خلفای زنازاده اسلام1 استاد اسامه انور عكاشه يكى از داستان نويسها و نويسندگان سيناريو مشهور در مصر است كه چند سال قبل دار فانى را وداع كرد. وى را ميتوان از منصفترين و بهترين نويسندگان مصر در زمان معاصر به شمار اورد. استاد عكاشه بعد از نوشتن اين مقاله سبب نوشتن ان را نيز بيان كرد و گفت با اينكه من سنى هستم ولى حق را خواهم گفت حتى اگر به قيمت جانم تمام شود. استاد عكاشه مينويسد: قبل از مدتى يكى از تهيه كنندگان سريالهاى تاريخى كه شخصى بسيار مشهور هم هست از من درخواست كرد كه سيناريويى درباره عمرو بن عاص بنويسم و به قول خود سجايا وحسنات وزندگى پر بار او را در اين سيناريو بيان كنم. وى ميگويد من زياد درباره تاريخ عمرو بن العاص نميدانستم و به خاطر همين به ان تهيه كننده گفتم: بايد كمى درباره اين شخصيت مطالعه كنم و انشالله خبر و تصميم نهاييم را به زودى خواهيد فهميد. دكتر عكاشه ميگويد: من انقدر در كتب تاريخ و رجال جستجو كردم ولى هيچ حسنه و سجيه اى درباره ى اين مردك پيدا نكردم. بلكه با واقع پنهان عرب و و جاهليت و خلفاى مسلمانان اشنا شدم. پى بردم كسانى را كه ما رضى الله عنهم مخاطبه شان ميكنيم و انها را تجليل ميكنيم و بعدا خلفاى مسلمين شدند كسانى نيستند جز حرامزاده هايى كه امور مسلمين را بعدها تباه كردند. من انجب اولاد البغايا؟ زنانى كه حرامزاده ها را به دنيا اوردند متأسفانه زنا و فاحشه نزد عرب در زمان جاهليت و حتى در اسلام رواج بسيار داشت تا انجايى كه در كتب تاريخ نقل ميشود كه قبيله اى قصد اسلام اوردن داشتند، از رسول خدا پرسيدند: ايا زنا را براى ما حلال ميكنى زيرا درآمد و معاش ما از كسب زنان قبيله از اين عمل است. به همين سبب تعجب اور نيست كه تضاد و دشمنى در زمان جاهليت بين اشراف و با عفت هاى عرب مانند بنى هاشم و بنى مخزوم و زهره و غيره با مشهورين به فاحشه گراها و زناكاران مانند بنى عبدشمس و سلول و هذيل به وجود ايد كه بعدها اين تضاد حتى بعد از دخول به اسلام هم از بين نرفت. حتى از باب تصادف نيست اغلب اشخاصى كه بعدها به ركب و دستگاه بنى اميه ملتحق شدند از كسانى بودند كه سابقه زناكارى داشتند و مشهور به زنا زاده بودند. زيرا اين اعمال و حرفه ها باعث كراهيت و بغض نسبت به شريف نسبان و با عفت ها ميشوند و در نهايت نيز حيا و عفت انسان را از بين ميبرد و راه را براى خائن بودن و خيانت و ظلم باز ميكند. حال ببينيم كدام اشخاص را زنا براى ما اورد؟ ١- حمامه مادر ابوسفيان: اين زن زانيه همسر حرب بن اميه بن عبدشمس و مادر بزرگ معاويه بود. وى يكى از فاحشه هاى پرچم دار زمان جاهليت بود كه نزد عرب شهرت بسيارى داشت. ٢- الزرقاء بنت وهب: اين زن كه ارزانترين فاحشه در مكه بين عرب بود فرزندانش بين عرب مشهور به بنو الزرقاء (فرزاندن زن سورمه اى رنگ) بودند. اين زن همسر ابى عاص بن اميه و مادر حكم بن ابى عاص و مادر بزرگ مروان بن