💢 رساله الولایه 💠 مرحوم علامه طباطبایی (ره) مرحوم علامه طباطبائی(ره) در کتاب «رساله الولایه» - که به تعبیر آیت الله جوادی آملی بهترین و ارزشمندترین اثر علامه می باشد. (شرحی بر رساله الولایه، ص93.) - به تبیین مراتب این عالم پرداخته اند و با بهره گیری از مبنای اعتباریات، مناسبات عالم دنیا را ظاهری و اعتباری می دانند. ایشان معتقدند ازآنجاکه هر امر اعتباری، بر یک امر حقیقی تکیه دارد، تکیه این عالم نیز به حیات باطنی و اخروی است و راه گذر و عبور از اعتباریات این عالم و پیوست به دار بقاء و وصول به حیات طیبه اخروی، «ولایت» است. آیت الله جوادی آملی عصاره «رساله الولایه» را اینگونه بیان می¬کنند: «انسان عوالمی را پشت سر گذاشته و عوالمی را در پیش دارد و خود هم یک «موجود حقیقی» است. زندگی این موجود که در گذشته و حال با عوالم گذشته و حال و آینده در ارتباط بوده و هست و فعلاً هم از «حقیقت خاص» برخوردار است، زندگی اجتماعی است. در زندگی اجتماعی چاره ای جز قانون نیست، و قانون یک سلسله اعتبارات حکمت عملی است که بایدها و نبایدها، و شایست ها و نشایست ها آن را تأمین می کنند. اگر چنانچه قوانین، یک سلسله امور «اعتباری» هستند و انسان یک «حقیقت» است که با حقایق گذشته و آینده در ارتباط است، حتماً این امور اعتباری به یک تکیه گاه تکوینی متکی است. البته اعتباری بودن قوانین از آن نوع اعتباری نیست که به ید معتبر باشد و هیچ پیوند و رابطه تکوینی نداشته باشد یا در استنباط آن پیوند اشتباه شده باشد، یا درست منتقل نشده باشد؛ بلکه درست ریشه یابی شده و اعتبار، ارتباط درستی با تکوین برقرار کرده و تکوین، با لسان اعتبار به درستی برای انسانها، تفهیم شده است. قرآن کریم جهان ماده و عالم دنیا را عالم اعتبار می داند، دنیا از آن جهت که دنیاست اعتبار است. البته آسمان و زمین و دیگر موجودات مادی تکوینی هستند و حقیقت؛ ولی عناوین اعتباری جز اعتبار و جز غرور و جز لهو و لعب چیز دیگر نخواهد بود. قرآن کریم وقتی از دنیا، از آن جهت که دنیاست، سخن می گوید: می فرماید: «یعلمون ظاهراً من الحیاه الدنیا و هم عن الاخره غافلون» (روم؛7) یعنی مردم دنیا زده، ظاهر دنیا را می بینند و از آخرت غافلند و این تعبیر نشان می دهد که آخرت، باطن دنیاست.» 📚عبدالله جوادی آملی، شرحی بر رساله الولایه، ص93 برای مطالعه بیشتر حول این مبنا که «ولایت» باطن و پشتوانه «شریعت» است ر.ک: سید محمد حسین طباطبایی، شيعه، ص: 167؛ مرتضی مطهری، امامت و رهبری، ص125؛ عبدالله جوادی آملی تسنيم، ‏ج3، ص110. 🏠@fotoooh

#بشنوید * سوالات مربوط به « سحر » را چگونه جواب بدهیم؟ 🌐 استاد مفیدی

🔶 تأثیرپذیری فلسفه از روایات اهل بیت (ع) 🔸 شهید مطهری (ره) فلاسفه شيعه بدون آنكه فلسفه‏ را به شكل كلام درآورند و از صورت حكمت برهانى به صورت حكمت جدلى خارج سازند، با الهام از وحى‏ قرآنى و افاضات پيشوايان دينى، عقايد اصيل اسلامى را تحكيم كردند. از اين رو اگر ما بخواهيم متكلّمين شيعه را برشماريم و مقصودمان همه كسانى باشد كه درباره عقايد اسلامى شيعه تفكّر عقلى داشته‏اند، هم جماعتى از راويان حديث و هم جماعتى از فلاسفه شيعه را بايد جزء متكلّمين بشماريم، زيرا چنانكه گفتيم حديث شيعه و فلسفه شيعه هر دو وظيفه علم كلام را بهتر از خود علم كلام انجام داده‏اند. 📚مجموعه‏آثاراستادشهيدمطهرى، ج‏3، ص: 93 🏠@fotoooh

