✅خودتان را اصلاح ڪنید ! ✍ آیت‌الله بهجت(ره): [اینجا] دار امتحان است. شما در فڪر این باشید ڪه خودتان را اصلاح ڪنید؛ [طورےڪه] بین خودتان و خدایتان عایقی، مانعی، پیدا نشود. اگر [رابطه] بین خود و خدا و وسائط - انبیا و اوصیا - را اصلاح ڪردید، رفع مانع ڪردید، خدا [هم] بین شما و خلق را اصلاح می‌ڪند. 📚  رحمت واسعه، ویراست سوم، ص١٢٢ 💠

✍آیت الله جوادی آملی : در دستور هاے دینی آمده است ڪه اگر سیّئه‌اے (گناهی) مرتڪب شدید، فوراً حسنه اے انجام دهید تا آن سیّئه را جبران ڪند. عمل عرفانی در پرتو علم وحیانی،ص۱۲۴ 💠

🤲 دعای محافظت در بلایا .. ✍ آیت‌الله بهجت(ره): براے حفظ سلامتی، این دعا را هر صبح و شب بخوانید: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِي دِرْعِكَ الْحَصِينَةِ الَّتِي تَجْعَلُ فِيهَا مَنْ تُرِيدُ. (سه ‌مرتبه) خداوندا، مرا در زره نگهدارنده و قوے خود _ ڪه هر ڪس را بخواهی در آن قرار می‌دهی _ قرار بده! 🔸اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ. 📚بهجت‌الدعاء، ص ٣۴٧

✍آیت‌الله بهجت (ره) : حرم مطهر حضرت امام رضا علیه‌السلام نعمت بزرگ و گران‌قدرے است ڪه در اختیـــار ایرانـی‌هـاست، عظمتش را خـدا می‌دانـــد، به‌حدے ڪـــه امام جواد علیه‌السلام می‌فرماید: «زیارت پدرم از زیارت امام حسین علیه‌السلام افضل است؛ زیرا امام حسین علیه‌السلام را عامه و خاصه زیارت می‌ڪنند، ولی پدرم را جز خاصه (شیعیان دوازده امامی) زیارت نمی‌ڪنند». 📚در محضر بهجت ج۱ ص ۳۲۸ ✨

💌 از خدا نترس ✍امام علی عليه‌السلام به مردے نگريستند و در چهره او نشانه ترس ديدند. از او پرسیدند: «از چه می ترسی؟» مرد پاسخ داد: «از خدا مى ترسم.» امام علیه السلام فرمودند:  اے بنده خدا ! از گناهانت و از عدالت خدا درباره ظلم‌هايى ڪه به بندگان خدا ڪرده‌اے بترس. از خدا اطاعت ڪن. پس از آن، از خدا نترس؛ زيرا او به هيچ ڪس ظلم نمى‌ڪند و هرگز ڪسى را بيش از استحقاقش مجازات نمى‌ڪند 📚 تفسير امام حسن عسڪرے(ع) ص۲۶۵ 🔴

#امروز_به_داد_اموات_برسید ☘ آیت الله بهجت (ره) : 🌷 هیچ عملی به اندازه‌ے صلوات نمی‌تواند به اموات ڪمڪ ڪند و به دادِ آن‌ها برسد. ‌‌••••✾•🌿🦋🌿•✾•••

﷽ حاج‌اسماعیل‌دولابے: ‌ استغفار امان‌گاه انسان است؛ یعنے پناهگاه وقتی گفتے استغفرالله در پناه‌ خدا هستے و ڪجا امن‌تر و آرامش ‌بخش‌تر از آغوش خـدا❤️ اَستَغفِر الله‌ رَبے‌ و‌َ اتوب‌ الیه‌ ┈┈••••✾•🌿•✾•••┈┈

