🌹امیرالمومنین على عليه السّلام: 💢مِنَ العَناءِ أنَّ المَرءَ يَجمَعُ مالا يَأكُلُ ويَبنِي ما لا يَسكُنُ ، ثُمّ يَخرُجُ إلى اللّه تعالى لا مالاً حَمَلَ ، ولا بِناءً نَقَلَ! 🔹يـكـى از رنجها اين اسـت كه انسان چيزى را فراهم آورد كه نمى خورد 🔹و بنايى بسازد كه در آن سكونت نمى كند 🔹و سپس به جانب خداوند متعال مى رود در حالى كه نه مالى با خود مى برد و نه ساختمانى منتقل مى كند! 📚نهج البلاغة، خطبه 114

🔰 امام علی علیه السلام: 💠 هیچ فقیری گرسنه نمی ماند، مگر آن که توانگری از وی بهره برده است 📚نهج البلاغه حکمت ۳۲۸

امیرالمؤمنین: از ميان بندگان، ديگرى است كه خود را دانشمند نامد و از دانش در او نشانى نيست. مشتى افكار جاهلانه از جاهلان و گمراهيهايى از گمراهان فرا گرفته، بر سر راه مردم دامهاى فريب گسترده و سخنان باطل گويد و كتاب خدا را به رأى خود تفسير كند و حقيقت را به مقتضاى هواى خويش به اين سو و آن سو متمايل سازد. مردم را از خوف و خطر قيامت ايمن گرداند و گناهان بزرگ را خوار مايه جلوه دهد. مى گويد: چون امر شبهه ناكى پيش آيد، توقف كنم، ولى، خود در آن مى افتد. مى گويد: از بدعتها كناره مى جويم و، خود همواره با بدعتها دمساز است. صورتش صورت انسان است و دلش دل حيوان. درگاه هدايت را نمى شناسد، كه بدان روى نهد، آستان كورى و جهالت را نمى داند، كه از آن رخ برتابد. مرده اى است در ميان زندگان. وَ آخَرُ قَدْ تَسَمَّى عَالِماً وَ لَيْسَ بِهِ، فَاقْتَبَسَ جَهَائِلَ مِنْ جُهَّالٍ وَ أَضَالِيلَ مِنْ ضُلَّالٍ وَ نَصَبَ لِلنَّاسِ أَشْرَاكاً مِنْ حَبَائِلِ غُرُورٍ وَ قَوْلِ زُورٍ، قَدْ حَمَلَ الْكِتَابَ عَلَى آرَائِهِ وَ عَطَفَ الْحَقَّ عَلَى أَهْوَائِهِ، يُؤْمِنُ النَّاسَ مِنَ الْعَظَائِمِ وَ يُهَوِّنُ كَبِيرَ الْجَرَائِمِ، يَقُولُ أَقِفُ عِنْدَ الشُّبُهَاتِ وَ فِيهَا وَقَعَ وَ يَقُولُ أَعْتَزِلُ الْبِدَعَ وَ بَيْنَهَا اضْطَجَعَ؛ فَالصُّورَةُ صُورَةُ إِنْسَانٍ وَ الْقَلْبُ قَلْبُ حَيَوَانٍ، لَا يَعْرِفُ بَابَ الْهُدَى فَيَتَّبِعَهُ وَ لَا بَابَ الْعَمَى فَيَصُدَّ عَنْهُ وَ ذَلِكَ مَيِّتُ الْأَحْيَاءِ. ------------------- خطبه 87 نهج البلاغه

یکی از یاران بعد از پیروزی درجنگ بصره؛ به امیرالمومنین گفت: دوست‌داشتم برادرم نیز با ما بود و مي‌ديد كه چگونه خدا تو را بر دشمنانت پيروز كرد. امام(علیه‌السلام) پرسيد: آيا فكر و دل برادرت با ما بود؟ گفت: آري امیرالمومنین فرمود: پس او هم در اين جنگ با ما بود، حتی آنهايي كه حضور ندارند و در صلب پدران و رحم مادران مي باشند، ولي با ما هم عقيده و آرمانند به زودي متولد مي شوند، و دين و ايمان به وسيله آنان تقويت مي‌گردد. 💌 نهج‌البلاغه،خطبه۱۲

