فارغ از اینکه دشمن در ایجاد آشوب موفق شود یا نه، واضح است که زمان کنونی بهترین بستر تحقق آن است... @GhadiriNetwork

خلاصی از جنگ به سبک سعودی @GhadiriNetwork

🔴 تفاوت دو انقلاب در ۱۹۷۹ میلادی(۱) در کشوری انقلاب کرده(۲) دیکتاتور دست نشانده آمریکا(۳) سرنگون می‌شود و هنوز گردوخاک انقلاب فروننشته، ایالات متحده که سفارتش همچنان دایر بود، با تمام توان از ضدانقلاب(۴) این کشور در برابر نیروهای انقلابی(۵) حمایت می‌کند. کشور انقلابی مذکور هم که از سطح بالای خرابکاری‌های مستقیم و غیرمستقیم نظامی کدخدا به ستوه آمده بود، در اقدامی جهان‌پسندانه، شکایت خود را نزد دیوان بین‌المللی دادگستری می‌برد. دیوان هم پس از دادرسی طولانی و پیچیده، حق را به حق‌دار می‌دهد و از آمریکا می‌خواهد به مفاد رأی پایبند باشد. ابرقدرت جهان اما اعتنایی به حکم دیوان نمی‌کند. کشور انقلابی قصه ما اما الزام آمریکا به اجرای رأی و شکایت از آن کشور را ناچار نزد خودش به شورای امنیت می‌برد! اگرچه آمریکا قطعنامه را وتو می‌کند، اما کشور انقلابی همچنان پیگیر و امیدوار، الزام آمریکا را برای بار دوم از شورای امنیت سازمان ملل طلب می‌کند که این بار نیز با وتوی آمریکا مواجه می‌شود! کشور انقلابی که چاره را در رجوع به مجمع عمومی سازمان ملل می‌بیند، آنجا نیز موفق به اخذ قطعنامه‌ای به نفع خود می‌شود که البته آن هم تغییری در رویکرد خصمانه آمریکا ایجاد نمی‌کند. دیپلمات‌های احتمالا غیرانقلابیِ آن کشور انقلابی، اگرچه هیچ عاید عینی‌ای از آن همه سردرگمی در راهروهای سازمان ملل و دیوان بین‌المللی دادگستری نداشتند، اما خوشحال بودند از اینکه در برابر آن همه خسارت، حداقل دنیا حق را به آنان داده است؛ خوشحالی‌ای که البته همان هم چند صباح بیشتر دوام نداشت و با کودتای آمریکایی طرح‌ریزی شده توسط سفارت آن کشور، در ۱۹۹۱ همه چیز تمام می‌شود؛ هم آن خوشحالی‌ها و هم آن خوشحال‌هایی که دیگر نبودند تا دنیا کماکان حق را به آنان بدهد. ۱- ۱۹ ژوئن ۱۹۷۹، چهار ماه بعد از پیروزی انقلاب ایران ۲- جمهوری نیکاراگوئه واقع در آمریکای مرکزی ۳- آناستازیا سوموزا ۴- کنترا(ها) ۵- ساندینیست(ها) @GhadiriNetwork

