جلسه۱۱: شرحی بر معنا و لوازم استقامت در ایمان با توجه به بیانیه گام دوم

جلسه ی آخر تحلیل حجه الاسلام پناهیان

🇮🇷🇮🇷🇮🇷📝📝📝🇮🇷🇮🇷🇮🇷 تحلیل بیانیه گام دوم حجه الاسلام پناهیان سرفصل های جلسه دوازدهم جلسه۱۲: بیانیه گام دوم، نمونه یک امر جامع و ضروری 💠اهمیت وظایف جامعه دینی نسبت به پیامبر اکرم(ص) 🔸رفتارهای نامناسب جامعه نسبت به پیامبر اسلام(ص) 💠تمرین ولایتمداری در جامعه دینی 🔸ظرافت تعامل اجتماعی با خوبان 💠معتقد بودن به پیامبر(ص) و ولی خدا، به تنهایی کافی نیست 🔸هر قدر بزرگواری ولی خدا بیشتر می‌شود، وظیفه جامعه دینی سخت‌تر می‌شود 💠وقتی پیامبر(ص) مردم را به امر جامعی فراخواند، باید او را اطاعت و همراهی کرد 🔸بیانیه گام دوم، امر جامعی که ولی جامعه بدان فراخوانده است 💠نمونه‌ای برای اطاعت از امر جامع 🔸رعایت آداب ولایتمداری در قرآن مجید 💠غالباً نافرمانی و عدم اطاعت از  ولی، جرم علنی نیست 🔸دغدغه‌های سیاسی و اجتماعی در آیات قرآن 💠کربلا، نمونه یک جامعه ولایتمدار 

جلسه۱۲: بیانیه گام دوم، نمونه یک امر جامع و ضروری

13990915_0146901.jpg (JPEG Image, 4134 × 5906 pixels) — Scaled (8%) https://idc0-cdn0.khamenei.ir/ndata/news/46901/B/13990915_0146901.jpg

