🔴 فرودگاه کیش رسماً اینگار از ایران خارج شده !!! 🔻 مسئول با غیرتم آرزوست... 🔹 ظاهراً برخورد خاص و تذکری هم از حراست و نیروهای انتظامی مشاهده نشده، با اینکه دستور دادستانی هم آمده است! 🔹 معلوم نیست تا کی این بیخیالی ها ادامه خواهد داشت؟! #برخورد_جدّی با کاشفان #حجاب ╭─── │ 🌐 @Mabaheeth ╰──────────

❌️ و این هم تصاویری از حضور متفاوت زنان درجشنواره تئاتر فجر امسال!! چشمتان روشن حاج آقای رییسی! یکتنه تمام رکوردهای ضد ارزشی و ضد اخلاقی و ضداسلامی را بنام دولت انقلابی خود ثبت کردید! خداقوت پهلوان..! 👤 آنتی صهیون #حجاب #به_اسلام_برگردیم #هویت اسلامی_را_به_ایران_برگردانیم @madare0120 ╭─── │ 📖 @feqh_ahkam ╰──────────

🔸آقای رئیس جمهور محترم تا کی سکوت؟؟ آقای مجلس به اصطلاح انقلابی تا کی سکوت!؟ آقای رییسی نکند، وزیر میراثتان پاشنه آشیل شما شود!؟ قبل از سوئد، به همین هایی که کنار دستتان به قرآن و ارزش‌ها اهانت می کنند، رسیدگی نمائید! 🎙️ گزیده‌ای از بیانات حجت‌الاسلام ارزنده امام جمعه محترم شهرستان ملایر در خطبه‌های نماز جمعه این هفته #حجاب #هویت اسلامی_را_به_ایران_برگردانیم #برکناری_ضرغامی @madare0120 ╭─── │ 🌐 @Mabaheeth ╰──────────

🔴 فتوای سخت بی حجاب ها❗️ 🔰 حتماً شنیده اید که برخی بی حجاب ها وقتی نهی از منکر می شوند، می گویند که: «شما چشمت را ببند» 👈 این یعنی اینکه، من به عنوان یک مرد: 🔻اگر به خیابان می روم، باید با چشم بسته بروم. 🔻اگر در دانشگاه تحصیل می کنم، باید با چشم بسته تحصیل کنم. 🔻اگر در اداره کار می کنم، باید با چشم بسته کار کنم. 🔻اگر رانندگی می کنم، باید با چشم بسته رانندگی کنم. 🔻اگر به دریا می روم باید با چشم بسته بروم. 🔻اگر به کوه می روم باید با چشم بسته بروم. 🔻اگر... ⬅️ قطعاً مردان وظیفه دارند که همیشه مراقب چشم های خود باشند، ولی این فتوای بی حجاب ها (چشمت را در همه جا و در همه شرایط ببند)، فتوای بسیار سختی است که عملاً زندگی عادی مردم را نابود می کند. در عوض، رعایت حجاب نه تنها جلوی زندگی و ارتباطات اجتماعی زن را نمی گیرد، بلکه هم برای خودش، هم برای خانواده اش و هم برای تمام خانواده ها و کل جامعه فایده دارد و موجب می شود که او را با چهره یک انسان بنگرند نه در حد ابزار و کالای لذت جویی❗️ ╭─── │ 📖 @feqh_ahkam ╰──────────

