eitaa logo
فیض سحر
526 دنبال‌کننده
524 عکس
368 ویدیو
4 فایل
کانال محفل مناجاتی فیض سحر (دعای کمیل ، روضه ، سینه زنی ) بانوای طلبه جانباز حاج حسین حقی مکان :قم خ ارم درجوارمزارشهدای سوم خرداد(۶۰شهید) زمان : شبهای جمعه۲ساعت قبل اذان صبح ایتا:https://eitaa.com/feyzesahar ادمین کانال:Http://eitaa.com/admin_gomnam
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠🔸نکات تفسیری صفحه۲۰بقره🔸💠 ۱_ بانیان کارهای نیک را فراموش نکنیم. «إِذْ یَرْفَعُ» «اذ» یعنی گذشته را یاد کن. ۲_ در مسیر اهداف الهی، کار بنّایی و کارگری نیز عبادت است. لذا از خداوند قبولی آنرا می‌خواهند. «یَرْفَعُ إِبْرٰاهِیمُ الْقَوٰاعِدَ... رَبَّنٰا تَقَبَّلْ مِنّٰا» ۳_ کار مهم نیست، قبول شدن آن اهمیّت دارد. حتّی اگر کعبه بسازیم؛ ولی مورد قبول خدا قرار نگیرد؛ ارزش ندارد. «رَبَّنٰا تَقَبَّلْ» ۴_ کارهای خود را در برابر عظمت خداوند، قابل ذکر ندانیم؛ حضرت ابراهیم نامی از کار و بنایی خود نبرد و فقط گفت: «رَبَّنٰا تَقَبَّلْ مِنّٰا» ۵_ به کمالات امروز خود قانع نشوید، تکامل و تداوم آنرا از خدا بخواهید. «رَبَّنٰا وَ اجْعَلْنٰا مُسْلِمَیْنِ لَکَ» ۶_ هدف از بعثت پیامبران، تعلیم و تزکیه مردم بر اساس کتاب آسمانی است. «یَتْلُوا... یُعَلِّمُهُمُ... یُزَکِّیهِمْ» ۷_در فرهنگ قرآن، به افرادی که حقائق را نادیده انگاشته و کفران نعمت کنند؛ سفیه گفته می‌شود. چنانکه به بنی اسرائیل به جهت بهانه‌های بی‌موردی که درباره تغییر قبله می‌گرفتند، سفیه گفته شده است. ۸_ سفیه کسی است که منطق، مکتب، رهبر و راه حقّ را نادیده گرفته و به دنبال هوسهای خود یا دیگران رهسپار شود. «سَفِهَ نَفْسَهُ» ۹_ دین داری، خرد ورزی واعراض از آن، دلیل بی‌خردی است. «مَنْ یَرْغَبُ... سَفِهَ نَفْسَهُ» ۱۰_ مقامات و الطاف الهی، بدون دلیل به کسی واگذار نمی شود. اگر خداوند ابراهیم را برمی گزیند؛ به خاطر روحیّه تسلیم پذیری او در برابر خداست. «أَسْلِمْ قٰالَ أَسْلَمْتُ» ۱۱_ در فکر سلامت عقیده وایمان نسل وفرزندان خود باشیم و در وصایای خود تنها به جنبه‌های مادّی اکتفا نکنیم. «وَصّٰی... فَلاٰ تَمُوتُنَّ إِلاّٰ وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ» ۱۲_ گرچه زمان ومکان مردن به دست ما نیست، ولی می‌توانیم زمینه عاقبت خود را از طریق عقیده وعمل درست ودعا ودوری از گناه و افراد فاسد، فراهم کنیم. «فَلاٰ تَمُوتُنَّ إِلاّٰ وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ» ۱۳_ پدران باید نسبت به آینده دینی فرزندان خویش، توجّه داشته باشند. حتّی فرزندان انبیا در معرض خطر بی‌دینی هستند. «مٰا تَعْبُدُونَ مِنْ بَعْدِی» ۱۴_ آینده هرکس وهر جامعه‌ای، در گرو عمل خود اوست. «وَ لاٰ تُسْئَلُونَ عَمّٰا کٰانُوا یَعْمَلُونَ» 🔸https://eitaa.com/feyzesahar🔸
