eitaa logo
میز پژوهشی فقه محیط زیست
656 دنبال‌کننده
534 عکس
65 ویدیو
56 فایل
این کانال، در صدد طرح و ترویج فقه محیط زیست و مباحث مرتبط با آن و همچنین حمایت از پژوهشهای مرتبط است. ارتباط با مدیر کانال @Bahjati_a
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
سرکار خانم دکتر رخشاد حجازی در دیدار با حجت الاسلام والمسلمین بهجتی اردکانی کارشناس میز پژوهشی فقه محیط زیست موسسه عالی فقه و علوم اسلامی مطرح نمود: 1⃣ لزوم تعامل متقابل فرهیختگان حوزه و دانشگاه در دو عرصه محیط زیست و زنان برای استخراج نظریه‌های فاخر و راهگشا 2⃣ امکان تعامل حوزه و دانشگاه آزاد اسلامی در زمینه طراحی عناوین تحقیقات محیط زیستی با رویکرد اسلامی 3⃣ لزوم ارتباط بین پژوهشگران حوزوی آگاه به فقه محیط زیست با اساتید و فعالان محیط زیستی دانشگاه 4⃣ امکان تدوین کتاب درسی «اسلام و محیط زیست» برای مقطع ارشد دانشگاه با مشارکت حوزویان و دانشگاهیان [خانم دکتر حجازی به مدت 12 سال، این عنوان درسی را تدریس کرده‌اند] 🟨 شایان ذکر است که پیش نویس تفاهمنامه برای همکاری محیط زیستی حوزه و دانشگاه آزاد اسلامی، تهیه و به خانم دکتر حجازی تحویل داده شد. @feghhemohitezist
میز پژوهشی فقه محیط زیست
#شکار #هم‌اندیشی زمان: ۲۲ تیر ۱۴۰۲ عنوان: بررسی ابعاد فقهی شکار حیوانات ارائه دهنده: حجت الاسلام م
در جلسه "بررسی ابعاد فقهی شکار" مطرح شد: 1⃣ چرخه حیات، همه موجودات را به هم پیوند زده است. بنابراین، اگر شکار برخی گونه‌ها موجب اخلال در زیست بوم شود، منجر به ضرر به انسانها می‌شود و إضرار حرام است. 2⃣ ممنوعیت شکار، دارای مستندات شرعی است. 3⃣ بر اساس دیدگاه فقها، گرفتن جان حیوان و تعرّض به حیات حیوان، بدون دلیل موجّه و مستند شرعی جایز نیست. 4⃣ شکار در مناطق حفاظت شده، چه سازمان‌یافته باشد و چه غیر سازمان‌یافته باشد، از نوع شکار تفریحی است. 5⃣ بدون تردید، شکار تفریحی با استناد به ادله شرعی و فتاوای فقها حرام است. 6⃣ مشروعیت ممانعت از شکار غیر مجاز، امری مسلّم است؛ اما روشهای پیاده سازی این ممانعت توسط محیط‌بانان و ابزارهای مورد استفاده و مراحل ممانعت، قابل بررسى است. @feghhemohitezist
آیت الله حاج شیخ احمد مبلّغی (حفظه الله)، مدرّس فقه محیط زیست در مؤسّسه عالی فقه و علوم اسلامی قم مطرح نمود: «شکار، بَغْی است» حدیثی که ذیل آیه ١٤٥ سوره انعام وارد شده، می‌فرماید: اگر کسی دست به شکار زند در حالیکه مضطر نیست، «بغی» کرده است. 🔸بغی یعنی ظلم به انسان؛ 🔸بغی یعنی تجاوز به نظمی که انسان و جامعه انسانی در آن آرامش و امنیت پیدا می‌کند؛ 🔸بغی ظلم خاص است؛ 🔸بغی تهاجمی است که انسان را در تلاطم قرار می‌دهد. ◽️وقتی حیوانی کشته می‌شود نظم حیات انسان به خطر می‌افتد. ◽️اگر حیوانات کشته شوند و به این بخش اساسی و مهم حیات حمله شود، در ظاهر این است که حیوانات کشته شده‌اند؛ اما در واقع، از بین بردن محیط زیست رخ داده که اثر آن تخریب نظم حیات انسان است. 🟨 ببینید چه قدر ادبیات دین ما دقیق است! زیرا کلمه بغی را که اساساً مربوط به ظلم یک فرد یا گروه به انسان‌ها و نظم اجتماعی است، در خصوص کشتن حیوانات هم مطرح کرده است. دلیلش این است که همان حیوان، تشکیل دهنده اساس محیط زیست برای انسان است و حمله به حیوان، حمله به زیستگاه انسان است چراکه زیستگاه انسان، با حیوان و گیاه تعریف می‌شود. به تعبیر دیگر، وقتی شخصی به حیوانات حمله می‌کند، در چرخه حیات انسان، دخالت بی‌جا و ناروا می‌کند. [بغی به معنای تجاوز است و گناهی بزرگ محسوب می‌شود. مرتکب شونده آنرا باغی نامند.] @feghhemohitezist
