#گناه_تخریب_زمین آيت الله احمد مبلّغى، استاد "فقه محیط زیست" در مؤسسه عالى فقه و علوم اسلامى مطرح نمود: ✳️ اولین و فوری‌ترین وظیفه‌ای که در قبال زمین داریم این است که دست به تخریب نزنیم. ✳️ گناه تخریب، گناه بزرگی است. پنج بخش محیط زیست در صدر قرار دارد که تخریب آنها بسیار ویرانگر برای زمین و زیستن بر روی آن است؛ و تخریب اینها اساساً اکوسیستم‌ها را به سمت اختلال و حتی نابودی به پیش می‌برد. این پنج بخش عبارتند از: آب، خاک، هوا، نباتات و حیوانات. تخریب زمین مثل گذشته نیست که اگر بخشی از زمین تخریب شد، با یک روند کند و ناپیدا، تأثیر آن بر روی بخش‌های دیگر ظاهر شود؛ بلکه به سرعت این تخریب‌ها که در یک نقطه رخ می‌دهد، سایر مناطق را هم تحت تأثیر قرار می‌دهد. اساساً نگاه دین به زمین، نگاه یکپارچه است؛ اگر به قرآن نگاه کنیم از «زمین» سخن گفته است و با اینکه در گذشته به زمین با نگاه یکپارچه نگاه نمی‌شده و اکنون این نگاه مطرح شده است، قرآن همیشه نگاه یکپارچه به زمین داشته است. خداوند طوری زمین را آفریده است که می‌شود از آن استفاده کرد اما نوع استفاده باید معقول، منطقی، علمی و درست باشد که به تخریب زمین نینجامد؛ به بیانی‌، اجازه دهیم زمین خود را بازسازی کند. برخی از استفاده‌ها از زمین به گونه‌ای است که اجازه بازسازی را به زمین نمی‌دهد و راه تنفس را به روی زمین برمی‌بندد. @feghhemohitezist

#نذز_محیط_زیستی متن استفتاء: آیا می‌شود فعالیتهای زیست محیطی را به عنوان نذر قرار داد؟ مثلا نذر کنیم که قسمتی از جنگل را از زباله پاک کنیم یا کاشت درخت را می‌توان به عنوان نذر قرار داد؟ پاسخ: چنین نذری صحیح می‌باشد. [ر.ک:سامانه پاسخگویی به مسائل شرعی آیت الله العظمی مکارم شیرازیhttps://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=21&lid=0&catid=28865&mid=266328] @feghhemohitezist

#صدقه_محیط_زیستی متن استفتاء: آیا آب دادن یک درخت بیابانی و یا حتی آبیاری درختی که وابسته به انسان است، از صدقه جاریه محسوب می‌گردد؟ پاسخ: «بلی کاشت و آبیاری درخت، صدقه جاریه محسوب می‌شود. از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله روایت شده که فرمودند: مَن سَقی طَلحةً أو سِدرةً فکأنّما سَقی مؤمناً مِن ظَمَإٍ.» (ترجمه حدیث: اگر کسی درخت موز یا سدر را آب دهد، مانند کسی است که مؤمنی را سیراب کرده باشد) [منبع: کتاب اسفتائات محیط زیست مرحوم آیت الله العظمی صافی گلپایگانی، ص ۲۰۷] @feghhemohitezist

هر چیزی به جای خویش نیکوست متن استفتاء: آیا شرعاً امکان جایگزین کردن برخی اعمال و مناسک مذهبی مانند قربانی کردن با فعالیت‌های محیط زیستی مانند کاشت درخت وجود دارد؟ پاسخ: احکام شرع مقدّس بر مبنای مصالح و مفاسد کلی جامعه بشریت بنا نهاده شده است و جایگزینی به صورت مذکور در سؤال صحیح نیست. [منبع: کتاب استفتائات محیط زیست مرحوم آیت الله العظمی صافی گلپایگانی، ص ۲۰۶_۲۰۷] @feghhemohitezist