📢 از ضروریات اخلاق اسلامی این است كه انسان روی مسئله ولایت حساس باشد و بداند باری كه الآن روی دوش اسلام است چیست؟ معنا ندارد که من خودم بخواهم با برنامه‌های فردی مهذب بشوم، ولی به مسئله ولایت و بارهایی که روی دوش ولیّ حق قرار دارد، حساس نباشم. همچنان‌که معنا ندارد وقتی امام حسین(ع) را محاصره می‌کنند، دور خانۀ كعبه بچرخی و بخواهی مهذب بشوی!! 📢 از ضروریات اخلاق و تهذیب این است كه انسان در بحران و فشار بتواند یک باری را از دوش ولیّ جامعه بردارد و یارِ ولی فقیه باشد. "یار" باشد نه "بار". دواءِ درد ِ ولیّ حق باشد، نه داءِ ولیّ حق. 💠 آیت‌الله میرباقری: «بدون این كه ما یك حكومت حقی كه دنبال توسعه قدرت اسلام در عالم باشد داشته باشیم و زیر آن پرچم قرار بگیریم رشد اجتماعی، تهذیب اجتماعی و پیدایش ملكات فاضله در جامعه ممكن نیست. بنابراین ما باید سرمایه‌گذاری اساسی برای حفظ و اصلاح چنین حكومتی در حد وسع و توان خودمان بكنیم و نكته مهم این است كه شانه از زیر بار خالی كردن، كار را حل نمی‌كند. بحمدلله یك حكومت حقی در ایران برپا شده است. حالا تا یك مشكلی پیش می‌آید، این درست نیست که هرکداممان یك گوشه گلیم را که گرفته‌ایم رها كنیم. مرد راه کسی است كه در بحران، پای ولایت حق می‌ایستد و الا آنجایی كه نان به نرخ روز خوردن است، طرفداری مشكل نیست! آن‌موقعی كه همه به روی حضرت امیر(ع) شمشیر كشیدند، ارزش مالك اشتر معلوم می‌شود. آن روزی كه به خانه حضرت(ع) می‌ریزند و ریسمان به گردنش می‌اندازند، قدر سلمان و ابوذر معلوم می‌شود. مهم این است كه انسان در بحران و فشار بتواند یك باری را از دوش ولی جامعه بردارد و یار ولی فقیه باشد. یار باشد نه بار. در دوران امیرمؤمنین(ع) یك جنگ بسیار جزئی پیش آمده بود، به مردم گفتند جنگ است. گفتند اگر شما می‌آیید ما هم می‌رویم. حضرت فرمود آیا من مركز حكومت را رها كنم و برای چنین مسئله كوچكی همراه لشكر بیایم؟ من می‌خواهم با شما مشكل خودم را حل كنم، ولی شما به‌جای اینكه دوای من باشید، درد من هستید. این قضیه مثل كسی است كه خار در پایش رفته و می‌خواهد آن را با خار در بیاورد؛ خب این خار، به‌جای اینكه آن خار قبلی را در بیاورد، پای آدم را دوباره خارآلود می‌كند! مهم این است كه انسان بتواند یار ولی حق باشد، نه بار ولی حق. دواء درد ولی حق باشد، نه داء ولی حق. و این آن چیزی است كه جزو ضروریات اخلاق اسلامی است كه انسان روی مسئله ولایت حساس باشد و بداند باری كه الآن روی دوش اسلام است چیست؟ معنا ندارد که من خودم مهذب بشوم، ولی روی مسئله ولایت و بارهایی که روی دوش ولیّ حق قرار دارد، حساس نباشم. همچنان‌که معنا ندارد وقتی امام حسین(ع) را محاصره می‌کنند، دور خانه كعبه بچرخی و بخواهی مهذب بشوی!! تسبیح دست بگیری و ورد بگویی و بخواهی آدم بشوی! این چه آدم‌شدنی است؟! حضرت از مکه که آمدند در خطبه‌شان فرمودند: «مَنْ کانَ فِینَا بَاذِلًا مُهْجَتَهُ وَ مُوَطِّناً عَلَى لِقَائِنَا نَفْسَهُ فَلْیرْحَل مَعَنا». اگر می‌خواهی به سوی خدا بروی، با من بیا! رفته‌ای دور خانه می‌چرخی؟! این کار آدم را به لقاء نمی‌رساند. معنا ندارد وقتی امام حسین علیه‌السلام دارد به جنگ می‌رود، ما روی آن حساسیت نداشته باشیم و ندانیم که چه باری بر دوش اسلام و ولیّ مسلمین است، و خودمان بخواهیم با برنامه‌های فردی خودمان را تهذیب كنیم!» (سال ۱۳۷۴- در ضمنِ جلسات تبیین مبانی حکومت دینی) ☑️ @mirbaqeri_ir

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸معنای کار فرهنگی🔸 کار فرهنگی یعنی #احیای_احساس_مسئولیت نه دادنِ آموزش‌های جدید. #آموزش‌های_جدید، کار فرهنگی #نیست. باسواد شدن، کار فرهنگی نیست. می‌شود از راه هنر، احساس مسئولیت را احیاء کرد. شعری که همین آقای حمید سبزواری در مورد فلسطین سروده؛ یعنی «همپای جلودار»، محتوایش احیای احساس مسئولیت است. یعنی کسی که این سرود را با تأمل و با آرامش توجه کند، دلش می‌خواهد اسلحه به دوش بگیرد و برود به کمک فلسطینی‌ها! این احساس مسئولیت است. بچه‌ها وقتی برای جبهه ثبت‌نام می‌کردند، دانششان به آنها فرمان نمی‌داد، سوادشان به آنها فرمان نمی‌داد، فرهنگشان به آنها فرمان می‌داد. فرهنگ یعنی احساس مسئولیت. احساس مسئولیت می‌گفت برو جبهه. احساس مسئولیت به یک جامعه می‌گوید #مقاومت_کن، ایستادگی کن. @haerishirazi