💖🌸💖🌸💖 #قصه_دلبری #قسمت_هفتا‌و‌سوم دیدم نمی توانم جلوی اشک هایم را بگیرم ، وصل کردم به روضه ارباب.. نمی دانم کجابود .. باید ماشین را عوض می کردیم. دلیل تعویض ماشین راهم نمی دانم! حاج آقا زود تراز ما پیاده شد. جوانی دوید جلو ، حاج اقا را گرفت درذبغل وناغافل به فارسی گفت: ((تسلیت می گم!)) نفهمیدم چی شد... اصلا این نیرو از کجا امد که توانستم به دو خودم راذبرسانم پیش حاج اقا... یک حلقه از اقایان دوره اش کرده بودند .. پاهایش سست شد و نشست! نمی دانم چطوراز بین نامحرمان رد شدم. جلوی جمعیت یقه اش را گرفتم! نگاهش را از من دزدید.. به جای دیگر نگاه می کرد .. بادستم چانه اش را گرفتم وصورتش را اوردم طرف خودم! برایم سخت بود جلوی مردها حرف بزنم . چه برسد به اینکه بخواهم داد بزنم .. گفتم:((به من نگاه کنید!)) اشک هایش ریخت پشت دستم خیس شد... با گریه دادزدم:((مگه نگفتین خونریزی داره؟ اینا دارن چی می گن؟)) اشکش را پاک کرد .. باز به چشم هایم نگاه نکرد و گفت:((منم الان فهمیدم!)) نشستم کف خیابان .. سرم را گذاشتم روی سنگ های جدول و گریه کردم روضه خواندم .. همان روضه ای که خودش درمسجد راس الحسین علیه السلام برایم خواند: ((من می روم ولی ، جانم کنار توست .. تاسال های سال ، شمع مزار توست .. عمه جانم ، عمه جانم ، عمه جان قدکمانم .. نگرانم عمه جانم ، عمه جانم ، عمه جان مهربانم..! داستان زندگی شهید مدافع حرم از زبان همسرش🕊🌹 #محمدحسین_محمدخانی 🔴 http://eitaa.com/joinchat/2374696992C9e217bcccd

💖🌸💖🌸💖 #قصه_دلبری #قسمت_هفتاد‌وچهارم انگار همه بی تابی و پریشانی ام راهمان لحظه سرحاج اقا خالی کردم .. بدنم شل شد ، بی حس بی حس! احساس می کردم یکی ارامشم داد! جسمم توان نداشت ، ولی روحم سبک شد. مارا بردندفرودگاه .. کم کم خودم راجمع کردم. بازی ها جدی شده بود! یاد روزهایی افتادم که هی فیلم آن مادر شهید لبنانی را می گرفت جلویم که((توهم همین طورمحکم باش!)) حالا وقتش بود به قولم وفا کنم . کلی ادم منتظرمان بودند. شوکه شدند که از کجا باخبر شده ایم .. به حساب خودشان می خواستند نرم نرم به ما خبر بدهند! خانمی دلداری ام می داد بعد که دید ارام نشسته ام ، فکر کرد بهت زده ام .. هی می گفت:((اگه مات بمونی دق می کنی!گریه کن ، جیغ بکش ، دادبزن!)) با دو دستش شانه هایم را تکان می داد:((یه چیزی بگو!)) گفتند: ((خانواده شهیددباید برن .. شهید روفردا صبح زود یا نهایتا فردا شب میاریم!)) از کوره در رفتم. یک پا ایستادم که:((بدون محمد حسین از اینجا تکون نمی خورم!)) هرچه عزو جزکردند ، به خرجم نرفت🚶🏻‍♀ زیر بار نمی رفتم .. با پروازی که همان لحظه‌دحاضر بود برگردم می‌گفتم:((قراربودباهم برگردیم!)) گفتند:((پیکر رو باید باهواپیمای خاصی منتقل کنن! توی اون هواپیما یخ می زنی! اصلا زن نباید سوارش بشه ، همه کادر پرواز مرد هستن!)) می گفتم:((این فکر رو از سرتون بیرون کنین که قراره تنها برگردم!)) مرتب ادم ها عوض می شدند. یکی یکی می امدنددراضی ام کنند .. وقتی یک دندگی ام را می دیدند ، دست خالی برمی گشتند! داستان زندگی شهید مدافع حرم از زبان همسرش🕊🌹 #محمدحسین_محمدخانی 🔴 http://eitaa.com/joinchat/2374696992C9e217bcccd

