ما محکوم به مستندیم...

زعامت شیعه با فقاهت جواهری می‌شود و نه پالت دلار...

پارسال تازه از خط مقدم خیام برگشته بودم و توضیح سرراستی برای سفیر نداشتم. پرسیده بود: توی نظریه‌پرداز وسط عملیات جنگ این جا چه می‌کنی؟ دی‌روز تازه از خیام برگشته بودم و روی دیوارهای ویران شهر جمله‌یی از شهید حاج عبد یافتم که تمام پاسخ بود: الله في الساحة...

سید محمد رضا را در نبطیه یافتم که در گم‌نامی به بازسازی روستایی سرگرم بود. صبح که به خیام می‌رفتیم فهمیدم مربی نخستین دوره‌ی ضدزره حرکت حزب‌الله در ایران بوده است. صبح در خیام این با من بود که شاید اگر سید و سیدها نبود، شهر ۶۶ روز برابر سنگین‌ترین تک‌های زرهی ارتش صهیونی مقاومت نمی‌کرد...

از صبح پایان آتش‌بس، آزادسازی روستاهای مرزی جنوب لبنان با امواج انسانی شروع شده است؛ هر چند ارتش کیان موقت اسرائیل از شلیک از زمین و آس‌مان به این مردم بی‌سلاح ابائی ندارد و شهدای این عملیات آزادسازی مردمی دورقمی شده است...

حتا اگر قرار باشد آواره‌های شیعه‌ی سوریه‌یی در لبنان به خانه‌شان برگردند و جان‌شان را بر سر این کار بگزارند، این حرف را یک زعیم شرعی باید بزند؛ و من از بیروت تا بعل‌بک تا هرمل در میان گوینده‌های این تکیه‌ی کلام، باید برگردند، کسی را نمی‌بینم که فقاهت ولایت و زعامت را با خود داشته باشد...

بیروت تا هرمل کسانی از طهران آمده‌اند که خود را آدم آقا می‌خوانند و پی تدبیر آواره‌های سوری و جهادگرهای ایرانی و رزمنده‌های لبنانیند و نو به نو راه‌برد رو می‌کنند. ایرانی‌ها و لبنانی‌ها و سوری‌ها اما آموخته شده‌اند؛ می‌پرسند: این تدبیر حضرت ره‌بر است یا دفتر ره‌بر؟ یا چه...

آزادی عیتا الشعب؛ به روایت محمد مهدی فاطمی صدر. ۱۰ به‌من ۱۴۰۳؛ جنوب لبنان؛ مرز فلسطین اشغالی...

رزمنده‌های حرکت حزب‌الله لبنان از حضور ایرانی‌ها روی خط مقدم نگرانی می‌کنند. می‌گویند: می‌ترسیم اسیر بشوید. می‌دانم که نگران پاسخ ایراننند. می‌گویم: اسرائیل خاک ایران را زد و آن‌ها پاسخی ندادند و ما هم اگر اسیر بشویم باکی از پاسخ ندادن آن‌ها نیست...

این ایدئولوژیک کار نکردن و ایدئولوژی نداشتن هم خودش یک ایدئولوژی کلفت است...

درست به هم‌آن دلیل که به شیعه‌ی لندنی و اسلام آمریکایی احتیاجی نداریم، از انقلاب لندنی و انقلاب امریکایی هم بی‌نیازیم؛ موفرفری می‌خواهد باشد یا یقه‌آخوندی...

خط استحسان و خط اباحه به هم‌این راحتی که اصول‌گراها و اصلاح‌طلب‌ها در ابطال‌طلبی به وفاق رسیده‌اند، در دش‌منی با خط اجتهاد هم‌راستا می‌شوند...