًٌْ مِنْ قَوَافِلِ الطَّعَامِ قَدْرَ أَلْفَیْ جَمَلٍ وَ بَغْلٍ وَ حِمَارٍ مُوقَرَهًٍْ حِنْطَهًًْ وَ دَقِیقاً وَ هُمْ لَا یَشْعُرُونَ بِالْعَسَاکِرِ فَانْتَهَوْا إِلَیْهِمْ وَ هُمْ نِیَامٌ وَ لَمْ یَشْعُرُوا بِهِمْ لِأَنَّ اللَّهَ تَعَالَی ثَقَّلَ نَوْمَهُمْ حَتَّی دَخَلُوا الْقَرْیَهًَْ وَ لَمْ یَمْنَعُوهُمْ وَ طَرَحُوا أَمْتِعَتَهُمْ وَ بَاعُوهَا مِنْهُمْ فَانْصَرَفُوا وَ بَعُدُوا وَ تَرَکُوا الْعَسَاکِرَ نَائِمَهًًْ لَیْسَ فِی أَهْلِهَا عَیْنٌ تَطْرِفُ فَلَمَّا بَعُدُوا وَ انْتَبَهُوا وَ نَابَذُوا الْیَهُودَ الْحَرْبَ وَ جَعَلَ یَقُولُ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ:
الْوَحَا الْوَحَا فَإِنَّ هَؤُلَاءِ اشْتَدَّ بِهِمُ الْجُوعُ وَ سَیَذِلُّونَ لَنَا قَالَتْ لَهُمُ الْیَهُودُ: هَیْهَاتَ بَلْ أَطْعَمَنَا رَبُّنَا وَ کُنْتُمْ نِیَاماً جَاءَنَا مِنَ الطَّعَامِ کَذَا وَ کَذَا وَ لَوْ أَرَدْنَا أَنْ نَقْتُلَکُمْ فِی حَالِ نَوْمِکُمْ لَتَهَیَّأَ لَنَا وَ لَکِنَّا کَرِهْنَا الْبَغْیَ عَلَیْکُمْ فَانْصَرِفُوا عَنَّا وَ إِلَّا دَعَوْنَا بِمُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ آلِهِ (علیهم السلام) وَ اسْتَنْصَرْنَا بِهِمْ أَنْ یُخْزِیَکُمْ کَمَا قَدْ أَطْعَمَنَا وَ سَقَانَا فَأَبَوْا إِلَّا طُغْیَاناً فَدَعَوُا اللَّهَ بِمُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ آلِهِ (علیهم السلام) وَ اسْتَنْصَرُوا بِهِمْ ثُمَّ بَرَزَ الثَّلَاثُمِائَهًِْ إِلَی ثَلَاثِینَ أَلْفاً فَقَتَلُوا مِنْهُمْ وَ أَسَرُوا وَ طَحْطَحُوهُمْ وَ اسْتَوْثَقُوا مِنْهُمْ بِأُسَرَائِهِمْ فَکَانَ لَا یَنَالُهُمْ مَکْرُوهٌ مِنْ جِهَتِهِمْ لِخَوْفِهِمْ عَلَی مَنْ لَهُمْ فِی أَیْدِی الْیَهُودِ فَلَمَّا ظَهَرَ مُحَمَّدٌ (صلی الله علیه و آله) حَسَدُوهُ إِذْ کَانَ مِنَ الْعَرَبِ فَکَذَّبُوهُ. 👤عبد اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج یا_صاحب_الزمان_ادرکنی لبیک_یا_خامنه_ای @faryade_ghahraman
البقره امام عسکری (علیه السلام) خداوند متعال پیامبرش را از ایمان یهودیان به محمّد (پیش از ظهور وی و پیروزی آن‌ها بر دشمنان به‌خاطر ذکر نام او و درودفرستادن بر او و خاندانش باخبر ساخت. خداوند به یهودیان زمان موسی (علیه السلام) و بعد از او دستور داد اگر امری ذهنشان را مشغول کرد و مسئله‌ای برایشان پیش آمد، خدای عزّوجلّ را به حق محمّد (و خاندان پاکش (علیهم السلام) بخوانند و از آن‌ها کمک بخواهند. آن‌ها همواره چنین می‌کردند. یهودیان مدینه ده‌سال پیش از ظهور محمّد (مورد دشمنی قبیله‌ی اسد و غطفان و قومی از مشرکین بودند که همواره قصد حمله به آن‌ها داشتند. یهودیان تصمیم گرفتند که از پروردگارشان به حق محمّد (و خاندان پاکش بخواهند شرّ و بلای آن‌ها را دفع‌کند. تا زمانی‌که سه‌هزار نفر از اسد و غطفان به‌سوی برخی یهودیان اطراف مدینه حرکت [و حمله] کردند و یهودیان در حالی‌که فقط سیصد جنگجو داشتند و خدا را به محمّد (و خاندانش (علیهم السلام) می‌خواندند، با آن‌ها برخوردکردند و آن‌ها را شکست‌داده و از بین بردند. پس گروهی از اسدیان و غطفانیان به هم گفتند: «بیایید از دیگر قبائل کمک بگیریم و چنین کردند». تعداد آن‌ها زیاد شد؛ سی‌هزار نفر اجتماع کرده و به‌سوی آن‌ها در روستایشان حرکت کردند. آن سیصدنفر به خانه‌های خود پناه بردند و آن‌ها آب‌های روان را که به روستاهای یهودیان وارد می‌شد، مسدود نموده و طعام را از آنان بازداشتند. یهود از آن‌ها امان خواست امّا نپذیرفتند و گفتند: «نه! مگر این که شما را بکشیم و اسیرتان کنیم و غنیمتتان را به تاراج ببریم». یهودیان به یکدیگر می‌گفتند: «چه کنیم»؟ کسی‌که صاحب نظر و برتر آن‌ها بود گفت: «آیا موسی (علیه السلام) به گذشتگانتان و افراد پس از آن‌ها، به کمک‌خواستن از محمّد (و آل او (علیهم السلام) امر نکرد؟ آیا به شما امر نکرد که هنگام سختی‌ها با توسّل به ایشان به درگاه خدای عزّوجلّ تضرّع کنید»؟ گفتند: «بله!» گفت: «پس انجام بدهید.» عرض کردند: «خداوندا! به حق محمّد (و خاندان پاکش (علیهم السلام) از تو می‌خواهیم که ما را سیراب گردانی! این ستمگران آب را بر ما بسته‌اند، جوانانمان ناتوان شده و فرزندانمان بی‌جان گشته‌اند و چیزی نمانده که هلاک شویم». آنگاه خداوند بارانی سنگین، سیل‌آسا و انبوه بر آنان فروفرستاد؛ آنچنان که آبگیرها، چاه‌ها، رودها و ظرف‌هایشان همه پرآب شد. گفتند: «این یکی از دو نعمت خدا بود». پس به بام‌ها رفتند و لشکریانی را که گرداگرد آن‌ها صف کشیده بودند نگریستند. باران به سختی آزارشان می‌داد و ساز و برگ و سلاح و دارایی آن‌ها را تباه می‌کرد. از این رو گروهی از لشکریان از یهودیان چشم پوشیده و بازگشتند؛ حال آنکه باران نابهنگام در اوج گرما و در زمانی که مکّه بارانی به خود نمی‌دید بر آن‌ها سخت می‌بارید. بازماندگان لشکر گفتند: «گر چه رگبار سیرابتان کرد، امّا از کجا خوراکی به دست می‌آورید؟ اگر آن‌ها بازگشتند ما می‌ایستیم تا بر شما، زن، فرزند، خاندان و اموالتان چیره‌شویم و کینه‌ای را که از شما به دل داریم فرو نشانیم». یهودیان گفتند: «همان کسی‌که با توسل به محمّد (و خاندانش به‌سوی او دعا کردیم و ما را سیراب کرد، خود می‌تواند ما را سیر نماید؛ و همان کسی‌که شرّ آن‌ها [که رفتند] را از سر ما باز کرد، خود می‌تواند شرّ بازمانده‌ها را نیز از سر ما رفع کند». سپس با توسّل به محمّد (و خاندانش به‌سوی خدا دعا کردند تا برایشان غذا فراهم کند. ناگاه کاروانی انبوه با دوهزار شتر، استر و الاغ که همه بار گندم و آرد داشتند سر رسیده و بدون این که با لشکریان روبرو شوند آن‌ها را پشت سر گذاشتند؛ آن لشکریان همه در خواب بودند و اصلاً متوجّه آنان نشدند؛ چرا که خداوند متعال آن‌ها را به خوابی سنگین برده‌بود و این چنین کاروانیان به روستا درآمدند و لشکریان جلوی آن‌ها را نگرفتند. پس در میان روستا بار خود را بر زمین گذاشته و آن را به فروش رساندند. [آنها] بازگشته و دور شدند و لشکریان را در حالی‌که خواب بودند و حتی پلک نزدند، پشت سر گذاشتند. وقتی کاروان رفت، لشکریان بیدارشدند و آهنگ جنگ با یهودیان کردند و به یکدیگر گفتند: «بشتابید! بشتابید! اکنون گرسنگی آن‌ها را به ستوه آورده است و پیش ما به خواری می‌افتند». یهودیان پاسخ دادند: «وای بر شما! آنگاه که در خواب بودید، پروردگارمان برای ما گونه‌گونه‌های غذا فراهم‌آورد و اگر می‌خواستیم تا در خواب بر شما یورش آوریم، بدون شک می‌توانستیم؛ امّا روا ندیدیم که بر شما ستم ورزیم. از اینجا بروید وگرنه با توسّل به محمّد (و خاندانش، علیه شما به دعا می‌نشینیم و یاری می‌جوییم تا خداوند همان‌گونه که ما را سیر و سیراب کرد، شما را به خواری اندازد». امّا آن‌ها گردن کشیده و ستم پیشه کردند. پس یهودیان با توسّل به محمّد (و خاندانش به‌سوی خدا دعا کرده و یاری جستند. سپس سیصدتن به رویارویی با سی‌هزار تن