💖🌸💖🌸💖 #قصه_دلبری #قسمت_هفتاد‌وپنجم آخرِ سر خودِحاج آقا آمد و گفت : « بیا یه شرطی باهم بذاریم! تو بیا بریم ، من قول میدم هماهنگ کنم دو ساعت با محمدحسین تنها باشی!» خوشحال شدم ، گفتم : « خونه خودم هیچکسم نباشه!» حاج آقا گفت : « چشم!» داخل هواپیما پذیرایی آوردند . از گلویم پایین نمی رفت! حتی آب ... هنوز نمی توانستم امیرحسین را بگیرم! نه اینکه نخواهم ، توان نداشتم با خودم زمزمه کردم : « الهی بنفسی انت! آفریننده که خود تو بودی..! نمیدونم شاید برخی جون ها رو با حساب خاصی که فقط خودت میدونی ، ارزشمندتر از بقیه خلق کردی که خودت خریدارشون میشی! » بعد از ۲۸ روز مادرم را دیدم! در پارکینگ خانه .. پاهایش جلو نمی آمد اشک از روی صورتش میغلتید ، اما حرف نمی زد! نه تنها او ، همه انگار زبانشان بند آمده بود! بی حس و حال خودم را ول کردم در آغوشش رفته بودم با محمدحسین برگردم ، ولی چه برگشتنی..! می گفتند : « بهتش زده که بر و بر همه رو نگاه میکنه!» داد و فریاد راه نمی انداختم ، گریه هم نمی کردم! نمیدانم چرا ، ولی آرام بودم! حالم بد شد .. سقف دور سرم چرخید! چیزی نفهمیدم .. از قطره های آب که پاشیده می شد روی صورتم ، حدس زدم بیهوش شده ام. یک روز بود چیزی نخورده بودم شاید هم فشارم افتاده بود .. شب سختی بود همه خوابیدند اما من خوابم نمی برد! دوست داشتم پیامهای تلگرامی اش را بخوانم رفتم داخل اتاق ، در را بستم . امیرحسین هم را سپردم دست مادرم .. حوصله هیچ کس و هیچ چیز را نداشتم و می خواستم تنها باشم! داستان زندگی شهید مدافع حرم از زبان همسرش🕊🌹 #محمدحسین_محمدخانی 🔴 http://eitaa.com/joinchat/2374696992C9e217bcccd

💖🌸💖🌸💖 #قصه_دلبری #قسمت_هفتاد‌وششم دست کشیدم داخل موهایش همان موهایی که تازه کاشته بود! همان موهایی که وقتی با امیرحسین بازی می کرد ، می خندید : « نکش! میدونی بابت هر تار اینا پونصد هزار تومن پول دادم!» یک سال هم نشد.. مشمای دور بدن را باز کرده بودند.. بازتر کردم . دوست داشتم با همان لباس رزم ببینمش .. کفن شده بود . از من پرسیدند : « کربلا ومکه که رفتید ، لباس آخرت نخریدید ؟ » گفتم : « اتفاقأ من چند بار گفتم ، ولی قبول نکرد!» می گفت : « من که شهید می شم ، شهید هم که نه غسل داره نه کفن!» ناراحت بودم که چرا با لباس رزم دفنش نکردند می خواستم بدنش را خوب ببینم! سالم سالم بود ، فقط بالای گوشش یک تیر خورده بود.. وقتش رسیده بود .. همه کارهایی را که دوست داشت ، انجام دادم . همان وصیت هایی که هنگام بازی هایمان می گفت .. راحت کنارش زانوزدم ، امیرحسین را نشاندم روی سینه اش درست همان طور که خودش می خواست . بچه دست انداخت به ریش های بلندش : « یا زینب ، چیزی جز زیبایی نمی بینم! » گفته بود : « اگه جنازه ای بود و من رو دیدی ، اول از همه بگونوش جونت!» بلند بلند می گفتم : « نوش جونت! نوش جونت!» می بوسیدمش ، می بوسیدمش ، می بوسیدمش .. این نیم ساعت را فقط بوسیدمش . بهش گفتم : « بی بی زینب علیهاالسلام هم بدن امام را وقتی از میان نیزه ها پیدا کرد ، در اولین لحظه بوسیدش ... سلام منو به ارباب برسون! » به شانه هایش دست کشیدم .. شانه های همیشه گرمش ، سرد سرد شده بود . چشمش باز شد! حاج آقا که آمد ، فکر کرد دستم خورده یا وقت بوسیدن و دولا راست شدن باز شده ... آن قدر غرق بوسیدنش بودم که متوجه چشم بازکردنش نشدم .. حاج آقا دست کشید روی چشمش ، اما کامل بسته نشد..! آمدند که « باید تابوت رو ببریم داخل حسینیه!» نمی توانستم دل بکنم . بعد از 99 روز دوری ، نیم ساعت که چیزی نبود باز دوباره گفتند : « پیکر باید فریز بشه! » داشتم دیوانه میشدم هی که می گفتند فریز ، فریز ، فریز ... بلند شدن از بالای سر شهید ، قوت زانو می خواست که نداشتم! حریف نشدم تابوت را بردند داخل حسینیه که رفقا و حاج خانم با او وداع کنند.. زیر لب گفتم : یا زینب ، باز خداروشکر که جنازه رومیبرن نه من رو! بعد از معراج ، تا خاکسپاری فقط تابوتش را دیدم . موقع تشييع خیلی سریع حرکت می کردند . پشت تابوتش که راه می رفتم ، زمزمه می کردم : « ای کاروان آهسته ران ، آرام جانم می رود!» این تک مصراع را تکرار می کردم و نمی توانستم به پای جمعیت برسم.. داستان زندگی شهید مدافع حرم از زبان همسرش🕊🌹 #محمدحسین_محمدخانی 🔴 http://eitaa.com/joinchat/2374696992C9e217bcccd