🔶معرفت الهی، محصول رشد و تربیت عقل، توسط وحی 🔸استاد میرباقری معرفتی که انبیاء با خود می‌آورند بعضاً مخاطب آن عقل انسان است و استدلال عقلی در انسان ایجاد می‌کند، لکن این به معنی استقلال عقل نیست. ما باید عقل را هم در تولی به انبیاء قرار دهیم تا شکل محاجه انبیاء با ملحدین را هم در فضای عقلی دریافت کنیم. حتماً آنها در مواجهه با روشن کردن عقل انسان، طریقه خود را داشته اند. بلکه ما ادعا می‌کنیم که علت موفقیت نسبی فلاسفه ما در این است که بیگانه نسبت به فعل انبیاء نبودند و شکل کاری که می‌کنند و استدلالی که طراحی می‌کنند، سعی کرده اند منافات با دستگاه انبیاء نداشته باشد. در سطح کلان معارف خود، هماهنگ بودند و در فروعات معرفتی خود هم عدم مخالفت قطعیه را دنبال می‌کردند. لذا در جایی مثل معاد جسمانی، وقتی با ادله موافق نمی‌بینند کار خود را تخطئه می‌کنند. ولی خود فلاسفه هم ادعا ندارند که در همه فرآیند علمی خود، نهایت تولی و موافقت اکثری با شکل کار انبیاء را دارند. ما در این کار نیاز به تولی حداکثری به حضرات معصومین داریم. البته ما قصد مقابله با علومی مثل فلسفه و عرفان را نداریم بلکه عرض ما این است که باید این علوم ذیل وحی رشد و توسعه پیدا کنند و اینکه منطق آنها مستقل از وحی تصویر شود که خودش به هر چه برسد حجت است با این مخالف هستیم. قوای عقلی و شهودی انسان تحت تعالیم انبیاء به رشد و شکوفایی می‌رسد، و ما در شکل مواجهه با این امور باید به منطق انبیاء برگشت کنیم و جدال احسن انبیاء با منکرین و ملحدین را محور قرار دهیم تا دستگاه عقلی ما در تولی، رشد و توسعه پیدا کند. باید توجه کنیم عقل مخلوق خداست ولی این به معنی استغناء از وحی نیست بلکه عقل در تبعیت از وحی و با اثاره انبیاء شکوفا می‌شود و الا به شیطنت می‌افتد. اینکه مکرر شنیده می‌شود که انسان برای رسیدن به معرفت الهی چندین راه در عرض هم دارد و همه یک چیز را می‌گوید (اشاره به سه گانه عقل و شهود و وحی) این حرف تمامی نیست. چه ادعا کنیم این سه راه در واقع یک راه است و یا ادعا کنیم این سه راه ولو یکی نیستند ولی هر سه حق هستند، این حرف‌های وجهی ندارد. بله قبول داریم که ادبیات عقلی و شهودی که در نزد شیعیان امیرالمومنین ایجاد شده است، هماهنگی بیشتری با وحی الهی دارد زیرا بیشتر تحت تاثیر فعل و دعوت انبیاء بوده است. لذا راه یکی جز وحی نیست و راه‌های دیگر حجیت شان به تبعیت از وحی است. یک شبهه‌ای که بعضاً مطرح این است که گفته می‌شود که الان فلاسفه بدون وحی، با ملحدین استدلال می‌کنند و خدا را اثبات می‌کنند. لکن این حرف حل کردن معما بعد از حل شدن آن است. اینکه اصل و ریشه‌های حرف‌هایی که امروز به عنوان استدلال عقلی مطرح می‌شود، چطور ایجاد شده است محل بحث است. ما حرف مان این است که اگر انبیاء نمی‌آمدند عقل مستقل به معرفت الهی دلالت نمی‌شده است. ما بعد از قرن‌ها رسالت و زحمت انبیاء امروز این حرف‌ها را می‌زنیم و عقل ما چنین توانایی پیدا کرده است. و البته میزان حجیت این حرف‌هایی که دستگاه‌های عقلی زده می‌شود باید در همین ارجاع به منطق وحی سنجه شود. شاهد مهم این حرف ما این است که جوامعی که از تعالیم و دستگاه انبیاء دور شده اند، اینها روز به روز از معرفت به خدا و منطق انبیاء دور شده اند. اگر سرپرستی جوامع را فلاسفه ملحد بدست بگیرند، ولو انسان‌ها عقل دارند ولی عقل مستقلاً آنها را به سمت خدا و معرفت الهی سیر نمی‌دهد. تازه همه این اتفاقات بعد از این همه زحمت‌های انبیاء و بعثت رسل است. عقل اگر تحت سرپرستی طاغوت قرار گیرد، از درون آن معرفت الهی حاصل نمی‌شود بله نتیجه آن الحاد خواهد بود. عقل و شهود ما مستقلاً راهی ندارد و تحت سرپرستی قرار می‌گیرد و البته ممکن است تحت ولایت کفر واقع شود. معرفت الهی در اختیار انبیاء است و عقلی که تحت سرپرستی اولیاء الهی قرار نگیرد، نتیجه اش معرفت الهی نیست. 📚شرح کتاب الحجه، جلسه 31 🏠@fotoooh

