خدایا ما رو محتاج هیچکس نکن.

نه پیام دادن نوبتیه و نه زنگ زدن، اما خب آدم از یه جایی به بعد حس میکنه مزاحمه.

آدمی به مرور آرام می‌گیرد، بزرگ مى شود ‏بالغ می شود و پای اشتباهاتش می‌ایستد، ‏گذشته‌اش را قبول می‌کند، نادیده‌اش نمی‌گیرد، ‏می‌فهمد که زندگی یک موهبت است، یک غنیمت است ‏یک نعمت است و نباید آن را فدای آدم‌های بی‌مقدار کرد! اصلا از یک جایی به بعد حال آدم خودش خوب می شود. -محمود دولت آبادی

ياد آن روز تلخ افتادم كه هوای تو از سرم افتاد . حسین صفا

کی از شادی می دویم؟ ما از غم نشستن خسته شده ایم.

و پناه به تو ، از تعلقات دنیویُ غرض‌های نفسانیُ درگیری‌های ذهنی .

تکیه کردم به خودم چون دگران رهگذرند.

همه ما اهل همین حوالی غمگینیم ؛ نگران آسمان اخم کرده بی کبوتر نباش ، فردا حتما باران خواهد آمد . سید علی صالحی

اژدهای کوچک پرسید: «اگه بعضی‌ها از من یا کار‌هام خوش‌شون نیاد چی؟» پاندای بزرگ گفت: «تو باید راه خودت رو بری. بهتره اون‌ها رو از دست بدی تا خودت رو.

«وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ هَادِيًا وَنَصِيرًا» فقط از خدا بخواه وکم هم نخواه.

گاهی باید رها کرد باید نخواست ، باید نداشت باید گریخت . از انتطارهایی که آدم را پیر و دردهایی که آدم را شکسته می کنند . نرگس صرافیان طوفان