رفته و آن‌ها را کشتند و اسیر کردند و درهم شکستند و با استفاده از اسیرانشان [و در قبال آزادی آنها] از آنها (یارانشان) پیمان گرفتند؛ آنها نیز از ترس جان یارانشان که در دست یهودیان اسیر بودند دیگر هیچ آزاری به ایشان نرساندند. با این‌حال وقتی که محمّد (ظهور کرد از آنجا که او عرب بود، یهودیان حسد ورزیده و او را دروغگو خواندند. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۵۳۴ بحارالأنوار، ج۹۱، ص۱۰/ الإمام العسکری، ص۳۹۳/ البرهان 👤عبد اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج یا_صاحب_الزمان_ادرکنی لبیک_یا_خامنه_ای @faryade_ghahraman
البقره الرّسول (صلی الله علیه و آله)- یَا ابْنَ مَسْعُودٍ! مَنْ تَعَلَّمَ الْعِلْمَ یُرِیدُ بِهِ الدُّنْیَا وَ آثَرَ عَلَیْهِ حُبَّ الدُّنْیَا وَ زِینَتَهَا اسْتَوْجَبَ سَخَطَ اللَّهِ عَلَیْهِ وَ کَانَ فِی الدَّرْکِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ مَعَ الْیَهُودِ وَ النَّصَارَی الَّذِینَ نَبَذُوا کِتَابَ اللَّهِ تَعَالَی قَالَ اللَّهُ تَعَالَی فَلَمَّا جاءَهُمْ ما عَرَفُوا کَفَرُوا بِهِ. پیامبر ( ای پسر مسعود! اگر کسی دانش را برای دنیا بیاموزد و به‌واسطه‌ی آن دانش دوستی و زینت دنیا را اختیار کند سزاوار خشم خداست و جایش در آخرین طبقه‌ی دوزخ با یهود و نصاری است؛ هم آنان که کتاب خدا را دور افکندند. خدای تعالی فرموده است: فَلَمّا جاءَهُمْ ما عَرَفُوا کَفَرُوا بِهِ. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۵۳۸ بحارالأنوار، ج۷۴، ص۱۰۱/ مکارم الأخلاق، ص۴۵۰ 👤عبد اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج یا_صاحب_الزمان_ادرکنی لبیک_یا_خامنه_ای @faryade_ghahraman
البقره الباقر (علیه السلام)- عَن جابر (رحمة الله علیه): سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ (علیه السلام) عَنْ هَذِهِ الْآیَهًِْ مِنْ قَوْلِ اللَّهِ فَلَمَّا جاءَهُمْ ما عَرَفُوا کَفَرُوا بِهِ. قَالَ: تَفْسِیرُهَا فِی الْبَاطِنِ لَمَّا جَاءَهُمْ مَا عَرَفُوا فِی عَلِیٍّ (علیه السلام) کَفَرُوا بِهِ فَقَالَ اللَّهُ فِیهِمْ فَلَعْنَةُ اللهِ عَلَی الْکافِرِینَ یَعْنِی بَنِی أُمَیَّهًَْ هُمُ الْکَافِرُونَ فِی بَاطِنِ الْقُرْآن. امام باقر (علیه السلام) از جابر (رحمة الله علیه) نقل شده است: از امام باقر (علیه السلام) درباره‌ی آیه فَلَمَّا جَاءهُم مَّا عَرَفُواْ کَفَرُواْ بِهِ پرسیدم. ایشان فرمود: تفسیر باطنی آن چنین است: «وقتی آنچه درباره علی (علیه السلام) می‌دانستند بر ایشان آمد انکارش کردند؛ پس خداوند متعال درباره‌ی آنها فرمود: فَلَعْنَةُ اللهُ عَلَی الْکَافِرِین یعنی در باطن قرآن، کافران همان بنی‌امیّه می‌باشند. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۵۳۸ بحارالأنوار، ج۳۶، ص۹۸/ العیاشی، ج۱، ص۵۰/ النورالثقلین/ البرهان 👤عبد اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج یا_صاحب_الزمان_ادرکنی لبیک_یا_خامنه_ای @faryade_ghahraman