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠🔸نکته تفسیری صفحه ۲۰🔸💠  پروردگارا، از ما بپذیر: زندگی ما، مجموعه­ ای از کارهای گوناگون است و ما در هر لحظه، مشغول به کاری هستیم. کارهای ما به سه دسته تقسیم می­ شوند: خوردن، خوابیدن، راه رفتن، نفس کشیدن و کارهایی مانند این​ها که مباح هستند؛ یعنی نه ثواب دارند و نه گناه. گروه دوّم، کارهای بد هستند؛ اعمالی که باعث خشم خدا می­ شود و برای آن​ها مجازات معین شده است؛ دروغ، غیبت، نگاه به نامحرم و ....، از این گروه است. دسته­ ی سوّم، کارهای خوب هستند که باعث خشنودی خدا و اعطای پاداش از طرف او می­ شود. از نظر دین، کارهای مباح، حسابی ندارند و حساب کارهای بد مشخص است؛ امّا کارهای خوب باعث سعادت ما می­ شوند و ما برای رسیدن به هدف نهایی­ مان یعنی بهشت جاوید، به آن​ها نیاز داریم. از قرآن کریم و سخنان پیشوایان مهربانمان می­ فهمیم که کارهای خوب هنگامی اثر خود را در زندگی ما می­ گذارند که از سوی خدا «قبول» شوند؛ مانند مُهر قبول بر کارنامه­ ی دانش​ آموزان که نشان­ دهنده­ ی تأیید زحمات آنان است و بدون آن، نمره­ های آن​ها، هرچند عالی، بی­ اعتبار است. آری، کارهای خوب ما هر قدر هم در ظاهر مهم و باارزش باشند، هنگامی برای ما سودمند هستند که قبول شوند؛ زیرا عمل ما به تنهایی، مانند مجسمه­ ای­ست که ظاهری آراسته دارد؛ ولی اثری از روح و جان در آن دیده نمی­ شود، و این نیّت ماست که به کارهایمان روح می­ بخشد. برای مثال، نماز که برترین عبادت است، اگر برای خشنودی شخصی غیر از خدا خوانده شود، باطل و بیهوده است، و هنگامی قبول می­شود که برای رضایت خدا خوانده شود. حضرت ابراهیم علیه السلام ، و فرزند گرامی­اش حضرت اسماعیل علیه السلام ، دو پیامبر بزرگ بودند که خدا از آن­ها به نیکی یاد کرده است. آن دو در مقدس­دترین مکان زمین، خانه­ ی خدا را برای عبادت مردم بازسازی کردند؛ ولی هرگز به کار خود مغرور نشدند و با فروتنی به درگاه خدا عرضه داشتند: پروردگارا، این عمل را از ما بپذیر. در روایتی از پیامبر اسلام صلوات الله علیه آمده است: «روزی ابلیس نزد حضرت موسی علیه السلام آمد و سخنانی بین آن دو رد و بدل شد. در آن میان، حضرت موسی علیه السلام فرمود: بگو ببینم کدام گناه است که اگر انسان­ها مرتکب آن شوند، تو بر آن​ها مسلّط می­ شوی. او گفت: هنگامی که به خودشان مغرور شوند و کارهای خوبشان را زیاد بشمارند و گناهانشان در نظرشان کوچک به حساب آید، من بر آن​ها مسلّط می­ شوم.»[1] پس لازم است که همه­ ی ما پس از هر کار خوبی که برای خشنودی خدا انجام می­دهیم، با فروتنی به خدا بگوییم: پروردگارا، از ما بپذیر. ربنا تقبل منا تنگ انا السمیع العلیم 📚[1] . الکافی ، ج 2 ، ص 314 🔸https://eitaa.com/feyzesahar🔸
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا