💠 قرآن کریم صفحه ۲۳ سوره بقره 💠
#قرآن_کریم
#قرائت_روزانه
#سوره_بقره
#صفحه۲۳_قرآن
#آیات_۱۴۶_الی_۱۵۳_بقره
#دعای_کمیل
#محفل_مناجاتی_فیض_سحر
#بیت_الرضا_علیه_السلام
🌸https://eitaa.com/feyzesahar🌸
💠🔸نکات تفسیری ص۲۳ بقره🔸💠
۱_ در قرآن چندین مرتبه این واقعیّت بازگو شده است که اهل کتاب، به خاطر بشارت تورات و انجیل به ظهور و بعثت پیامبر اسلام، در انتظار او بودند و ویژگی‌های پیامبر چنان به آنها توضیح داده شده بود که همچون فرزندان خویش به او شناخت پیدا کرده بودند؛ ولی با این همه، گروهی از آنان حقیقت را کتمان می‌کردند.
۲_ حتّی درباره‌ی دشمنان، انصاف را مراعات کنیم؛ قرآن، کتمان را به همه‌ی اهل کتاب نسبت نمی دهد.
«فَرِیقاً مِنْهُمْ لَیَکْتُمُونَ»
۳_ هر امتّی قبله‌ای داشته و مسئله قبله، مخصوص مسلمانان نیست.
«لِکُلٍّ وِجْهَةٌ»
۴_ بحث‌های بیهوده را رها کنید و توجّه و عنایت شما به انجام کارهای خیر باشد. «فَاسْتَبِقُوا الْخَیْرٰاتِ»
۵_ روز قیامت، خداوند همه را یکجا جمع خواهد کرد و این نمونه‌ای از مظهر قدرت الهی است.
«یَأْتِ بِکُمُ اللّٰهُ جَمِیعاً»
۶_ مسلمانان باید از هر کاری که بهانه به دست دشمن می‌دهد پرهیز کنند.
«لِئَلاّٰ یَکُونَ لِلنّٰاسِ عَلَیْکُمْ حُجَّةٌ»
۷_ دشمنان خارجی، بزرگترین خطر برای مسلمانان نیستند؛ بی تقوایی خطر اصلی است.
«فَلاٰ تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِی»
۸_ تزکیه بر تعلیم مقدّم است.
«یُزَکِّیکُمْ وَ یُعَلِّمُکُمُ»
۹_ آموزش دین، محور اصلی است و آموزش‌های دیگر، در مراحل بعد از آن است. ابتدا
«یُعَلِّمُکُمُ الْکِتٰابَ وَ الْحِکْمَةَ» و پس از آن «یُعَلِّمُکُمْ مٰا لَمْ تَکُونُوا تَعْلَمُونَ»
۱۰_ یاد کردن خدا تنها با زبان نیست، با دل و جان باید خدا را یاد کرد؛
یاد خدا هنگام گناه و دست کشیدن از آن، یاد واقعی است. و شاید بهترین نوع یاد کردن خداوند، نماز است که فرمود:
«أَقِمِ الصَّلاٰةَ لِذِکْرِی»
۱۱_ یکی از مصادیق ذکر خدا را، تسبیحات حضرت زهرا شمردند که
۳۴ مرتبه الله اکبر،
۳۳ مرتبه الحمد لله و
۳۳ مرتبه سبحان الله می‌باشد.
۱۲_ ذکر خدا و نعمت‌های او، زمینه‌ی شکر و سپاس است؛ چنانکه غفلت از یاد خدا، مایه کفران است.
«فَاذْکُرُونِی، اُشْکُرُوا لِی وَ لاٰ تَکْفُرُونِ»
۱۳_ اصولاً انسانِ محدود، در میان مشکلات متعدّد و حوادث ناگوار، اگر متصل به قدرت نامحدود الهی نباشد؛ متلاشی ومنکوب می‌شود.
انسانِ مرتبط با خداوند، در حوادث و سختی ها، خود را نمی‌بازد و برای او حوادث، بزرگ نمی‌نماید.
۱۴_ نماز اهرم است، بار نیست.
«اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاٰةِ»
۱۵_ صبر و نماز، وسیله جلب حمایت‌های الهی هستند.
«اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاٰةِ إِنَّ اللّٰهَ مَعَ الصّٰابِرِینَ»
۱۶_ اگر چه خداوند با هر کس و در هر جایی حضور دارد؛
«هُوَ مَعَکُمْ أَیْنَ مٰا کُنْتُمْ»
ولکن همراهی خدا با صابران، معنای خاصّی دارد و آن لطف، محبّت و یاری رسانی خداوند به صابران است.
«إِنَّ اللّٰهَ مَعَ الصّٰابِرِینَ»
#قرآن_کریم
#قرائت_روزانه
#سوره_بقره
#صفحه۲۳_قرآن
#نکات_تفسیری
#آیات_۱۴۶_الی_۱۵۳_بقره
#دعای_کمیل
#محفل_مناجاتی_فیض_سحر
#بیت_الرضا_علیه_السلام
🌸https://eitaa.com/feyzesahar🌸
💠🔸نکته تفسیری صفحه ۲۳🔸💠
🔹 مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم:
ما انسان ها در هر لحظه در دو جهان زندگی می کنیم: جهان بیرون و جهان درون. آنچه می بینیم، می شنویم، می چشیم و می بوییم، مربوط به جهانی است که خارج از وجود ما قرار دارد و ما با آن ارتباط داریم. جهان دوّم اما، عالم درون ماست. ما عشق و علاقه، نفرت و دشمنی، شادی و نشاط، و غم و اندوه را در جهان درونی خود حس می کنیم. بارها دیده ایم که دو نفر در یک مکان قرار دارند؛ امّا یکی خوشحال و بانشاط، و دیگری خسته و نومید است. جهان بیرون این دو نفر، یکی است؛ ولی جهان درونشان این همه تفاوت دارد. حقیقت این است که احساساتی از قبیل غم و شادی، امیدواری و نومیدی، آرامش و اضطراب و...، همگی ناشی از نگاه درونی ما به حوادثی است که در جهان بیرونی اتّفاق می افتد. اگر انسان، جهان را مجموعه ای از خاک و سنگ و آب و هوا و ... بداند که به خودی خود به وجود آمده و بدون هدف در حال حرکت است و بی آنکه علّتی داشته باشد، پیوسته گروهی به آن پا می گذارند و گروهی از آن می روند، جهان درونش به خانه ای کودکانه تبدیل می شود که او با یافتن دانه ی نقلی، در آن جشن به پا می کند و با از دست دادن آن، مجلس عزا به راه می اندازد! اگر امّا انسان، جهان بیرون را ساخته ی قدرتی بینهایت، بسیار مهربان و دانا بداند، جهان درونش به بهشت خرّمی تبدیل می شود که در برابر زلزله های اضطراب و ناآرامی مقاوم است و هیچ بی هدفی و خستگی و نومیدی و کسالتی، حق ورود بدان نمی یابد.
خدای بزرگ به وسیله ی قرآن بارها به انسانها پیام داده است که همیشه او را به یاد داشته باشند و بدانند که تنها راه آرامش آنان، یاد اوست. به راستی «یاد خدا»، یکی از بزرگترین نعمت های او به ما بندگان کوچک است. آن آفریدگار بزرگ که سیارات و ستارگان و کهکشان ها با همه ی بزرگی و راز و رمزهایشان نزد او چیزی به شمار نمی آیند، از ما می خواهد که او را به جهان درون خود راه دهیم و آنجا را خانه ی او بسازیم؛ آنگاه به ما می گوید که اگر او را به حریم خصوصی خود راه دهیم، او هم ما را به حریم خصوصی اش راه می‌دهد؛ جایی که ناپاکان، حق ورود به آن را ندارند و اثری از رنج و بدی و خستگی در آن نیست. واقعاً چقدر خدا به ما احترام گذاشته و عزّت بخشیده است! مگر یاد کردن ما به او سودی می رساند؟ آیا او از نماز و عبادت ما نفعی می برد؟ در مقابل، اگر فرمانروای هستی، ما را به نیکی یاد کند، ما در این جهان چه جایگاهی پیدا می کنیم! آیا کسی که خدا به یاد او باشد، دیگر از فراموش شدن در ذهنهای دیگران می ترسد؟ پیشوای سوّم ما، حسین بن علی علیه السلام ، چه زیبا در دعای عرفه به خدا می گوید که «کسی که تو را پیدا کرده، چه چیزی از دست داده، و کسی که تو را از دست داده، چه چیز باارزشی پیدا کرده است؟». [1]
در روایات آمده است که خدا به موسی علیه السلام فرمود: «من همنشین کسی هستم که مرا یاد کند.» عارفان گفته اند که یاد خدا، سه حالت دارد: یکم اینکه در دل به یاد خدا باشیم و او را فراموش نکنیم. دوم اینکه با زبان، ذکر او را بگوییم؛ مانند گفتن تسبیحات حضرت زهرا… پس از هر نماز.[2] سوم اینکه خدا را در عمل یاد کنیم. اعمالی مانند نماز، روزه و عبادتهای دیگر، به ویژه پرهیز از گناهان، جزء این گروه است؛ زیرا کسی که واقعاً به یاد خداست، در حضورش کاری نمی کند که ناراضی شود.[3]
📚[1] . اقبال الاعمال ، ص 349
[2] . اقتباس از وسایل الشیعه ، ج 6 ،
ص 442
[3] . اقتباس از المیزان فی تفسیر القرآن ، ج 1 ، ص 324
#قرآن_کریم
#قرائت_روزانه
#سوره_بقره
#صفحه۲۳_قرآن
#نکته_تفسیری
#یاد_خدا
#آیات_۱۴۶_الی_۱۵۳_بقره
#دعای_کمیل
#محفل_مناجاتی_فیض_سحر
#بیت_الرضا_علیه_السلام
🌸https://eitaa.com/feyzesahar🌸
هدایت شده از فیض سحر
💠🔸دعا و زیارت روز شنبه🔸💠
🔹دعای روز شنبه
https://eitaa.com/feyzesahar/2341
🔸زیارت روز شنبه
https://eitaa.com/feyzesahar/2343
#دعای_روز_شنبه
#زیارت_روز_شنبه
#دعای_کمیل
#محفل_مناجاتی_فیض_سحر
#مزار_شهدای_سوم_خرداد
#بیت_الرضا_علیه_السلام
#فیض_سحر
🌸https://eitaa.com/feyzesahar🌸