حكم بود. (حكم بن ابى عاص و فرزندش مروان بعدها به دستور پيامبر رانده شد). حتى روايت است حسين بن على در جواب فرستاده ى مروان بن حكم وى را به عنوان: يبن الزرقاء الداعيه الى نفسها بسوق عكاظ خطاب كرد. ٣- امنه بنت علقمه بن صفوان: همسر حكم بن العاص و مادر مروان حكم و مادر بزرگ عبدالملك بن مروان. در كتب عرب نقل است كه اين زن در خفا با شخصى به نام ابوسفيان بن الحارث بن كلده زنا ميكرد و بعدها فرزند همين زن فاحشه مروان بود كه او را نزد رسول خدا اورند كه حضرت رسول ص سريع فرمودند: اين وزغ و فرزند وزغ و ملعون فرزند ملعون را از نزد من دور كنيد. (وزغ در فرهنگنامه هاى فارسى به عنوان سمندر ترجمه شده) ٤- سلمى بنت حرمله: اين زن مشهور به زنا و فحاشى علنى ميان عرب بود و از پرچم داران فحاشى مشهور بود. در كتب رجال و عرب و زمان جاهليت نقل نقل است كه اين زن با ٥ مرد در يك شب معاشرت كرد و بعد از ٩ ماه پسرى را به دنيا اورد. همه ى ان مردان ادعاى پدرى ان پسر را كردند. ابولهب و اميه بن خلف و هشام بن مغيره و ابوسفيان و العاص بن وائل السهمى همه خواهان اين پسر بودند ولى در نهايت چون العاص بن وائل سخاوتمند تر از همه ى انها با سلمى بود با رضايت سلمى پدر ان پسر شد و اين پسر كسى نيست جز عمر بن العاص مشهور كه در جنگ صفين براى نجات از شمشير على كشف عورت كرد. ٥- سميه بنت معطل النوبيه: يكى از مشهورترين زنان فاحشه عرب و پرچمدار در مكه. فرزند اين زن كه نامش زياد بود به نامهاى مختلف خوانده شده. بعضى ها او را زياد بن عبيد خوانده اند ولى مشهورترين لقب او زياد بن ابيه (زياد فرزند پدرش) زيرا پدرش مجهول بوده. بدبختى مسلمانان تا جاييى رسيد كه بعدها معاويه شاهدانى اورد كه اقرار كنند ابوسفيان با سميه زياد معاشرت كرده و او پدر زياد است و زياد را برادر خود اعلام كرد. ادامه داشتن خط فاحشه گرايى و حرامزادهايى كه بعدها سران عرب ميشوند ٦- مرجانه بنت نوف: اين زن كنيز عبدالرحمان بن حسان بن ثابت بود

.خلفای زنا زاده در اسلام 2 ٦- مرجانه بنت نوف: اين زن كنيز عبدالرحمان بن حسان بن ثابت بود، افراد زيادى مشهور به زنا با اين فاحشه بودند، ولى مشهورترين انان زياد بن ابيه فرزند سميه بود. هنگام باردارى عبدالرحمان او فروخت و اين زن دو فرزند به نام عباد و عبيدالله به دنيا اورد. فرزندان مرجانه كه پدرى براى انان شناخته نشده بود بعدها زياد بن ابيه انان را به خويش انساب داد. در زمان معاويه عباد والى سجستان (استان سيستان) و عبيدالله والى بر بصره شد. گويا عرب در ان زمان فارغ از اشراف بوده كه اين دو زنازاده بايد مسلط بر امور مسلمين شوند. ولى چه بسا شخصى همانند معاويه قادر به انتخاب اشراف و پاكدامنان نبوده و نخواهد بود. بعدها نيز يزيد بن معاويه عبيدالله را والى بر كوفه كرد و عبيدالله نيز فرزند رسول خدا را در مكانى به نام نينوى به قتل ميرساند. وقتى به حسن