حکمت ۱۰۵ نهج‌البلاغه: 💚✅ امام علی فرمود: همانا خدا واجباتى را بر شما لازم شمرده، آنها را تباه نكنيد، و حدودى براى شما معيّن فرموده، امّا از آنها تجاوز نكنيد، و از چيزهايى نهى فرمود، حرمت آنها را نگاه داريد، و نسبت به چيزهايى سكوت فرمود نه از روى فراموشى، پس خود را در باره آنها به رنج و زحمت دچار نسازيد. وَ قَالَ (علیه السلام): إِنَّ اللَّهَ [تَعَالَى] افْتَرَضَ عَلَيْكُمْ فَرَائِضَ فَلَا تُضَيِّعُوهَا، وَ حَدَّ لَكُمْ حُدُوداً فَلَا تَعْتَدُوهَا، وَ نَهَاكُمْ عَنْ أَشْيَاءَ فَلَا تَنْتَهِكُوهَا، وَ سَكَتَ لَكُمْ عَنْ أَشْيَاءَ وَ لَمْ يَدَعْهَا نِسْيَاناً فَلَا تَتَكَلَّفُوهَا. #نهج_البلاغه #حکمت_۱۰۵

✳️ 💥امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود: «اَیُّها النَّاسُ! سَیَأتِی عَلَیْکُم زَمانٌ یُکْفَأُ فِیهِ الاِسْلامُ کَما یُکْفَأُ الاِناءُ بِمَا فِیهِ» (ای مردم! به زودی زمانی بر شما خواهد رسید که اسلام چونان ظرف واژگون شده، آنچه در آن است ریخته می‌شود.» 📚نهج‌البلاغه، خطبه 103

امام علی علیه‌السلام می‌فرمایند: هرگز مال و ثروت دنیا را دلیل خشم یا خشنودی خدا ندانید که این نشانهٔ ناآگاهی به موارد آزمایش خداوند است. 📚 نهج‌البلاغه، خطبه۱۹۲ ┅═✧❁••🌺••❁✧═┅

امام على عليه السلام: سزاوار است كه خردمند با نادان، مانند طبيب با بيمار، برخورد نمايد. يَنبَغي لِلعاقِلِ أن يُخاطِبَ الجاهِلَ مُخاطَبَةَ الطَّبيبِ المَريضَ. غررالحكم حدیث 10944

امام علی علیه السلام: اگر براى اين حادثه تلخ ( حمله سربازان معاویه به شهر الانبار و جنایاتی که انجام داد)، مسلمانى از روى تأسّف بميرد، ملامت نخواهد شد، و از نظر من سزاوار است! (نهج البلاغه، ص69)

#نهج_البلاغه امام امیرالمؤمنین علي(عليه السلام) «لَا يَكُونُ الصَّدِيقُ صَدِيقاً حَتَّى يَحْفَظَ أَخَاهُ فِي ثَلَاثٍ: فِي نَكْبَتِهِ، وَ غَيْبَتِهِ، وَ وَفَاتِهِ». (دوست انسان، دوست نخواهد بود مگر اين كه برادر خود را در سه حالت فراموش نكند: به هنگامى كه دنيا به او پشت مى كند و در زمانى كه غايب است و پس از مرگش)؛🌴 امام(عليه السلام) در اين كلام پربارش اشاره به اين گروه مى كند كه دوستان حقيقى و واقعى اند؛ آنها در سه زمان دوست خود را فراموش نمى كنند؛ به هنگام «نكبت» آنها در چنين زمانى در كنار دوست خود مى ايستند، به او كمك مى كنند، تسلى خاطر مى دهند، غمگسار و وفادارند. «نكبت» در اصل به معناى انحراف از مسير است 🌸حکمت 134 «نهج البلاغه🌸 ┄┅═✧❁🌸🍁🌸❁✧═┅┄ ▫️وَامْحَضْ أَخَاکَ النَّصِيحَةَ، حَسَنَةً کَانَتْ أَوْ قَبِيحَةً 📿نصيحت خالصانه خود را براى برادرت مهيا ساز خواه اين نصيحت زيبا و خوشايند باشد يا زشت و ناراحت کننده ✍اشاره به اينکه بسيار مى شود که دوستان انسان از نصايحى که ممکن است سبب آزردگى خاطر ما شود پرهيز مى کنند و حقايق را کتمان مى نمايند. آنها در واقع نصيحت کننده با اخلاص نيستند، زيرا اگر مشکل کسى را به او بگويند و موقتاً ناراحت شود; ولى او را از خطر و ضرر يا از گناهى رهايى بخشند بسيار بهتر از آن است که لب فرو بندند و او را در دام مشکلات و خطرات رها سازند.متأسّفانه بسيارند کسانى که روى همين گونه ملاحظات از اندرزهاى به موقع صرف نظر مى کنند و خدا را از خود ناراضى و به خلق خدا خيانت مى نمايند. 📘#نامه_31 نهج البلاغه

امیرالمؤمنین علیه السلام: اُحْصُدِ الشَّرَّ مِنْ صَدْرِ غَيْرِكَ، بِقَلْعِهِ مِنْ صَدْرِكَ. بدى را از سينه ديگران، با كندن آن از سينه خود، ريشه كن نما حکمت 178 نهج البلاغه