آیت الله حاج شیخ احمد مبلّغی (حفظه الله)، مدرّس فقه محیط زیست در مؤسّسه عالی فقه و علوم اسلامی قم مطرح نمود: دینی که به محیط زیست اهمیت ندهد، دین "خود انگاشته" است نه دین حقیقی 1⃣ ترویج نگاه اسلام به محیط زیست در جامعه، وابسته به بازتعریف ادبیات دینی و قرآنی است. 2⃣ چرا مُدام نگاه ما به موضوعات خُرد متمرکز شده و به چیزهای کوچک نگاه می‌کنیم؛ اما به چیزهای بزرگ مثل زمین و زمان و نسل، بی‌توجّه هستیم؟! 🔸منهای نسل‌های آینده، این نسل هیچ است؛ 🔸منهای جامعه، فرد هیچ است و نمی‌تواند پیشرفت کند؛ 🔸منهای محیط زیست، اساساً یک زندگی معنوی شکل نمی‌گیرد؛ زیرا محیط زیستِ مادی و زندگی معنوی با هم در ارتباطند. 🟩 با این نگاه، شما وقتی یک زباله را در جاده می‌‌اندازید، در حال انجام یک خیانت بزرگ هستید؛ گرچه با یک نگاه ساده‌انگارانه اینطور تصور کنید که هیچ کاری نکرده‌اید؛ اما اگر ۱۰ نفر همین تفکر را داشته و این کار را انجام دهند در حال ضربه زدن به محیط زیست هستند. 3⃣ اهتمام به محیط زیست، بخش جدّی دین است؛ و آن دینی که بتواند محیط زیست را پایدار کند، آن دین با خدا ارتباط دارد؛ اما دینی که به محیط زیست بی‌اعتنا باشد، دین انگاشته ما است. @feghhemohitezist
"دو مسئولیت انسانی" مطابق چندین آیه قرآن، زمین، محل زیستن است: «وَٱللَّهُ جَعَلَ لَكُمُ ٱلأرۡضَ بِسَاطٗا ؛ أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا ؛ جَعَلَ لکم ٱلأرۡضَ قَرَارٗا ؛ أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا ؛ هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا ؛ أَلَمْ تَرَوْا أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُمْ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ» بقای زمین به عنوان محل زیستن، و تبدیل نشدن آن به محل غیر قابل زیستن، در گرو دو چیز است: 1⃣ مسئولیت پذیری انسان در حفظ زمین 2⃣ مسئولیت پذیری انسان در آبادانی زمین به راستی، بهترین راه ایجاد آبادانی در زمین چیست؟ @feghhemohitezist
لزوم بقای نسل حیوانات در کلام آیت الله العظمی مکارم شیرازی (حفظه الله) اگر صید کردن برای زوار خانه خدا کار مشروعی بود، این همه رفت و آمدی که هر سال به این سرزمین های مقدس می‌شود، نسل بسیاری از حیوانات در آن منطقه - که به حکم خشکی و کم آبی، حیواناتش نیز کم است - برچیده می‌شد؛ و این دستور، نوعی حفاظت و ضمانت برای بقای نسل حیوانات آن منطقه است. مخصوصاً با توجه به اینکه در غیر حال احرام نیز صید حرام و همچنین کندن درختان و گیاهان آنجا ممنوع است، روشن می‌شود که این دستور، ارتباط نزدیکی با مسئله حفظ محیط زیست و نگهداری گیاهان و حیوانات آن منطقه از نابودی و فنا دارد. این حکم، به قدری دقیق تشریع شده که نه تنها صید حیوانات، بلکه حتی کمک کردن و نشان دادن و ارائه صید به صیاد نیز تحریم گردیده است. @feghhemohitezist