"توجّه دین به مسائل پسماند" 🔸رسول خدا صلّی الله علیه و آله: «لا تُبَيَّتُوا الْقُمامَةَ فى بُيوتِكُمْ وَ اَخْرِجوها نَهاراً فَاِنَّها مَقْعَدُ الشَّيْطانِ» ترجمه: زباله را شب در خانه‌هاى خود نگه نداريد و آن را در روز به بيرون از خانه منتقل كنيد؛ زيرا زباله، محل استقرار شيطان است. 🔸مرحوم محقق حلّی، فقيه قرن هفتم: اگر کسی زباله لغزنده منزل همچون پوست هندوانه را در مسیر مردم بیندازد و این عمل سبب آسیب به دیگران شود، او ضامن خسارات است. (شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام، ج ۴، ص ۲۳۹) 🔸از عبارات مرحوم محقق کرکی، فقیه قرن دهم روشن می‌شود: مسلمانان از دیرباز پسماندها را در هر مکانی رها نمی‌کردند؛ بلکه محل‌های خاصی را برای قرار دادن آن مشخص می‌کردند. (ر.ک: جامع المقاصد في شرح القواعد، ج ۷، ص ۱۹) 🔸فقیه معاصر آیت الله العظمی سبحانی تبریزی: رهاسازی پسماند در محل‌های عبور و مرور مردم، اِضرار به آنها است. [و اِضرار حرام است.] (ر.ک: أحکام الدیات في الشریعة الإسلامیة الغرّاء، ص ۱۷۹) 🔸آیت الله احمد مبلّغى در گفت‌گو با خبرگزاری ایکنا: شما وقتی یک زباله را در جاده می‌‌اندازید، در حال انجام یک خیانت بزرگ هستید؛ ولو با نگاه ساده‌انگارانه اینطور تصور کنید که هیچ کاری نکرده‌اید؛ در حالی که اگر ۱۰ نفر همین تفکر را داشته و این کار را انجام دهند، در حال ضربه زدن به محیط زیست هستند. داستان محیط زیست، بخش جدی دین است و دینی که بتواند محیط زیست را پایدار کند، آن دین با خدا ارتباط دارد و دینی که به محیط زیست بی‌اعتنا باشد دین انگاشته ما است. ✍ تنظيم: بهجتی اردکانی @feghhemohitezist

بسم الله الرحمان الرحیم ✳️ خیر مقدم 🔶خیر مقدم و خوش‌آمد به همه مخاطبان عزیز اعم از: 🔸اساتید حوزه و دانشگاه، 🔸طلاب و دانشجویان، 🔸فعالان و علاقه‌مندان محیط زیست ✳️ معرفی ميز 🔷میز پژوهشی فقه محیط زیست، زیرمجموعه "مؤسسه عالى فقه و علوم اسلامى" است. مؤسسه مزبور، ماهيت حوزوى دارد؛ و محل برگزاری دروس فقه محیط زیستِ آیت الله احمد مبلّغى است. 🔹میز پژوهشی فقه محیط زیست، از ▫️ایده‌های پژوهشی، ▫️نشست‌های علمی، ▫️کرسی‌های آزاد اندیشی، در "فقه و حقوق محیط زیست" و با حضور اساتید حوزه و دانشگاه استقبال می‌کند. 🔹حوزويان مى‌توانند به صورت حضوری و یا مجازی در دروس فقه محیط زیست شرکت نمایند. 🔹میز پژوهشی از پایان‌نامه‌های سطح۳ و رساله‌های سطح۴ حوزه در زمینه فقه محیط زیست حمایت می‌کند. ✳️ ارتباط با کارشناس میز ◽️کارشناس میز، دانش‌آموخته سطح ۴ (دکتری) از حوزه علمیه قم در رشته فقه و پژوهشگر فقه محیط زیست است. ◽️برای ارتباط با میز پژوهشی و کسب اطلاعات بیشتر، به کارشناس میز با شناسه @Bahjati_a پیام بدهید. @feghhemohitezist