علیه انقلاب نیگاراگوئه، از عملیات روانی تا عملیات نظامی @GhadiriNetwork

اعدام و اعلام @GhadiriNetwork

دشمنت را بشناس @GhadiriNetwork

یک اقدام و دو برداشت @GhadiriNetwork

پیروزی لیبرالیسم بر لمپنیسم @GhadiriNetwork

دیپلم‌اسی @GhadiriNetwork

جمع فرهیخته‌ای از یک گروه تلگرامی، سوالاتی را در حوزه رسانه ارسال کردند که به همراه پاسخ‌ها تقدیم می‌گردد: 🔶 رسانه‌های لیبرال و غیرانقلابی ایران با پشتوانه سواد رسانه‌ای غرب افکار عمومی کشور رو مال خود کردن و باید قبول کنیم رسانه‌های انقلابی چندین سال عقب‌تر از رسانه‌های غیرانقلابی ایرانه. راه میانبر نزدیک شدن به این توانایی چیه؟ 🔷 در بطن سوال، تحلیل خوبی نیز ارائه شده مبنی بر اینکه توان رسانه ای نیروی های لیبرال، ناشی از تغذیه از غرب است. همچنانکه زمان خاتمی تیمی به عنوان بورسیه جهت آموزش مطبوعاتی راهی انگلیس شدند. اما تمام موفقیت به دانش برنمی‌گردد. دست طرف مقابل و علی‌الخصوص آمدنیوز کاملا برای اخبار دروغین و یارکشی باز است که طبیعتا ما چنین نیستیم و نمی‌خواهیم باشیم. موضوع دیگر نیز در توفیق یک رسانه، به ذائقه و نگرش مخاطب برمی‌گردد. من اگر یک خبر حرفه‌ای تنظیم کنم در تبلیغ سفر به کربلا، و فردی دیگر خبری دم دستی در تبلیغ سفر به آنتالیا، کدام بیشتر بازدید می‌شود؟ پس همه چیز ناشی از دانش نیست. راه میانبری نیز وجود ندارد و البته تلاش بیشتر راه را کوتاه‌تر می‌کند. 🔶 چهره‌های انقلابی که کارهای رسانه‌ای هم می‌کنن نظیر آقایان رائفی‌پور و یامین‌پور و... چرا در بسیاری مسائل هم‌نظر نیستن؟ و آیا این تفاوت‌ها به جبهه انقلاب ضربه نمی‌زنه؟ 🔷 اختلاف نظر در جزئیات طبیعی و بعضا مفید است. 🔶 طنز یکی از روش‌های موثر برای انتقال مفاهیم در رسانه است. با وجود اینکه روزنامه‌ها و رسانه‌های غیرانقلابی سال‌هاست که ضمیمه طنز دارن (حتا روزنامه قانون ضمیمه روزانه داره) چرا رسانه‌های انقلابی روی خوش به این روش نشون نمی‌دن؟ الان چهارتا هفته‌نامه طنز وجود داره که همه‌شون چپی هستن. 🔷 طنز دکترسلام، ستون گفت‌وشنود کیهان و نشریه طنز بزنگاه نمونه‌های موفق طنز جریان انقلاب است. 🔶 چه‌طور می‌شه محتوای این کتاب رو و در کل سواد رسانه‌ای رو به پدر و مادر و اقوام و دوستان و... آموزش داد؟ معمولا بسیاری برای خوندن این کتاب مقاومت می‌کنن. یا در مقابلش جبهه می‌گیرن. صبح تا شب توی گروه‌های فامیلی مطالبی فرستاده می‌شه که به شدت آموزش محتوای این کتاب به اعضای گروه‌های تلگرامی رو احساس می‌کنیم. 🔷 فایل متنی کتاب و صوتی برخی سخنرانی‌های خود در این خصوص را منتشر کرده‌ام. اما فارغ از همه این موارد، بهترین راه پی‌بردن به قدرت شایعه، ساختن شایعه است. تا شایعه نسازند، باورشان نخواهد شد که چقدر اخبار فضای مجازی سست و بی‌پایه است. البته به کسی توصیه نمی‌کنم دست به نمونه عملی بزند، چون امتحانش اصلا مجانی نیست! 🔶 آیا تو کشورمون رسانه‌ای هست که تا حد زیادی بی‌طرف باشه؟ اصلا توی یک جامعه به رسانه‌های بی‌طرف نیازی هست؟ 🔷 در ایران و جهان رسانه بی‌طرف نداریم و محال است که داشته باشیم، چون کمترین وابستگی یک رسانه به سرمایه‌گذاران و مدیران آن است. رسانه منصف البته ممکن است. لازم به ذکر آنکه میان حق و باطل را گرفتن، میانه روی و انصاف نیست! منصف ترین رسانه، حق گراترین آن است. 🔶 با توجه به اینکه «کتاب» یه رسانه است، چرا قیمت کتاب‌های ناشرهایی که کتاب‌های انقلابی چاپ می‌کنن، این‌قدر گرونه؟ به عنوان مثال یه کتاب حجیم و با کاغذ خوب و سبک از صادق زیباکلام قیمت کردم ۱۴ هزار تومن. در مقابل کتاب «نقاب‌ها» ۲۵ هزار تومن. 🔷 ذهنیتی از قیمت‌ها به صورت مقایسه‌ای ندارم و بعید می‌دانم در کل چنین باشد. 🔶 چه راهکارهایی برای تقویت رسانه‌های انقلابی پیشنهاد می‌کنید؟ منظورم از رسانه مطبوعات، سایت‌هایی خبری، سینما و کتابه. 🔷 دو مؤلفه نقش اساسی دارد در توفیق یک رسانه. دانش رسانه‌ای و حرفه‌ای و از آن مهمتر، منابع مالی فراوان که دست جناح لیبرال در مورد اخیر خیلی بازتر است از دیگران. t.me/GhadiriNetwork

🌐 سخنرانی اینجانب با موضوع «ایران، آمریکا و حقوق بین‌الملل» زمان: سه‌شنبه، ۶ آذر، ساعت ۱۲ مکان: شریعتی، نرسیده به سیدخندان، فرهنگسرای اندیشه شرکت برای عموم آزاد است. @GhadiriNetwork

📸 در جمع مربیان اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش آموزان، ۷ آذر ۹۷ @GhadiriNetwork