البصرى ميگويند كه حسين على كشته شد، ميگويد: ننگ بر امتى كه زنا زاده اش پسر دخت پيامبرش را ميكشد. ٧- قطام بنت شحنه التيميه: اين زن مشهور به زنا در شهر كوفه بود. پدرش شحنه بن عدى و برادرش حنظله بن شحنه از خوارج بودند و در جنگ نهروان به دست سپاس على بن ابيطالب كشته ميشوند. به خاطر اين امر كه اتش كينه و بغض را در دل او شعله ور ميكند قطام از عبدالرحمن بن ملجم كه خواستگار وى بود مهريه ى خود را خون على بن ابيطالب و ٣٠٠٠ درهم و يك غلام و يك كنيز اعلام ميكند. ٨- نضله دختر اسماء الكلبيه: اين زن همسر ربيعه بن عبدشمس و مادر عتبه و شيبه بود. عتبه و شيبه در اولين نبرد بين مسلمانان و مشركين (جنگ بدر) در سپاه مشركين كشته شدند. ابوالفرج اصفهانى در كتاب الاغانى خود ذكر ميكند: اميه بن عبدشمس روزى به خانه ى برادر خويش ربيعه امد، ربيعه كه در خانه نبوده ، اميه با همسر برادر خويش (نضله) زنا كرده و پسرى به نام عتبه به دنيا مى ايد. در تاريخ نقل است اين اميه بن عبدشمس در سفرى به بلاد شام با زنى يهودى زنا ميكند و داراى فرزندى به نام ذكوان ميشود. اميه ذكوان را به عنوان غلام بود به مكه مى اورد و بعدها او را ازاد ميكند و علنا فرزند خود مينامد. بعد از اين امر اميه، ذكوان را همسر زن خويش ميكند. ابن ابى الحديد ميگويد: اميه بن عبدشمس پست ترين عرب است. اميه كارى كرد كه هيچ شخصى قبلا نكرده. او فرزند خود را در زمان زندگى خود با همسر خويش تزويج كرد كه ثمره ى اين ازدواج پسرى بود به نام ابا معيط. ابامعيط پدر بزرگ همان وليد بن عقبه ولى كوفه در زمان عثمان عفان است كه مست و خمار امامت نماز جماعت صبح ميكرد. اه ، اينان سران امت اسلام بودند! روايت است وقتى عقبه فرزند ابامعيط در جنگ بدر به اسارت سپاه مسلمين در امد، رسول خدا دستور قتل او را داد، ولى عقبه فرياد زد: اى محمد به قرابت بين من و تو قسمت ميدهم كه مرا رها كنى. حضرت رسول در جواب او فرمودند: به خدا تو انچنان نيستى. تو فرزند يهودى هستى از اهل صفوريه. ٩- هند بنت عتبه: از فاحشه هاى مشهور مكه در زمان جاهليت و همسر ابوسفيان بود. فرزند هند معاويه در كتب تاريخ به ٤ نفر به غير از ابوسفيان نسبت داده شده. همچنين نقل است: اين زن هنگامى كه از وحشى خواست حمزه عموى پيامبر را به قتل برساند به علاوه بر طلا و جواهرات خود را نيز به ان غلام حبشى داد و سه شب با وحشى تا صبح زنا ميكرد. ١٠- ميسون بنت بجدل الكلبيه: اين زن مادر يزيد بن معاويه و همسر معاويه بن ابوسفيان بود. وى در كاخ معاويه معروف به زنا با غلامى از غلامان قصر به نام سفاح بود. در كتب تاريخ نقل است كه معاويه ميسون را نزد خانواده اش در مكه فرستاد و بعد از مدتى كه به دمشق بازگشت باردار بود كه يزيد را به دنيا اورد. متأسفانه اينها مردانى هستند كه مؤسسين حكومت اسلام شدند. بنابراين ديدن تاريخ خونين و كينه و بغض و ترور اصلا تعجب اور نيست.