نیچه یکی از بزرگترین فیلسوفان غرب است و تاثیر او بر فلاسفه و اندیشمندان غربی غیرقابل انکار است. نیچه‌ای که می‌گوید: خدا مرده است و مرده خواهد ماند و ما او را کشته‌ایم... God is dead God remains dead. And we have killed him. How shall we comfort ourselves, the murderers of all murderers? What was holiest and mightiest of all that the world has yet owned has bled to death under our knives: who will wipe this blood off us? What water is there for us to clean ourselves? What festivals of atonement, what sacred games shall we have to invent? Is not the greatness of this deed too great for us? Must we ourselves not become gods simply to appear worthy of it? نترسید از اینکه به این تفکرات «نه» بگوئید. 💠 @profderakhshan

🎧هشدار آیت‌الله میرباقری نسبت به مطالعات انبوه در حوزه علوم اجتماعی ⚡نحوه فهم ادبیات دین و پرهیز از عرفی سازی آن ⚡تکلیف حوزه در قبال علوم مدرن ⚡نحوه مطالعات در علوم اجتماعی مدرن

⚡برای شناخت هر تمدن و فرهنگی، اول باید بروید سراغ هنر و اخلاقیاتش 🔰دکتر‌ محمد‌ رجبی‌دوانی: 🔸هر تمدن و فرهنگی که در‌ جهان شکل گرفته، براساس تلقی حضوری و قلبی‌ای است که افراد یک جامعه از عالم هستی داشته اند. هر انسانی از عالم وجود تصوری دارد ک این یک نوع تلقی است، از هستی مطلق که خداوند متعال هست هم یک تصوری دارد که این هم یک نوع تلقی است و به‌همین ترتیب از عالم هستی که مخلوق خداوند است و از خودش بعنوان یک مخلوق، تصورات و تلقی‌هایی دارد. 🔸افراد براساس آن نحوه تلقی قلبی که از خود، عالم و خدا دارند، شخصیت‌شان را می‌سازند و بر اساس این تلقی‌ها با جهان و خدای آن ارتباط برقرار میکنند‌‌؛ مجموعه اینها منجر به شکل گیری یک نوع مشی و سبک خاصی در زندگی افراد میشود. این نحوه تلقی حضوری و قلبی روی خواسته های انسان تاثیر میگذارد و آن وقت عقل شخص آنطوری که آن خواسته میخواهد حرکت میکند یعنی نحوه تلقی روی اینکه چه چیزی بخواهیم و چه چیزی نخواهیم تاثیر می‌گذارد؛ عقل ما تابع خواست ماست؛ لذا اینکه میگویند خودمان را بسپاریم به دست عقل، مثل این است که بگوییم خودمان را بسپاریم به دست ماشین؛ ماشین ابزاری است که براساس یک‌سری اصول و قواعد کار میکند ولی این ماهستیم که مقصد ماشین را تعیین میکنیم؛ لذا عقل ما تابع خواست و اراده ماست.خواست هم جایگاهش در دل است و انبیا هم آمدند که دل های ما را منقلب کنند، نیامدند که با ما بحث عقلی و فلسفی کنند. قرآن کریم درهمین راستا درباره کسانی که حرف حق را نمیپذیرفتند، می‌فرماید: فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزَادَهُمُ اللَّهُ مَرَضًا 🔸بنابراین شخصیت ما کاملا بستگی دارد به این که قلب ما چه چیزی را بخواهد و چه چیزی را دوست داشته باشد، چه بدانیم و چه ندانیم، خواسته های قلبی خودبه‌خود به‌ما، نوعی شخصیت میدهد. حضرت علی علیه السلام چقدر زیبا فرمودند قِيمَةُ كُلِّ امْرِئٍ مَا يُحْسِنُهُ ارزش هرفردی به‌ آن چیزی است که آن‌را می‌پسندد؛ لذا برای سنجش شخصیت هرکس ببینید که چه چیزی را باارزش می‌داند، ارزش‌گذاری افراد به آن چیزی است که آن را زیبا می‌داند و آن را می‌پسندد. خواست‌قلبی ما آن‌چیزی است که در شخصیت، منش و روش ما تجلی پیدا میکند و خودش را در اخلاق، رفتار و در عقلانیات ما نشان میدهد. 🔸بر اساس آنچه بیان شد برای شناخت هر تمدن و فرهنگی، اول باید بروید سراغ هنر و اخلاقیاتش؛ ببینید که افراد وابسته به یک تمدن چه چیزی را زیبا می‌دانند و ارزش‌گذاری های اخلاقی‌شان به‌ویژه درحوزه اخلاق اجتماعی براساس چه چیزی است و چه چیزی را فضیلت محسوب می‌کنند؛ این تعیین میکند که آن‌ها چه تلقی‌ای از عالم و آدم دارند آن‌وقت به جوهر فرهنگ‌شان پی می‌برید. 📚بررسی سیر‌‌‌ فرهنگ‌ و‌ تمدن‌ غرب _جلسه دوم #ایدئولوژی #ادراکات_قلبی_هنر_ادبیات_اخلاق_خلقیات #ادراکات_ذهنی_فلسفه #علم #صنعت #ساختارهای_اجتماعی #سبک_زندگی #محصولات

🔊 بیانات حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در سیزدهمین گردهمایی اساتید علوم عقلی مجمع عالی حکمت 📆چهارشنبه 25 آبان 1401 💠 از نیمه سخن، مقایسه خداشناسی فلسفه با وحی را بشنوید...

به مناسبت سالگرد رحلت آیت الله مصباح یزدی سخنان با اهمیت ایشان پیرامون ضرورت پژوهش های بنیادین در علوم انسانی و تاریخچه انقلاب فرهنگی در جمع مسئولان فرهنگستان علوم اسلامی قم (1390) 👇👇👇 💠 https://eitaa.com/fotoooh/333 گزارش استاد میرباقری از اندیشه فرهنگستان 👇 💠https://eitaa.com/fotoooh/336 🏠@fotoooh

💯🔊 #بشنوید 🔸 صوت کامل همایش ملی عرفان اهل بیتی 🎙 با سخنرانی: آیت الله #علی_اکبر_رشاد استاد #سید_یدالله_یزدان_پناه استاد #حمید_پارسانیا ⏰ چهارشنبه ۱۰ اسفندماه ۱۴۰۱ 🏢 قم، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی 🔍 اخبار همایش را اینجا بخوانید👇 🌐 iict.ac.ir/erfaanahlbeyyti #همایش #عرفان_اهل_بیتی 🆔 @iictchannel

در ابتدای همایش عرفان اهل بیتی، حجت الاسلام رودگر دبیر محترم همایش بیان می فرمایند که فعالیت های این مرکز در طول دو دهه، دو هدف را دنبال کرده است: اول، با مواجهه مجتهدانه با نصوص کتاب و سنت با روش اجتهادی و فقاهتی باشد. دوم، تأیید و دفاع از عرفان موجود (یعنی عرفان اهل بیتی ، در مواجهه سلبی با تراث تاریخی عرفان اسلامی نخواهد بود.) این سوال پیش می آید که نسبت این دو هدف با یکدیگر چیست؟ یعنی به نحوی اجتهاد می کنید از نصوص که عرفان موجود تأیید شود؟! یعنی نتایج اجتهاد از قبل مشخص است و صرفاً می خواهید مویدات آن را از نصوص جمع آوری کنید؟ با یک پروژه سفارشی مواجه هستیم؟! آیا واقعاً می شود این پروژه را اجتهاد فقاهتی نامید به نحوی که صرفاً به دنبال استناد به وحی و تأمین حجیت است؟! سخن فوق مثل این است کسی بگوید ما قصد اجتهاد از کتاب و سنت را داریم به نحوی که فلان نظر اثبات شود! بنابراین نمی توان از این پروژه عظیم و گسترده با تمام هزینه هایی که کرده است امید داشت که بتواند عرفان موجود را تکامل بخشد و کاستی های آن را تکمیل کند، بلکه صرفاً پروژه ای سفارشی برای تأیید عرفان موجود است. در اینصورت توصیه می شود نام فقاهت و تفقه را خراب نکنند. یحیی عبدالهی 🏠@fotoooh

چندسال پیش در حاشیه یکی از دوره های اموزشی دانشجویی به یکی از اساتید نام آشنای فلسفه و عرفان عرض کردم نظام مفاهیم و هستی شناسی عرفان نظری با نظام معارفی و الاهیاتی احادیث شیعه اختلاف شدید دارد. ایشان فرمودند: من 30 سال است هم عرفان نظری کار می کنم و هم احادیث، و هیچ اختلافی ندیدم. به ایشان عرض کردم عرفان نظری بر محور اندیشه های ابن عربی شکل گرفته است، ایشان که به روایات اهل بیت (ع) مراجعه نکرده است، چگونه نظام فکری او با روایات اهل بیت (ع) منطبق شده است؟!! اصلاً تا به حال کسی کار جدی فقاهتی روی بنیان های اخلاق و عرفان از منظر کتاب و سنت انجام داده است؟ یا همان عرفان ابن عربی را آورده ایم و چند روایت موید برایش پیدا کردیم؟! جای یک #مرکز_تفقه_علوم_اسلامی در این عرصه خالی است!