✅حضرت آیت الله بهجت قدس سره: 🔰در طرف سقوط، انسان از ابلیس بدتر، و در طرف صعود، مقامش از مَلَڪ بالاتر است. 📚در محضر بهجت، ج۲، ص۳۵۸

آیت‌الله انصاریان: گناهان زبانی (مثل غیبت، تهمت، و...) انسان را از نمازشب محروم می‌ڪند و محروم از نمازشب از بسیارے از برڪات الهی محروم خواهد بود‌.

🌺پیامبر اکرم(ص)میفرمایند: دو چیز است ڪه آدمیزاد از ان ناخوشایند است. یڪی مرگ در حالی ڪه مرگ براے مومن راحتی از بلا و گرفتارےها است. ودیگر ڪمی مال در حالی ڪه مال ڪمتر، حسابش ڪمتر است. 📚بحار ج۷۲ ص۲۹ 💠

💚انسان گاهی با حرف زدن و گاهی با حرف نزدن و سڪوت ، به خداوند نزدیڪ می‌شود. سڪوت ذڪر است. بسیارے از بزرگان براے رشد و بالا بردن قدرت روحی، توصیه به سڪوت می‌ڪنند. پیامبر بالاترین صدقه را حفظ زبان می دانند.  ڪسانی هستند ڪه صبح صدقه می‌دهند، اما در طول روز با به ڪارگیرے ااشتباه از زبانشان، آثار صدقه را از بین می‌برند. 💚حفظ زبان هم صدقه است و هم موجب جذب، رحمت و برڪت  خداوند می‌شود. #استادشجاعی

♦️ #بین‌الطلوعین ✍ حضرت امیر (علیه السلام) : 👌 ذڪر خدا ، بعد از نماز صبح تا طلوع آفتاب ، حتّى از مسافرت تجارتى نیز ، در جلب روزے مؤثّرتر است. 📖 مڪارم الاخلاق طبرسی ، ص ۳۰۵