❇️اصل و نسب عجیب عمر❇️ از طریق شیعیان روایت بسیاری پیرامون اصل و نسب عمر به دست ما رسیده است که مهمترین آنها را علامه مجلسی به نقل از امام صادق(ع) آورده است که: 1- صَهّاک، کنیزک تنومند حبشی برای حضرت عبدالمطلب بود و برای او شترچرانی می‌کرد و میل به نکاح داشت، روزی مردی به نام نُفَیْل نظرش به صهاک افتاد و عاشقش شد، و در چراگاه شتران با او زنا کرد. نتیجه این عمل نامشروع، پسری شد به نام خَطّاب. 2- وقتی خطاب به حد بلوغ رسید به خاطر تنومندی مادرش از او خوشش آمد و با او زنا کرد. از زنای این مادر و پسر، دختری متولد شد. صهاک ، از ترس اهلش آنرا در پارچه‌ای از پشم پیچید و در میان گله چهارپایان بیابان مکه رها کرد، و هشام بن مغیره بن ولید آنرا در بیابان‌های مکه یافت، و به منزلش برد و نامش را «حَنْتَمه» گذاشت و او را بزرگ کرد، روش عرب این بود که هرگاه بچه یتیمی را می‌یافتند تربیتش می‌کردند و او را بچه خود قرار می‌دادند. 3- وقتی حنتمه به سن بلوغ رسید ، روزی خطاب که در واقع پدر حنتمه بود حنتمه را دید و عاشق شد و او را از هشام بن مغیره خواستگاری کرد و هشام حنتمه را به عقد خطاب در آورد. حاصل ازدواج این پدر و دختر عمر بن خطاب بود. بنا بر این خطاب، هم پدر عمر و هم پدر بزرگ عمر و هم دایی عمر بود، و حنتمه نیزهم مادر عمر و هم خواهر عمر و هم عمه عمر بوده است. در این زمینه شعری منسوب است به امام صادق(ع)که ترجمه آن چنین است: کسی که جدش، دائی‌اش و پدرش می‌باشد، و مادرش، خواهر و عمه‌اش می‌باشد، سزاوار است که بغض وصی رسول خدا علی مرتضی را در دل ناپاکش داشته باشد و بیعتی که در روز غدیرخم با علی(ع) کرده انکارش کند.{ علامه مجلسی، بحار الانوار، تحقیق: شیخ عبدالزهرا علوی، دارالرضا، بیروت، ج31،باب24، ص 100}. یک نکته: اعراب از تمدن بهره چندانی نداشتند اما در علم نسب شناسی بسیار خِبره بودند. و این هم به خاطر وجود نظام قبیله‌ای، در میان آنان بود. علی رغم این مسنله، در روایات اهل سنت، تا بحث به حَسَب ونسب عمر می‌رسد یا به هیچ عنوان حرفی از آن ذکر نمی‌کنند و یا سریع بحث را عوض کرده و به بحث دیگری رجوع می‌کنند. (در حالی که نسبت به سایرین دست به قلم فرسایی زده و به شرح حال وی، پدر و مادر و اجدادش می‌پردازند). این مسئله نشان دهنده آن است که آنها به خوبی از این امر آگاه بوده‌، برای حفظ آبروی خود و هم‌کیشانشان از ذکر اصل و نسب عمر خودداری ‌کرده‌اند. فقط در برخی موارد گو اینکه حساب از دستشان در رفته باشد به بعضی موارد اعتراف کرده‌اند: از بخاری و غزالی (در کتابش به نام احیاء العلوم) نقل شده که: شخصی به پیامبر خدا فرمود: پدر من کیست؟ حضرت فرمود: حذافه، دیگری پرسید: پدر من چه کسی است؟ پیامبر پاسخ داد: سالم. عمر بر دو زانوی خود نشست و پس از سخنانی گفت: ای رسول خدا از معایب ما سخن مگو و از پرداختن پیرامون این مسئله از ما در گذر. متن عربی این سخن به نقل از بحار الانوار چنین است: (نقل عن البخاری و احیاء العلوم: اسند احمد بن موسی: ان رجلا قال لنبی(ص): من آًبی؟ قال: حذافه، فسآًله آخر: من آًبی؟ قال: سالم، فبرک عمر علی رکبتیه و قال - بعد کلام-: لا تبد علینا سواتنا، واعف عنّا، رواه ابو یعلی الموصلی فی المسند عن انس).{ علامه مجلسی، بحار الانوار، تحقیق: شیخ عبدالزهرا علوی، دارالرضا، بیروت، ج31،باب24، ص 100}. ابن ابی الحدید معتزلی نیز (بدون ذکر نام عمر بن خطاب) ذیل شرح این فراز از نهج البلاغه : «لم یسهم فیه عاهر و لا ضرب فیه فاجر...» می‌نویسد: این فراز از کلام امیرالمؤمنین علی(ع) اشاره به برخی صحابه پیامبر دارد که در اصل و نسب آنان شبهه وجود دارد.{ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، تحقیق: محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، دار احیاء الکتب العربیه، 1378ق،‌ (افست شده توسط انتشارات اسماعیلیان)ج11، ص67-68}. وی در ادامه به روایتی جعلی از امام صادق اشاره می‌کند که در آن مردم را از مذمت خلیفه به خاطر اصل و نسبش و همچنین کاری که نفیل با صهاک کرد بر حذر می‌دارد که خود نشانگر این مطلب است که: اولا قطعا خبری بوده که امام می‌فرمایند آن را برای دیگران بازگو نکنید. ثانیا: یاد آور این واقعیت است که: «تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها». همچنین علی بن یونس عاملی (درگذشته به سال 877ق) در کتابش به نام الصراط المستقیم می‌نویسد: عمر بن خطاب می‌گفت: نسب خود را - از ابتدا تا زمانی که به شما می‌رسد- بشناسید و آن را بیاموزید. اما هیچ کس حق ندارد در مورد نسب من از پدرم خطاب بالاتر رود.{ علی بن یونس عاملی، الصراط المستقیم ، تحقیق: محمد الباقر البهبودی، المکتبه المرتضویه لإحیاء الآثار الجعفریه، ج3، ص28

6361539196232762212327132244224106164.jpg (1080×1080)

وقتی میگویم ظهور صغری یعنی ظهور عقیده آقا صاحب الزمان وقتی آقا صاحب الزمان ظهور میکنند همه میگویند من که او را قبلا دیدم. این منظور خود حضرت نیست بلکه منظور تفکر ایشان است. یعنی قبل از ظهور فیزیکی ایشان تفکر (طرز عقیده و فکر) ایشان ظهور میکند.

❇️❇️❇️❇️❇️ ❤️👇❤️👇❤️ به کوری چشم منافقین امیر المومنین عشق است حیدر امیرالمومنین مولا امیر المومنین سید امیرالمومنین دلبر امیرالمومنین

❇️💢❇️💢 آیا میدانستید تمام برنامه های دولت حسن روحانی ملعون، ایجاد قحطی عظیم در ایران و کشتار میلیونی ایرانیان بود. البته فکر میکردند در 8 سال بعدی هم رای می آورند. که خدا را شکر خدا به ما رحم کرد. و الا... ❌❌❌❌❌ نمونه اقدامات خبیثانه دولت روحانی که بر مبنای ایجاد قحطی عظیم در ایران بود:👇 1)صادرات بی رویه و ارزان کالاهای اساسی ایرانی به خارج از کشور 2)تعطیل کردن تولیدی ها و 3) مخالفت با ساخت موشک ها اقتدار آفرین برای تسلط دشمن بر ما 4)هدر دادان پول ایران با واردات بی رویه و غیر مفید، با وجود اینکه در ایران آن اجناس وجود داشت و قابل تولید بود. 5) بی ارزش کردن پول ایران و ... لذا رهبری عزیز شعار سالها را قوی کردن اقتصاد قرار میدادند جهت مبارزه بااین خباثت دولت ملعون و وطن فروش و عیاش