سردارهای خط استحسان اجتهاد ندارند؛ استحسان می‌کنند و اجماع می‌کنند و حتا اباحه...

شهید نخست پس از عملیات وعده‌ی صادق در حلب سوریه، شاخص سنجشی است که آیا به لاک صبر راه‌بردی بر می‌گردیم یا معادله‌ی تازه‌ی زدن خاک اسرائیل برابر خوردن ایرانی‌ها را ادامه می‌دهیم...

درس خارج گفتن کسی را از احتجاج شرعی معاف نکرده است که دافوس خواندن معاف کند...

پن‌دار وحدت‌بسنده‌های شیعه‌تبار منکر دعوت به تشیع آن است که تقیه تنها با نبی و وصی بوده است و فقیه تقیه نمی‌کند...

پس از بینه‌ی یاوه‌ی ترجیح سنی سکولار، بینه‌ی ترجیح شیعه‌ی سکولار هم در هم‌این نزدیکی‌ها در کار است: شیعه‌های مکتبی که تشیع را مناسک شامل حیات انسان می‌دانند و نه سبک دم‌دمی زیست‌ پستو را به شعب ابی‌طالب می‌فرستیم و با سکولار سنی و ترسا و چپ برای تصرف پارلمان و پادگان می‌بندیم...

انتخابات سامانه‌ی مشورت حضورالحاضر با ولی امر مسلمین است تا ایشان رئیس جمهور را تعیین کنند...

تازه به نهضت رسیده‌ها...

برای زدن رقیب از آن خبرگزاری در طهران تا آن ورزش‌گاه در قم تهمت ابطال‌طلب‌ها را تکرار می‌کردند: شیخ محمد تقی مصباح یزدی، حجتیه است؛ چون آن نیمه‌ی شعبان در مؤسسه‌ی در راه حق چراغانی کرده است. می‌دانستم شیخ آن جا تنها مدرس بوده است و ام‌سال خواندم که آن زمان حتا ایران نبوده است...

رفتار سیاسی عموم اهل سنت در انتخابات جمهوری اسلامی ایران به ما می‌گوید: رویه‌ی وحدت منهای دعوت، بیرون از ایوان هم‌آیش‌های رسمی چه آورده‌یی برای شیعه‌های مکتبی و برای سکولارهای شیعه‌تبار داشته است...

مشارکت اهل سنت محمدی در حکومت اسلامی در دوره‌ی جمهوری اسلامی ایران فرصتی تاریخی برای اصلاحات کلامی مذاهب آن‌ها بود، اما بسنده‌ی شیعه به وحدت و غلاف کردن دعوت باعث شد که نه شرکت در انتخابات و نه حتا نماینده‌ داشتن در مجلس فقهای خبره، زیرساخت سازوکار تعریف اهل سنت انقلابی نشود...

ترجیح سنی سکولار معنای ساده‌اش آن است که کارگزاران عرفی نظام ترجیح می‌دهند اهل سنت محمدی دست‌گاه کلامی خود را مدرن‌تر کنند اما امامی‌تر نکنند. این دلیل ساده‌ی سهم دادن بیشابیش به سنی‌های سکولار و کاسب‌کاری آن‌ها با سنی‌گری و سلفی‌گری در شرق و غرب ایران است...

وحدت منهای دعوت، وحدت یک‌‌طرفه، وحدت یک‌لت، یعنی شمای شیعه اگر به انکار استبصار رسیده باشی اما آن‌های سنی حتا از تکفیر شما دست نشسته‌اند...

نهمین گردهم‌آیی جامعه‌ی فعالان مردمی اربعین هر چند با کارشکنی‌ سردارهای خط استحسان پای برگزاری در نیمه‌ی خرداد مشهد مقدس تعلیق شد، تشکیل آن در هیأت نشستی مشورتی این پیام را داشت که حلقه‌های میانی واقعی برابر حلقه‌های میانی قلابی اگر چه در کنف حمایت حلقه‌ی حاکمیت، پس نمی‌نشینند...

دوقطبی انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم دوتایی نام‌زد سرخ | نام‌زد صورتی است...

پای صندوق‌های مشورتی رأی‌گیری انتخابات نام‌زدها را در کنار خط‌کش شریعت بایستانید و پس آن گاه رأی بریزید...

آن چه این روزها اصلاح‌طلبی و اصول‌گرایی و‌حتا عدالت‌طلبی خوانده می‌شوند همه کمابیش سر و ته یک کرباسند: ابطال‌طلبی. به نام‌زد اسلام‌طلب و شریعت‌مدار رأی بدهیم...

عمق آن چه در اکنون ایران اسلامی اصلاح‌طلبی خوانده می‌شود ناصبی‌گری است؛ نجاست اصلاحات؛ نقطه...

آن چه میزان در مشورت است، رأی حضورالحاضر است و نه رأی همج رعاع...

نقطه‌ی چاووش مشهد مقدس کاروان‌سرای طرق در ابتدای جاده‌ی قدیم نی‌شابور است. از سدها سال پیش این جا آخرین منزل در بیاده به حرم رضوی و نخستین منزل در بیاده به حرم حسینی بوده است...

سنی‌ها اگر در حجره‌ی خلوت چله‌نشینی می‌کنند، شیعه‌ها در جاده‌ی جلوت چله‌روی می‌کنند؛ چهل روز بیاده‌روی از حرم رضوی در ایران تا حرم حسینی در عراق در موسم اربعین و دیگر موسم‌های زیارت...

چله‌ی حکمت یک ویژند جهانی معنوی است؛ بر آمده از حدیث چهل روز اخلاص ورزیدن و حدیث پیاده به زیارت رفتن. عصر روز عاشوراء از مقتل‌خوانی صحن گوهرشاد حرم رضوی شروع می‌شود و صبح اربعین در زیارت‌خوانی صحن بین‌الحرمین حرم حسینی تمام می‌شود...

گفتم: چله‌ی حکمت را در دوره‌های یکان رضوان بگنجانید. از بیروت به مشهد پرواز بگیرید و در فرودگاه نجف منتظرشان باشید. در فاصله‌ی پیاده‌ی عاشورای مشهد تا اربعین کربلاء نباید رو کنند که رزمنده‌ی حرکت حزب‌الله‌اند؛ آن قدر زبان پارسی و فرهنگ ایرانی بدانند که کارشان روی جاده پیش برود...

نقطه‌ی چاووش شهر سبزوار بقعه‌ی ابورفاعه، صحابی شهید پیام‌بر اعظم، در خروجی غربی این شهر در ابتدای جاده‌ی عتبات عراق و‌حجاز و شام است...

چاووش رسانه‌ی بیاده است...