💖🌸💖🌸💖 #قصه_دلبری #قسمت_هفتاد‌وهفتم فردا صبح ، در شهرک شهید محلاتی از مسجد نزدیک خانه مان تا مقبرة الشهدا تشییع شد . همان جا کنار شهدا نمازش را خواندند . یادشب عروسی افتادم ، قبل از اینکه از تالار برویم خانه ، رفتیم زیارت شهدای گمنام شهرک مداح داشت روضه حضرت علی اصغر علیه السلام می خواند . نمیدانستم آنجا چه خبر است ، شروع کرد به لالایی خواندن . بعد هم گفت :همین دفعه آخر که داشت میرفت ، به من گفت : « من دارم میرم و دیگه برنمیگردم! توی مراسمم برای بچه ام لالایی بخون!» محمد حسین ، نوحه ی : « رسیدی به کرب وبلا خیره شو / به گنبد به گلدسته ها خیره شو اگه قطره اشکی چکید از چشات / به بارون این قطره ها خیره شو» را خیلی می خواند و دوست داشت .‌‌.. نمیدانم کسی به گوش مداح رسانده بود یا خودش انتخاب کرده بود که آن را بخواند! یکی از رفقای محمد حسین که جزو مدافعان هم بود ، آمد که « اگه میخواین ، بیاین با آمبولانس همراه تابوت برین بهشت زهرا! » خواهر و مادر محمدحسین هم بودند ، موقع سوارشدن به من گفت : « محمدحسین خیلی سفارش شما رو پیش من کرده . اونجا باهم عهد کردیم هرکدوم زودتر شهید شد ، اون یکی هوای زن و بچه اش رو داشته باشه!» گفتم : « میتونین کاری کنین برم توی قبر؟؟» خیلی همراهی و راهنمایی ام کرد .. آبان ماه بود و خیلی سرد . باران هم نم نم میبارید . وقتی رفتم پایین قبر ، تمام تنم مورمور شد و بدنم به لرزه افتاد .. همه روضه هایی را که برایم خوانده بود ، زمزمه کردم . خاک قبر خیس بود و سرد . گفته بود : « داخل قبر برام روضه بخون ، زیارت عاشورا بخون ، اشک گریه بر امام حسین رو بریز توی قبر ، تاحدی که یه خرده از خاکش گل بشه!» برایش خواندم . همان شعری که همیشه آخر هیئت گودال قتلگاه می خواندند ، خیلی دوستش داشت : « دل من بسته به روضه هات جونم فدات میمیرم برات پدر و مادر من فدات جونم فدات میمیرم برات سر جدا بيام پایین پات جونم فدات میمیرم برات » داستان زندگی شهید مدافع حرم از زبان همسرش🕊🌹 #محمدحسین_محمدخانی 🔴 ‌‌‌‎ شهدا را یاد ڪنید با ذڪر صلوات ✨🌱✨🌱✨🌱✨ الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم ━━━ ━━━ ━━━ ━━━

💖🌸💖🌸💖 #قصه_دلبری #قسمت_آخر صدای « این گل پرپر از کجا آمده » نزدیک تر می شد ... سعی کردم احساساتم را کنترل کنم . می خواستم واقعا آن اشکی که داخل قبر میریزم ، اشک بر روضه امام حسین علیه السلام باشد نه اشک از دست دادن محمدحسین! هرچه روضه به ذهنم می رسید ، می خواندم و گریه می کردم .. دست و پاهایم کرخت شده بود و نمی توانستم تکان بخورم یاد روز خواستگاری افتادم که پاهایم خواب رفته بود و به من می گفت : « شما زودتر برو بیرون! » نگاهی به قبر انداختم ، باید میرفتم . فقط صداهای درهم و برهمی می شنیدم که از من می خواستند بروم بالا اما نمی توانستم .. تازه داشت گرم میشد ، دایی ام آمد و به زور من را برد بیرون! مو به مو همه وصیت هایش را انجام داده بودم .. درست مثل همان بازی ها. سخت بود در آن همه شلوغی و گریه زاری با کسی صحبت کنم .. اقایی رفت پایین قبر .. در تابوت را باز کردند . وداع برایم سخت بود ، ولی دل کندن سخت تر چشم هایش کامل بسته نمیشد .‌ می بستند ، دوباره باز می شد! وقتی بدن را فرستادند در سراشیبی قبر ، پاهایم بی حس شد کنار قبر زانو زدم ، همه جانم را آوردم در دهانم که به آن آقا حالی کنم که با او کار دارم ... از داخل کیفم لباس مشکی اش را بیرون آوردم ، همان که محرم ها می پوشید . چفیه مشکی هم بود . صدایم می لرزید ، به آن آقا گفتم : « این لباس و این چفیه رو قشنگ بکشید روی بدنش! » خدا خیرش بدهد ، در آن قیامت ، با وسواس پیراهن را کشید روی تنش وچفیه را انداخت دور گردنش... فقط مانده بود یک کار دیگر .. به آن آقا گفتم : « شهید می خواست براش سينه بزنم . شما میتونید ؟ » بغضش ترکید . دست و پایش را گم کرده بود ، نمی توانست حرف بزند . چند دفعه زد روی سینه اش ... بهش گفتم : « نوحه هم بخونید!» برگشت نگاهم کرد ، صورتش خیس خیس بود .. نمیدانم اشک بود یا آب باران . پرسید : « چی بخونم؟! » گفتم : « هرچی به زبونتون اومد!» گفت : « خودت بگو!» نفسم بالا نمی آمد . انگار یکی دست انداخته بود و گلویم را فشار میداد خیلی زور زدم تا نفس عمیق بکشم ، گفتم : « از حرم تا قتلگه زینب صدامیزد حسین / دست و پا میزد حسین زينب صدا میزد حسین!» سینه میزد برای محمد حسین و شانه هایش تکان می خورد . برگشت . با اشاره به من فهماند که: « همه را انجام دادم ! » خیالم راحت شد که پیش پای ارباب ، تازه سینه زده بود .. #پایان به_پایان_آمد_این_دفتر_حکایت_همچنان_باقیست داستان زندگی شهید مدافع حرم از زبان همسرش🕊🌹 #محمدحسین_محمدخانی 🔴