🎙نشست علمی 🔹موضوع: نگاهی به یاء نسبت در واژه فلسفه اسلامی، هستی و چیستی. 🔹ارائه کننده: استاد آیت الله فیاضی (دامت افاضاته) جلسه: دوم 📆زمان: ۷ فروردین ۱۴۰۲, ۴رمضان المبارک ۱۴۴۴ 🔹مکان: مشهد مقدس، مرکز تحقیقات اسلامی -------------------- ❇️حضرت استاد، در این جلسه، به وجه اسلامی بودن فلسفه پرداخته و در ادامه به برخی پرسشها ناظر بر بحث ایشان، پاسخ میدهند. @monir_ol_din

منطق برهانی یا منطق حجیت؟ استاد فیاضی در نشست «نگاهی به یاء نسبت در فلسفه اسلامی» ( ۷ فروردین ۱۴۰۲، مشهد مقدس، مرکز تحقیقات اسلامی) در ابتدای سخن، تأکید می کنند که فلسفه، معرفت یقینی و برهانی است و مستند به بدیهیات است، یا مستقیم به بدیهی تکیه می کند و یا با قیاس برهانی به بدیهی ختم می شود. در ادامه وقتی می خواهند از اختلاف های فلسفه دفاع کنند، به اختلاف های موجود در فقه مثال می زنند و اینکه هیچ فقیهی ادعا نمی کند که فتاوایش کاملاً مطابق با شریعت است. بین ایندو بیان تضاد وجود دارد، اگر شما معیار فلسفه را بر معرفت برهانی گذاشتید که شرط آن «تطابق با واقع» است دیگر نمی توانید با فقه که معیار آن «حجیت» است - و نه تطابق با واقع- مقایسه کنید. فیلسوف حتماً فلسفه خود را برهانی و مطابق با واقع می داند و فقیه درک خود را حجت می داند و نه مطابق با واقع. لذا از منظر معرفت شناختی ایندو معرفت از دو منطق تبعیت می کنند که اولی (تطابق با واقع)، اختلاف در علم را برنمی تابد اما دومی (حجیت) منافاتی با اختلاف ندارد. حال اگر در همان ابتدای فلسفه در بحث اصالت وجود و ماهیت 5 دیدگاه 1️⃣ پدید آمد، علی القاعده می بایست بگوییم حداقل چهار دیدگاه آن فلسفه نیست چون مطابق با واقع نیست (گفتم حداقل، چون ممکن است پنجمی هم مطابق با واقع نباشد! اما 4 دیدگاه، قدرمتیقن است) 1️⃣ در مطلب بعدی به این دیدگاه ها اشاره می کنم. 🏠@fotoooh

به عنوان نمونه به پنج تفسیر اصالت وجود اشاره می کنیم:‏ تفسیر اول: وجود و ماهیت در خارج، عین یکدیگرند و معنای اصیل بودن وجود، اصالت در تحقق است؛ یعنی وجود، ‏بالذات محقق است و غیره متحقق به. اعتباری بودن ماهیت یعنی ماهیت فی حد ذاتها خالیه عن الوجود و العدم. در ‏اینصورت ماهیت موجوده، اعتباری نیست بلکه بالوجود، محقق است. این تفسیر به استاد فیاضی اختصاص دارد.‏ تفسیر دوم: اصالت وجود به معنای حقیقت عینی و منشاء اثر بودن وجود است و ماهیت، حد وجود است. اعتباری ‏بودن ماهیت، یعنی حقیقت عینی ندارد و اعتبار ذهنی است، چه اینکه از حدود عدمی وجود به دست می آید. این قول ‏به علامه طباطبایی (ره) اختصاص دارد.‏ تفسیر سوم: ماهیت، ظهور حد وجود در ذهن است. اصالت وجود به همان معنای تفسیر دوم (علامه طباطبایی ره) ‏است. اعتباریت ماهیت نیز به معنای اعتبار ذهنی است که لا واقع لها فی الخارج اصلاً. در قول دوم، ماهیت از حدود ‏شیء انتزاع می شد اما در این قول، ماهیت هیچ واقعیتی در خارج از ذهن ندارد و همچون سرابی است که ساخته ذهن ‏است. این دیدگاه از برخی آثار علامه طباطبایی (ره) به دست می آید. (طباطبایی، سید محمد حسین، توحید علمی و ‏عینی، ص 167)‏ تفسیر چهارم: ماهیت، ظهور وجود محدود در ذهن است. معنای اصالت وجود به معنای قول دوم است. همچنین معنای ‏اعتباریت ماهیت، همچون قول سوم است. در این قول، منشاء پیدایش سراب ماهیت، خود وجود محدود است نه حد ‏وجود. این قول به آیت الله جوادی آملی تعلق دارد. (رحیق مختوم، بخش سه از جلد اول، ص 415)‏ تفسیر پنجم: وجود منحصر در وجود حضرت حق است و اما وجود ما سوی الله، در آن اختلاف است؛ برخی می ‏گویند به وجود خداوند، موجودند. برخی دیگر می گویند بالعرض و المجاز موجودند. ایندو تفسیر رایج از وحدت ‏وجود عرفا است اما از وحدت وجود تفسیرهای متعدد دیگری نیز شده است. (فیاضی، دروس مبانی حکمت متعالیه، ‏‏1389)‏ علاوه بر همه این تفاسیر، استاد خسروپناه نظریه «اصالت وجود و ماهیت» را مطرح می کند.(‏‎قمی، محمد، «تبیینی ‏نو از اصالت وجود و ماهیت از منظر استاد خسروپناه»، جاویدان خرد، شماره 30، پاییز و زمستان 1395)‏ 🏠@fotoooh