بیانات در شرح دعای ماه رجب پیرامون دعای شریف «یا مَن اَرجوُه لِکُلّ خَیر» مطابق با ۱۹ رجب ۱۴۲۸ ۱۳۸۶/۰۵/۱۲ بسم الله الرّحمن الرّحیم «یا مَن اَرجوُه لِکُلّ خَیر»؛ یعنی، ای کسی که اگر کار خیری از من سر بزند، به او امید دارم! یعنی به ثواب او امیدوارم. [دریافت صوت] شما هر کار خوبی که میکنید امیدوارید خدای متعال به شما اجر بدهد. امّا در مقابل، وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِندَ کُلِّ شَرّ؛ کار شرّی که از شما سر میزند، خودتان را از خشم خدا ایمن می‌بینید. اگر انسان خودش را از خشم خدا ایمن نبیند که کار خلاف نمیکند؛ مثلاً غیبت میکند، حرف خلاف میزند، دروغ میگوید امّا خود را از خشم خدا ایمن می‌بیند. آمَنُ سَخَطَه، من احساس ایمنی میکنم؛ آمَنُ، یعنی احساس ایمنی میکنم از سَخَط او، از خشم او؛ عِندَ کُلِّ شَرّ، در هر کار بدی، در هر کار زشتی؛ یعنی در هر بدی‌ای و کار زشتی که از من سر زده. ببینید این‌جوری است: هر کار خیری میکنیم امید داریم که خدا به ما کمک کند، خدا از ما قبول کند، خدا به ما پاداش بدهد، خدا این کار ما را حساب کند؛ [مثلاً] دو رکعت نماز میخوانیم، یک اعتکافی میکنیم، یک روزه‌ای میگیریم، یک پولی صدقه میدهیم، در همه‌ی اینها امید داریم که خدا به خاطر این کار به ما تفضّل کند. خب شما که برای کارهای خوبتان از خدا توقّع و انتظار و رجاءِ لطف و محبّت دارید، برای کارهای بدتان هم از خشم او ترس داشته باشید! این را ندارید. ببینید، این نشان میدهد که نسبت ما با خدای متعال، نسبت یک بنده‌ی لوس و بنده‌ی نُنُر است در مقابل پروردگار که از او توقّع داریم کارهای خوب را نگاه کند، ببیند؛ [امّا] دلمان میخواهد کارهای بد را نبیند و توجّه نکند. نسبتِ ما و خدا، یک نسبتِ مولای کریمِ بزرگوارِ بخشنده‌ای است که یک چنین امیدی را برای کارهای خوبمان در دل ما و یک چنین ایمنی‌ای را برای کارهای بدمان در ما به وجود آورده؛ یعنی از بس کار بد کرده‌ایم و به ما خشم نگرفته، ما دیگر خاطرمان جمع است که [اگر] کار بدی میکنیم، از خشم او ایمنیم. نسبت ما و خدا، نسبت بخشندگیِ فراوان و لطف فراوان خدا در حقّ ما است. این فقره‌ی اوّل. یا مَن یُعطِی الکَثیرَ بِالقَلیل؛ این هم همان مضمون را دارد؛ [یعنی] ای کسی که به یک کار کوچک، یک پاداش بزرگ میدهی! فرض کنید که آنچه ما در راه خدا انجام میدهیم، می‌بخشیم، تلاش میکنیم، خب اینها اهمّیّتی ندارد؛ در مقابل نعمتهای الهی چه اهمّیّتی دارد، امّا خدا در مقابل آن به ما چه میدهد؟ بهشت، رضایت خودش، نعمتها‌ی اخروی که اینها خب خیلی بزرگ است، خیلی اهمّیّت دارد. یا مَن یُعطِی الکَثیرَ بِالقَلیل؛ در مقابل کار قلیل ما، عطای کثیر میدهد. این هم فقره‌ی دوم. فقره‌ی سوّم هم همین مضمون است و باز هم مولای خوب را نشان میدهد، خداوندیِ همراه با کرامت را نشان میدهد. یا مَن یُعطی مَن سَأَلَه؛‌ [یعنی] هر کسی از او چیزی بخواهد، به او میدهد. این واقعیّت است، بدانید که [اگر] انسان از خدا چیزی بخواهد، خدا به او میدهد؛ آنجایی که می‌بینید دعا مستجاب نمیشود، یا شما درست نخواستید، یا یک مصلحتی، یک مانع بزرگی در کار است، یا بر خلاف سنّت‌های آفرینش است؛ [چون] سنّت‌های آفرینش هر دعایی را مستجاب نمیکند، اجازه نمیدهد هر خواسته‌ی انسان برآورده بشود. امّا اگر این موانع نباشد، هر خواسته‌ای از خدا داشته باشید، خدای متعال میدهد. این هم فقره‌ی سوم که هر چه خواستید خدا به شما میدهد. فقره‌ی چهارم، از این بالاتر است: یا مَن یُعطی مَن لَم یَسئَله‌؛‌ خدا حتّی به کسی هم که از او چیزی نخواسته میدهد؛ مثل چه کسی؟ مثل خود شما وقتی که بچّه بودید؛ چه چیزی از خدا خواسته بودید؟ نَفَس خواسته بودید؟ جان خواسته بودید؟ بُنیه خواسته بودید؟ معده‌ی کاری، ریه‌ی فعّال؟ اینها را که خدا به شما داده، شما از خدا خواسته بودید؟ یا نه، خدا نخواسته به شما داد؟ یک‌هزارم همه‌ی آنچه را شما دارید، از خدا نخواستید، یک‌میلیونم‌ آن را شما از خدا نخواستید، امّا خدا به شما داد. پس «یا مَن یُعطی مَن لَم یَسئَله» [یعنی] به کسی که از او چیزی نخواسته عطا میکند. وَ مَن لَم یَعرِفه؛ حتّی به کسی [هم] که اصلاً خدا را نمی‌شناسد میدهد؛ چون همه‌ی این نعمتهای زندگی ما مال خدا است. خب این بزرگواری‌ها، این لطفها، این مهربانی‌ها از طرف خدای متعال، ناشی از چیست؟ ناشی از این است: تَحَنُّناً مِنه؛ تحَنُّن یعنی احساس مراقبت؛ «حَنان» یعنی لطف و نزدیکی و مراقبِ چیزی بودن، مراقب کسی بودن به خاطر لطفی که به شما دارد و مراقب شما است. وَ رَحمَة؛(۱) و به خاطر رحمتی که به شما میخواهد بکند. خدای متعال بشر را برای همین آفریده، وَ لِذٰلِکَ خَلَقَهُم؛(۲) خلقت بشر برای این است که به او رحمت [عطا] کند. خب، این حالا شد صفت ما و خدا. ببینید آن کسی که دعا را تنظیم میکند ــ که امام است و بلد است چه ‌جوری با خدا حرف بزند ــ چقدر هوشمندانه آن را تنظیم میکند. تا اینجا