"درخت‌كارى از نگاه فقهی" آيت الله حاج شيخ محسن اراكى: 1⃣ درخت‌کاری به‌طور مطلق استحباب شرعی دارد؛ چه این درخت، مثمر باشد و چه غیر مثمر. 2⃣ در خصوص درخت مثمر، روایات خاصه‌ای وارد شده است که دلالت بر تأکّد استحباب غرس شجر مثمر دارد. 🔸چرا می‌گوییم تأکُد؟ چون شَجر مثمر به دو عنوان، استحبابِ غرس دارد: ١. به‌عنوان "مطلق الشجر" که ما در این‌باره، روایت داریم که غرس "مطلق الشجر" حسنه است و در کل، درخت‌کاری ثواب دارد؛ ٢. به‌عنوان درختِ مثمر که کاشتن آن به‌طور خاص استحباب دارد؛ 🔸لذا درخت مثمر، استحباب مضاعف خواهد داشت. 🟩 توصيه استاد: بنابراین توصیه ما این است که حتی در فضای سبز شهری، برنامه‌ریزی شود؛ آب، خاک و نیرو هزینه شود و درخت مثمر کاشته شود. 🔸الزامی نیست که در شهرها فقط درخت‌های غیر مثمر بکاریم، باید برنامه‌ریزی شود. 🔸البته گاه لازم است درخت غیر مثمر کاشته شود. @feghhemohitezist
"قطع درخت از نگاه فقهی" آیت الله حاج شیخ محسن اراکی: 🔶قطع درخت مثمر 1. مرحوم شیخ طوسی در کتاب امالی، با سندش از رسول الله صلّی الله علیه و آله روایت می‌کند: «انّه لَعَنَ قاطِعَ السدرة»؛ یعنی کسی که درخت سدر و همین درخت کُنار را قطع کند این شخص؛ ملعون است. اینکه قطع سدر مورد لعن قرار گرفته، ظهور در حرمت دارد. 2. از امام صادق علیه السلام است که فرمود: «لا تَقطَعُوا الثِّمارَ فَیَبعَثُ اللّهُ عَلیکُمُ العَذابَ صَبّا»؛ یعنی درخت مثمر را قطع نکنید زیرا عذاب بر شما نازل می شود. نتيجه: از مجموعه روایات [دو روايت فوق و ساير روايات] استفاده می‌کنیم که قطع درخت مثمر حرام است مگر اینکه با بهتر از آن یا نظیر آن جایگزینش کنند همانطور که امام رضا علیه السّلام فرمود: امام کاظم علیه السّلام یک درخت سدر را قطع نمود اما به جای آن، درخت انگور کاشت. 🔶قطع درخت غیر مثمر [از مجموعه روايات استفاده می‌شود که] قطع درخت غیر مثمر، به شدت کراهت دارد مخصوصاً در آنجایی که افزون و انبوهِ درخت نباشد. آنجایی که انبوه درخت داریم؛ قطع درخت غير مثمر، اشکال و کراهتی ندارد؛ البته مشروط به اینکه به سایر درختان صدمه‌ای نزند و همچنین صدمه‌ای به فضای سبز محیط وارد نکند. ◾️اظهار تأسّف استاد خیلی از مشکلات اجتماعی که ما الآن می‌بینیم و مشکلاتی که ما با آن در زندگی روبرو می‌شویم نتیجه عدم مراعات همین مسائل است. @feghhemohitezist
میز پژوهشی فقه محیط زیست
معرفی کتاب: پاسخهای مرحوم آیت الله العظمی صافی گلپایگانی به سؤالات فقهی محیط زیستی @feghhemohitezis
مرحوم لطف الله صافی گلپایگانی از جمله مراجع تقلید و متفکران و نویسندگان شیعی است که بیش از صد اثر علمی و ده‌ها نوشتار به زبان‌های فارسی و عربی از ایشان به جای مانده است. "استفتاءات محیط زیست" یکی از آثار ایشان است. @feghhemohitezist
استفتاءات محیط زیستی مرحوم آیت الله العظمی صافی گلپایگانی.pdf
1.71M
۲۱۵ استفتاء محیط زیستی از مرحوم آیت الله العظمی صافی گلپایگانی و پاسخهای ایشان. @feghhemohitezist