در این یادداشت به تبیین منطق حجیت در فقه پرداخته شده است. 🏠@fotoooh

آیت الله بروجردی و مثنوی

🎙 گفتگوی تلفنی مکتب اسلامی با فرزند شهید فخری زاده (جناب آقای حامد فخری زاده) در باب نگاه شهید به علم 🔸 شهید معتقد بود علومی که امروز در اختیار ما هستند علوم واقعی نیستند، علم واقعی با انقلاب در علم با منابع معرفتی ایرانی اسلامی رخ می‌دهد. 🔸 ایشان معتقد بود ما صدسال است که مسیر علمی را برعکس رفته‌ایم، علم باید از قرآن شروع شود، نه اینکه فرضیات علمی موجود را بر قرآن تحمیل کنیم. 🔸 ما یک علم واحد داریم، و علوم نباید اینقدر متکثر باشند، آن علم واحد حکمت است. مکتب اسلامی، شبکه خانواده‌محور برای تحقق تزکیه و تعلیم توحیدی | عضو شوید🔻 https://eitaa.com/joinchat/2275540994C6f057befd5

عقل یا وحی؟ امسال در برنامه قرآنی محفل موارد متعددی را شاهد بودیم که از طریق قرآن مسلمان شده اند. بنده مدت هاست بر روی افرادی که کافر بودند و مسلمان شدند و از ادیان و مذاهب دیگر، مسلمان و یا شیعه می شوند دقت می کرده ام که چه عاملی باعث تحول آنها شده است؟ تاکنون هرآنچه دیده ام و پیگیری کردم به واسطه قرآن و معارف اهل بیت (ع) بوده است. اما در علوم کلاسیک فلسفه و کلام به ما آموخته اند که راه اثبات دین، عقل است لذا برای یک غیرمسلمان نمی توانی با زبان درون دینی (نقلی) یعنی قرآن و روایات سخن بگویی، چون او (کافر) خدا را قبول ندارد چه رسد به قرآن و روایات. غیر مسلمان هم قرآن و روایات شما را قبول ندارد لذا نمی توان از این طریق برای او استدلال بیاوری. در نتیجه می بایست از طریق استدلال عقلی با او سخن بگویی یعنی طریق فلسفه و کلام عقلی. در نتیجه فلسفه خود را مقدم بر دین جای می دهد (در سیر اثباتی و معرفتی) و وحی را بر پایه های اثباتی عقل فلسفی مبتنی می سازد. و از اینجا نتیجه می گیرد که حجیت عقل، ذاتی است و حجیت وحی نیز توسط عقل اثبات می شود. اما چنانچه گذشت، در عمل می بینیم کسانی که مسلمان یا مومن و موحد می شوند با براهین فلسفی نبوده بلکه بلکه با نور قرآن و معارف اهل بیت (ع) بوده است. بنده حتی یک مورد نیافتم که یک فیلسوف توانسته باشد یکنفر را مومن کرده باشد از طریق برهان فلسفی! یا غیرمسلمانی را مسلمان کرده باشند. (البته استقرای بنده ناقص است و قصد استناد به آن را ندارم). به نظر شما چرا بین مقام نظر و عینیت قضیه تهافت وجود دارد؟ 🏠@fotoooh