✳️ به همت مرکز تحقیقات اسلامی مجلس شورای اسلامی برگزار می‌شود: چهارمین کنفرانس بین المللی دین، فقه و قانون با عنوان حکمرانی دینی و تنظیم‌گری در مسائل اساسی معاصر ✳️ یکی از موضوعات ویژه کنفرانس: حکمرانی دینی و محیط زیست ✳️ آخرین زمان ارسال مقاله: پایان آبان ماه 1402 ✳️ زمان برگزاری کنفرانس: دی ماه 1402 ✅ مقالات برگزیده در مجلات علمی پژوهشی منتشر خواهد شد. @feghhemohitezist

گزیده‌ای از کتاب استفتائات محیط زیست مرحوم آیت الله العظمی صافی گلپایگانی ص ۱۵۲_۱۵۳: امام صادق علیه السلام فرمود که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرموده است: «ثلاثٌ ملعونٌ مَن فعلهنّ: المتغوّطُ فی ظِلِّ النُزّالِ و المانعُ الماءَ المُنتابَ و السادُّ الطریقََ المسلوکَ» [کلینی، کافی، ج 2، ص 292] ترجمه: سه گروه به خاطر کارشان ملعونند: 1.کسانی که مکانهای عمومی را با کثافت آلوده کنند؛ 2.کسانی که از آب نوبه‌ای (سهمیه بندی) جلوگیری کنند و نوبت دیگران را رعایت نکنند؛ 3.کسانی که سدّ معبر کنند. آیا اگر امروزه امام معصوم حضور داشتند، از فاضلاب کارخانجات و مواد سمی آن که در لایه‌های زمین و منابع زیرزمینی آب نفوذ می‌کند و یا گرد و غبار و دود ناشی از آنها که هوای اطراف را آلوده کرده، زمینه ابتلا به بیماری‌های صعب العلاج را برای مردم فراهم می‌سازد و یا مانع رشد گیاهان و مهاجرت ساکنان آن مناطق می‌گردد، منع نمی‌فرمودند؟! @feghhemohitezist

حکم شرعی از بین بردن سگ‌های ولگرد متن استفتاء: حیواناتی به واسطه فعالیت مستقیم و یا غیر مستقیم انسان تکثیر یافته‌اند؛ از جمله سگهای ولگرد در اطراف شهرها و یا گربه‌ها در اطراف خانه‌ها. اگر احتمال خطر مانند انتقال بیماری از گونه‌های مذکور و یا گازگرفتگی برود و اگر امکان عقیم‌سازی آنها وجود داشته و با کنترل جمعیت رفع ضرورت نماید، کشتن آنها در فرض مسئله چه حکمی دارد؟ پاسخ استفتاء: از بین بردن حیوانات ولگرد، بدون جهت خاص حرام است؛ و اما اگر معلوم شود که موجب انتقال بیماری و ضرر مسلمانان است، کشتن آنها جایز می‌باشد؛ و در صورتی که با عقیم‌سازی و کنترل جمعیت، مشکل رفع می‌شود، اولویت دارد. [منبع: کتاب استفتائات محیط زیست مرحوم آیت الله العظمی صافی گلپایگانی، ص۱۳۷_۱۳۸] @feghhemohitezist

پیام‌های کانال درباره حیوانات: حکم شرعی از بین بردن سگهای ولگرد: https://eitaa.com/feghhemohitezist/239 درنگی در داستان غذا دادن امام حسن علیه‌السلام به سگ گرسنه: https://eitaa.com/feghhemohitezist/182 لزوم بقای نسل حیوانات: https://eitaa.com/feghhemohitezist/163 شکار، بغی است: https://eitaa.com/feghhemohitezist/159 بررسی ابعاد فقهی شکار: https://eitaa.com/feghhemohitezist/158 محیط زیست در کلام امام علی علیه‌السلام: https://eitaa.com/feghhemohitezist/123 جایگاه حیوانات در محیط زیست: https://eitaa.com/feghhemohitezist/118 گیاهخواری موجب مرگ سخت‌تر حیوانات می‌شود: https://eitaa.com/feghhemohitezist/104 حق حیات و کرامت حیوانات: https://eitaa.com/feghhemohitezist/100 @feghhemohitezist