◍⃟🌤💛 #پروردگارا آنچه طاقت تحمل آن را نداریم بر ما مُقدّر مدار ... 🍃🌼                      🔅 Ŧคtє๓є🔅

 💠 • ° •🔸 ◎﷽◎ 🔸• ° • 💠 °❀°▪️° ]💠✨ حتما بخونید خیلی جالبه👌💙 "ماجراے شعر معروف شهریار درباره امیرالمومنین علی (علیه السلام)" مرحوم آیت الله العظمی مرعشی نجفی فرمودند: شبی "توسلی" پیدا ڪردم تا یڪی از اولیاے خدا را در خواب ببینم، آن شب در عالم خواب، دیدم ڪه در زاویه مسجد ڪوفه نشسته‌ام و وجود مبارڪ مولا "امیرالمومنین (علیه السلام)" با جمعی حضور دارند. حضرت فرمودند: شاعران اهل بیت را بیاورید، دیدم چند تن از شاعران عرب را آوردند. فرمودند: شاعران فارسی ‌زبان را نیز بیاورید. آن‌گاه محتشم و چند تن از شاعران فارسی زبان آمدند. فرمودند: شهریار ما ڪجاست، شهریار آمد. حضرت خطاب به شهریار فرمودند: شعرت را بخوان شهریار این شعر را خواند: "علی اے هماے رحمت، تو چه آیتی خدا را ڪه به ماسوا فڪندے همه سایه‌ هما را" "دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین به علی شناختم من، به خدا قسم خدا را" وقتی شعر "شهریار" تمام شد، از خواب بیدار شدم، چون من شهریار را ندیده بودم، فرداے آن روز پرسیدم ڪه شهریار شاعر ڪیست؟ گفتند: شاعرے است ڪه در تبریز زندگی می‌ڪند. گفتم: از جانب من او را دعوت ڪنید ڪه به قم نزد من بیاید. چند روز بعد شهریار آمد، دیدم همان ڪسی است ڪه من او را در خواب در حضور حضرت امیر (علیه السلام) دیده‌ام. از او پرسیدم: این شعر «علی اے هماے رحمت» را  ڪی  ساخته‌اے... شهریار با حالت تعجب از من سوال ڪرد: ڪه شما از ڪجا خبر دارید ڪه من این شعر را ساخته‌ام چون من نه این شعر را به ڪسی داده‌ام و نه درباره آن با ڪسی صحبت ڪرده‌ام گفتم: چند شب قبل من خواب دیدم ڪه در مسجد ڪوفه هستم و حضرت امیرالمومنین (علیه السلام) تشریف دارند، و ڪل خواب را برايش تعريف ڪردم. شهریار بعد از شنیدن این خواب، فوق‌العاده "منقلب" شد و گفت: من فلان شب این شعر را ساخته‌ام و همان‌طور ڪه قبلا عرض ڪردم تا ڪنون ڪسی را در جریان سرودن این شعر قرار نداده‌ام. وقتی شهریار تاریخ و ساعت "سرودن شعر" را گفت، معلوم شد مقارن ساعتی ڪه شهریار آخرین مصرع شعر خود را تمام ڪرده، من آن خواب را دیده‌ام. یقیناً در سرودن این غزل، به شهریار "الهام" شده ڪه توانسته است چنین غزلی با این مضامین عالی بسراید، البته خودش هم از فرزندان "فاطمه زهرا (سلام الله علیها)" است و خوشا به حال شهریار ڪه مورد توجه و عنایت جدش قرار گرفته است.                  ✦❀•┈┈•✦❀✦❀•┈┈•✦❀ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌    ‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌       🔅 Ŧ

یڪی از اولیا خدا ڪه اهل ڪشف و شهود بود، می‌فرمود: در تمام شفاعت‌ها، باید امضاے حضرت زهرا (س) باشد. #آیت_الله_فاطمی_نیا