💠 مناقشه در تقدم عقل بر وحی آنچه در کتب کلاسیک فلسفه و کلام عقلی از تقدم عقل و اثبات عقلی بر وحی سخن گفته می شود بر دو مبنای مخدوش استوار است. 1️⃣ استدلال اول آنها چنین است که استفاده از نقل (کتاب و سنت) منوط بر پذیرش و ایمان به آنهاست درحالیکه غیر مسلمان به آنها ایمان ندارد لذا نمی توان در تفاهم و احتجاج با او، از وحی استفاده کرد بلکه می بایست از عنصر مشترکی به نام عقل بهره برد. اشکال سخن فوق در همان پیش فرض نخست است که «استفاده از وحی، منوط به ایمان به آن است» درحالیکه دربسیاری از موارد مخاطب قرآن و روایات عام است و می تواند در فهم و ادراک مخاطب غیر مسلمان اثر گذارد. به طور مشخص دسته ای از آیات قرآن کریم، عقل انسان را خطاب قرار می دهد و فهم این آیات در مقام احتجاج نیازی به ایمان پیشینی به صاحب وحی ندارد. چنانچه وقتی نبی اکرم (ص) مبعوث شدند و با کفار و مشرکین جزیره العرب مواجه می شدند، آنها به حضرت (ص) ایمان نداشتند. بله بخشی از آیات و فرامین قرآن که دعوت به یک امر «تعبدی» می کند، نیازمند ایمان است ولی نمی بایست همه وجوه قرآن را از سنخ تعبدی دانست. 2️⃣ مبنای دومی که در رویکرد رایج وجود دارد و محل مناقشه است این است که در این تحلیل، فرایند تفاهم و احتجاج «ذهن محور» است و نه «قلب محور» و این مبنای انسان شناختی و معرفت شناختی صحیح نیست. قلب انسان، موطن گرایش ها، احساسات و تعلقات انسان در کنار معلومات و محاسبات است و ایندو مقوله از یکدیگر مستقل و منفک نیستند بلکه در تقوم با یکدیگر شکل می گیرند. قلب و روح انسان همچون کتابخانه ای نیست که مجلدات کتاب در کنار یکدیگر قرار گیرند و در محتوای همدیگر تاثیرگذار نباشند، همچنین بخشی از آن معلومات باشد و بخش دیگری به امیال و احساسات اختصاص پیدا کرده باشد و میان آنها دیوار کشیده شده باشد. با پذیرش ترابط و تاثیر متقابل امیال و معلومات در قلب انسان می توان به نقش و کارکرد ویژه گرایشات و امیال در تفاهم، پذیرش و ایمان آوردن انسان ها پی برد. از این رو شاهد هستیم بسیاری از آیات قرآن قلب و روح و جان انسان ها را مخاطب قرار می دهد و نه صرفاً ذهن و سنجش آنها را. برهمین اساس می توان به علت تفاوت ساختار و محتوای قرآن با کتب فلسفه و منطق و کلام و استدلال های آنها پی برد. توجه به دو نکته ای که به اجمال اشاره شد می تواند زیربنای معرفت شناسی نوینی را مبتنی بر انسان شناسی وحیای پایه ریزی کند که با واقعیت دنیای امروز نیز سازگاری بیشتری دارد. 🏠@fotoooh

🗓۲۷ رمضان سال ۱۱۱۱ق 🏳️رحلت علامه مجلسی/۱۰ 💠رهبرانقلاب ‼️حدیث، مثل تاریخ است. گاهی اوقات مطالعه یک حدیث، تأثیری را از لحاظ معارف اسلامی و معرفت اسلامی در دل می‌گذارد که یک استدلال عقلی، آن تأثیر را نمی‌گذارد؛ یعنی خود کلام معصوم، نورانیت دارد. البته ما تعبیر می‌کنیم به «نورانیت» و شک هم نیست که این کلمات، مظهر نورند؛ امّا کیفیت بیان و نحوه‌ی ارائه و ادای مطلب هم به گونه‌ای است که اثرگذار است. بعد از ۱۴۰۰ سال از زمان صدور این حدیث گذشته، باز هم که حدیث را نگاه می‌کنید، می‌بینید در دل انسان، اثر می‌گذارد. حدیث اخلاقیش همین‌جور است. حدیث عقیدتی همین‌جور است. بیان مستحبّاتش همین‌جور است. انسان می‌بیند آن مستحب را در کلمات فقها مثلاً نوشته‌اند و تعبّداً هم انجام می‌دهد؛ ولی وقتی که حدیثش را می‌خواند، می‌بیند که اعتقاد انسان شد. اثر حدیث، این‌جوری است؛ خیلی اثرگذار است. گذشتگان ما، علمای بزرگی که در منبرها و در موعظه‌ها حدیث می‌خواندند، کلامشان بسیار مؤثر بود. این، بسیار کار خوبی بود که موعظه را با زبان حدیث برای مردم بیان کنند. ما یک عالَم حرف می‌زنیم، بعد می‌بینیم که یک حدیثی، با بهترین دلیل و وافی‌تر از آنچه که ما گفتیم، در دل مردم، اثر می‌گذارد و البته تاریخ هم همین‌طور است. تاریخ هم در بالا بردن سطح معرفت و استحکام معرفت، خیلی مؤثر است که البته آن هم بحث جداگانه‌ای است که با تاریخیون باید در میان گذاشت. حدیث را قدر بدانید! کار حدیث را دنبال کنید! تدوین حدیث را حتما جدی بگیرید و فهم حدیث و کلید فهم حدیث را یک نقطه‌ای بدانید که باید روی آن، کار کرد. ۷۹/۷/۱۹ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

