eitaa logo
🌺کانال قطعه ای ازبهشت
613 دنبال‌کننده
13هزار عکس
11.6هزار ویدیو
1.4هزار فایل
🌸✨رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم میفرمایند. دوچیزموجب برطرف شدن فقرمی شود✨ 1⃣👈بسیاریاد کردن خدا 2⃣👈فرستادن صلوات برمن #قطعه_ایی_از_بهشت •┈┈••✾•🍃🌹🍃🌹•✾••┈┈• @gateiazbehesht •┈┈••✾•🍃🌹🍃🌹•✾••┈┈•
مشاهده در ایتا
دانلود
✔️چهاردهم ذی الحجه الحرام 🔻قسمت دوم اعطاي به سلام الله عليها: بعد از اين ماجرا نازل شد و اين آيه را آورد: «و آت ذا القربي حقه»: «حق خويشان را به آنان بده» 📚(سوره اسراء: آيه 26) صلي الله عليه و آله پرسيد: منظور چه كساني هستند، و اين حق كدام است ؟ جبرئيل از طرف خداوند عرضه داشت: فدك را به عليه السلام عطا كن. پيامبر صلي الله عليه و آله به حضرت سلام الله عليها فرمود: «خداوند فدك را براي پدرت فتح كردو چون لشكر اسلام آن را نكرده مخصوص من است. خداوند دستور داده آن را به تو بدهم. از سوي ديگر مادرت حضرت سلام الله عليها بر عهده پدرت مانده و پدرت در قبال مهريه مادرت و به دستور خداوند فدك را به تو عطا مي‌كند. آن را براي خود و فرزندانت بردار و آن باش». حضرت زهرا سلام الله عليها عرض كرد: «تا شما زنده‌ايد بر من و مال من صاحب اختيار هستيد». پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود: ترس آن را دارم كه نااهلان تصرف نكردن تو را در زمان حياتم، بهانه‌اي قرار دهند و بعد از من آن را از تو منع كنند. حضرت سلام الله عليها عرض كرد: آن گونه كه صلاح مي‌دانيد عمل كنيد. پيامبر صلي الله عليه و آله عليه السلام را فرا خواند و فرمود: «سند فدك را به عنوان بخشوده و اعطائي پيامبر بنويس و ثبت كن». عليه السلام آن را نوشت و پيامبر صلي الله عليه و آله و شهادت دادند و پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود: ام ايمن زني از اهل بهشت است. ✨اللّهمَّ صلِّ علی فاطمهَ و أُمِّهاو أبیها و بَعلِها و بَنیها و السِّرِ المُستَودَعِ فیها بِعَدَدِ ما أحاطَ بهِ عِلمُک✨
{﷽} ✍۱۴ ذی‌الحجّه: سالروز اعطای فدک به حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها 👈در روز ۱۴ ذی‌الحجّه سال هفتم هجری، «فَدَک» به سلام‌الله‌عليها بخشيده شد و صلّی‌الله‌علیه‌وآله بر اين بخشش شاهد گرفتند. پس از فتح خيبر (حدود چهار سال قبل از شهادت پيامبر) نازل شد و دستور فتح فدک توسط رسول‌خدا و عليهماالسلام را ابلاغ نمود؛ آن دو بزرگوار نیز بدون لشكركشى و كوچكترين دخالت مسلمين، قلعه‌ی فدک را فتح کردند و طبق آیات ۶ و ۷ سوره حشر، سرزمين‌هایى كه بدون لشكركشى مسلمانان فتح شود، مِلک خاص و شخصی پیامبر است و مسلمين هيچ حقّى در آن ندارند. ✍پس از اين ماجرا، جبرئيل بر رسول‌خدا نازل شد و عرضه داشت: فدک را به فاطمه عليهاالسلام عطا كن. («وَآتِ ذَاالْقُرْبى حَقَّهُ»؛ سوره اسراء، آيه ۲۶: حقّ خويشان را به آنان بده.) پيامبر به حضرت زهرا سلام‌الله‌عليهما فرمودند: «به دستور خداوند فدک را به تو عطا می‌کنم؛ آن را براى خود و فرزندانت بردار و مالک آن باش.» حضرت زهرا عليهاالسلام عرضه داشتند: «تا شما در قید حیات هستید، بر من و مال من صاحب اختياريد.» ولی پيامبر صلوات‌الله‌عليه فرمودند: «ترس آن دارم كه نااهلان تصرّف نكردن تو را در زمان حياتم، بهانه‌اى قرار دهند و بعد از من فدک را از تو منع كنند.» سپس به أميرالمؤمنين عليه‌السلام فرمودند: «سند فدک را بعنوان بخشوده و اعطائى پیامبر بنويس و ثبت كن.» و برای آن سند، امیرالمؤمنین علیه‌السلام و را شاهد گرفته و نیز فرمودند: «امّ‌اَيمَن زنى از اهل بهشت است.» درآمد فدک را ساليانه بین ۷۰ هزار تا ۱۲۰ هزار دینار (سكه طلا) نوشته‌اند که حضرت زهرا و امیرالمؤمنین علیهماالسلام، تمام این دارایی را بین فقرا تقسیم می‌کردند و هر ساله چشمان بسيارى از نيازمندان به درآمد بود. ✍اما پس از شهادت پيامبر صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله، مأموران به دستور او، نماينده‌ی حضرت صدّيقه طاهره سلام‌الله‌علیها را از فدک اخراج كرده و مِلک آن حضرت را نمودند و درآمد آن را بطور كامل براى مخارج حكومت غاصبانه‌ی خود صرف كردند! حضرت زهرا عليهاالسلام نیز همان نوشته‌ی رسول خدا و سند فدک را عيناً نزد ابوبكر آوردند، ولى ابوبكر ضمن بهانه‌تراشی و جسارت فراوان، نه آن سند را قبول كرد و نه شاهدان آن حضرت را! سپس حضرت صدّيقه شهيده عليهاالسلام همراه با جمعى از زنان بنى‌هاشم در نهایت و پوشیدگی به مسجد تشريف بردند و پشت پرده و دور از دید نامحرمان، خطبه‌اى كه دريایى از معارف الهیّه و حقايق ولائیّه است () را با بلاغت و فصاحت تمام ایراد فرمودند و توانستند سند فدک را از ابوبکر غاصب باز پس گیرند؛ ولى در مسیر بازگشت به منزل، که از این کار ابوبکر به شدّت عصبانی شده بود، خود را با شتاب به حضرت رسانید، سند فدک را گرفته و پاره نمود و آب دهان نجسش را به ساحت ملکوتی وجیهةً عندالله انداخت و با دست نحسش به چهره‌ی مبارک انسیة‌ُالحوراء سیلی زد... 🔥 «اللّهمّ العن الجبت والطّاغوت.» 📚 منابع: بحار الانوار (علامه‌مجلسی)، ج۹۵، ص۱۸۸ همان، ج۲۱، ص۲۲ همان، ج۲۹، ص۱۲۳ مستدرک سفينة البحار، ج۲، ص۲۱۶ مصباح كفعمى، ج۲، ص‌۵۹۸