نسبت معرفت ایمانی با معرفت استدلالی 🏠@fotoooh

عقل و وحی چقدر ساده انگارانه است اگر تصور شود که «عقل» ذاتی است که در وجود همه انسان ها یکسان عمل می کند و از دیگر خصوصیات آنها تأثیر و تأثر نمی پذیرد، در همه شرایط تربیتی و اجتماعی کارکرد یکسانی دارد، در هر جامعه ای که باشد، در هر عصر و زمانه ای که باشد، در هر برهه تاریخی که باشد، عقل عقل است و راه به واقع دارد!! این تحلیل ذات انگارانه ارسطویی از عقل در مقابل می ترسد اگر مولفه های دیگری را در فهم و ادراک عقل تأثیر دهد، سر از نسبیت درآورد، لذا خیال خود را راحت کرده و بالکل بی خیال ماجرای تأثیرپذیری می شود! چقدر ساده و خوب ؛ همه انسان ها عقل دارند و حسن و قبح را تشخیص می دهند و از بدیهیات شروع کنند و با برهان به درک مطابق با واقع برسند! این تحلیل بسیط و ساده، چشم خود را از کثرت و تنوع ادراکات بشری می بندد و تمایلی ندارد که کثرت فلسفه های عقلی و تناقض های ادراکات اخلاقی را تحلیل کند و همه آنها را خطاهای بشری معرفی می کند که از مسیر عقلی خارج شده اند. اما اگر به واقعیت مقوله معرفت عقلی در عالم خوب نگریستیم، خواهیم دید که فهم عقلی تا چه میزان از محیط تربیتی و اجتماعی پیرامون خود متأثر است. ازمعارف وحی نیز چنین استفاده می شود که عقل، انگاه شکوفا می شود که در پرتو نور خورشید ولایت و هدایت الهی قرار گیرد. جالب اینکه بنا بر قول شیخ مفید ره دیدگاه رایج و متفق علیه متکلمین امامیه نیز همین بوده است که عقل نیازمند وحی است: و اتفقت الإمامية على أن العقل محتاج في علمه و نتائجه إلى السمع و أنه غير منفك عن سمع ينبه العاقل على كيفية الاستدلال و أنه لا بد في أول التكليف و ابتدائه في العالم من رسول و وافقهم في ذلك أصحاب الحديث و أجمعت المعتزلة و الخوارج و الزيدية على خلاف ذلك و زعموا أن العقول تعمل بمجردها من السمع و التوقيف إلا أن البغداديين من المعتزلة خاصة يوجبون‏ الرسالة في أول التكليف و يخالفون الإمامية في علتهم لذلك و يثبتون عللا يصححها الإمامية و يضيفونها إلى علتهم فيما وصفناه‏ 📚 أوائل المقالات في المذاهب و المختارات، ص: 45 اما هم اکنون اگر از نسبت عقل و وحی در حوزه سخن بگویی، فریاد وا عقلاه ! بلند شده و گویی خدا را انکار کرده ای و تو را متهم به انکار عقل می کنند...! 🏠@fotoooh

💢💠💢 کانال حنان و کانال های زیرمجموعه آن: 🏠 حنان @yahyayahya کانال یحیی عبدالهی 🖥 استاد مددی @ostadmadadi انتشار موضوعی مباحث آیت الله سید احمد مددی 🖥 درایه @deraiat مباحث معارفی و حدیث شناسی 🖥 فقه ولایی و سرپرستی @feghhevelaee مباحثی پیرامون فقه حکومتی 🖥 فلسفه تابع وحی (فتوح) @fotoooh مباحثی پیرامون فلسفه و دانش های عقلی و نسبت آنها با وحی

جهت داری علوم و تاثیر ایمان و کفر بر معرفت ۱ استاد میرباقری 🏠@fotoooh